Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Οι άνθρωποι που παριστάνουν την κυβέρνηση των Ελλήνων προωθούν νόμο σύμφωνα με τον οποίον δεν θα χρειάζεται η άδεια κανενός για να γίνουμε "δωρητές οργάνων"!! Θα μπορούν διαμέσου της ηλ. διακυβέρνησης να μας ονομάζουν αυθαίρετα "δότες".


Είναι τραγική η επιθετικότητα που εμφανίζει η συγκεκριμένη κυβέρνηση των Ελλήνων, (μη εξαιρουμένης αυτής που υποδύεται την αντιπολίτευση και συνυπογράφει τα πάντα, ή συναινεί σιωπώντας στα πάντα).
Ανάμεσα σε μια σωρεία απάνθρωπων, ανθελληνικών, αντιορθοδόξων αποφάσεων που έλαβαν μέχρι σήμερα με μορφή καταιγισμού χωρίς παραπομπή σε δημοψηφίσματα για τόσο σοβαρά θέματα που αφορούν την επιβίωση ενός ολόκληρου έθνους, έρχονται σήμερα να προσθέσουν ακόμη μια  απόφαση, η οποία θα έχει το αποτέλεσμα να μεταφέρει - με την βοήθεια που θα προσφέρει η ηλεκτρονική διακυβέρνηση,- εντός των νοσοκομείων, τα κυκλώματα της αφαίρεσης οργάνων που διώκονται ποινικώς παγκοσμίως. (βλ. Κοσυφοπέδιο)

Τώρα βέβαια η "εκτέλεση" θα είναι "νόμιμη" και κυβερνητική, και κάποιοι θα βρίσκουν αντί αδράς αμοιβής οτιδήποτε ανθρώπινο μέλος-όργανο μπορούν να πληρώσουν στα τεράστια παραϊατρικά νοσοκομειακά συμφέροντα που θα δημιουργηθούν, χωρίς να μπορεί να επέμβει κανείς.

Για να το καταλάβετε καλύτερα αν χτυπήσει ένα μέλος της οικογενείας σας σε ένα τροχαίο, δεν θα ξέρετε ποτέ πως και γιατί απεβίωσε, δεν θα μπορείτε να κάνετε κάτι νομικά, και θα παραλαμβάνεται τα κόκαλά του μόνο, σε μια σακούλα, για να τα ενταφιάσετε. Εκτός και αν με "νόμιμο" τρόπο επιβάλουν και την καύση, ώστε να μην υπάρχει κανέναν στοιχείο!!
Τα υπόλοιπα μέλη του και όργανά του θα λείπουν και έχουν δωθεί δια του επισήμου - με κρατική "βούλα" - κυκλώματος πώλησης οργάνων!

Ελπίζω να υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που στο στέρνο τους να έχουν καρδιά αντί για πορτοφόλι (ή καλύτερα "φοροκάρτα" που είναι και της μόδας), και να ανατρέψουν αυτό το απάνθρωπο μόρφωμα!

Αν δεν γίνει αυτό τότε πρέπει όσοι έχουν αντίθετη άποψη με την ηθική των μεταμοσχεύσεων, να υπογράψουμε εγγράφως ότι χρειάζεται ώστε να κηδεύουμε τους νεκρούς μας ολόκληρους και όχι σε συσκευασία δώρου!

1. Προσέξτε όμως μια παγίδα και πως αυτή συνδέεται με την αδυναμία εξασφάλισης κατά της υποκλοπής των στοιχείων της επερχόμενης  'Κάρτας Πολίτη" και της "Ηλετρονικής διακυβέρνσης".

Λέει το μόρφωμα: «Η δήλωση αυτή είναι ελεύθερα ανακλητή. Η ανάκληση γίνεται με νεότερη δήλωση ανάκλησης, η οποία αποστέλλεται ομοίως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Η αρχική δήλωση διαγράφεται από το αρχείο και θεωρείται ως μη γενόμενη.»

Αυτό σημαίνει ότι αν α)υποκλέψουν τους κωδικούς της κάρτας, ή β)κάποιος υπάλληλος νοσοκομείου που έχει πρόσβαση επισήμως στην κάρτα, μπορεί να αποστείλει ηλεκτρονικό πλέον έγγραφο που να φαίνεται ότι προέρχεται από τον αποστολέα, και με το τελευταίο έγγραφο θα διαγράψουν την δική σου πρώτη έγγραφη άρνηση, σαν να μην υπήρξε ποτέ οπότε κανείς από την οικογένεια δεν θα μπορεί να αποδείξει τίποτα σε κανένα δικαστήριο!
Και όλα αυτά θα γίνονται σε δευτερόλεπτα, με το πάτημα ενός κουμπιού, ειδικά αν το υποψήφιο θύμα -δότης έχει υγιέστατα όργανα!

Άλλωστε για τις αποδείξεις των θα χρειάζονται οι συγκεκριμένοι κωδικοί της Κάρτας Πολίτη ή Κάρτας Υγείας, τους οποίους δεν θα διαθέτει όχι μόνο άλλο μέλος της οικογενείας αλλά ούτε ο ίδιος ο κάτοχος!!

2. Τον λαθρομετανάστη που βρίσκεται χωρίς στοιχεία,  ή γι΄αυτόν που θα αρνηθεί να λειτουργήσει με διαμέσου της ηλεκτρονικής κυβέρνησης, ποιός θα πιστοποιεί ότι αρνήται να γίνει δότης;
Ποιός θα μπορεί να το σταματήσει να τον εξασφαλίσει, αφού ο ίδιος εγγράφως ή με ηλεκτρονικό τρόπο δεν μπορεί να δηλώσει την άρνησή του;

3. Όταν μιλούν για θάνατο υπονοούν τον εγκεφαλικό θάνατο και όχι τον βιολογικό/κλινικό, της παύσης πλέον της καρδιάς της παύσης λειτουργίας και των υπολοίπων οργάνων, και κυρίως του χωρισμού του σώματος από την ψυχή που είναι και ο πραγματικός ορισμός του θανάτου κατά την ορθόδοξη παράδοσή μας.
Σε διαφορετική περίπτωση εκτός του εγκεφαλικού θανάτου, τα περισσότερα όργανα είναι άχρηστα προς μεταμόσχευση. Διαβάστε στο τέλος άρθρο περί της διαφοράς εγκεφαλικού -κλινικού θανάτου.

Η απίστευτη είδηση που ακολουθεί από το Βήμα 30/3
____________________

Δότες οργάνων όλοι οι Ελληνες
Ριζικές αλλαγές στο προσχέδιο νόμου - θα επιτρέπεται αφαίρεση οργάνων και χωρίς τη συγκατάθεση της οικογένειας!!
Στο εξής θα επιτρέπεται η δωρεά οργάνων σε ασθενή με τον οποίο ο δότης συνδέεται με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης
Αθήνα

Όλοι οι Έλληνες πολίτες είναι - μετά το θάνατό τους (σχόλιο Αναβάσεων : προφανώς εννοούν τον εγκεφαλικό και όχι τον βιολογικό/κλινικό),- εν δυνάμει δότες οργάνων προς μεταμόσχευση, εκτός εάν όσο ζούσαν είχαν εκφράσει, εγγράφως, την αντίθεσή τους για αυτή την ενέργεια.
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα απαιτείται πλέον η συγκατάθεση της οικογένειας για την αφαίρεση οργάνων.

Επίσης, διευρύνεται η ομάδα των ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να λάβουν μόσχευμα από ζωντανό δότη. Στο εξής θα επιτρέπεται η δωρεά οργάνων σε ασθενή με τον οποίο ο δότης συνδέεται με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, σε γονείς και αδέλφια του (της) συζύγου, δηλαδή σε άτομα που έχουν με τον δότη έως και δεύτερο βαθμό εξ αγχιστείας συγγένεια, καθώς και «σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά».

Τα παραπάνω προβλέπει το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας για τη «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις», το οποίο παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο.

Ειδικότερα, το προσχέδιο νόμου προβλέπει:
- Η αφαίρεση οργάνων από ζώντα δότη επιτρέπεται μόνον όταν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση στο σύζυγό του, σε ασθενή με τον οποίο ο δότης συνδέεται με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, σε συγγενή μέχρι και τον τέταρτο βαθμό εξ αίματος, σε ευθεία ή πλάγια γραμμή (γονείς, παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, αδέλφια, ξαδέλφια, ανίψια, θείοι), σε συγγενή μέχρι το δεύτερο βαθμό εξ αγχιστείας (γονείς και αδέλφια συζύγου), καθώς και «σε πρόσωπο με το οποίο έχει προσωπική σχέση και συνδέεται συναισθηματικά».
Για την τελευταία περίπτωση θα απαιτείται άδεια με δικαστική απόφαση, που εκδίδεται κατόπιν ελέγχου όλων των προϋποθέσεων αφαίρεσης οργάνου από ζώντα πρόσωπο και επιπλέον της ψυχικής υγείας του δυνητικού δότη, της προσωπικής σχέσης και του συναισθηματικού δεσμού του με τον υποψήφιο λήπτη, όπως και την ανιδιοτέλεια της προσφοράς.

- Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον είναι ενήλικο.

- Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο, πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο. Πρόκειται για την «εικαζόμενη συναίνεση».

- Στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων τηρείται αρχείο όπου καταχωρούνται οι δηλώσεις των πολιτών περί αντίθεσής τους στην αφαίρεση οργάνων τους μετά θάνατον. Κάθε ενήλικος πολίτης μπορεί να αποστέλλει στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων σχετική δήλωσή του, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής. Για τη δήλωση δεν απαιτείται συγκεκριμένος τύπος, αρκεί να συνάγεται ρητά και αβίαστα η ακριβής βούληση του προσώπου. Η δήλωση αυτή είναι ελεύθερα ανακλητή. Η ανάκληση γίνεται με νεότερη δήλωση ανάκλησης, η οποία αποστέλλεται ομοίως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Η αρχική δήλωση διαγράφεται από το αρχείο και θεωρείται ως μη γενόμενη.

- Η αφαίρεση από ανήλικο είναι δυνατή εάν συναινούν σε αυτό οι γονείς ή ο γονέας, που έχουν την επιμέλεια του τέκνου.

Εάν δεν υπάρχουν ή έχουν εκπέσει από τη γονική μέριμνα, η συναίνεση παρέχεται από τον επίτροπο. Η συναίνεση δίνεται.

α) με έγγραφο στο οποίο βεβαιώνεται η γνησιότητα της υπογραφής,

β) με προφορική δήλωση, που καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο, το οποίο τηρείται στον οργανισμό αφαίρεσης ή στη Μονάδα Μεταμόσχευσης. Κατά τη δήλωση παρίστανται δύο μάρτυρες, οι οποίοι και συνυπογράφουν στο ειδικό βιβλίο. Η συναίνεση πρέπει να είναι ρητή και ειδική.

- Όταν ο θεράπων ιατρός διαγνώσει νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους και εφόσον η λειτουργία ορισμένων οργάνων διατηρείται με τεχνητά μέσα, υποχρεούται να προβεί από κοινού με έναν αναισθησιολόγο και ένα νευρολόγο ή νευροχειρουργό στη σύνταξη πιστοποιητικού θανάτου. Στην πιστοποίηση του θανάτου δεν συμμετέχει γιατρός που ανήκει στη μεταμοσχευτική ομάδα. Στη συνέχεια, ο θεράπων γιατρός υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων, προκειμένου να ενημερωθεί εάν το ενήλικο, θανόν πρόσωπο έχει δηλώσει την άρνησή του να γίνει δωρητής οργάνων μετά θάνατον. Εάν ο θανών είναι ανήλικος ο θεράπων ιατρός υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων και ταυτόχρονα μεριμνά, για την ανεύρεση των προσώπων που είναι αρμόδια να συναινέσουν στην αφαίρεση των οργάνων, για την ενημέρωσή τους και τη λήψη της συναίνεσής τους. Μόνο αν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση συνεχίζεται η τεχνητή υποστήριξη του θανόντος προσώπου.

- Η δωρεά οργάνων μετά το θάνατο του δότη δεν επιτρέπεται να γίνεται προς ορισμένο λήπτη. Υπόδειξη του λήπτη από το δωρητή σώματος ή οργάνων δεν λαμβάνεται υπόψη, αλλά ακολουθείται η καθορισμένη σειρά προτεραιότητας.

Επίσης, οι μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων διενεργούνται αποκλειστικά σε ειδικές οργανωμένες μονάδες Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων που είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Διαβάστε το σύνολο του προσχεδίου νόμου περί «Δωρεάς και μεταμόσχευσης οργάνων και άλλες διατάξεις»

______________________

ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ;
TI ΓINETAI ΣΤΗΝ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ;

Πολλοί από εμάς ευχαρίστως θα δωρίζαμε κάποιο από τα όργανά μας μετά θάνατον, για χάρη κάποιων συνανθρώπων μας. Τα όργανά μας όμως αφαιρούνται μετά θάνατον; Ή αφαιρούνται μόλις επέλθει ο λεγόμενος "Εγκεφαλικός Θάνατος"; Πώς δημιουργήθηκε ο όρος "Εγκεφαλικός Θάνατος"; Γιατί συνεχίζονται οι αμφισβητήσεις και ο διχασμός στην Ελληνική και διεθνή επιστημονική κοινότητα; Γιατί κάποιοι επιστήμονες αρνούνται ότι ο "Εγκεφαλικός Θάνατος" ταυτίζεται με τον οριστικό βιολογικό θάνατο;

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι περισσότεροι δωρητές οργάνων φαίνεται να αγνοούν τον όρο "Εγκεφαλικός Θάνατος" και το τι συμβαίνει πραγματικά στο χειρουργείο. " Όταν διαβάζουν τη φράση 'μετά το θάνατό μου' πολλοί φαντάζονται ένα πτώμα χωρίς σφυγμό και θα τρόμαζαν αν μάθαιναν ότι η φράση 'μετά το θάνατό μου' σημαίνει πραγματικά 'αφού θα βρίσκομαι σε κατάσταση κώματος και άπνοιας, αλλά όλα τα άλλα όργανά μου θα δουλεύουν και ότι θα με πετσοκόβουν ενώ θα είμαι ακόμα ροδαλός και ζεστός, και η καρδιά μου ακόμα θα χτυπά κανονικά και το αίμα μου θα κυκλοφορεί' . Επιπλέον, κανείς δεν πληροφορείται ότι το σκεπτικό της εξίσωσης του 'Εγκεφαλικού Θανάτου' με το θάνατο παραμένει διαμφισβητούμενο και ότι εξακολουθούν να συσσωρεύονται εμπειρικές αποδείξεις, οι οποίες γεννούν σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη λογική της επικρατούσας τάσης. Έτσι, συστηματικά αποκρύπτονται πληροφορίες εξαιρετικά σημαντικές για την ηθική λήψη της απόφασης του μελλοντικού δότη οργάνων." Με αυτά τα λόγια μας εισάγει στο πρόβλημα ο διεθνούς φήμης Καθηγητής Παιδ. Νευρολογίας στο UCLA (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες), Dr. Alan Shewmon.

Πράγματι , τόσο η έννοια του "Εγκεφαλικού Θανάτου" , όσο και η εφαρμογή των κριτηρίων διάγνωσής του, εξακολουθούν να επιφέρουν πλήθος αντιδράσεων στην επιστημονική κοινότητα. Κορυφαίοι επιστήμονες στην Ελλάδα (Κ.Καρακατσάνης 2001, Ε.Παναγόπουλος 1998, Μ.Βρεττός 1999, Ι.Κουντουράς 1999, Κ.Χριστοδουλίδης 1995, Ν.Μπαλαμούτσος 1999, Ν.Κωνσταντινίδης 1999, Μ.Γκιάλα 1999, A. Αβραμίδης 1995, Π.Κούγιας 1999, Α. Γουλιανός 1999, κ.α.) και στο εξωτερικό (R.D. Truog 1992, D.A.Shewmon 1997, R.M. Taylor 1997, κ.α.), έχοντας έλθει αντιμέτωποι με τον "Εγκεφαλικό Θάνατο" εκφράζουν σοβαρές επιστημονικές ενστάσεις ή και δεν διστάζουν να προτείνουν ακόμη και αυτήν την πλήρη εγκατάλειψη της έννοιας του " Εγκεφαλικού Θανάτου".

"O Εγκεφαλικός Θάνατος' ", δηλώνει ο Καθηγητής Παιδ. Αναισθησιολογίας στο Harvard και Διευθυντής Μον. Εντατ. Θεραπείας στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο Βοστώνης Dr. Robert D. Truog "παραμένει ασυνάρτητος στη θεωρία και συγκεχυμένος στην πράξη. Επιπλέον, ο μόνος σκοπός που εξυπηρετείται από την έννοια (του ΕΘ) είναι η διευκόλυνση εξεύρεσης οργάνων προς μεταμόσχευση."

Aξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι στην πολιτεία New Jersey των ΗΠΑ πριν μερικά χρόνια πέρασε ένας νόμος που απαγορεύει στο γιατρό να εξαγγείλει νεκρό κάθε ασθενή, ο οποίος αντιτίθεται προς την ιδέα του "Εγκεφαλικού Θανάτου".


ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ohio, Dr. Robert M. Taylor ορίζει το θάνατο ως "το γεγονός που χωρίζει τη διαδικασία του θνήσκειν (the process of dying) από τη διαδικασία της αποσύνθεσης (the process of disintegration)" και τονίζει ότι "το καταλληλότερο κριτήριο θανάτου στα ανθρώπινα όντα είναι η μόνιμη παύση της κυκλοφορίας του αίματος". Aυτός είναι και ο ορισμός που δέχονται και άλλοι ειδήμονες.
Στην Ελλάδα ο κ. Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αναπληρωτής Διευθυντής της Β΄ Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου "Άγιος Σάββας" και Καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δηλώνει ξεκάθαρα ότι " Ο 'Εγκεφαλικός Θάνατος' είναι διαδικασία θανάτου, πορεία προς το θάνατο, αλλά όχι θάνατος."  Μάλιστα, ερωτηθείς ο κ. Παναγόπουλος εάν στον "εγκεφαλικά νεκρό" έχει αρχίσει η αποσύνθεση του οργανισμού, απαντά ότι δεν μπορεί να γίνει τέτοιος ισχυρισμός, εφόσον "αυτό που εμείς οι γιατροί κάνουμε με τεχνολογική υποστήριξη σε έναν 'εγκεφαλικά νεκρό' είναι η αναστολή της επελεύσεως του θανάτου. Δηλαδή δεν υπάρχει τότε αποσύνθεση." Επιπλέον, ο επίσης διακεκριμένος επιστήμονας κ. Κωνσταντίνος Καρακατσάνης, Αναπληρωτής Καθηγητής Πυρηνικής Ιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διατείνεται ότι "ο σωματικός θάνατος δεν είναι μια συνεχιζόμενη διεργασία, αλλά ένα στιγμιαίο γεγονός".

Τέλος, ο Dr. Alan Shewmon, ενώ αρχικά ήταν υπέρμαχος του "Εγκεφαλικού Θανάτου", μελετώντας "εγκεφαλικά νεκρούς" με παρατεταμένη επιβίωση άλλαξε θέση και πλέον δηλώνει απερίφραστα ότι "μόνον ο κυκλοφορικός-αναπνευστικός ορισμός (του θανάτου) μπορεί να γίνει καθολικά αποδεκτός."

ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΟΥ "ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ"

Όταν το 1967 έγινε στη Νότια Αφρική η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, τέθηκε ο κίνδυνος να παρέμβει η Δικαιοσύνη. Για να αποφευχθεί λοιπόν αυτό, μία ήταν η λύση: να επαναπροσδιορισθεί ο θάνατος. Ετσι, το 1968 ορίζεται για πρώτη φορά από την ad hoc επιτροπή της Ιατρικής Σχολής του Harvard o "Eγκεφαλικός Θάνατος" ως ένα νέο κριτήριο θανάτου με την αιτιολογία "α) ότι οι ευρισκόμενοι σε βαθύ, απνοϊκό κώμα ασθενείς αποτελούν φορτίο (sic) για τους εαυτούς τους, τις οικογένειές τους και τα νοσοκομεία και β) ότι είναι δυνατόν να προκύψουν διαφωνίες για την απόκτηση των οργάνων των 'εγκεφαλικά νεκρών' ασθενών προς μεταμόσχευση εάν εξακολουθούσαν να ισχύουν τα παλαιά κριτήρια του θανάτου."

Σύμφωνα με την Mita Giacomini, έγκριτη ερευνήτρια, η οποία μελέτησε εκτενώς τα πρακτικά της ad hoc επιτροπής του Harvard, η ληφθείσα απόφαση παραποιήθηκε και νοθεύτηκε σε σχέση με τα επιστημονικά ιατρικά δεδομένα. Το πόρισμα της έρευνας ήταν ότι "τα κριτήρια του 'Εγκεφαλικού Θανάτου' δεν δημιουργήθηκαν από τα φυσικά χαρακτηριστικά του νεκρού ή από τις δυνατότητες των διαγνωστικών και υποστηρικτικών τεχνολογιών. Τα εγκεφαλικά νεκρά άτομα έπρεπε να δημιουργηθούν, να αναγνωρισθούν, να περιγραφούν και να οριστούν με την ανάπτυξη των κριτηρίων του 'Εγκεφαλικού Θανάτου'. Ο 'Εγκεφαλικός Θάνατος' ήταν ένα κοινωνικό και κλινικό κατασκεύασμα." Πράγματι, πλήθος επιστημόνων (Taylor 1997, Truog 1997, Raper & Fisher 1995, κ.α.) συμφωνούν ότι η έννοια του "Εγκεφαλικού Θανάτου" είναι διαφορετική από αυτήν του θανάτου και ότι επινοήθηκε για την απόκτηση οργάνων ('harvesting') για μεταμόσχευση.


Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΟΥ "ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ"

1. Ο "Εγκεφαλικός Θάνατος" ορίζεται διαφορετικά από χώρα σε χώρα και με το πέρασμα του χρόνου παρατηρείται "προοδευτική ελάττωση των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη διάγνωσή του." Έτσι, το 1968, η επιτροπή Harvard όρισε ως κριτήριο "Εγκεφαλικού Θανάτου" την κατάργηση της δραστηριότητας ολόκληρου του ΚΝΣ (Κεντρικού Νευρικού Συστήματος), ενώ το 1981 η νέα επιτροπή εμπειρογνωμόνων για το θέμα του θανάτου που συστήθηκε από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ διατύπωσε τον νέο "ενιαίο ή ομοιόμορφο" ορισμό ("uniform determination") του θανάτου, σύμφωνα με τον οποίο ένας άνθρωπος είναι νεκρός εάν εμφανίζει είτε: α) μη αναστρέψιμη παύση των λειτουργιών της κυκλοφορίας και της αναπνοής, είτε β) μη αναστρέψιμη παύση όλων των λειτουργιών ολόκληρου του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφαλικού στελέχους. Το 1971 δύο νευροχειρουργοί από το Πανεπιστήμιο της Minnesota, οι Mohandas και Chou πρότειναν ως νέο κριτήριο "Εγκεφαλικού Θανάτου" τη μη αναστρέψιμη παύση των λειτουργιών του εγκεφαλικού στελέχους. Τα κριτήρια αυτά του 1971, γνωστά ως "κριτήρια της Minnesota", είναι σήμερα αποδεκτά στη Μεγάλη Βρετανία και την Ελλάδα, ενώ στην Αμερική ισχύουν τα πιο αυστηρά κριτήρια του 1981.18 Μάλιστα ο Καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αθανάσιος Αβραμίδης ζητά να γίνει επανατοποθέτηση του ΚΕ.Σ.Υ. (Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας) σε ότι αφορά στη διάγνωση του "Εγκεφαλικού Θανάτου", ώστε να υπάρξει εναρμόνιση με τον "ομοιόμορφο" ("uniform") ορισμό του θανάτου.  Από την άλλη, το 1996 στο 2ο Παγκόσμιο Συμπόσιο για τον "Εγκεφαλικό Θάνατο", "γίνεται προοδευτικά αποδεκτό ότι ο "Εγκεφαλικός Θάνατος" εξισώνεται με την μη αναστρέψιμη απώλεια της συνείδησης και δεν αποτελεί κριτικής σημασίας γεγονός για την διάγνωσή του εάν υπάρχουν βιολογικές (φυτικές) εκδηλώσεις της ζωής."

2. Σοβαρές ενστάσεις έχουν διατυπωθεί για την τεκμηρίωση του όρου "νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους", επειδή " είναι όρος παθολογο-ανατομικός και δύναται να τεκμηριωθεί μόνον μετά την μεταθανάτια αφαίρεση του εγκεφάλου του ασθενούς και εξέτασή του από ειδικό παθολογοανατόμο." Έτσι λοιπόν, υποστηρίζεται από επιστήμονες στην Ελλάδα και το εξωτερικό ότι "ο 'Εγκεφαλικός Θάνατος' ουδέποτε απέκτησε ακριβή κλινική ή παθολογο-ανατομική βάση και για το λόγο αυτό τα κριτήρια διάγνωσής του είναι αυθαίρετα."

3. Ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια του "Εγκεφαλικού Θανάτου" επέζησαν πολύ περισσότερο από την προβλεπόμενη περίοδο επιβίωσης, η οποία είναι συνήθως μικρότερη των 2 εβδομάδων. Oι Truog (1992), Shewmon (1998), Kαρακατσάνης (2001) αναφέρουν περιπτώσεις "εγκεφαλικά νεκρών" που επέζησαν από 36 ημέρες έως 6 μήνες και λίγες περιπτώσεις ασθενών που επέζησαν ή επιζούν από 6 μήνες έως και 17 έτη από τη διάγνωση του "εγκεφαλικού θανάτου". Δηλαδή, "ο 'Εγκεφαλικός Θάνατος' δεν οδηγεί σε άμεση καρδιακή παύση." Ή αλλιώς, άλλο η πρόγνωση του θανάτου και άλλο η διάγνωσή του.

4. Οι δυσχέρειες στη διάγνωση του "Εγκεφαλικού Θανάτου" φάνηκαν ξεκάθαρα όταν "το έτος 1989 σε μελέτη που αφορούσε ιατρούς και νοσοκόμους εμπλεκόμενους στη λήψη οργάνων για μεταμόσχευση διαπιστώθηκε ότι μόνον το 42% των ιατρών και το 25% των νοσοκόμων ταυτοποιούσαν σωστά τα νομικά και ιατρικά κριτήρια για τον προσδιορισμό του θανάτου, αποκαλύπτοντας έτσι τη σύγχυση που υπάρχει σχετικά με το θέμα αυτό."  Επίσης, σε νεότερη μελέτη του 1999 μόνον το 39% των παιδιάτρων όριζαν σωστά τον "Εγκεφαλικό Θάνατο, ενώ οι νευρολόγοι και οι νεογνολόγοι ήταν λιγότερο ακριβείς από τους παιδιάτρους-εντατικολόγους στο να ορίσουν σωστά τον "Εγκεφαλικό Θάνατο" και να καθορίσουν την αναγκαιότητα ή μη των επιβεβαιωτικών δοκιμασιών. Επίσης, σύμφωνα με τον E. Wijdicks, Καθηγητή Νευρολογίας στην Mayo Clinic (ΗΠΑ), σε σύνολο 93 "εγκεφαλικά νεκρών" παιδιατρικών ασθενών, από το 22% των περιπτώσεων δεν αφαιρέθηκαν τελικά τα όργανα, παρότι είχε δοθεί συγκατάθεση από τους γονείς, διότι "μετά από προσεκτική νευρολογική εξέταση διαπιστώθηκε ότι η διάγνωση του 'Εγκεφαλικού Θανάτου' ήταν εσφαλμένη".

5. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι "εγκεφαλικά νεκροί", καταλλήλως υποστηριζόμενοι, διατηρούν σταθερή θερμοκρασία και ορισμένοι "εγκεφαλικά νεκροί" διατηρούν νωτιαία αντανακλαστικά, απορροφούν και αφομοιώνουν τροφές, κερδίζουν βάρος, επουλώνουν τραύματα, κυοφορούν για εβδομάδες ή μήνες και γεννούν (με καισαρική τομή) βιώσιμα νεογνά.

6. Παρόλο που σύμφωνα με την απόφαση 9/20-3-1985 του ΚΕ.Σ.Υ. ο θάνατος ορίζεται ως η ανεπανόρθωτη απώλεια της ικανότητας για συνείδηση σε συνδυασμό με την ανεπανόρθωτη απώλεια της ικανότητας για αυτόματη αναπνοή "δεν υπάρχουν καθιερωμένα ιατρικά κριτήρια διάγνωσης της απώλειας του περιεχομένου της συνείδησης, δεδομένου ότι η συνείδηση είναι υποκειμενικό βίωμα". Έτσι, η Γερμανική αντιπροσωπεία στο Β΄ Παγκόσμιο Συνέδριο για τον "Εγκεφαλικό Θανατο" το 1996 υποστήριξε ότι δεν είναι δυνατόν να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να έχουν οι "εγκεφαλικά νεκροί" τη δυνατότητα να αισθανθούν και να σκεφθούν.

7. Τι σημαίνουν οι ασυνήθεις κινήσεις, γνωστές ως "Lazarus Sign", που κάνουν κάποιοι "εγκεφαλικά νεκροί"; Σχετικά με αυτές τις κινήσεις, ο παγκοσμίως γνωστός Καθηγητής Νευρολογίας Fred Plum υποστηρίζει ότι είναι "ημισκόπιμες (semi-purposeful) και ημικατευθυνόμενες (semi-directed) από τον 'εγκεφαλικά νεκρό' " .

8. Τι σημαίνουν οι σπάνιες, αλλά καταγεγραμμένες περιπτώσεις επαναφοράς από "Εγκεφαλικό Θάνατο";

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Συμπερασματικά, επειδή η έννοια του "Εγκεφαλικού Θανάτου" δεν είναι ούτε στην Ελλάδα ούτε διεθνώς ομόφωνα αποδεκτή, προτείνουμε να επανεξετασθεί η ταύτιση του θανάτου με τον "εγκεφαλικό θάνατο" καθαρά επιστημονικά, χωρίς άλλου είδους σκοπιμότητες.


2002 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ "ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ"

Διαδυκτιακή πηγή αναδημοσίευσης άρθρου Ορθόδοξος κόσμος

____________________

Διαβάστε περισσότερα για   Μεταμοσχεύσεις 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου