Ὁ ἱερομόναχος π. Ἰσίδωρος.

Ὁ ἱερομόναχος π. Ἰσίδωρος

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Ὡμοίαζε μ᾿ ἕνα ποτήρι πού βλέπεται μέσα καί ἔξω. Ἦτο ἄνθρωπος εἰρηνικός, ταπεινός,μέ ὁσιακή μορφή, μέ καθαρά καί περιποιημένα ἐνδύματα. Ἔτσι λειτουργοῦσε στό Ἅγιο Βῆμα. Κάποτε, ὅταν ἐπετέλεσε ἕνα Εὐχέλαιο, μία Χριστιανή πού συμμετεῖχε κι αὐτή εἶπε: «Τί ὡραία ἀκολουθία καί τί ὅσιοι Πατέρες! Ὁ πατήρ μέ τήν μακριά λευκή γενειάδα εἶναι σάν ὅσιος». Καί αὐτός ἦτο ὁ π. Ἰσίδωρος.
Ἕνα συμβάν ἀπό τήν ζωή του ἀρκεῖ γιά νά μᾶς δείξη ὅτι οἱ γνῶμες τῶν Χριστιανῶν ἦσαν ἀληθινές.
Κάποια ἡμέρα, διηγεῖται ὁ μοναχός Βησσαρίων - ὁ ὁποῖος εἶχε μπῆ προσφάτως στό μοναστήρι προσφέροντας ὅλη τήν περιουσία πού εἶχε δημιουργήσει στήν ζωή του - ἤμουν πολύ στενοχωρημένος ψυχικά καί ἔφυγα μόνος μου γιά τό λιβάδι.
Ἔφθασα καί στό κελλί τοῦ π. Ἰσιδώρου. Ἡ πανοσιότης του ἦτο ἔξω, δίπλα στό κελλί του καί ἔψαλλε ἐκκλησιαστικούς ὕμνους. Ὅταν μέ εἶδε, χάρηκε, μέ κάλεσε μέσα καί ἤθελε νά μέ καλοκαρδίση μέ κάτι.
Τοῦ εἶπα τήν λύπη τῆς καρδιᾶς μου κι ἐκεῖνος μοῦ εἶπε πρῶτα μερικά παρηγορητικά λόγια, κατόπιν ἐπῆρε τό ἐπιτραχήλιό του καί μοῦ εἶπε μερικές εὐχές μπροστά στίς ἅγιες εἰκόνες. Κατόπιν γονάτισε καί ἐκεῖνος δίπλα σέ μένα καί ἄρχισε νά προσεύχεται δυνατά ἀπό στήθους:
«Κύριε, παρηγόρησε καί δῶσε τήν ὑγεία στόν ἀδελφό Βασίλειο, ὁ ὁποῖος εἶναι καλός ἄνθρωπος καί ὅ,τι εἶχε στό σπίτι του τό ἀφιέρωσε στό μοναστήρι μας. Κύριε, δῶσε τήν εἰρήνη στήν καρδιά του καί ἡ στενοχώρια του νά ἔλθη ἐπάνω μου, διότι ἐγώ εἶμαι ἀληθινά ἁμαρτωλός, μέθυσος καί διεφθαρμένος. Ἐγώ νά ὑποφέρω στήν θέσι του, ἐνῶ αὐτός νά εἶναι πάντα ὑγιής, διότι εἶναι καλός ἄνθρωπος καί δέν ἔχει κάνει οὔτε ἕνα κακό, ἐν ἀντιθέσει μέ μένα πού ἔχω κάνει μύρια...»
«Συγκλονίσθηκα ὁλόκληρος ἀπό τήν προσευχή τοῦ π. Ἰσιδώρου, ἔλεγε κατόπιν ὁ μοναχός Βασίλειος. Ἐλευθερώθηκα καί ἔφυγε ἀπό ἐπάνω μου ὅλη αὐτή ἡ ψυχική μου στενοχώρια.
Τό γεγονός αὐτός τυπώθηκε τόσο ἔντονα στήν ψυχή μου καί δέν ἠμπορῶ νά ξεχάσω ποτέ τήν ἀγάπη τοῦ π. Ἰσιδώρου.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος