Τό πρῶτο ταξίδι στήν Πετρούπολη. (Μέρος Η')

Τό πρῶτο ταξίδι στήν Πετρούπολη. (Μέρος Η')

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

 Ὁ μονάρχης πῆρε τό παράσημο β΄ βαθμοῦ καί τό κάρφωσε στό στῆθος του.
-Ὤ, θαυμάσιο!  εἶπε μ’ ἐνθουσιασμό.
Ὕστερα ἔριξε μιά ματιά στόν κανονισμό.
-Θεμελιώδης κανονισμός εἶπε.  Πολύ ἀναγκαῖος γιά μιά σωστή καί ὀργανωμένη παροχή πλατειᾶς βοήθειας στούς κατοίκους τῆς Καμτσάτκας.  Καί ποιός εἶναι ἁρμόδιος γιά τήν ἔγκριση του;
Ἀσφαλῶς ἡ Ἱερά Σύνοδος! 
-Μάλιστα, Μεγαλειότατε, ἀποκρίθηκα μέ κάπια φανερή ταραχή. Ἡ Ἱερά Σύνοδος θά ἔπρεπε νά τόν ἐγκρίνει, ἀλλά ἡ προκατάληψη καί ἡ ἀντιδραστικότητα τοῦ ἐπιτρόπου Λουκιάνωφ ὁδήγησαν ἔτσι τά πράγματα, ὥστε νά μήν ἐξετασθεῖ κάν ὁ κανονισμός ἀπό τή Σύνοδο.  Σέ μένα μάλιστα δόθηκε ἐντολή νά ἐπιστρέψω στήν Καμτσάτκα, μέ τήν αἰτιολογία ὅτι τό θέμα τῆς ἀδελφότητος ἐμπίπτει στίς ἁρμοδιότητες τοῦ τοπικοῦ ἐπισκόπου.
Ὅμως στό σχέδιο τοῦ κανονισμοῦ προβλέπεται ἡ δημιουργία παραρτημάτων στήν Πετρούπολη, τή Μόσχα, τό Κίεβο, τό Χάρκοβο καί ἄλλες μεγάλες πόλεις.  Ἡ ἀδελφότητα δηλαδή θ’ ἁπλώνει τή δραστηριότητά της σ’ ὁλόκληρη τήν αὐτοκρατορία.  Καί σέ τέτοιες περιπτώσεις ὁ κανονισμός ἐγκρίνεται ἀπό τή Σύνοδο.
Ὁ τσάρος ὅμως δέν ξέρω ἄν ἄκουσε ὅλα ὅσα τοῦ εἶπα, γιατί στό μεταξύ περιεργαζόταν τά παράσημα καί τά πολύχρωμα σκίτσα τους.  Μετά ἀπό μικρή σιωπή παρατήρησε:
-Εἶναι πολύ ὡραῖα, ἀλλ’ αὐτό ἐδῶ τό ἀστέρι τό ἔχουμε κι ἐμεῖς. Ἴσως θά ἔπρεπε νά τό ἀλλάξουμε λίγο.
Πῆρε ἀπό τό γραφεῖο του ἕνα δίχρωμο μολύβι, μπλέ- κόκκινο. Ἔσβησε ἀπό τό σκίτσο μερικές προεξοχές τοῦ ἄστρου καί τράβηξε μιά κλειστή κυκλική γραμμή, σχηματίζοντας σταυρό μέ κυρτά ἄκρα.
-Σᾶς ἀρέσει, πάτερ Νέστορ;
-Καί πολύ μάλιστα! ἀναφώνησα.  Καί ξεχνώντας ὅτι ἀπαγορεύονταν οἱ ἐρωτήσεις, ρώτησα αὐθόρμητα:
-Μεγαλειότατε, θά εὐαρεστηθεῖτε ἄραγε νά θέσετε τήν Καμτσατκική Φιλανθρωπική Ἀδελφότητα ὑπό τήν ὑψηλή προστασία τοῦ μικροῦ διαδόχου Ἀλεξίου Νικολάγιεβιτς; Διότι καί οἱ κάτοικοι τῆς Καμτσάτκας εἶναι ἁπλοί κι ἀθῶοι, σάν παιδιά, μέ καθαρή καί ἄδολη καρδιά.  Αὐτό θ’ ἀνακουφίση πολύ τή δυστυχία τους.
Ὁ τσάρος στράφηκε στή γυναίκα του καί, δείχνοντας την μέ τά δυό του χέρια, ρώτησε χαμογελώντας.
-Τί λέει ἡ μητέρα;
-Ὤ, μάλιστα..., εἶμαι σύμφωνη..., πολύ χαίρομαι πού ὁ γιός μου θά γίνει προστάτης τῆς Καμτσατκικῆς Ἀδελφότητος.... Ναί, εἶναι πολύ ὡραῖα ἰδέα!
Ἡ χαρά μου ἦταν ἀπερίγραπτη ἀπό τήν τόσο θετική στάση του αὐτοκρατορικοῦ ζεύγους.
-Ἀλλά νά ἔχετε ὑπόψη σας, πάτερ Νέστορ, εἶπε πάλι ὁ Νικόλαος, ὅτι ὁ διάδοχος θά μπορέσει νά ὀνομαστεῖ ἐπίσημα προστάτης τῆς ἀδελφότητός σας τόν ἑπόμενο χρόνο, πού γίνεται ἑπτά ἐτῶν.  Σ’ αὐτή τήν ἡλικία, σύμφωνα μέ τήν παλιά αὐτοκρατορική παράδοση, ἐπέρχεται ἡ πνευματική του ὡρίμανση.  Νά μᾶς ἐπισκεφθεῖτε λοιπόν ὁπωσδήποτε καί τοῦ χρόνου, γιά ν’ ἀναλάβει σέ εἰδική τελετή τήν Καμτσατκική Ἀδελφότητα ὑπό τήν αἰγίδα του.
Καί λέγοντας αὐτά ὁ τσάρος ξαναπῆρε τό μολύβι κι ἔσκυψε πάλι πάνω στό σχέδιο τοῦ παρασήμου τοῦ πρώτου βαθμοῦ. 

 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.195-222

Ἀναβάσεις

 Ἰουλίου 2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα