Ἡ ἀποκρυφιστική θεώρησις τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἀνθρωποσοφίαν. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Ἡ ἀποκρυφιστική θεώρησις τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν Ἀνθρωποσοφίαν

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ 

Ἀνθρωποσοφία εἶναι ἡ ἀποκρυφιστική διδασκαλία καί κοσμοθεωρία, πού τή διαμόρφωσε σέ ἴδιο σύστημα ὁ πρώην γενικός γραμματέας τῆς Γερμανικῆς Θεοσοφικῆς Στοᾶς Rudolf Steiner (1861- 1925). Στή διδασκαλία τοῦ R. Steiner σχετικά μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὑπάρχει μιά πρωτοφανής περιφρόνηση τῶν ἱστορικῶν δεδομένων τῶν ἱ. εὐαγγελίων, καί μιά ταυτόχρονη ἐμμονή καί ἐπιμο νή νά προσαρμοστοῦν τά ὅσα ἀναφέροναι στήν Καινή Διαθήκη στά ἀποκρυφιστικά φαντασιοκοπήματά του.

Σύμφωνα μέ τόν R. Steiner, πρίν τήν ἔλευσή του στή γῆ ὁ Χριστός ἦταν ἡλιακό πνεῦμα, πού εἶχε ἡγετική θέση μεταξύ τῶν ἄλλων ἡλιακῶν πνευμάτων, πού κατευθύνουν τίς κοσμικές ὑποθέσεις.
 Κατά τήν ἔναρξη τοῦ ἐπίγειου βίου τοῦ Χριστοῦ γεννήθηκαν δύο παιδιά μέ τό ὄνομα Ἰησοῦς. Ἀπό τά δύο παιδιά τό ἕνα κατάγονταν ἀπό τόν οἶκο τοῦ Δαυίδ, καί τό ἄλλο ἀπό τόν οἶκο τοῦ Σολομώντα. Τό παιδί πού κατάγονταν ἀπό τόν οἶκο τοῦ Σολομώντα καί στό ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ Ματθαῖος ἦταν μετενσάρκωση κάποιας ἀτομικότητας, πού προηγουμένως εἶχε ζήσει πάνω στή γῆ ὡς Ζωροάστρης. Ἡ ἀτομικότητα τοῦ Ζωροάστρη παρέμεινε στό παιδί Ἰησοῦς, πού προέρχονταν ἀπό τόν οἶκο Σολομών τα μέχρι τό δωδέκατο ἔτος.
Τότε τό ἐγκατέλειψε καί κατοίκησε στό ἄλλο παιδί Ἰησοῦ, πού ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς. Μεταξύ τοῦ 12-30 ἔτους ὁ Ἰησοῦς γνώρισε τήν λατρεί α τοῦ Μίθρα, ἔζησε μέ τούς Ἐσσαίους κ.ἄ. Ἐπιπλέον, ὁ R. Steiner ἰσχυριζόμενος ὅτι ἄντλησε στοιχεῖα ἀπό τά λεγόμενα “Ἀκασικά ἀρχεῖα”, ἀποκρυφιστικοῦ καί φανταστικοῦ χαρακτήρα δεδομένα, προσφιλῆ σέ πολλούς ἀποκρυφιστικούς χώρους, ἔγραψε τό λεγόμενο “Πέμπτο Εὐαγγέλιο”, ὅπως τό ὀνόμασε, μιά «βιογραφία» τοῦ Ἰησοῦ μεταξύ τοῦ 12- 30 ἐτῶν.
Μέχρι τό τριακοστό ἔτος συνυπάρχουν στόν λεγόμενο Ἰησοῦ τοῦ Steiner τό ἀστροειδές σῶμα τοῦ Βούδδα καί τό πνεῦμα τοῦ Ζωροάστρη. Κατά τή στιγμή τῆς Βάπτισης στόν Ἰορδάνη ἐγκατέλειψε τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ τό πνεῦμα τοῦ Ζωροάστρη καί βαπτίστηκε τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ τοῦ ἀπό Ναζαρέτ, μέσα στό ὁποῖο κατοικοῦσε ἡ κοσμική ἀτομικότητα τοῦ Χριστοῦ.
Αὐτή δέν ἦταν τίποτα ἄλλο, παρά ὁ ποιητής τῶν ἡλίων σύμφωνα μέ τά περί κόσμου ἀποκρυφιστικά παραδοξολογήματα τῆς Ἀνθρωποσοφίας.
Στό μυστήριο τοῦ Γολγοθᾶ, κατά τόν R. Steiner ὁ Χριστός ὡς ἀρχηγός τῶν ἡλιακῶν ὄντων, ἔχυσε τό αἷμα του συμβολικῶς καί κατέστη τό κύριο Πνεῦμα, ὁδηγός ἐξέλιξης καί πολιτισμοῦ στή γῆ. Στό Γολγοθᾶ παίρνει ἐπάνω του τό Κάρμα τοῦ κόσμου.
Μετά τήν ἀνάστασή του ὁ Χριστός καθίσταται ἀντί θεός – Πνεῦμα τοῦ ἡλιακοῦ πεδίου, θεός– Πνεῦμα τῆς γῆς.
Οἱ περί τοῦ Χριστοῦ ἀποκρυφιστικές ἀντιλήψεις τοῦ R. Steiner ἀποτελοῦν καί τίς περί τοῦ Χριστοῦ ἀπόψεις τῆς ἀποκρυφιστικῆς κίνησης «Κοινωνία Χριστιανῶν» (Christengemeinschaft), καθώς ἡ ἵδρυσή της στόχευε στήν παρουσίαση τοῦ χριστιανισμοῦ μέ ἀνθρωποσοφικές προϋποθέσεις καί περιεχόμενο.(Βλ.«Ὀρθόδοξος Τύπος», Ἀρ. Φ 1967, 15-3-2013, σ. 3).

* Γιά τή σύνταξη τοῦ παρόντος λαβαμε ὑπόψη μας τά κάτωθι: Klaus von Stieglitz, Die Christosophie Rudolf Steiner, Witten 1955. Bernhard Grom, Anthroposophie und Christentum, München 1989. Klaus Bannach, Anthroposophie und Christentum, (Forschungen zur systematischen und ökumenische Theologie, Band 82), Göttingen 1998. Lothar Gassman, Was ist Anthroposophie?, Lage 20065.

  Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1984  19 Ἰουλίου 2013