Σκανδαλίζει τόν πιστό λαό μέ τίς θέσεις του, περί μεταμοσχεύσεων ὁ μοναχός Μωυσῆς ὁ Ἁγιορείτης.

Τοῦ Βασιλείου Κερμενιώτη, κατοίκου Πτολεμαΐδας

Μήπως θά πρέπει νά παρέμβει ἡ Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁ. Ὅρους;

Κριστίν Νικόλ. Ανένηψε από "εγκεφαλικό θάνατο"

         Στενοχωρήθηκα πολύ διαβάζοντας το πρόσφατο ἄρθρο τοῦ γνωστοῦ μοναχοῦ Μωυσῆ τοῦ Ἁγιορείτη, στήν ἐφημερίδα «Μακεδονία» (19-06-2011). Ἐκεῖ, σχολίαζε τό νομοσχέδιο πού μόλις εἶχε κατατεθεῖ  στή Βουλή γιά τίς μεταμοσχεύσεις¹ και ἐμφάνιζε ὡς «ἐπιστήμη ἐμπνεόμενη ἀπό τόν Θεό» ὅλο τό καθεστώς «σφαγῆς» ἀνυπεράσπιστων ἀνθρώπων! Ἐπίσης, μέ ἐκλεπτυσμένη εἰρωνία, μεμφόταν τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς πού ἀντιτίθενται στίς μεταμοσχεύσεις, παραλληλίζοντάς τους, εμμέσως, μέ τούς ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά!   

Ακόμη, ἔγραφε: «Ὁ καθένας μπορεῖ νά ἔχει ἐπί τοῦ θέματος τήν ἄποψή του, τή γνώμη του καί τήν ἰδέα του». Κι ὅμως, τό θέμα τῶν μεταμοσχεύσεων δέν εἶναι ἰδεολογικό οὔτε ὑποκειμενικό! Γι’ αὐτές, μίλησαν ξεκάθαρα Ἅγιοι ἄνθρωποι, ὅπως ὁ π. Παΐσιος καί ὁ Γέρων Σωφρόνιος. Ἦταν κάθετα ἀντίθετοι στίς μεταμοσχεύσεις, ἐκτός ἀπό ἐκεῖνες πού ἀφοροῦν τά διπλά ὄργανα (λόγου χάρη τό ἕνα νεφρό) καί ἐν γένει  αὐτές πού δέν ἀπειλοῦν τή ζωή τοῦ δότη (ὅπως ἡ μεταμόσχευση μυελοῦ τῶν ὀστῶν πού γίνεται στίς μέρες μας). 

Οἱ θέσεις τους ἔχουν καταγραφεῖ σέ ἔντυπα² καί τό γνωρίζει πολύ καλά αὐτό ὁ π. Μωυσῆς. 

Οἱ Πατέρες τίς Ἐκκλησίας γράφουν ὅτι ἡ ψυχή ἀναχωρεῖ ἀπό τό σῶμα μετά τήν ὁριστική παύση λειτουργίας τῆς καρδιᾶς. Κατά συνέπεια, κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά ἀφαιρέσει βίαια τή ζωή ἑνός ἀνθρώπου, ἐπικαλούμενος ἀνθρώπινα ἐπινοήματα περί “ἐγκεφαλικοῦ θανάτου”. Κι ὅμως, ὁ π. Μωυσῆς ―μέ τρόπο πού δέν ταιριάζει σέ μοναχό― ἀποδίδει «ἐπιπολαιότητα», «μεγάλη σκληρότητα», «ἀσυγκίνητο» καί «ἀφιλάδελφο» στούς χριστιανούς πού, ὑπακούοντας στούς προαναφερθέντες ἁγίους καί Πατέρες, δέν ἀποδέχονται τίς μεταμοσχεύσεις. 

Ἀδικεῖ τούς ἀδελφούς πού ἀγωνιοῦν γιά τούς ἀνθρώπους πού παραδίδονται στήν προκρούστεια χειρουργική κλίνη, ἰσχυριζόμενος ὅτι «ὑποστηρίζουν τή θέση τους δίχως τεκμηρίωση, δίχως καλή γνώση καί εἰδική ἐνημέρωση, χρησιμοποιώντας ἀκόμη καί παραποιήσεις λόγων κάποιων ἄλλων». Ἄς μᾶς ἐπιτρέψει ὁ σεβάσμιος μοναχός νά τόν ἐρωτήσουμε: Οἱ λόγοι τοῦ π. Παϊσίου ἔχουν «παραποιηθεῖ»; 

Καί τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ ὅταν γράφει γιά «καλή γνώση καί εἰδική ἐνημέρωση»; Αὐτή ποῦ μᾶς παρέχουν οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι; Ἐν τέλει, ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί ποιούς πρέπει νά ἀκούσουμε, τούς κοσμικούς ἐπιστήμονες ἤ τούς ἁγίους μας; Εἶναι ἀξιοσημείωτο, πάντως, ὅτι μέ τίς ἀπόψεις τοῦ π. Μωυσῆ, περί μεταμοσχεύσεων, συμφωνοῦν ἀπόλυτα οἱ Οἰκουμενιστές³! 

         Γράφει, ἐπίσης, ὅτι καί αὐτός ὁ ἴδιος, ἐδῶ καί 14 χρόνια, ἔχει ὑποστεῖ μεταμόσχευση (ἥπατος). Ἐγώ πού γράφω αὐτό τό κείμενο, ὁμολογῶ πώς ἄν κάποια στιγμή βρεθῶ σέ τραγική ψυχολογική κατάσταση ἐπειδή, λόγου χάρη, θά χρειάζονται μεταμόσχευση τά παιδιά μου, ἡ σύζυγός μου ἤ καί ἐγώ ὁ ἴδιος, μπορεῖ νά λυγίσω καί νά ἀποδεχτῶ αὐτό πού σήμερα ἐπικρίνω. Ἕνας μοναχός, ὅμως, πῶς μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο; 

Οὔτε γυναίκα ἔχει πού θά τήν ἀφήσει χήρα, οὔτε παιδιά πού θά τά ἐγκαταλειψει ὀρφανά. Δέν ἁρμόζει, ἕνα τέτοιου εἴδους καί τόσο σοβαρό ζήτημα ὑγείας νά τό ἐναποθέσει ἀποκλειστικά στό Θεό; Εἶναι συνετό τό νά καταφεύγει ἕνας μοναχός σέ μία κλινική καί νά μπαίνει, μαζί μέ λαϊκούς, στή λίστα ἀναμονῆς περιμένοντας νά τραυματιστεῖ βαριά ἕνας συνάνθρωπός του γιά νά πάρει τό μόσχευμα; Τί μήνυμα καί τί παράδειγμα δίνει μέ αὐτή τήν πράξη του; 

        Εἶμαι πολύ ἁμαρτωλός καί ὀφείλω, πρωτίστως, νά ἀσχοληθῶ μέ τά δικά μου ἁμαρτήματα. Συνεπώς, δέν γράφω τά παραπάνω γιά νά προκαλέσω τύψεις καί ἐνοχές στό λόγιο μοναχό, ἀλλά γιά νά ἐπισημάνω, στήν ἀγάπη του, ὅτι ἀφοῦ, ἐν πάσει περιπτώσει, ἀποφάσισε τότε νά σώσει τή ζωή του κάνοντας μία πράξη πού βρίσκεται κάτω ἀπό τήν πνευματική βάση, τουλάχιστον ἄς μήν προσπαθεῖ, σήμερα, νά παρασύρει καί ἄλλους χριστιανούς πρός τίς θέσεις του καί μάλιστα μέσῳ μιᾶς ἐφημερίδας πανελλαδικῆς κυκλοφορίας.        

          Ἐν συνέχειᾳ, γράφει: «Ὑπάρχουν ὁρισμένοι πού ἀντιτίθενται σφοδρά καί ἐμπαθώς θά ἔλεγα στίς μεταμοσχεύσεις ὀργάνων». Εἶναι φυσικό. Το ἀφύσικο εἶναι γιατί αὐτός ὁ ἴδιος μετά τήν ἐπανειλημμένη ἀνασκευή τῶν ἐπιχειρη-μάτων του ―ἀπό θρησκευτικά περιοδικά καί ἐφημερίδες― ἐμμένει πεισματικά, «σφοδρά καί ἐμπαθώς στίς μεταμοσχεύσεις»; Αὐτές τίς ἡμέρες ψηφίστηκε ἕνα φρικτό νομοσχέδιο πού καθορίζει ὅτι δέν θά ἀπαιτεῖται πλέον ἡ συναίνεση τῶν συγγενῶν γιά νά ἀφαιρεθοῦν τά ὄργανα ἑνός, δῆθεν, «ἐγκεφαλικά νεκρού» ἀνθρώπου. Σ’ αὐτή τήν ἄσχημη συγκυρία, τό τελευταῖο πού θά χρειαζόταν θά ἦταν νά ἐμφανίζεται ἕνας μοναχός πού διαφημίζει τίς μεταμοσχεύσεις! Καί μάλιστα, ὄχι ἕνας καλόγερος πού παραμένει στό κελάκι του κάνοντας κομποσχοίνι, ἀλλά ἕνας μοναχός κύρους πού, ἀκαταπαύστως, ἀρθρογραφεῖ καί περιδιαβαίνει ἀπό μητρόπολη σέ μητρόπολη, ὁμιλώντας σέ συνέδρια, σέ ραδιοφωνικές καί τηλεοπτικές ἐκπομπές. Γι’ αὐτό ἐκτιμῶ πώς ἡ Ἱερά Κοινότητα θά πρέπει νά ἐξετάσει σοβαρά τό ἐνδεχόμενο νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τό διακόνημα τῆς συγγραφῆς ἄρθρων καί ἐκφώνησης ὁμιλιῶν, ἀνά τήν Ἑλλάδα, γιά νά προληφθεῖ ὁ κίνδυνος μεγαλύτερου σκανδαλισμοῦ τοῦ πιστοῦ λαοῦ.

__________________________

1.  www.makthes.gr/news/opinions/75604/

2. α) «Μαρτυρίες Προσκυνητῶν. Γέροντας Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης. 1924-1994", Ἐκδόσεις "ἁγιοτόκος Καππαδοκία"», Κεφ. Δ': Μαρτυρίες Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Η., σελ. 121-126  και β) μελέτη τοῦ Μοναχοῦ Ἠσαΐα, περ. "Παρακαταθήκη", τεύχη 73 και 74.

3 α)  βλ. ὁμιλία τοῦ ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στό «Μεσογειακό Κέντρο Αἱμοκάθαρσης» τῆς Μεσσηνίας  http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1629     και

β) «Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος: “Οἱ μεταμοσχεύσεις εἶναι ἀποδεκτές καί ἀπό τήν Ὀρθόδοξη καί ἀπό τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία”» http://aktines.blogspot.com/2011/04/blog-post_5304.html

___________________

Πτολεμαΐδα, 4-7-2011,

Βασίλειος Κερμενιώτης

 Kermeniotis_b@yahoo.gr