Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἡ πνευματική πανοπλία. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ πιστός πρέπει νά προσεύχεται ἀδιάλειπτα, σέ κάθε περίσταση, ὁδηγούμενος ἀπό τό Ἃγιο Πνεῦμα. Ὀφείλει νά ἀγρυπνεῖ καί νά μήν παύει νά προσεύχεται γιά ὅλο τόν λαό τοῦ Θεοῦ.

Ἡ προσευχή εἶναι ἡ ἀναπνοή τῆς ψυχῆς...Τό πνευματικό ὀξυγόνο τοῦ πιστοῦ. Χωρίς τήν ἀδιάλειπτη προσευχή ἡ ψυχή πεθαίνει πνευματικά ἀπό ἀσφυξία. Εἶναι ἀπό τά πιό βασικά μας ὃπλα κατά τοῦ πονηροῦ. Ἀπαραίτητο γιά τήν πνευματική πρόοδο, γιά τήν καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό καί γιά τήν ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Γράφει πρός τούς Φιλιππισίους ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος:

<<Γιά τίποτε μήν σᾶς πιάνει ἂγχος, ἀλλά σέ κάθε περίσταση τά αἰτήματά σας νά τά ἀπευθύνετε στόν Θεό μέ προσευχή καί δέηση πού θά συνοδεύονται ἀπό εὐχαριστία. Καί ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἀσύλληπτη στό ἀνθρώπινο μυαλό, θά διαφυλάξει τίς καρδιές καί τίς σκέψεις σας κοντά στόν Ἰησοῦ Χριστό>> (Φιλ. 4,6-4,7).[i]

Νά τό ἀντίδοτο στήν ἀσθένεια τῆς ἐποχῆς μας. <<Μηδέν μεριμνᾶτε>>. Νά τό φάρμακο γιά τόν σημερινό ἄνθρωπο μέ τήν ἀναιμική πίστη, τόν διαρκῶς γεμᾶτο ἄγχος.

Ὁ καλλίτερος τρόπος γιά τήν προφύλαξη τῆς διάνοιας τοῦ πιστοῦ καί τήν ἐπιτυχή ἀντιμετώπιση τῶν λογισμῶν εἶναι ἡ καταφυγή στή ἀδιάλειπτη προσευχή. Γράφει πάλι ὁ Ἅγιος Παῦλος πρός τόν ἃγιο ἀπόστολο Τιμόθεο γιά τήν ἀνάγκη τῆς προσευχῆς σάν τό πρῶτο ὃλων:

<< Σᾶς παρακαλῶ πρῶτα ἀπ' ὃλα νά κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, εὐχαριστίες γιά ὃλους τούς ἀνθρώπους, γιά τούς κυβερνῆτες καί γιά ὃλους ἐκείνους πού ἀσκοῦν τήν ἐξουσία, ὣστε νά ζοῦμε ἣρεμα καί εἰρηνικά μέ εὐσέβεια κι εὐπρέπεια ἀπό κάθε ἂποψη· γιατί αὐτό εἶναι καλό κι εὐπρόσδεκτο ἀπό τόν σωτήρα μας Θεό, πού θέλει νά σωθοῦν ὃλοι οἱ ἂνθρωποι καί νά γνωρίσουν σέ βάθος τήν ἀλήθεια>> (Α΄ Τιμ. 2,1-2,4)[ii].

Στούς δέ Θεσσαλονικεῖς : <<Πάντοτε νά χαίρετε, ἀσταμάτητα νά προσεύχεσθε, γιά κάθε τί νά εὐχαριστεῖτε· διότι αὐτό θέλει ὁ Θεός>>[iii] Ἡ ἀδιάλειπτη δοξολογία, εὐχαριστία, ἡ συνεχής προσευχή, δηλ. ἡ ἀδιάλειπτη λατρεία εἶναι αὐτό πού θέλει κυρίως ὁ Θεός ἀπό μᾶς.Ὂχι γιά τόν Ἑαυτό Του, ἀλλά γιά μᾶς. Ἐμεῖς κερδίζουμε τά μέγιστα. Γράφει πάλι πρός τόν ἅγιο ἀπόστολο Τιμόθεο:

«Θέλω λοιπόν νά προσεύχωνται οἱ ἄνδρες σέ κάθε τόπο προσευχῆς χωρίς ὀργή καί ἐριστικότητα καί τά χέρια πού ὑψώνονται στόν οὐρανό νά εἶναι καθαρά» (Α΄ Τιμ. 2, 8).

Μᾶς διδάσκει καί ὁ Χρυσορρήμων: <<Λοιπόν ἓνα ἂς εἶναι τό ἒργο μας, τό νά παραμένουμε συνεχῶς στίς προσευχές μέ ὑπομονή>>[iv].

Τήν καθαρότητα τοῦ σώματος καί τήν καθαρότητα τῶν λογισμῶν μπορεῖ νά ἐπιτύχει καί νά διατηρήσει κανείς μόνο μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί τήν προσήλωση τοῦ νοῦ στόν Θεό. Τότε ἐπισκιάζει τήν ψυχή τό Ἃγιο Πνεῦμα καί κατακαίει ὃλα τά πάθη. <<Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό ἀνάβει μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή>> δίδασκε ὁ Στάρετς Παρθένιος[v].

Εἶναι ἡ προσευχή ἀπό τά πιό ἀποτελεσματικά ὃπλα κατά τῶν δαιμόνων.<<Ἐάν ἀδιάλειπτα προσεύχεσαι στόν Βασιλέα κατά τῶν ἐχθρῶν σου, ὁσάκις ἔρχονται νά σέ πειράξουν, ἒχε θάρρος καί δέν πρόκειται νά κοπιάσεις πολύ. Διότι αὐτοί οἱ ἲδιοι θά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό κοντά σου σύντομα, ἐπειδή δέν θέλουν οἱ ἀνόσιοι νά σέ βλέπουν νά στεφανώνεσαι πολεμῶντας ἐναντίον τους μέ τήν προσευχή. Ἐπί πλέον, θά φύγουν καί ἐπειδή τούς μαστιγώνει ἡ προσευχή σάν φωτιά>>[vi].

<<Μέ τό ὂνομα τοῦ Ἰησοῦ μαστίγωνε τούς ἐχθρούς>> μᾶς προτρέπει ὁ ἃγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Μᾶς διδάσκει ἐπίσης λέγοντας:<< Ἡ προσευχή ὡς πρός τήν ποιότητα της εἶναι συνουσία καί ἓνωσις τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, καί ὡς πρός τήν ἐνέργειά της σύστασις καί διατήρησις τοῦ κόσμου, συμφιλίωσις μέ τόν Θεόν, μητέρα τῶν δακρύων, καθώς ἐπίσης καί θυγατέρα, συγχώρησις τῶν ἁμαρτημάτων, γέφυρα πού σώζει ἀπό τούς πειρασμούς, τοῖχος πού μᾶς προστατεύει ἀπό τίς θλίψεις, συντριβή τῶν πολέμων, ἒργο τῶν Ἀγγέλων, τροφή ὃλων τῶν ἀσωμάτων, ἡ μελλοντική εὐφροσύνη, ἐργασία πού δέν τελειώνει, πηγή τῶν ἀρετῶν, πρόξενος τῶν χαρισμάτων, ἀφανής πρόοδος, τροφή τῆς ψυχῆς, φωτισμός τοῦ νοῦ, πέλεκυς πού κτυπᾶ τήν ἀπόγνωσι, ἀπόδειξις τῆς ἐλπίδος, διάλυσις τῆς λύπης, πλοῦτος τῶν μοναχῶν, θησαυρός τῶν ἡσυχαστῶν, μείωσις τοῦ θυμοῦ, καθρέπτης τῆς πνευματικῆς προόδου, φανέρωσις τῶν μέτρων, δήλωσις τῆς πνευματικῆς καταστάσεως, ἀποκάλυψις τῶν μελλοντικῶν πραγμάτων, σημάδι τῆς πνευματικῆς δόξης πού ἒχει κανείς>>[vii].

Τήν ἀδιάλειπτο προσευχή εἶχε ὁ ἃγιος ἀπόστολος Παῦλος ριζωμένη μέσα του καί μ' αὐτή νικοῦσε τόν πονηρό καί κατέστρεφε τίς μεθοδεῖες του.

Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε: <<Ὃ,τι ζητήσετε στό ὂνομά μου ἐγώ θά τό κάνω>>[ix].

Καίγονται οἱ δαίμονες μέ τήν ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή καί ὁ πιστός μένει ἂτρωτος.

<<Ἒλεγε ὁ Ἃγιος Παχώμιος, ὃτι πολλές φορές ἀκούω τούς πονηρούς δαίμονες νά ὀλολύζουν καί νά βοοῦν, ὁ τάδε στάθηκε σέ προσευχή ἐκτενῆ, καί μή ὑποφέροντες τήν καύση ἀναχωρήσαμε. Ἑπομένως ἀδελφοί, προφυλάσσεσθε πάντοτε καί τειχίζεσθε μέ τό ὂνομα τοῦ Χριστοῦ>>[x].

Ἒλεγε δέ καί ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβός γιά τήν ψυχή πού μετανοεῖ ὃτι, ἐάν συνεχῶς καταφεύγει πρός τόν Θεό μέ τήν προσευχή, ποτέ οἱ δαίμονες ἢ τά πάθη δέν κυριαρχοῦν πάνω της>>.[xi]

Μέ τήν χρήση ὅλων τῶν πνευματικῶν ὅπλων καί μάλιστα τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς ὅλοι οἱ Ἅγιοι καταντρόπιαζαν τόν ἀντίδικο καί μισάνθρωπο διάβολο. Αὐτήν μᾶς ἄφησαν ὡς πολύτιμη παρακαταθήκη γιά νά τήν χρησιμοποιοῦμε καί μεῖς ἐναντίον τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἲμαστε σέ ἐμπόλεμη κατάσταση μέ τά πονηρά πνεύματα. Θά πρέπει:

α)νά μήν δίδουμε ποτέ τόπο στόν διάβολο καί

β)νά φοροῦμε συνεχῶς τήν πνευματική πανοπλία πού καί οἱ ἅγιοι φοροῦσαν (δηλ. τήν ἐπίγνωση τῆς ἀλήθειας, τήν βέβαιη ἐλπίδα γιά τή σωτηρία μας, τήν πρόθυμη ἱεραποστολική δράση, τήν ζωντανή πίστη, τήν ἐξάσκηση ὃλων τῶν ἀρετῶν, τήν μελέτη τῶν θείων Γραφῶν, καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί μάλιστα τήν νοερά), γιά νά μήν ἡττηθοῦμε.

Ὁ ἐχθρός εἶναι πάνοπλος καί εἶναι πνεῦμα. Εἲθε ἀπό τούτη τή στιγμή νά ἀποφασίσουμε νά ντυθοῦμε γιά ὃλη μας τήν ἐπίγεια ζωή αὐτήν τήν πνευματική πανοπλία πού μᾶς ὑποδεικνύουν οἱ Ἅγιοι. Γιά νά μήν χαρεῖ ποτέ ὁ πονηρός μέ κάποια πτώση μας, ἀλλά πάντοτε νά χαίρεται μαζί μας ὁ Κύριος καί τά ἀγγελικά πνεύματα.

---

[i]Phil 4.6.1 to Phil 4.6.3

[ii] Tim1 2.1.1 to Tim1 2.4.2

[iii] Th1 5.16.1 to Th1 5.18.2 Πάντοτε χαίρετε͵ 5.17 ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε͵ 5.18 ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς.

[iv] In Genesim 53.281.22 to In Genesim 53.281.23

[v] Πρβλ. Στάρετς Παρθένιος, Ι Μ Παρακλήτου, σελ. 92,93

[vi] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναϊτου:Κλῖμαξ Λόγος ΚΗ στ.61

[vii] Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναϊτου:Κλῖμαξ Λόγος ΚΗ στ.1

[viii] Α Κορ. , 14,19

[ix] Ἰωάν., 14,13

[x] Στό Βίο τοῦ ἁγίου Παχωμίου, Εὐεργ. τομ. Δ, σελ. 237

[xi] Στό Γεροντικό, Ἒ. ἀ. ,σελ. 241

hristospanagia3.blogspot.com