Οἱ Ὅσιοι Συμεὼν καὶ Ἰωάννης
Οἱ Ὅσιοι πατέρες Συμεὼν καὶ Ἰωάννης, κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα 
τῆς Συρίας. Ἦταν πολὺ φίλοι καὶ ἔτσι ἀποφάσισαν νὰ πᾶνε μαζὶ στὰ Ἱεροσόλυμα νὰ προσκυνήσουν τοὺς Ἁγίους Τόπους. Ἀφοῦ προσκύνησαν πῆγαν στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Γερασίμου καὶ ἔγιναν μοναχοί, ἀπὸ τὸν Ὅσιο Νίκωνα.
Πρὶν συμπληρωθοῦν ὅμως ἑπτὰ ἡμέρες στὸ μοναστήρι, ἔφυγαν γιὰ τὴν ἔρημο ὅπου διέμειναν μαζὶ ἐπὶ σαράντα χρόνια, κάτω ἀπὸ σκληρὴ ἄσκηση. Κατόπιν ὁ Συμεὼν ἐπέστρεψε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἐξέφρασε τὴν ἐπιθυμία μέσω τῆς προσευχῆς του, νὰ παραμείνει ἄγνωστος. Πράγματι ὁ Θεὸς οἰκονόμησε ἔτσι τὰ πράγματα, ποὺ ὁ Συμεὼν προσποιοῦνταν τὸν χαζό.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς παραμονῆς του στὴν Ἔμεσα τῆς Συρίας, ἐπιτέλεσε πολλὰ θαύματα καὶ ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ φτωχὸς καὶ ταλαιπωρημένος.
Ἀργότερα ἔφθασε ἐκεῖ καὶ ὁ Ἰωάννης, ὅπου ἔμαθε γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Συμεὼν καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ κοιμήθηκε καὶ ὁ ἴδιος.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς ἡνωμένοι δι’ ἐνθέου ἀγάπης, σύμψυχοι ὤφθητε ἐν πᾶσι τοῖς τρόποις, ὦ Ἰωάννη Ὅσιε καὶ θεῖε Συμεών· ὁ μὲν βίον ἔνθεον, διελθὼν ἐν ἐρήμῳ, ὁ δὲ σοφοῖς σκώμμασι, τὸν Βελίαρ μωράνας· καὶ νῦν τῶν θείων ἄμφω ἀμοιβῶν, κατατρυφῶντες, ἡμᾶς ἐποπτεύοιτε.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς.
Τὸν ἐν σαρκί, ἀναφανέντα ἄσαρκον, καὶ ἀρεταῖς, ὑπερκοσμίως λάμψαντα, Συμεῶνα τὸν ἰσάγγελον καὶ θεοφόρον εὐφημήσωμεν· σὺν τούτῳ Ἰωάννη τὸν ἀοίδιμον, γεραίροντες ὡς ἄγγελον ἐν σώματι· ὁμοῦ γὰρ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύουσι.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις παμμακάριστε Συμεών, ὁ ἀπομωράνας, τῆς κακίας τὸν σοφιστήν· χαίροις Ἰωάννη, πολῖτα τῆς ἐρήμου, Πατέρες θεοφόροι, Ἀγγέλων σύσκηνοι.
Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Μάρτυρες οἱ ἐν Μελιτινῇ
Μαρτύρησαν, ἀφοῦ τοὺς ἔσυραν μέχρι θανάτου πάνω σὲ κοφτερὲς πέτρες.
Οἱ Ἅγιοι Ἰοῦστος καὶ Ματθαῖος
Αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι, μαζὶ μὲ τὸν Θεόφιλο καὶ τὸν Τρόφιμο, μαρτύρησαν ἐπὶ Διοκλητιανού. Ἐπειδὴ δὲν ἀρνήθηκαν τὸν Χριστό, λιθοβολήθηκαν, πληγώθηκαν, ρίχτηκαν στὴ φωτιὰ καὶ στὸ τέλος τοὺς ἀποκεφάλισαν.
Ὁ Ἅγιος Εὐγένιος ὁ Μάρτυρας
Μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Οἱ Ἅγιοι Θεόδωρος καὶ Γεώργιος
Δὲν γνωρίζουμε κανένα βιογραφικό τους στοιχεῖο, ἁπλὰ ἀναφέρονται σὰν Ἅγιοι.
Οἱ Ἅγιοι Θεόφιλος, Τρόφιμος καὶ ἄλλοι 13 Μάρτυρες
Οἱ Ἅγιοι αὐτοί, ἔζησαν στὰ χρόνια του αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 304) καὶ διακρίθηκαν γιὰ τὸ χριστιανικό τους θάρρος, στὸν διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἔμειναν πιστοὶ στὴν ὁμολογία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ὑποβλήθηκαν σὲ σειρὰ μαρτυρίων.
Τοὺς λιθοβόλησαν καὶ ξέσκισαν τὶς σάρκες τους μὲ σιδερένια ὄργανα. Ἔπειτα, ἔκαψαν τὶς πληγές τους μὲ ἀναμμένες λαμπάδες.
Ἐπειδὴ ὅμως ἄντεχε ἀκόμα ἡ ζωή τους, καὶ τὸ στόμα τους ἐπαναλάμβανε τὴ χριστιανικὴ ὁμολογία, τοὺς ἀποκεφάλισαν.
Σύναξις Ἁγίου Ἀκακίου Μάρτυρος ἐν τῷ Ἐπτασκάλῳ
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονός.
Σύναξις Ἁγίου Ἐλευθερίου πλησίον τοῦ Ξηρολόφου (ἴσως τοῦ Κουβικουλαρίου)
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονός.
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοὶς Ἀρματίου
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸ γεγονός.
Ὁ Ἅγιος Παρθένιος Ἐπίσκοπος Ραδοβυσδίου
Ὁ νεοφανὴς αὐτὸς Ἅγιος της Ἐκκλησίας καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Βατσουνιὰ τῆς Θεσσαλίας.Ἀπὸ μικρὸς εἶχε τὴν Ἱερατικὴ κλίση καὶ ἐπάξια διὰ τῆς θείας χάριτος, ἔγινε ἐπίσκοπος Ραδοβυσδίου (Νομὸς Ἄρτας). Ὑπῆρξε ἄριστος ποιμενάρχης καὶ διὰ τῆς θερμῆς του ἀγάπης καὶ διὰ τοῦ ἁγίου παραδείγματός του, στήριζε τὸ ποίμνιό του σὲ κάθε του ἀνάγκη. Τακτικὰ μάλιστα ἔβγαινε στοὺς ἀγροὺς καὶ εὐλογοῦσε τὰ ζῶα τῶν κτηνοτρόφων.
Ἔτσι ὀσιακὰ καὶ δίκαια ἀφοῦ ἔζησε, παρέδωσε τὴ μακαρία ψυχή του στὸν Θεὸ τὴν 21 Ἰουλίου 1777.
Κατὰ τὴν ἡμέρα της ἀνακομιδῆς τῶν ἁγίων λειψάνων του, αὐτὰ εὐωδίαζαν οὐράνιο ἄρωμα. Μέρος ἀπὸ τὰ ὀστὰ τῶν χεριῶν του βρίσκεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Δουσίκου Τρικάλων.
Λέγεται ὅτι ὁ Ἅγιος Παρθένιος ὑπῆρξε ἰδιαίτερα θαυματουργὸς στὴ θεραπεία ἀσθενειῶν τῶν ζώων.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε
Ἀμέμπτως ἐβίωσας, ἐν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Ὅσιε καὶ θεϊκῶν δωρεῶν, ἀξίως μετέσχηκας. Ὅθεν σου τὴν ἁγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, καὶ ψυχῶν σωτηρίαν διὸ σὲ Ἱεράρχα, ὕμνοις γεραίρομεν.
Ὁ Ὅσιος Ὀνούφριος ὁ σιωπηλὸς ἐν τῷ Σπηλαίῳ (Ρῶσος)
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ὁσίου.
Ὁ Ὅσιος Μανουὴλ αὐτοκράτωρ Κωνσταντινουπόλεως
Αὐτὸς διὰ τοῦ ἀγγελικοῦ (μοναχικοῦ) σχήματος μετονομάστηκε Ματθαῖος (1425).
Ἡ μνήμη του ἀγνοεῖται ὑπὸ τῶν Συναξαριστῶν.
Ἀπὸ κάποιον ἄγνωστο συντάχθηκε σ’ αὐτὸν Ἀκολουθία, ποὺ δημοσίευσε ὁ Λάμπρος στὸν Νέο Ἑλληνομνήμονα, τ. ΙΔ’ (1917) σελ. 318 – 341, μαζὶ μὲ δύο κανόνες, ἀλλὰ χωρὶς ὑπόμνημα.
Ὁ Ἅγιος Βίκτωρ ὁ Στρατιώτης
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.
Ὁ Ἅγιος Μελέτιος ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ Ἐθνομάρτυρας, Ἐπίσκοπος Κίτρους, ἐν Θεσσαλονίκῃ
Μαρτύρησε το 1821. Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.
synaxarion.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.