Τὸ ἔργο τῆς ἀδελφότητος. (Μέρος Δ')

 Τὸ ἔργο τῆς ἀδελφότητος. (Μέρος Δ')

   Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Στή βόρεια Καμτσάτκα ἱδρύσαμε καί ἐξοπλίσαμε ἄρτια μιά παιδική στέγη, γιά τίς ἀνάγκες τῶν παιδιῶν τῶν νομάδαν καί τῶν μονίμων κατοίκων τῆς περιοχῆς. Ἡ στέγη παρεῖχε στά παιδιά ἐντελῶς δωρεάν διαμονή, διατροφή, ἐγκύκλια καί τεχνική ἐκπαίδευση, καθώς καί ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη, σέ συστεγαζόμενη μικρή παιδιατρική μονάδα.
Ἡ στέγη αὐτή βρισκόταν στήν ἀγριότερη καί πιό παγωμένη τοποθεσία ὁλόκληρης τῆς χερσονήσου. Ἡ βλάστηση ἦταν σχεδόν ἀνύπαρκτη.
Ἡ ὑπεύθυνη τῆς στέγης, ἀδελφή ΜΒ. Βόλκοβα, ἀντιμετώπιζε μόνιμο πρόβλημα διατροφῆς -ἀφοῦ μόνο ψάρι μποροῦσε νά βρεῖ- ἀλλά καί ἐπικοινωνίας. Ὁ ντόπιος καμτσαντάλος ἱερέας ἐλάχιστα ρωσικά γνώριζε. 
Καί οἱ συνεχεῖς ματακινήσεις της κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες καί σέ μεγάλες ἀποστάσεις, γιά τήν παροχή ἰατροφαρμακευτικῆς βοήθειας στούς ἰθαγενεῖς, γίνονταν μέ τά πόδια ἤ μέ βάρκα τό καλοκαίρι, μέ σκί ἤ ἕλκηθρα τό χειμώνα.  Ποτέ της ὅμως δέν δείλιασε.  Μέ πίστη καί ἐλπίδα στό Θεό, ἀναδείχθηκε σέ μιά ἀληθινή ἡρωίδα τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης.
Ἡ ἀδελφή Τ. Καζάντσεβα πάλι, ἀπό τίς πρῶτες πού ἦρθαν στήν Καμτσάτκα, ἔμεινε ἐδῶ ἕξι χρόνια.  Στήν ἀρχή, πρίν ἔρθουν ἄλλες ἀδελφές, ἐπιτέλεσε ἕνα ὑπεράνθρωπο ἔργο: Μέ κέντρο τό Ὀχότσκ, μέ μύριους κόπους, στερήσεις καί δυσκολίες, ἐξυπηρετοῦσε 17 ἱεραποστολικούς σταθμούς! 
Στόν ὅρμο Κόρφ ἱδρύσαμε ἄλλη μιά παιδική στέγη: ἕνα μεγάλο ξύλινο οἴκημα μέ ὀκτώ ἄνετες αἴθουσες.
Γιά τή γρήγορη ἀποπεράτωσή του ἐργάστηκαν ἐντατικά δέκα τεχνικές μαραγκοί, μέ βοηθούς ἐμένα, τίς ἀδελφές καί τά μεγαλύτερα παιδιά. Ἐφοδιάσαμε τή στέγη ἀκόμα καί μέ κεντρικό σύστημα θερμάνσεως, θερμοσίφωνο καί σύγχρονα λουτρά.
Τά παιδιά ἦταν ἀσυνήθιστα σέ τέτοιο τρόπο ζωῆς.
Μαθημένα νά κοιμοῦνται στό χῶμα, συχνά ἔπεφταν ἀπό τά κρεβάτια στή διάρκεια τοῦ ὕπνου τους. Ἀσυνήθιστα καί σέ λουτρά, τό ’ βαζαν στά πόδια ὅταν ἔβλεπαν τίς ἀδελφές ν’ ἀνάβουν φωτιά γιά τό θερμοσίφωνο.  Καί μή ἔχοντας καθόλου καλές σχέσεις μέ τήν καθαριότητα, ἔψηναν τό ψάρι στά χείλη τῶν ἀδελφῶν μέχρι νά μάθουν μερικούς στοιχειώδεις κανόνες ὑγιεινῆς.
Ὡστόσο, μέ τόν καιρό, ἡ κατάσταση βελτιωνόταν. Τά παιδιά μάθαιναν, πρόκοβαν, καταρτίζονταν, μετέφεραν καί στίς οἰκογένειές τους τίς γνώσεις καί τίς ἐμπειρίες τους.  Παράλληλα προόδευε καί τό σπουδαιότερο ἔργο ὁ εὐαγγελισμός τῶν ψυχῶν τους.

      Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.253-264

Ἀναβάσεις

17  Σεπτεμβρίου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα