Σχετικά
με αυτό, βρίσκονται σε πλάνη πολλοί, όσοι νομίζουν για αρετή την
ολιγοψυχία και την υπερβολική λύπη που τους συνοδεύει ύστερα από την
αμαρτία, μη γνωρίζοντας ότι αυτή προέρχεται από κρυφή υπερηφάνεια και
πρόληψη, που έχουν κάνει θεμέλια πάνω στην ελπίδα και στο θάρρος που
έχουν στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους.
Γιατί
αυτοί υπολογίζοντας τον εαυτό τους ότι είναι κάτι, κατά κάποιον τρόπο,
ξεθάρρεψαν πολύ, και βλέποντας με την δοκιμή της πτώσεως, ότι δεν έχουν
καμία δύναμη, ταράζονται και απορούν, σαν για κανένα πράγμα καινούργιο
και ολιγοψυχούν βλέποντας πεσμένο στη γη εκείνο στο οποίο βασίσθηκαν
(δηλαδή τον εαυτόν τους), πάνω στον οποίο είχαν αποθέσει το θάρρος και
την ελπίδα τους.
Αυτό
όμως δεν γίνεται και στον ταπεινό, ο οποίος μόνο στο Θεό έχει την
ελπίδα και το θάρρος του, χωρίς να έχει καμία ελπίδα στον εαυτό του.
Γι'; αυτό, όταν πέσει σε κάθε είδους σφάλμα, αν και αισθάνεται πόνο και
λύπη, με όλο τούτο δεν ταράσσεται ούτε απορεί.
Γιατί
ξέρει ότι αυτό του συνέβη από την αθλιότητα και την αδυναμία του εαυτού
του, η οποία γνωρίζοντας πολύ καλά με το φως της αλήθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.