Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. 1)Τὰ παιδιὰ πρέπει νὰ χορτάσουν στὸ σπίτι στοργὴ καὶ ἀγάπη 2) Ἡ ταλαιπωρία τῶν παιδιῶν ἐξ αἰτίας τῶν γονέων

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
 "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 3ον

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Τὰ παιδιὰ πρέπει νὰ χορτάσουν στὸ σπίτι στοργὴ καὶ ἀγάπη

Τὸ παιδὶ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλὴ ἀγάπη καὶ στοργὴ καὶ ἀπὸ πολλὴ καθοδήγηση.  Θέλει νὰ καθήσης κοντά του, νὰ σοῦ πῆ τὰ προβλήματά του, νὰ τὸ χαϊδέψης, νὰ τὸ φιλήσης. Ὅταν τὸ μικρὸ παιδὶ εἶναι καμμιὰ φορὰ ἀνήσυχο καὶ κάνη σκανταλιὲς, ἄν τὸ πάρη ἡ μάνα στὴν ἀγκαλιά, τὸ χαϊδέψη καὶ τὸ φιλήση, ἡρεμεῖ, γαληνεύει. Ἄν χορτάση στοργὴ καὶ ἀγάπη, ὅταν εἶναι μικρό, ὕστερα ἔχει δύναμη νὰ ἀντιμετωπίση τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς.
Σήμερα ὅμως τὰ περισσότερα παιδιὰ βλέπουν τοὺς γονεῖς τους γιὰ λίγο τὸ βράδυ καὶ δὲν χορταίνουν ἀγάπη.  Πολλὲς φορὲς οἱ γονεῖς ποὺ εἶναι ἐκπαιδευτικοί ἤ γιατροὶ καὶ ἀσχολοῦνται στὴν δουλειά τους μὲ παιδιὰ δίνουν τὴν στοργή τους στὰ ξένα παιδιὰ καὶ, ὅταν γυσίζουν στὸ σπίτι, δὲν ἔχουν στοργὴ γιὰ τὰ δικά τους παιδιά.  Εἶναι κουρασμένοι.
Ἔχει τελειώσει πιὰ ἡ μπαταρία. Ὁ πατέρας ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ ξαπλώνει στὴν πολυθρόνα, παίρνει καὶ τὴν ἐφημερίδα νὰ διαβάση κανένα νέο καὶ δὲν ἀσχολεῖται καθόλου μὲ τὰ παιδιά· πάει κοντά του τὸ παιδάκι καὶ, ἀντὶ νὰ του μιλήση, ἀντὶ νὰ τό χαϊδέψει λίγο, τὸ διώχνει.

Ἡ μάνα ἀπὸ τὴν ἄλλη πάει νὰ ἑτοιμάση κάτι γιὰ φαγητὸ, ὁπότε οὔτε αὐτὴ δὲν εὐκαιρεῖ νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὰ παιδιά, κι ἔτσι τὰ καημένα μεγαλώνουν στερημένα ἀπὸ ἀγάπη. Ἤ, βλέπεις, μερικοί ἀξιωματικοί, ποὺ εἶναι συνηθισμένοι νὰ ἐπιβάλλουν αὐστηρὲς τιμωρίες στοὺς φαντάρους, ὅταν δὲν ὑποτάσσωνται, θέλουν καὶ στὴν οἰκογένεια νὰ ἐπιβάλουν στρατιωτική πειθαρχία καὶ φέρονται σκληρὰ στὰ παιδιά τους ἤ δίνουν χαστούκια γιὰ τὸ παραμικρό.
Ἤ μερικοὶ δικαστικοί, ὅταν τὸ παιδὶ κάνη καμμιὰ ζημιά, κάνουν καὶ στὸ σπίτι δικαστήριο.  Δὲν φέρονται στὰ παιδιὰ μὲ στοργὴ καὶ ἀγάπη, γι’ αὐτὸ μετὰ καὶ αὐτὰ ἔχουν ψυχολογικὰ προβλήματα.

Ἡ ταλαιπωρία τῶν παιδιῶν ἐξ αἰτίας τῶν γονέων

-Γέροντα, μιὰ μητέρα μᾶς ρώτησε τί νὰ κάνη ποὺ ἡ κόρη της βρίζει τὴν Παναγία.
-Νὰ ἐξετάση ἀπὸ ποῦ ξεκινάει τὸ κακό.  Μερικὲς φορὲς σὲ τέτοιες περιπτώσεις φταῖνε οἱ γονεῖς. Ὅταν οἱ ἴδιοι δὲν συμπεριφέρονται καλὰ, δὲν βοηθοῦν τὰ παιδιὰ καὶ ἐκεῖνα μιλοῦν μὲ ἀναίδεια.  Τότε δέχονται μιὰ ἐπηρεία δαιμονική καί ἀντιδροῦν ἄσχημα. Ἄλλοτε πάλι οἱ γονεῖς νομίζουν ὅτι μέ τό ζόρι θὰ κάνουν καλὰ παιδιά.  Μπαίνει καὶ ὁ ἐγωισμὸς καὶ τοὺς μιλοῦν μὲ ἀγανάκτηση, ἐνῶ πρέπει νὰ τοὺς φέρωνται πάντα μὲ τὸ καλό.
Σήμερα μιὰ γυναίκα μὲ ἔσκασε! Ἔχει ἕνα παιδάκι καὶ τὸ δέρνει ἀλύπητα. Ἀπὸ τὴν φοβία τὸ κακόμοιρο τρέμει· δὲν μπορεῖ νὰ μιλήση· ἔπαθαν τὰ νεῦρα του. «Ἔχει δαιμόνιο», τῆς λένε καὶ αὐτὴ τὸ ἀφήνει νηστικό, γιὰ νὰ φύγη τὸ δαιμόνιο». «Βρέ, εἶσαι στὰ καλά σου; τῆς λεώ.  Δῶσε στὸ παιδὶ νὰ φάη.  Κοίταξε, τὰ δικὰ σου δαιμόνια νὰ φύγουν. Ἐσὺ ἔγινες ἀφορμὴ καὶ σακατεύτηκε τὸ παιδί.  Τὸ παιδὶ δὲν ἔχει δαιμόνιο τέμει, γιατὶ φοβᾶται ἐσένα ποὺ τὸ δέρνεις!  Τὸ κοινωνᾶς τακτικά;». «Ὄχι», μοῦ λέει. Ἄντε νὰ συννενοηθῆς!
-Γέροντα, μήπως, ἐπειδή μερικὲς φορές βρίζει, γι’ αὐτὸ λένε ὅτι ἔχει δαιμόνιο;
-Βρίζει!  Ὅταν μὲ τὸ ζόρισμα ποὺ τοῦ κάνει ἡ μάνα πάη νὰ τὸ πνίξη, δὲν ξέρει κι ἐκεῖνο τὶ κάνει μετὰ.  Κρίμα τὸ καημένο!  Δαιμονισμένη εἶναι ἡ μάνα του, δὲν εἶναι τὸ παιδί.
 Πάντως θὰ δοῦμε παράξενα πράγματα τὴν ἡμερα τῆς Κρίσεως!  Στὰ χρόνια τῆς εἰδωλολατρίας οἱ μητέρες ἔκαιγαν τὰ παιδιὰ τους μπροστά στὸ ἄγαλμα τοῦ Μολόχ[18], γιὰ νὰ συμμετάσχουν στὴν δοξολογία πρὸς τὸν θεό[19]!
Ἄν γνώριζαν τὸν πραγματικὸ Θεό, τί θυσίες θὰ ἔκαναν! Αὐτὲς θὰ ἔχουν ἐλαφρυντικὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, γιατὶ παρασύρθηκαν.  Οἱ σημερινὲς ὅμως μητέρες μὲ τὴν ἀδιαφορία ποὺ ἔχουν γιὰ τὰ παιδιά τους τί ἐλαφρυντικά θά ἔχουν; Θὰ τὶς πῆ ὁ Θεὸς: «Ἐσεῖς γνωρίζατε τὸν ἀληθινό Θεό, βαπτιστήκατε,τόσα ἀκούσατε, τόσα μάθατε, ὁ Ἴδιος ὁ Θεὸς σταυρώθηκε  γιὰ νὰ σᾶς σώση, καὶ τί κάνατε; Βαριόσασταν νὰ πᾶτε τὰ παιδιά σας νὰ τὰ κοινωνήσετε στὴν ἐκκλησία! Ἐκεῖνες νόμζαν ὅτι ὁ Μολόχ εἶναι ὁ ἀληθινός θεὸς καὶ πρόσφεραν θυσία ἀκόμη καὶ τὰ παιδιά τους. Ἐσεῖς τί κάνετε;»
Τὰ σφάλματα τῶν γονέων τὰ πληρώνουν τὰ παιδιά!  Μερικοί γονεῖς καταστρέφουν τὰ παιδιά τους, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἄδικος·  ἔχει μεγάλη καὶ ἰδιαίτερη ἀγάπη γιὰ τὰ παιδιά ποὺ ἔχουν ἀδικηθῆ στὸν κόσμο αὐτὸν εἴτε ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους εἴτε ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους.
Ὅταν οἱ γονεῖς γίνωνται αἰτία νὰ πάρη τὸ παιδὶ στραβὸ δρόμο, ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸ ἀφήση, γιατί δικαιοῦται τὴν θεία βοήθεια. Νὰ, βλέπουμε μερικοὺς νέους, ἀλλὰ καὶ ἡλικιωμένους ἀκόμη, πῶς κάποια στιγμή παίρνουν ἀπότομα μιὰ καλὴ στροφή.  Θυμᾶμαι μιὰ περίπτωση: Σὲ μιὰ οἰκογένεια μὲ δυὸ παιδιά, ὁ πατέρας, ἡ μάνα καὶ ἡ κόρη ἦταν ἄθεοι.
Τὸ ἀγόρι ἔμπλεξε πρῶτα μὲ τὸν μαρξισμό.  Δὲν ἀναπαύθηκε, πῆγε στὸν Ἰνδουισμό.  Δὲν ἀναπάυθηκε κι ἐκεῖ, καὶ ἦρθε στὸ Ἅγιο Ὄρος. Ἐρχόταν συχνὰ στὸ Καλύβι, πήγαινε καὶ σὲ ἄλλα Κελλιά. Οἱ γονεῖς του ὅλον αὐτὸν τόν καιρό «Χριστέ μου, Παναγία μου, φύλαξε τὸ παιδί μας», ἔλεγαν.
Ἀφοῦ κάθησε ἕνα διάστημα στὸ Ὄρος καὶ κάπως συνῆλθε καὶ δυνάμωσε πνευματικά, γύρισε στὸ σπίτι του –γιατί δὲν ἦταν γιὰ τὸν Μοναχισμό-, καὶ βοήθησε πνευματικὰ καὶ τὸν πατέρα καὶ τὴν μάνα του.  Τώρα, βλέπω, ὁ πατέρας του πρῶτος-πρῶτος στέκεται στὴν ἀγρυπνία.
Λέει τὸν  Προοιμιακὸ[20] στὴν ἐκκλησία, διαβάζει στὸ σπίτι τὸν ἑσπερινό, τὸ ἀπόδειπνο, τὴν παράκληση.  Πῶς τὰ οἰκονόμησε ὁ Θεὸς!  Πῆγε ὁ διάβολος νὰ κάνη κακό, ἀλλὰ ὁ Θεὸς τὰ’ φερ ἀπὸ ‘δῶ -ἀπὸ κεῖ καὶ τοὺς ἔφερε ὅλους σὲ λογαριασμό.
-Καὶ τὸ κορίτσι Γέροντα;
-Κι αὐτὸ σιγὰ-σιγὰ ἔρχεται σὲ λογαριασμό.  Δίνει εὐκαιρίες ὁ Θεὸς.
-Γέροντα, μερικοί γονεῖς ποὺ ἀρχίζουν νὰ ζοῦν πνευματικὰ σὲ μεγάλη ἡλικία στενοχωριοῦνται ποὺ δὲν ἔδωσαν χριστιανικὴ ἀγωγή στὰ παιδιά τους, ὅταν ἦταν μικρά.
-Ἄν ἔχουν εἰλικρινῆ μετάνοια καὶ παρακαλέσουν τὸν Θεὸ νὰ βοηθήση τὰ παιδιὰ τους, ὁ Θεὸς κάτι θὰ κάνη γι’ αὐτά· θὰ τοὺς ρίξη κανένα σωσίβιο, γιὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὴν φουρτούνα στὴν ὁποία βρίσκονται. Ἀκόμη καὶ ἄν δὲν παρουσιασθοῦν ἄνθρωποι, γιὰ νὰ τὰ βοηθήσουν, μπορεῖ καὶ κάτι ποὺ θὰ δοῦν νὰ συντελέση, ὥστε νὰ πάρουν μιὰ καλὴ στροφή.
Νὰ ξέρετε, αὐτοί οἱ γονεῖς εἶχαν καλὴ διάθεση, ἀλλὰ δὲν βοηθήθηκαν μικροὶ ἀπὸ τὴν οἰκογένειά τους καὶ δικαιοῦνται τὴν θεία βοήθεια.
-Καμμιὰ φορά, Γέροντα, τὰ παιδιὰ ζοῦν πνευματικὴ ζωή, ἀλλὰ συναντοῦν πολλὲς δυσκολίες ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους ποὺ εἶναι ἀδιάφοροι.
-Γι’ αὐτὰ τὰ παιδιὰ ὁ Θεὸς φροντίζει περισσότερο ἀπὸ τὰ ἄλλα ποὺ ἔχουν γονεῖς ποὺ ζοῦν πνευματικά, ὅπως φροντίζει καὶ γιὰ τὰ ὀρφανά.



18.Ὁ Μολόχ ἦταν σημιτική θεότητα.  Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρεται πάντοτε σὲ σχέση μὲ τὶς ἀνθρωποθυσίες, ἰδίως μικρῶν παιδιῶν τὰ ὁποῖα ἔσφαζαν καὶ στὴν συνέχεια ἔκαιγαν ἐπάνω σὲ σχάρες καὶ τὰ πρόσφεραν θυσία στὸ ἄγαλμα τοῦ Μολόχ.
19.Βλ. Λευϊτ.18, 21 καὶ 20, 2-4· Δ΄ Βασ. 23,10 καὶ 13, Ἱερ.39, 35.
20.Ὁ 103ος Ψαλμὸς, ὁ ὁποῖος διαβάζεται στὴν ἀρχῆ τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 97-101 τοῦ βιβλίου:

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                       ΛΟΓΟΙ Δ΄  
        ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
          ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
       ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ