Στεναί σχέσεις τοῦ προέδρου τῆς Γαλλίας μετά τῆς Μασονίας

Στεναί σχέσεις τοῦ προέδρου τῆς Γαλλίας μετά τῆς Μασονίας

Ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογήν του ὡμίλησεν εἰς μασονικὴν στοάν

Πλέον συγκεκριμένως, τὸ περιοδικὸν «Ἐπίκαιρα» μεταφέρει τὰς ἀκολούθους πληροφορίας: «Ἀνέκαθεν ὁ τεκτονισμὸς διαδραμάτιζε πολιτικὸ ρόλο στὴ Γαλλία. Τὸ εἶχε πεῖ ὁ Pierre Mollier, διευθυντὴς τῶν ἀρχείων τῆς Στοᾶς τῆς Μεγάλης Ἀνατολῆς· τὸ ἐπιβεβαιώνουν τὰ δημοσιεύματα ἔγκυρων γαλλικῶν περιοδικῶν, μὲ ἰδιαίτερα συχνὲς ἀναφορές· τὸ τεκμηριώνουν βιβλία, τὰ ὁποῖα κάνουν λόγο γιὰ τὸ περίφημο κράτος ἐν κράτει —ἔτσι, ἄλλωστε, τιτλοφοροῦνταν καὶ σχετικὸ βιβλίο μὲ τὴν ὑπογραφὴ τῆς Sophie Coignard· τὸ ἐπικυρώνουν ἀκόμη καὶ πρόεδροι τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας: ὁ Ζὰκ Σιρὰκ ἤξερε νὰ βρίσκει τὰ λόγια, ποὺ τοὺς “εὐχαριστοῦσαν”, ἐνῶ ὁ Φρανσουὰ Μιτερὰν εἶχε πάντα τὸν τρόπο νὰ τοὺς “ἐρεθίζει φραστικά”, δίχως αὐτὸ νὰ σημαίνει πὼς δὲν φρόντιζε εὐλαβικὰ νὰ τοὺς περιλαμβάνει στὸν πολιτικό του κύκλο.

 Ὁ νέος Φρανσουὰ τοῦ Μεγάρου τῶν Ἠλυσίων μοιάζει νὰ διατηρεῖ στενοὺς δεσμοὺς μὲ τὴ γαλλικὴ μασονία. Ἀπόδειξη; Ἡ ὁμιλία του ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογή του στὴ μασονικὴ στοὰ τῶν Παρισίων Le Grand Orient en France, ἡ ὁποία συστήνεται ὡς “προϊὸν τοῦ Διαφωτισμοῦ”, μὲ τὸ σύνθημα, μάλιστα, τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης “ἐλευθερία – ἰσότητα – ἀδελφοσύνη” καὶ βασικὴ ἰδέα ὅτι “ὁ κόσμος δὲν εἶναι παρὰ μία μεγάλη Δημοκρατία”.

Ἀποκαλύψεις διὰ τὰς σχέσεις τῆς Γαλλικῆς πολιτικῆς ζωῆς μὲ τὴν Μασονίαν ἔκαμνε τὸ ἑβδομαδιαῖον περιοδικὸν «Ἐπίκαιρα» τῆς 30ῆς Μαΐου, στηριζόμενον εἰς βιβλίον, τὸ ὁποῖον ἐκυκλοφόρησεν εἰς τὴν Γαλλίαν. Συμφώνως πρὸς ὅσα ἀναφέρονται εἰς τὸ βιβλίον καὶ ἀναδημοσιεύονται ὑπὸ τῶν «Ἐπικαίρων» ὁ σημερινὸς Πρόεδρος τῆς Γαλλίας κ. Φρανσουὰ Ὁλὰντ ἔχει στενοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Μασονίαν.
Τὸ ἐρώτημα σχετικὰ μὲ τὴν ἐπιρροὴ τοῦ μυστηριώδους κόσμου τῶν μασόνων στὴν πολιτικὴ σκηνὴ τῆς χώρας ἔχει ἀπασχολήσει πολλάκις τὸ γαλλικὸ Τύπο. “Πῶς χειρίζονται οἱ μασόνοι τοὺς ὑποψηφίους” εἶχε σημειώσει χαρακτηριστικὰ τὸ γαλλικὸ περιοδικὸ Lʼ Express τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2012, τέσσερις μόλις μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴ νίκη τοῦ Φρανσουὰ Ὀλὰντ στὶς προεδρικὲς ἐκλογές.

Λένε πὼς γιὰ τοὺς Γάλλους οἱ τέκτονες εἶναι μία Πέμπτη Φάλαγγα στὴν καρδιὰ τῆς γαλλικῆς κοινωνίας, μία ὁμάδα ἰσχυρῶν πολιτικῶν, ἐπιχειρηματιῶν, διανοουμένων μὲ κρυφὴ ἀτζέντα, ἡ ὁποία εἶναι δύσκολο νὰ γίνει ἀντιληπτή. Ἡ Γαλλίδα συγγραφέας Sophie Coignard ἐπισημαίνει: “Οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς τέκτονες εἶναι ὑπὲρεἰλικρινεῖς. Ἀλλὰ εἶναι ἐπίσης δίκαιο νὰ ποῦμε ὅτι στὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ μεγάλα οἰκονομικὰ καὶ πολιτικὰ σκάνδαλα τῶν τελευταίων εἴκοσι ἐτῶν θὰ βρεῖτε ἀναμεμειγμένους ἐλευθεροτέκτονες”»

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1978  7 Ἰουνίου 2013