Ἡ πνευματική κρίση- αἴτια- ἀποτελέσματα. Μέρος Γ'. Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος. Τελευταῖο

 

Ἡ πνευματική κρίση- αἴτια- ἀποτελέσματα

 Μέρος Γ'

Ἔλεγε κάποιος Γέροντας: «Γι’ αὐτό χρειάζεται ΛΑΓΩΝΙΚΟ, γιά νά τόν πιάσης τόν Διάβολο, καί ΤΕΤΟΙΟ Λαγωνικό εἶναι ὁ καλός ἐξομολόγος». Ἀρκεῖ νά ἔχει προηγηθεῖ μετάνοια. Ἐξομολόγηση ΧΩΡΙΣ μετάνοια δέν εἶναι ἐξομολόγηση. Ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀμετανόητος, πού συνεχῶς ἁμαρτάνει καί οὔτε κἄν προσπαθεῖ νά μετανοήση, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δέν θέλει νά μετανοήση. Εἶναι σάν ἐκεῖνον πού σκότωσε τούς γονεῖς του καί στήν ἀπολογία ζήτησε ἀπό τό Δικαστήριο νά τόν λυπηθῆ, γιατί ἦταν ὀρφανός!
Ἐκτός τῶν ἄλλων πού προαναφέραμε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,  ἕνα πολύ σοβαρό θέμα, πού ἀπασχολεῖ τήν ἐποχή μας, εἶναι ἡ διάλυση τῆς οἰκογένειας. Ὑπάρχει σήμερα σωστή χριστιανική οἰκογένεια; Σπάνιο! ...
Ἡ καλή οἰκογένεια, εἶναι ὅπως ἡ κατοικία.  Δέν φυτρώνει, κατασκευάζεται ἀπό τήν χριστιανική ἀγωγή τῶν γονέων, πού δέν ξέρω σέ ποιό βαθμό ὑπάρχει σήμερα καί ἀπό τήν παιδεία τῶν σχολείων πού σήμερα εἶναι ἀνύπαρκτη ἕως ἀρνητική.
Παλαιότερα τό ἀνδρόγυνο, ἔπρεπε νά ἔχει ἕνα πολύ σοβαρό λόγο γιά νά χωρίση.  Σήμερα, ἀναζητεῖ ἕνα πολύ σοβαρό λόγο γιά νά μή χωρίση.
Συζητᾶνε οἱ γονεῖς πολύ γιά τά παιδιά τους.  Δέν συζητᾶνε ὅμως μέ τά παιδιά τους.
Λέει ἕνα γνωμικό: «Σέ ὅποιο σπίτι δέν μπαίνει ὁ ἥλιος, μπαίνει ὁ γιατρός». Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι, στίς σημερινές οἰκογένειες, διαπιστώνουν ΟΤΙ: «Σέ ὅποιο σπίτι δέν μπαίνει ὁ Χριστός, μπαίνει ὁ ψυχίατρος».
Ἕνα παιδί, ἐπισκέφθηκε ἕναν ψυχίατρο, καί ὁ γιατρός τόν ρώτησε: «Σέ ἀγαπᾶνε, παιδί μου, οἱ γονεῖς σου;» Καί τό πληγωμένο παιδί ἀπάντησε: «Τό πρόβλημα δέν εἶναι ἄν μέ ἀγαπᾶνε, ἀλλά ἄν ἔχουν οἱ ἴδιοι ἀγάπη μεταξύ τους».
Μία κυρία εἶπε σέ κάποιο Γέροντα γιά τόν γυιό της, ὅτι δέν ἔδινε καμία σημασία στά ὅσα αὐτή τοῦ ἔλεγε γιά τόν Θεό καί τήν πίστη. «Θά σοῦ δώσω μία συμβουλή», τῆς εἶπε ὁ Γέροντας· «Νά μιλήσετε στόν Θεό γιά τόν γυιό σας καί ὄχι μόνο στόν γυιό σας γιά τόν Θεό».
Μέ πόνο καί λύπη εἶπε κάποιος: «Μή καταπιέζετε τά παιδιά σας. Σκεφθεῖτε ὅτι ἔχουν ‟δίκαιο’’. Μεγαλώνουν σ’ ἕνα κόσμο ἀπάνθρωπο. Ἐσεῖς μεγαλώσατε σ’ ἕναν κόσμο, ὅπου εἴχατε καί πεῖνα καί ἀνέχεια καί δυστυχία καί φτώχεια. Ἑπομένως μπορούσατε νά ἐλπίζετε!...  Σήμερα τά παιδιά σας δέν ἔχουν σέ τί νά ἐλπίζουν, ὅταν τά ἔχουν πρό πολλοῦ ὅλα.  Καί τοῦ πουλιοῦ τό γάλα, χάμπουργκερ, χρήματα, τηλεόραση, ὑπολογιστές, κινητά, μηχανήματα, ἐπώνυμα ὡραῖα ροῦχα κ.λ.π.. εἶναι τά φτωχά, μπουκωμένα.  Λυπηθεῖτε τα», καί μετά ψάχνουμε νά βροῦμε τί φταίει! ...
Οἱ σήμερα τιμώμενοι Ἅγιοι μας καί γενικά ὅλοι οἱ Ἅγιοί μας, ἀπό τί ἔγιναν Ἅγιοι! ἀπό τά θαύματα; ΟΧΙ! ἀπό τήν Ἀρετή!
Ἡ ἀρετή εἶναι κατάσταση ἐμπόλεμη. Ἕνας πόλεμος διαρκής καί ἀκατάπαυστος κατά τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας.
Δέν ἔδωσε στόν Χριστό τίποτε ἐκεῖνος πού δέν τοῦ τά ἔδωσε ὅλα. Ὁ Χριστός δέν ἀποτελεῖ ὑπόσχεση γιά τήν μή δημιουργία θύελλας. Ἀποτελεῖ ὅμως ἀσφάλεια μέσα στή θύελλα.
Ἄς συνετισθοῦμε καί ἄς ἀκούσωμε τόν συνεχή συναγερμό μέ ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν τόν καιρό ἐτοῦτο. Διάλυση κράτους, οἰκογένειας, παιδείας, πόλεμος κατά τῆς θρησκείας μας καί λοιπά, εἶναι σειρῆνες καί χτυπᾶνε.
Ἅς μετανοήσουμε καί ἄς προσευχηθοῦμε. Εἴμαστε ὅλοι συνυπεύθυνοι καί νά ἀρνηθοῦμε ὅλα ὅσα θέλουν νά μᾶς περάσουν.  Δέν διεκδικοῦμε κάτι, ἁπλῶς τά δεδομένα, τά ἀπαιτοῦμε. Ἄς ἀποκτήσουμε τό φρόνημα τῶν τοπικῶν προστατῶν Ἁγίων μας. Ταπείνωση –προσεύχή-μετάνοια. Τί εἶναι μετάνοια; ἀλλάζω νοῦ!  παύω νά ἁμαρτάνω, μίμησις τῶν Ἁγίων.
Ἄν οἱ δύσκολες περιστάσεις μᾶς βροῦν κοντά στό Θεό, τότε θά βροῦμε τόν Θεό μέσα στίς δύσκολες περιστάσεις. Αὐτός ὁ ὁποῖος δέν εἶναι πνευματικός ἕως τήν σάρκα του, γίνεται σαρκικός ἕως τό πνεῦμα του.
Ὑπάρχουν δύο εἰδῶν ἐλευθερίες, ἡ ψεύτικη ὁπότε εἶναι κανείς ἐλεύθερος νά κάνη ὅ,τι θέλει, καί ἡ ἀληθινή ὁπότε εἶναι κανείς ἐλεύθερος νά κάνη ὅ,τι πρέπει.  Κι ἐμεῖς ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ξέρουμε τί πρέπει νά κάνουμε.  Νά ἀναλάβουμε ὅλοι τίς εὐθῦνες μας πρίν εἶναι πολύ ἀργά.
Νά ψάξουμε νά βροῦμε τό σφουγγάρι πού θά σβύσει τίς ἀνορθογραφίες, πού γεμίζουν τόν μαυροπίνακα πού ἔχουμε μέσα μας. Γιά πολλούς ἀνθρώπους τό πρόβλημα δέν εἶναι πού δέν μποροῦν νά βροῦν τήν λύση, ἀλλά πού δέν μποροῦν νά δοῦν τό πρόβλημα.
Τό ἐρώτημα δέν πρέπει νά εἶναι ποιός ἔχει δίκαιο, ἀλλά ποιό εἶναι τό δίκαιο! Ὅταν οἱ θεσμοί διατρέχουν κίνδυνο, ἡ σιωπή δέν εἶναι χρυσός. Εἶναι κάρβουνο πού μουτζουρώνει!... Καί μία σπίθα, εἶναι ἀρκετή γιά νά δημιουργήσει πυρκαγιά. Καί στήν περίπτωσή μας ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ. Γιατί ὅπως εἴμαστε ὑπόλογοι γιά κάθε βλαβερό μας λόγο, ἔτσι εἴμαστε ὑπόλογοι καί γιά κάθε ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ μας. Εἶπε κάποιος: «τήν ἐποχή μας βαραίνει ἡ ἐνοχή ὄχι τόσο γιά τίς κακές πράξεις τῶν κακῶν ἀνρθώπων, ὅσο ἡ ἀποτρόπαιη σιωπή τῶν καλῶν ἀνθρώπων γιά τίς κακουργίες τῶν κακῶν».
Στήν παρούσα ζωή ὁ ἕνας, μικρός ἤ μεγάλος, θά κρίνεται πάντοτε ἀπό τούς ἄλλους. Στή μέλλουσα ζωή οἱ πολλοί, δηλαδή οἱ πάντες, θά κριθοῦμε ἀπό τόν ΕΝΑ! Τό Θεόν. Ἡ ἀπόφαση γιά τούς πολλούς θά εἶναι Ἡ ἑτοιμογορία τοῦ ΕΝΟΣ.
Ἐδῶ σ’ αὐτή τήν ζωή, οἱ κρίσεις τῶν ἀνθρώπων γιά τούς ἄλλους, στηρίζονται σέ ὅ,τι βλέπουν, ὡς θεατές.
Ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ γιά ὅλους μας βασίζεται σέ ὅσα γνωρίζει, ὡς καρδιογνώστης ὁ Θεός.
Προσπάθησε, νά μήν ἐξογκώνης τά σφάλματα τῶν ἄλλων!  Νά μή σέ χαρακτηρίζη ἡ τακτική τοῦ γελοιογράφου, πού ἐξογκώνει κάτι, γιά νά τό σατιρίση!  Νά σέ διακρίνη ἡ εὐγένεια τοῦ καλοῦ ζωγράφου πού διορθώνει κάτι γιά νά τό ὀμορφίνη. Μήν ἀσχολεῖσαι μέ τό κακό πού βλέπεις εὔκολα γύρω σου. Προσπάθησε νά ἀνακαλύψης τήν ἀρετή, πού εἶναι συνήθως κρυμένη.  Νά εἶσαι ἐξερευνητής τῶν μαργαριταριῶν τῆς ἀρετῆς στόν ἀπέραντο Ὠκεανό τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι ρακοσυλλέκτης τῆς κακίας στόν σκουπιδοντενεκέ τῆς ἀνθρωπίνης ἀθλιότητας!....
Πολλοί ἄνθρωποι σέβονται καί τιμοῦν τούς πεθαμένους Ἁγίους, ἀλλά τούς βασάνιζαν καί τούς ἐδίωκαν ὅταν ζοῦσαν. Μᾶς κουβαλήσανε καί τούς –δῆθεν Κυρίους- ἀπό τό Διεθνές Νομισματικό ταμεῖο σάν περιστέρια πού θά φέρουν τήν λύση.
Μόνο πού δέν εἶναι περιστέρια. Κόρακες, κοράκια εἶναι.
Καί ἐννοεῖται ὅτι μεταξύ τους: Κόρακας, κοράκου μάτι δέν βγάζει ποτέ! Ὅσο μέ ἐμᾶς, τούς πῆρε ὁ πόνος!.... Ἄν ἔχουμε Δάσκαλο καί Ὁδηγό κοράκια, μέ μαθηματική ἀκρίβεια, θά μᾶς ὁδηγήσουν σέ ψοφίμια. Τέτοιους ὁδηγούς ΔΕΝ χρειαζόμαστε ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ. Ἐμεῖς πρέπει νά ἔχουμε ὁδηγό τό ΔΙΗΝΕΚΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ τόν Χριστό, τό ταμεῖο τῆς ἀστείρευτης Θείας Χάριτος. ΟΧΙ λοιπόν ΔΟΥ ΝΟΥ ΤΟΥ (ΔΝΤ), ἀλλά ΔΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ, δηλαδή ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ.
Σ’ αὐτό τό ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ, μέ χριστιανική αὐταπάρνησι, κατέθεταν οἱ σήμερα Τιμώμενοι Ἅγιοι μας.  Καί ΤΩΡΑ, ΠΑΜΠΛΟΥΤΟΙ, μποροῦν νά μᾶς δίδουν πλούσιες ΔΩΡΕΕΣ, ἀπό τήν ἀστείρευτη τράπεζα τοῦ οὐρανοῦ -ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ- μέ μόνο ἀντάλλαγμα τήν δική μας ἀγαθή προαίρεση.
Ἄς μή χάσουμε τήν λοιπόν τήν ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Ἰδού καιρός πνευματικῆς κατάθεσης. Ὁ δέ ΤΟΚΟΣ αὐτῆς τῆς συνδιαλλαγῆς, σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεσι τοῦ Χριστοῦ εἶναι, γι’ αὐτή τήν ζωή ὑπερπολλαπλάσιος, γιά δέ τήν ἄλλη Βασιλεία ΑΙΩΝΙΟΣ.
Ἡ σημερινή δέ θλιβερή κατάσταση μεγιστοποιεῖ  τήν μεγάλη σημασία, ὠφέλεια καί ἀνάγκη τῆς σημερινῆς ἑορτῆς.
Ὁπότε καί ἡ εὐγνωμοσύνη μας, βεβαίως καί εἶναι ἀκόμα πιό μεγάλη πρός τόν Ἐπίσκοπό μας κ.κ. Νικόλαον, πού ἐθέσπισε τήν σημερινή ἑορτή.
Εὔχομαι, ὁλόθερμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, διά πρεσβειῶν τῶν Φθιωτῶν Ἁγίων μας, στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, ἀντιστεκόμενοι θεοπρεπῶς, νικηταί τῆς ἁμαρτίας νά εἰσέλθουμε στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἐκεῖ ὅπου ΟΛΩΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ μᾶς περιμένουν οἱ Τοπικοί μας Ἅγιοι! ... Ἀμήν Γένοιτο!...

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀρχ. Ἀρσένιος Κατερέλος -Πνευματική κρίση

Ἀκούστε την καί ἠχητικά πατώντας «Ἡ πνευματική κρίση -Αἴτια καί ἀποτελέσματα». Ὁμιλία Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου, καθηγουμένου τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος