Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης (+ 1907 - 1977) Μέρος ΣΤ'. Τελευταῖο

Γέρων Σωφρόνιος Γρηγοριάτης  (+ 1907 - 1977)

Μέρος ΣΤ'

   
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

῾Η τελευταία μου ἐπίσκεψις στό κελλί τοῦ Γέροντος Σωφρονίου.
-Εὐλογεῖτε, Γέρο Σωφρόνιε.
-῾Ο Χριστός καί ἡ Παναγία νά σέ εὐλογοῦν.
-Πῶς πάει τό κουράγιο σου;
-Γρήγορα θά φύγω. Ἐλπίζω στήν Παναγία μας, τό Προπύργιο τῶν Ὀρθοδόξων καί τήν ἀκαταμάχητη Προστασία μας, ὅτι θά μέ βοηθήσῃ στήν ὥρα τοῦ θανάτου μου.
-῞Οταν πᾶς, Γέροντα, ἐπάνω στόν Παράδεισο, νά θυμᾶσαι καί ἐμᾶς τούς ἀδελφούς σου πού ζήσαμε ἐδῶ μαζί 13 χρόνια.
-Μή λέγεις τέτοια λόγια. Δέν εἶμαι ἄξιος ἐγώ νά προσευχηθῶ γιἀ σᾶς, διότι εἶμαι βρῶμα καί δυσωδία. Εἶμε πόρνος καί ὁ πάτος τῆς κολάσεως. Μά ἄν μέ ἐλεήσῃ ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας, πῶς θά μπορέσω νά ξεχάσω ἐσᾶς τά νέα Καλογέρια τῆς Μονῆς μας;
-Τί νά κάνουμε γιά νά σωθοῦμε, πάτερ Σωφρόνιε;
-Μή κάνετε τέτοιες ἐρωτήσεις, γιατί ρίχνετε τόν ἄλλον στήν ὑπερηφάνεια καί στήν κενοδοξία. Ποῖος εἶμαι ἐγώ πού θά σᾶς συμβουλεύσω; Μά ἄν θέλετε νά γίνετε καλοί Μοναχοί, νά κάνετε τά κομποσχοίνια σας, νά μισῆτε τήν ὑπερηφάνεια, ν᾿ ἀποφεύγετε τά ἀξιώματα καί τά κοσμικά μεγαλεῖα, διότι αὐτά βυθίζουν τόν ἄνθρωπο στήν ἀμετανοησία.
῎Αχ! τί μεγάλο κακό εἶναι ὁ παγκάκιστος  ἐχθρός στούς ἀνθρώπους !! Αὐτός δέν ἡσυχάζει νά πολεμῇ τούς Μοναχούς μέ τήν φαντασία καί τίς πονηρές σκέψεις. Γι᾿ αὐτό κι ἐμεῖς νά ἔχουμε τόν νοῦν μας στραμμένο μέ ἐλπίδα καί ὑπομονή στόν Χριστό καί τήν Παναγία μας.
Ἔμεινε συνολικά 15 ἡμέρες, στό κρεβάτι του καί πρό τῆς κοιμήσεώς του, κάλεσε τόν Πνευματικό τῆς Μονῆς νά πάη στό κελλί του. Τοῦ ἐζήτησε νά ἐξομολογηθῆ. Ἐξωμολογήθηκε καί ὁ Πνευματικός τοῦ διάβασε συγχωρητική εὐχή. Κατόπιν ἐφώναξε τόν διακονητή του, τόν μοναχό Νικόδημο καί ζήτησαν συγχώρησι μεταξύ τους.
Μετά οἱ Πατέρες ἄρχισαν νά διαβάζουν τούς Χαιρετισμούς τῆς Παναγίας καί πρίν τελειώσουν ὁ Γέρο-Σωφρόνιος ἐκοιμήθη μέ βαθειά εἰρήνη. Ἡ κοίμησίς του ἦτο τόσο ἀνεπαίσθητη, ὥστε ὁ ἰατρός τῆς Μονῆς μας π. Λουκᾶς, χρειάσθηκε νά τόν ψηλαφήση γιά νά βεβαιωθῆ. Ἐντύπωσι προκάλεσε σ᾿ ὅλους τό φωτεινό καί εἰρηνικό πρόσωπό του. Ἐνόμιζε κανείς ὅτι κοιμᾶται.
Ἐκοιμήθη στίς 15 Ἀπριλίου 1991, δύο ὧρες μετά τό πέρας τῆς θ. Λειτουργίας. Σύμφωνα
μέ τίς ἰατρικές πληροφορίες τῶν γιατρῶν  τῆς Μονῆς μας, ἔπασχε, πρίν ἀπό πολλές δεκαετίες ἀπό χρόνιο ἀλλεργικό ἆσθμα καί καρδιακή ἀνεπάρκεια. Τό τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆς του ἔπασχε ἀπό μή ἀναστρέψιμο πνευμονικό οἴδημα.
Ἐγκατέλειψε τά ἐπίγεια γιά νά τά ἀνταλλάξῃ μέ τά οὐράνια. Ἀνεπαύθη ἀπό τούς πολλούς ἀσκητικούς του πόνους, τά βάσανά του, τούς κατατρεγμούς του, τίς ἀρρώστειές του, καί τίς δαιμονικές ἐνοχλήσεις.
῎Εφυγε ἀπό τόν κόσμο, ἀφοῦ ἔζησε στό Μοναστήρι 62 χρόνια μέ τελεία ξενητεία χωρίς νά γνωρίζῃ γιά τούς συγγενεῖς του ποῦ εἶναι  κι ἄν εὑρίσκονται στήν ζωή.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, ἀδελφέ μας Γέροντα Σωφρόνιε. ῾Ετοίμασε τόπον καί γιά ἐμᾶς στίς αἰώνιες Μονές τοῦ Παραδείσου. Ἀμήν.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό