Στό μεταίχμιο δύο ἐποχῶν. (Μέρος Γ'). Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

 Στό μεταίχμιο δύο ἐποχῶν. (Μέρος Γ')
 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Μέ πολλή συντομία ἀναφέρομαι στά κατοπινά γεγονότα.

Χειροτονήθηκα ἐπίσκοπος Πετροπαυλόφσκ καί Καμτσάκας, βοηθός ἐπίσκοπος τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Βλαντιβοστόκ, τήν Κυριακή, 16 Ὁκτωβρίου 1916, στόν καθεδρικό ναό τῆς πόλεως.  Ἡ συνοδική ἀπόφαση ὅριζε ἀρχικά νά χειροτονηθῶ εἴτε στήν Πετρούπολη, στήν Λαύρα τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ,  εἴτε σάν καθεδρικό ναό τοῦ Καζάν, ἀφήνοντας σέ μένα τήν ἐπιλογή ἑνός ἀπό τούς δύο τόπους. 

Ἀλλά στή σχετική ἐρώτηση τοῦ διευθυντῆ ὑπηρεσιῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὑπέβαλα τή θερμότατη παράκληση νά χειροτονηθῶ στόν καθεδρικό ναό τοῦ Βλαντιβοστόκ, ἀπό τά χέρια τοῦ πολυσεβάστου μου ἀρχιεπισκόπου Εὐσεβίου, ὅπως καί ἔγινε. Στή χειροτονία πῆραν μέρος καί οἱ πλησιόχωροι ἀρχιερεῖς Ἰαπωνίας Σέργιος, Μπλαγοβεστσένσκ Εὐγένιος καί Νικόλσκ  -Οὐσουρίσκ Παῦλος.

Ἡ χειροτονία ἐπισκόπου ἦταν γιά τό Βλαντιβοστόκ ἀνεπανάληπτο ἐκκλησιαστικό καί κοινωνικό γεγονός. Γι’ αὐτό δόθηκε ἀπό τίς ἀρχές πρωτοφανής ἐπισημότητα.   

Προσῆλθαν  οἱ ἐκπρόσωποι τῆς πολιτικῆς, τῆς στρατιωτικῆς καί τῆς ναυτικῆς διοικήσεως, καθώς καί χιλιάδες λαοῦ, πού στό τέλος προέβησαν σέ συγκινητικότατες ἐκδηλώσεις χαρᾶς καί ἀγάπης πρός ὅλους τούς ἀρχιερεῖς καί τήν ἀναξιότητά μου. Ἀνάμεσα τους βρισκόταν καί ἡ μητέρα μου Ἀντωνίνα, πού παρά τήν ἡλικία της ἀνέλαβε τούς κόπους ἑνός τόσο μακρινοῦ ταξιδιοῦ, γιά νά παραβρεθεῖ στό σημαντικότερο γεγονός τῆς ζωῆς τοῦ παιδιοῦ της.

Πρίν ἀπό τό μυστήριο, στό χειροτονητήριο λόγο μου, ἀπευθύνθηκα κατγασυγκινημένος πρός τούς ἐπισκόπους καί τό λαό, κάνοντας μιά σύντομη ἀναδρομή στή ζωή μου καί στήν ἱεραποστολή τῆς Καμτσάτκας. 

 Εὐχαρίστησα τά πρόσωπα πού μοῦ εἶχαν συμπαρασταθεῖ, ἀπό τήν παιδική μου ἡλικία μέχρι τήν ὥρα ἐκείνη, στόν ἀγώνα τῆς ζωῆς καί τῆς προσφορᾶς μέσα στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου.  Ἀναφέρθηκα στό ἀγαπημένο μου ποίμνιο τῶν ἰθαγενῶν τῆς Καμτσάτκας.   

Καί τέλος, ζήτησα τίς προσευχές ὅλων, ἰδιαίτερα τῶν συνιερουργούντων ἀρχιερέων, γιά νά συνεχίσω, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀκαταίσχυντη τή διακονία, πού μοῦ εἶχε ἀναθέσει ἡ Ἐκκλησία καί μέ τό νέο ὕψιστο ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης, τό ὁποῖο ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη δεχόμουν στούς ἀδύναμους καί ἀνάξιους ὤμους μου.

Σέ σύντομη ἀντιφώνησή του, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Εὐσέβιος μοῦ ἔδωσε τίς κατάλληλες παραινέσεις καί νουθεσίες, προτρέποντάς με σέ  μεγαλύτερο ζῆλο καί περισσότερες θυσίες γιά τό λαό τοῦ Θεοῦ.

Τό μεσημέρι παρατέθηκε στό Ναυαρχεῖο ἐπίσημη τράπεζα, στήν ὁποία παρακάθησαν οἱ ἀριχερεῖς καί οἱ ἐπίσημοι.

Τό ἀπόγευμα ὅλοι οἱ ἀρχιερεῖς βρεθήκαμε στήν ἀρχιεπισκοπική κοιτοικία, στή Σεντάκα.  Τότε μόνο ἄρχισα νά συνέρχομαι ἀπό τή συγκίνηση, τήν ψυχική ἔνταση καί τόν κόπο τῆς ἡμέρας.  Καθήσαμε στό μεγάλο γραφεῖο, πού ἔβλεπε πρός τόν πανέμορφο κόλπο Ἀμούρ.  Συζητούσαμε ἥσυχα, ὅταν ἀρχιεπίσκοπος, πού σκάλιζε σχεδόν ἀδιάφορα τήν ἀλληλογραφία τῆς ἡμέρας, ἔβγαλε μιά ἔκπληκτη φωνή:

-Ὤ, ἀκοῦστε!

Στραφήκαμε ὅλοι πρός τό μέρος του.

-Σᾶς διαβάζω σημερινό τηλεγράφημα ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο: «Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Βλαντιβοστόκ καί Καμτσάτκας Εὐσέβιος προάγεται σέ ἀρχιεπίσκοπο Πριμόρσκ καί Βλαντιβοστόκ. Ὁ βοηθός του ἐπίσκοπος Πετροπαυλόφσκ καί Καμτσάτκας Νέστωρ προάγεται σέ ἀνεξάρτητο ἐπαρχιοῦχο ἐπίσκοπο τῆς Καμτσάτκας, μέ ἕδρα τό Πετροπαυλόφσκ».

Ὁ δεσπότης χτύπησε χαρούμενα παλαμάκια.

-Νά, λοιπόν! εἶπε.  Τό πρωί χειροτονοῦσα τό βοηθό μου ἐπίσκοπο, καί τό ἀπόγευμα τόν χάνω μαζί μέ τήν ἐπαρχία τῆς Καμτσάτκας! Πόσο χαίρομαι γι’ αὐτό!  Ἡ Καμτσάτκα ἀνῆκει διακαιωματικά στόν ἄνθρωπό της, τόν Νέστορα. Καί ὁ Θεός τοῦ τήν ἔδωσε! 

    Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.265-274

Ἀναβάσεις

10  Ὀκτωβρίου 2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα