Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου. Μέρος Γ'. Οἱ θαυμαστές ὀπτασίες τοῦ 'Αδελφοῦ Κωνσταντίνου. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

 Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου.

Μέρος Γ'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Επειδή λοιπόν, ἦτο ἄρρωστος ὁ πατήρ Γεράσιμος, δέν ἠμποροῦσε νά κατέβη στήν ἐκκλησία. 'Αλλά ἀπό τήν Θεία Λειτουργία δέν ἀπουσίαζε. Τόν μετέφεραν ἀδελφοί μέ μιά κουβέρτα καί τόν ἀκουμβοῦσαν στόν πρόναο.
-Πάτερ Γεράσιμε, τοῦ ἔλεγαν οἱ ἄλλοι, γιατί δέν μένεις στό κελλί σου μέχρι νά γίνης καλλίτερα;
-Πατέρες, συγχωρέστε με, τόν ἁμαρτωλό! ῏Ηλθα ν' ἀκούσω τήν Θεία Λειτουργία! ῎Ισως αὐτή νά εἶναι ἡ τελευταία Λειτουργία τῆς ζωῆς μου! Διότι ἀπό καμμία ἄλλη 'Ακολουθία δέν ἔχομεν ἀνάγκη γιά τήν σωτηρία μας, ὅσο ἀπό τήν Θεία Λειτουργία!
Κάποια νύκτα ἀπέθανε ἕνας γέροντας μοναχός. Τότε ὁ πατήρ Γεράσιμος εἶπε στούς ἄλλους μέ δάκρυα: «Νά γνωρίζετε, Πατέρες, ὅτι μετά τόν πατέρα Βασίλειο, ἔρχεται ἡ σειρά μου ν' ἀναχωρήσω ἀπ' αὐτή τήν ζωή».
Καί πράγματι, στίς 14 Σεπτεμβρίου 1933, στήν ῞Υψωσι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ὁ μεγάλος ἀγωνιστής π. Γεράσιμος παρέδωσε τήν ψυχή του στά χέρια τοῦ Χριστοῦ, μέσα στό φέρετρο, τό ὁποῖον εἶχε κατασκευάση γιά τόν ἑαυτό του. Κάτω ἀπό τό κεφάλι του εὑρέθηκε γράμμα πού ἀπευθυνόταν στόν μικρότερο ἀδελφό του:
«'Αγαπητέ ἀδελφέ μου Κωνσταντῖνε, νά γνωρίζης ὅτι ἐσένα ὁ Θεός θά σέ κρατήση πολλά χρόνια σ' αὐτή τήν ζωή. Σέ παρακαλῶ νά μή μέ ξεχνᾶς ἐμένα τόν ἁμαρτωλό στίς ἅγιες προσευχές σου. Καθώς κι ἐγώ μέ πολλά δάκρυα παρεκάλεσα τόν Θεό γιά σένα καί γιά ὅλους τούς ἀδελφούς νά σᾶς ὁδηγήση  στόν δρόμο τῆς σωτηρίας!»

Οἱ θαυμαστές ὀπτασίες τοῦ 'Αδελφοῦ Κωνσταντίνου

Μέχρι πού συμπληρώθηκαν 40 ἡμέρες ἀπό τόν θάνατο τοῦ ἀδελφοῦ του Γερασίμου, ὁ Κωνσταντῖνος ἐδιάβαζε τό Ψαλτήριο, ἐνήστευε καί προσηύχετο γιά τήν σωτηρία του.
Κάποτε, ἐνῶ ξεκουραζόταν ὀλίγον, εἶδε ὅτι τό μνῆμα τοῦ ἀδελφοῦ του πού ἦτο στό παλαιό Κοιμητήριο, δίπλα στήν ἐκκλησία, ἀνοίχθηκε καί τό καπάκι τοῦ φερέτρου πῆγε σέ ἄλλο μέρος. 'Ενῶ ἀπό τό ῞Αγιο Βῆμα ἄρχισε νά τρέχη πρός τό μνῆμα μία πηγή ἀπό καθαρό νερό σάν κρύσταλλο καί ἡ μορφή τοῦ ἀδελφοῦ του γινόταν λευκή σάν τό χιόνι. Τότε ὁ Γεράσιμος ξύπνησε σάν ἀπό τόν ὕπνο καί τοῦ εἶπε: «'Αδελφέ Κωνσταντῖνε, οἱ προσευχές τῆς 'Εκκλησίας μ' ἔσωσαν. . . »
'Εκεῖνο τό ἔτος, μετά τήν μετάβασι τῶν 'Αδελφῶν πρός τόν Κύριο, ὁ Κωνσταντῖνος ἦτο πολύ λυπημένος γιά τόν πρόωρο θάνατό τους. ῞Ομως προσηύχετο μέ δάκρυα στόν Θεό νά τοῦ ἀποκαλύψη πού ἀκριβῶς εὑρίσκονται οἱ ψυχές τους. Καί μιά νύκτα, ἐκοιμᾶτο στό κελλί του καί δέν σηκώθηκε μέχρι τό πρωῒ.
'Αφοῦ ξύπνησε καί σηκώθηκε τό πρωῒ, ἡ ψυχή του ἦτο πολύ εἰρηνική καί πραεῖα. Μετά ἐπῆγε στόν 'Ηγούμενο καί τοῦ εἶπε τήν ὀπτασία πού εἶχε ἰδεῖ ἐκείνη τήν νύκτα. Τοῦ εἶπε ὅτι συναντήθηκε μέ τούς 'Αδελφούς του, τόν Βασίλειο, τόν Γεράσιμο καί μέ τίς 'Αδελφές του πού εἶχαν ἀναχωρήσει πρός τόν Κύριο μέσα σ' ἕνα θαυμαστό κῆπο μέ λουλούδια καί εὐωδία, μέ δένδρα φορτωμένα μέ καρπούς, ὅπου τά πουλιά κεηλαδοῦσαν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ.
 ῞Ολη αὐτή τήν νύκτα τήν ἐπέρασα μαζί μέ τούς 'Αδελφούς μου βαδίζοντας καί ψάλλοντας μέ πολλή πνευματική χαρά μέσα στόν Κῆπο τοῦ Παραδείσου!
Στήν συνέχεια οἱ 'Αδελφοί του τόν παρηγόρησαν καί τόν ἐνεθάρρυναν ὅτι θά προσεύχωνται γι' αὐτόν γιά νά εἶναι μαζί πάντοτε. Τόν προέτρεψαν νά κάνη ὑπακοή καί νά προσεύχεται ἀδιάκοπα καί πολλοί ἄνθρωποι θ' ἀναπαυθοῦν κοντά του. Κατόπιν ἀποχωρίσθηκαν διακόπτοντας τήν χαρά τους καί τότε ὁ Κωνσταντῖνος ἐξύπνησε ἀπό τόν βαθύ του ὕπνο. Τότε ἡ ὥρα ἦτο 5 τό πρωῒ.

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν