Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Στο ένα χέρι ο Χριστός στο άλλο ο διάολος.

Παλαιότερα ήμουν φανατικός καπνιστής. Κάπνιζα συνέχεια και παντού. Σχεδόν σε όλες τις παλιές φωτογραφίες θα με δει κανείς με τσιγάρο στο χέρι. Όλοι, όταν ήθελαν να κάνουν διάλλειμα από τη δουλειά τους, πρώτα απευθύνονταν σε μένα να πάμε για τσιγάρο. Είχα χάσει την αίσθηση της ποσότητας. Καταλάβαινα ότι κάπνιζα πολύ μόνο από το μούδιασμα στο στόμα. Ξεπερνούσα τα 3 πακέτα prince την ημέρα επί 17 χρόνια.

Όταν περπάταγα στο δρόμο, συνήθως κάπνιζα. Όταν περνούσα έξω από εκκλησίες και ήθελα να κάνω το σταυρό μου σκεφτόμουν, «στο ένα χέρι ο Χριστός στο άλλο ο διάολος. Δε γίνεται αυτό το πράμα. Ένα από τα δύο πρέπει να σταματήσει. Ή το τσιγάρο ή ο σταυρός».
Αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν για καιρό.
Στο ένα χέρι ο Χριστός στο άλλο ο διάολος. Ποτέ δεν στάθηκε ικανή αυτή η σκέψη να μου σταματήσει το κάπνισμα. Δεν πίστευα ότι θα έκοβα ποτέ το τσιγάρο. Μία που το έλεγα, μία που το ξέχναγα. Λίγο λίγο όμως, ποιος ξέρει, με τη βοήθεια του Θεού, το έκοψα. Ίσως είδε τον μικρό μου αυτόν προβληματισμό και την αδυναμία μου να σταματήσω να καπνίζω και μου έδωσε άλλο κίνητρο για να το πετύχω. Έτσι και έγινε. Έκοψα το κάπνισμα ένα βράδυ. Χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς αμφιβολίες, χωρίς διλλήματα, χωρίς παρενέργειες, εκτός από την φυσιολογική αλλαγή του μεταβολισμού.


Για μένα, το τσιγάρο ξεχάστηκε μέσα σε μερικά δεπτερόλεπτα, από μία ελάχιστη αφορμή που όμως μου την έφερε ο Θεός στην κατάλληλη στιγμή. Ένα βήμα έγινε. Το επόμενο ακολουθεί. Επόμενος στόχος είναι η δίαιτα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να αντισταθώ στο πάθος μου για το φαγητό...

Υπήρχαν και άλλα που δεν πίστευα.
Δεν πίστευα ότι ένας γάμος θα με ελευθέρωνε. Από τότε που παντρεύτηκα κατάλαβα ότι η αντίθετη λέξη του «παντρεμένος» είναι «ανύπαντρος» και όχι «ελευθερος». Το μόνο δεσμευτικό σε έναν άνθρωπο είναι τα πάθη του. Αυτή είναι η μόνη φυλακή.

Μου είπε προχθές κάποιος. Θα έρθουν ΄δύσκολες μέρες από φθινόπωρο. Η οικονομία θα...
Δεν με νιάζει τί θα έρθει, τον διέκοψα σε μία αναλαμπή. Δεν με νιάζει αν φτωχαίνω κι άλλο, δε με νιάζει αν μείνω στο δρόμο. Το μόνο που με νιάζει είναι να είμαι με τον Χριστό. Όλα τα άλλα θα μείνουν εδώ. Δεν έχουν σχεση με την σωτηρία της ψυχής μου.

ΚΠ
agapi-pisti-elpida.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου