«Τῆς Κονίτσης τὸν γόνον … Ἰωάννην τιμήσωμεν». Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,

ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ                                               Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2013

                                                    

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  167η

ΘΕΜΑ: «Τῆς Κονίτσης τὸν γόνον … Ἰωάννην τιμήσωμεν».

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς ἀκριτικῆς Κονίτσης ἔχουμε τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ κατάγεται ἀπὸ ἐδῶ ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης. Γιατὶ ἔζησε ἐδῶ μέχρι τὰ εἴκοσι χρόνια του, περπάτησε στοὺς δρόμους, ποὺ περπατᾶμε σήμερα καὶ μεῖς, ἀλλὰ ὄχι σὰν χριστιανός.
Μουσουλμᾶνος ἦταν. «Ἐκ ρίζης δυσώδους», ὅπως λέει χαρακτηριστικὰ ἕνα τροπάριο. Δηλαδή, προερχόταν ἀπὸ βρώμικη ρίζα, ἀφοῦ οἱ γονεῖς του ἀκολουθοῦσαν τὴν ψεύτικη θρησκεία τοῦ μωαμεθανισμοῦ. Τὸ ὄνομά του, Χασάν. Τότε, στὰ τέλη τοῦ 18ου αἰώνα, μὲ ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰώνα, ἡ Ἑλλάδα βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν τουρκικὴ σκλαβιά.
Οἱ χριστιανοὶ ἦταν «ραγιάδες», σκλάβοι, δηλαδή, καὶ δοῦλοι τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι συχνὰ τοὺς πίεζαν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Καὶ κάποιοι, γινόντουσαν ἀρνησίθρησκοι, εἴτε γιὰ ν’ ἀποκτήσουν ὑλικὰ ὀφέλη, εἴτε ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ θανάτου, στὸν ὁποῖο θὰ τοὺς κατεδίκαζαν οἱ τύραννοι ἄν ἠρνοῦντο νὰ γίνουν μωαμεθανοί. Ἡ κατάσταση ἦταν ἐπικίνδυνη καὶ ζοφερή.
Βέβαια, γιὰ νὰ γίνῃ ἕνας μουσουλμᾶνος χριστιανός, χρειαζότανε τόλμη. Γιατὶ θὰ ἐπακολουθοῦσε ὁ θάνατος μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες …

-Β-

Κι’ ὅμως, ὁ Χασὰν  ἐτόλμησε. Δὲν γνωρίζουμε ἄν ἡ πορεία του πρὸς τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ ξεκίνησε ἀπὸ τὴν Κόνιτσα ἤ ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο (ποὺ τότε λεγόταν Βραχώρι), ὅπου, ἄγνωστο πῶς καὶ γιατί, βρέθηκε σὲ ἡλικία 22 περίπου ἐτῶν. Πάντως, φαίνεται ὅτι ἐπηρεάστηκε ἔντονα ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ χριστιανούς.
Ἡ νεανικὴ καρδιά του ἄρχισε νὰ θερμαίνεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό, ἐπιβεβαιώνοντας τὸν λόγο τῆς Γραφῆς : «τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ» (Ἰωάν. γ΄ 8). Ὁ ἄνεμος φυσάει ὅπου θέλει, ὅπως καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπισκέπτεται τὶς ἐπιδεκτικὲς  καρδιές, ἀθόρυβα ἀλλὰ δραστικά.
Ἔτσι ὁ Χασὰν δὲν ἄργησε νὰ πάρῃ τὶς ἀποφάσεις του. Ἐπῆγε στὴν Ἰθάκη, ποὺ τότε βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν κυριαρχία τῶν Ἑνετῶν, κατηχήθηκε καὶ βαπτίσθηκε «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγ. Πνεύματος». Καὶ μὲ τὸ χριστιανικὸ ὄνομά του Ἰωάννης, ἐπέστρεψε στὸ Ἀγρίνιο, ὅπου καὶ δημιούργησε οἰκογένεια μὲ τὴν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας.

-Γ-

Ἀλλὰ ὁ μισόκαλος διάβολος, «ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος ..., ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην» (Ἀποκ. ιβ΄ 9), ἐφρύαξε γιατὶ μιὰ ψυχὴ ὡδηγήθηκε στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι ὁ πατέρας τοῦ Ἰωάννη, ποὺ τὸν ἔψαχνε ἀπὸ καιρό, τὸν βρῆκε. Καί, τελικά, τὸν ὡδήγησε στὸ δικαστήριο καὶ στὸν θάνατο δι’  ἀποκεφαλισμοῦ, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὸ Ἀγρίνιο, στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814.
Ὁ τόπος τοῦ μαρτυρίου του δείχνεται καὶ σήμερα, δίπλα στὸν μεγαλοπρεπῆ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.  Ἔχει δὲ ἡ Κόνιτσα τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία νὰ κατέχῃ ἕνα μικρὸ τεμάχιο ἀπὸ τὰ χαριτόβρυτα λείψανα τοῦ Ἁγίου, ὁ ὁποῖος ἔχει καταταγῆ στὴν ἔνδοξη χορεία τῶν Νεομαρτύρων. Τὸ ἱερὸ λείψανο φυλάσσεται σὰν πολύτιμος θησαυρὸς στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, παραπλεύρως τοῦ ὁποίου ὑπάρχει καὶ τὸ ὡραῖο παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου.

-Δ-

Θὰ τιμήσουμε καὶ φέτος, σὺν Θεῷ, τὴν μνήμη τοῦ Νεομάρτυρος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης, κατὰ τὸ ἀκόλουθο Πρόγραμμα :

α) Τὴν Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2013, παραμονὴ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου, θὰ τελεσθῇ, στὶς 7 μ.μ., Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς μὲ ἀρτοκλασία καὶ κήρυγμα.

β) Τὴν Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2013, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, θὰ τελεσθῇ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ὥρα ἐνάρξεως τοῦ Ὄρθρου: 7.30 πρωϊνή. Καταβασίες : 8η πρωϊνή.

Τόσον ὁ Ἑσπερινός, ὅσο καὶ ἡ Θεία Λειτουργία θὰ λάβουν χώρα στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἐν μονοεκκλησίᾳ.
Εὐχή μου καὶ προσευχή μου, ὁ Κύριος, διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου, νὰ σᾶς χαριτώνῃ καὶ εὐλογῇ.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ