Ἀπό τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. (Μέρος Ζ'). Τελευταῖο. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ἀπό  τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. (Μέρος Ζ').  Τελευταῖο

  Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Καί ἄρχισε νά ὁμιλῆ ὁ φιλόσοφος καί, ὅπως εἶπε, ἐπέρασε στήν παράταξι τῶν ὀρθοδόξων, λέγοντας ἐνώπιον πάντων:
-Καλά εἶπε ὁ Σωτήρας Χριστός ὅτι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι στά λόγια, ἀλλά στήν δύναμι τοῦ θαύματος.  Αὐτός ἦλθε μέ τήν δύναμι τῆς θεότητός Του.
Δέν εἶναι ἐδῶ λόγια καί λόγια, ἀλλά ἔργα. Δέν θά εἰπῶ ποτέ πάλι ὅτι ὁ Ἄρειος ἔχει δίκαιο.
Τότε στάθηκε στό μέσον ἄλλος φιλόσοφος τοῦ Ἀρείου καί εἶπε: «Ἐάν αὐτός νικήθηκε, εἴμεθα κι ἐμεῖς πού θ᾿ ἀγωνισθοῦμε γιά τίς ἀλήθειες τοῦ διδασκάλου μας Ἀρείου». Καί ἐρώτησε στρεφόμενος πρός τόν Ἅγιο
-Πάτερ Σπυρίδων, πῶς μπορεῖ νά εἶναι Ἕνας Θεός καί ταυτόχρονα τρεῖς μέ μία ὕπαρξι καί σ᾿ ἕνα θρόνο, μέ μία ἐξουσία; Πῶς ταυτόχρονα Ἕνας καί Τρεῖς;
-Πῶς εἶναι τρεῖς; Ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ἀλλά σέ τρία Πρόσωπα. Βλέπε καί τόν ἥλιο. Εἶναι τρεῖς ἥλιοι; Ὄχι, ἀλλά ἔχει τρεῖς ἰδιότητες, τρεῖς ἐμφανίσεις. Εἶναι ὁ δίσκος, τό φῶς καί ἡ θερμότης.
Ἀκόμη δέν ἤθελε ὁ Ἅγιος νά τόν κατατροπώση μονομιᾶς. Ὁπότε τοῦ εἶπε ὁ φιλόσοφος:
-Πῶς εἶναι, πάτερ Σπυρίδων, Ἕνας ὁ Θεός καί ταυτόχρονα τρεῖς;
-Δέν εἶναι τρεῖς. Ἕνας εἶναι ὁ Θεός σέ τρία Πρόσωπα: Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἡ Ἁγία Τριάς.
Ἐκεῖ κοντά εὑρῆκε ὁ Ἅγιος μία κεραμίδα. Τήν ἐπῆρε στά χέρια του καί εἶπε στόν φιλόσοφο:
-Δώσε προσοχή καί ἔλα πιό κοντά μου!
Καί σηκώθηκε ὄρθιος ὁ ἅγιος Σπυρίδων καί εἶπε:
-Ἐσύ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ἕνας σέ τρία Πρόσωπα;
-Δέν ἠμπορῶ νά τό καταλάβω αὐτό.
Ὁ ἅγιος εἶχε στά χέρια του τή κεραμίδα. Τοῦ εἶπε τοῦ φιλοσόφου νά προσέξη τώρα πολύ.
-Πόσα σώματα ἔχω, κύριε φιλόσοφε, στά χέρια μου τώρα;
-Ἔχεις ἕνα, τήν κεραμίδα.
-Τότε ὁ Ἅγιος ἔκαμε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ μέ τό δεξιό του χέρι καί στό ἀριστερό κρατοῦσε τήν κεραμίδα. Κατόπιν εἶπε:
-Στό Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί ἀμέσως ἡ φωτιά μέ τήν ὁποία ψήθηκε ἡ κεραμίδα ἀνέβηκε ψηλά, τό χῶμα ἀπό τό ὁποῖον φτιάχθηκε ἡ κεραμίδα ἔμεινε στό χέρι του καί τό νερό μέ τό ὁποῖο ἀναμείχθηκε τό χῶμα ἔτρεξε κάτω στό ἔδαφος. Κατόπιν τοῦ εἶπε:
-Ἰδού, ἡ φωτιά εἶναι σύμβολο τοῦ Πατρός, ἡ λάσπη συμβολίζει τόν Υἱό, ἐνῶ τό νερό πού ἔτρεξε εἶναι τό σύμβολο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ξεχύθηκε σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. Τί λέγεις τώρα;
Μέ τό θαῦμα αὐτό ἐνίκησε τόν φιλόσοφο τοῦ Ἀρείου.
Μέχρι τώρα σᾶς διηγήθηκα μερικά ἀπό τά θαύματα τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος. Ἄς ἀγαποῦμε κι ἐμεῖς τόν ἅγιο Σπυρίδωνα καθώς καί ὅλους τούς Ἁγίους τοῦ Θεοῦ καί ν᾿ ἀκολουθοῦμε τήν ἁγία Πίστι μας. Ν᾿ἀγαπᾶμε τίς ἀρετές τους μέ τίς ὁποῖες ἀγάπησαν κι αὐτοί τόν Θεό καί νά τίς ἐφαρμόζουμε στήν ζωή μας γιά νά ἀξιωθοῦμε τῆς αἰωνίου ζωῆς μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους, μέσα στό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.

   Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010

Ἀναβάσεις

19  Σεπτεμβρίου 2013

Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε  Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα