Ἱεραποστολικό συνέδριο στήν Καμτσάτκα. (Μέρος Β')

Ἱεραποστολικό συνέδριο στήν Καμτσάτκα. (Μέρος Β')
  Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Τό συνέδριο λοιπόν συγκλήθηκε σ’ ἕνα μέρος, πού ἦταν δημιούργημα τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου.
Καθημερινά στόν ἐνοριακό νάο τοῦ ἁγίου Ἰωάσαφ γίνονταν  οἱ κατανυκτικές σαρακοστιανές ἀκολουθίες, πού τίς τελοῦσαν οἱ ἱερεῖς μέ τή σειρά, κηρύσσοντας καί τό θεῖο λόγο.
Ὁ ναός  ἦταν συνεχῶς κατάμεστος ἀπό πιστούς, κοριάκους καί ρώσους.  Τό κήρυγμα καί οἱ διδαχές γίνονταν τόσο στή ρωσική ὅσο καί στήν κοριάκικη γλώσσα. 
Ἀπό τήν πρώτη μέρα κινήθηκε τό ἐνδιαφέρον καί τῶν ἰθαγενῶν εἰδωλολατρικῶν φυλῶν γιά τό συνέδριο. Ἄρχισαν νά ἔρχονται φάλαγγες ὁλόκληρες ἐλαφρῶν ἑκλήθρων, μεταφέροντας ἄνδρες καί γυναῖκες κάθε ἡλικίας, πού παρακολουθοῦσαν μέ ἡσυχία καί προσοχή τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις, τίς διδασκαλίες, τά κηρύγματα, τίς εἰσήγήσεις καί τίς συζητήσεις τῶν συνέδρων.
Κατά τίς ἐργασίες τοῦ συνεδρίου ἐξετάστηκαν ὄχι μόνο γενικά θέματα, ἀλλά καί τά πιό λεπτομερειακά προβλήματα τῆς ἱεραποστολικῆς δραστηριότητος. Ἔγιναν πολύωροι διάλογοι, ἀνταλλάχθηκαν ἀπόψεις καί ἐμπειρίες, ἀντιμετωπίστηκαν εἰδικές δύσκολες περιπτώσεις, ἔγινε ἐπεξεργασία προγραμμάτων τόσο τοῦ πνευματικοῦ τομέα ὅσο καί τοῦ τεχνικοῦ.
Ἀνάμεσα στούς συνέδρους δημιουργήθηκε ἀπό τήν πρώτη στιγμή, καί κράτησε ὅλες τίς ἡμέρες, μιά συγκινητική ἀτμόσφαιρα ζεστασιᾶς, ἀδελφοσύνης καί ἀγάπης.
Μεταφέρω πιό κάτω τά κύρια σημεῖα τῆς εἰσηγήσεώς μου, κατά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τοῦ συνεδρίου, πού περιέγραφε σέ γενικές γραμμές τήν κατάσταση τῆς ἱεραποστολῆς στήν Καμτσάτκα τήν ἐποχή ἐκείνη.
«....Λόγω ἐλλείψεως στελεχῶν, συνεργατῶν καί κυρίως ἱερέων, ἡ ζωή τῶν βαπτισμένων τουγγούσων καί κοριάκων, νομάδων ἤ ὄχι, κυλάει σχεδόν ἀποκομένη ἀπό τήν παρουσία, τή διδαχή καί τήν πνευματική συμπαράσταση τῶν ἱεραποστόλων, τῶν δασκάλων, τῶν ποιμένων. 
Αὐτό ὅμως ἔχει τή δυσάρεστη συνέπεια ὅτι, μετά τή βασική κατήχηση, ὁ μέχρι χθές δαιμονολάτρης νεοφώτιστος ἀφήνεται στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ -ἤ μᾶλλον στό ἔλεος τῶν πονηρῶν πνευμάτων, πού θέλουν νά τόν ξαναρίξουν στήν παλιά πλάνη του. Ἔτσι, φτάνει κάποτε μέχρι τό τραγικό σημεῖο νά ξεχνάει τό χριστιανικό του ὄνομα ἤ τό πῶς νά κάνει τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ.
Οὔτε λόγος νά γίνεται, βέβαια, γιά προσευχή, πνευματική ζωή καί τά παρόμοια. Οὔτε μέ τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, οὔτε μέ τή θεία λατρεία, οὔτε μέ μιά συγκροτημένη ἐκκλησιαστική ζωή ἦρθε ποτέ σέ σοβαρή καί μακροχρόνια ἐπαφή.
»Πρέπει λοιπόν, μετά ἀπ’ αὐτά, ν’ ἀποροῦμε, ὅταν οἱ βαπτισμένοι ἰθαγενεῖς εὔκολα γλυστροῦν πάλι στή δαιμονολατρεία; Πρέπει νά ξαφνιαζόμαστε, ὅταν ζητοῦν βοήθεια γιά τά πολλά τους προβλήματα ἀπό τά πονηρά πνεύματα, ὅπως εἶχαν συνηθίσει τόσα χρόνια πρίν; Μποροῦμε νά τούς κατηγορήσουμε, ἐπειδή ξαναρχίζουν δειλά-δειλά τίς ἐξιλαστήριες ζωοθυσίες καί καταφεύγουν πάλι στόν ἱερέα τῶν εἰδώλων σαμάν;
»Ἄς μήν ξεχνᾶμε, πώς ὁ σαμάν ζεῖ ἀνάμεσά τους καί μοιράζεται τή σκληρή ζωή τους, ἐνῶ ὁ ὀρθόδοξος ἱερέας περνάει βιαστικά κάθε δυό, τρεῖς, ἕξι μῆνες, ἤ καί μιά φορά τόν χρόνο..... Ἀλλοίμονο, κάποτε κι αὐτός ὁ σαμάν εἶναι ἀπό τούς βαπτισμένους τουγγούσους ἤ κοριάκους, πού ἐπέστρεψαν πάλι στή λατρεία τῶν δαιμόνων!

      Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.265-274

Ἀναβάσεις

   Σεπτεμβρίου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα