Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος ΣΤ')

   Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος ΣΤ')
 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Κατά τήν παραμονή μου στήν Πετρούπολη, κοντά στά τρεχάματα, τίς ἀγωνίες, τίς λύπες καί τίς ἐκπλήξεις, πού ὁδήγησαν τελικά στήν ἵδρυση τῆς ἀδελφότητος, ὑπῆρξαν καί περιστάσεις κωμικές ἤ μᾶλλον κωμικοτραγικές. Ὀφείλονταν στήν ἄγνοια καί τήν ἀπαιδευσία τόσο τῆς πρωτευουσιάνικης ἀριστοκρατίας, τῶν τότε κοινωνικῶν καί πολιτικῶν παραγόντων, ὅσο καί τοῦ δημοσιογραφικοῦ κόσμου.
Βρισκόμουν στό κελλί μου, στήν Λαύρα τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ, σέ κατάσταση ψυχικῆς εὐφορίας καί ἱκανοποιήσεως γιά τήν καλή πορεία τῆς ἀδελφότητος.
Ἀπροσδόκητα ἦρθε νά μέ βρεῖ ὁ θεοφιλέστατος Γιαμπούρσκ Νίκανδρος, βοηθός ἐπίσκοπος τοῦ μητροπολίτη Ἀντωνίου.  Μοῦ μετέφερε εὐλογία καί συνάμα ἐντολή τοῦ προϊσταμένου του, νά ἀνεβῶ στό βῆμα τῆς μεγάλης αἴθουσας διαλέξεων τοῦ μητροπολιτικοῦ μεγάρου τῆς Πετρουπόλεως, καί νά μιλήσω μέ θέμα –τί ἄλλο- τήν Καμτσάτκα καί τήν ἐκεῖ ἱεραποστολική μου δραστηριότητα.

Ἡ εἴδηση μέ τάραξε λίγο, γιατί γνώριζα ὅτι σ’ ἐκείνη τήν αἴθουσα, τή μεγαλύτερη καί ἐπισημότερη τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, μιλοῦσαν συνήθως οἱ διαπρεπέστερες ἐκκλησιαστικές, ἐπιστημονικές καί πνευματικές προσωπικότητες, καί μάλιστα μπροστά σέ πολυπληθές καί ἀπαιτητικό ἀκροατήριο. Προσπάθησα λοιπόν νά βρῶ κάποια δικαιολογία γιά ν’ ἀρνηθῶ, ἀλλά ὁ ἐπίσκοπος Νίκανδρος ἦταν ἀνυποχώρητος.
-Οἱ ἐντολές πού ἔχω εἶναι σαφεῖς, εἶπε. Ἡ διάλεξη θά γίνει τήν ἑπόμενη Κυριακή. Θά σᾶς τιμήσουν μάλιστα μέ τήν παρουσία τους ὅλα τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου!
Ἡ τελευταία πληροφορία ἔκανε τήν ταραχή μου ἀκόμα ἐντονότερη. Τί νά ἔκανα ὅμως;
Ἡ δημοσιότητα πού δόθηκε ἦταν μεγαλύτερη ἀπ’ ὅσο περίμενα.  Προσκλήσεις τυπώθηκαν καί μοιράστηκαν μέ ἐντολή του κ. Σάμπλερ.  Οἱ πρωτευουσιάνικες ἐφημερίδες πληροφόρησαν τό πλατύ κοινό γιά τήν ὁμιλία μου. Κι ἐγώ, μέ ἐνδόμυχο φόβο, ἄρχισα νά ἑτοιμάζομαι. Εἶχα μαζί γύρω στίς διακόσιες φωτογραφικές πλάκες ἀπό τή ζωή τῆς Καμτσάτκα. Πῆγα σ’ ἕνα εἰδικό ἐργαστήριο καί παρήγγελα ἰσάριθμες ἔγχρωμες διαφάνειες.
Τό πρωί τῆς 4ης Δεκεμβρίου, ἡμέρας τῆς πρώτης μου δημοσίας ἐμφανίσεως, μέ κυρίεψε νευρικότητα καί ἀνασφάλεια.
Ἡ κακοδιαθεσία μου χειροτέρεψε μ’ ἕνα ἐπιπόλαιο δημοσίευμα τῆς «Πετρουπολίτικης Ἐφημερίδας». Ἔπεσε στά χέρια μου τό ἡμερήσιο φύλλο τῆς πρωτευουσιάνικης αὐτῆς ἐφημερίδας, καί τί νά δῶ! Σέ μιά ἐσωτερική σελίδα ὑπῆρχε ἡ φωτογραφία ἑνός νέγρου μοναχοῦ.  Φοροῦσε ράσο καί καλυμμαύχι ἑλληνικοῦ σχήματος. Ἦταν μαῦρος, κατάμαυρος!  Μόνο τό ἀσπράδι τῶν ματιῶν του ξεχώριζε, καθώς καί τά κάτασπρα δόντια του, πού ἀποκαλύπτονταν πίσω ἀπό τά χαμογελαστά σαρκώδη χείλη του. Πάνω ἀπό τή φωτογραφία ἔγραφε μέ παχιά μαῦρα γράμματα: ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΝΕΣΤΡΩΡ, ΚΑΜΤΣΑΤΚΙΚΟΣ ΝΕΓΡΟΣ.
Ὦ Θεέ μου!  Τί ἦταν αὐτό πάλι!
Ἀλλά καί ἡ ἐπεξήγηση τῆς λεζάντας, κάτω ἀπό τή φωτογραφία, δέν ἦταν λιγότερο... ἔξυπνη:
«Ὁ νέγρος ἱερομόναχος Νέστωρ ἀπό τή Καμτσάτκα, θά μιλήσει σήμερα τό βράδυ στό μητροπολιτικό μέγαρο τῆς ὁδοῦ Στρεμιάναγια γιά τό μακρινό τόπο, ὅπου ὑπηρετεῖ, πηγαίνοντας μέ βάρκα ἀπό κεῖ μέχρι τή Τζαμάικα γιά νά τελέσει ἱεροπραξίες.  Δέν γνωρίζει καλά τή ρωσική γλώσσα, κατέχει ὅμως ἄριστα τήν ἀγγλική. Ἡ εἴσοδος θά εἶναι ἐλεύθερη».

 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.223-252

Ἀναβάσεις

28   Αὐγούστου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα