Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος Η')

 

Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος Η')

 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

 Τό ἀπόγευμα, στίς 7.30΄μ.μ., πῆρα μιάν ἅμαξα καί ξεκίνησα γιά τήν ὁδό Στρεμιάναγια, πάροδο τῆς λεωφόρου Νέφσκυ.
Πολλές δεκάδες μέτρα πρίν ἀπό τήν εἴσοδο τοῦ μητροπολιτικοῦ μεγάρου ἡ ἅμαξα ἀκινητοποιήθηκε. Ὁ ἁμαξάς δήλωσε πώς ἀδυνατοῦσε νά προχωρήσει.  Γιατί;...... Ἁπλούστατα, ἐπειδή ὁ φαντασιόπληκτος ἐκεῖνος δημοσιογράφος τῆς «Πετρουπολίτικης Ἐφημερίδας» εἶχα κατορθώσει μέ τό ἀπίθανο δημοσίευμά του νά μαζέψει τόσο κόσμο, πού ποτέ πρίν δέν εἶχε συγκεντρωθεῖ σέ παρόμοια ἐκδήλωση. Ἕνα πλῆθος ἑκατοντάδων ἀτόμων συνωστίζονταν στό δρόμο καί πάσχιζε νά εἰσχωρήσει στήν αἴθουσα διαλέξεων, πράγμα ἀδύνατο ὅμως, ἀφοῦ ἦταν ἤδη ἀσφυκτικά γεμάτη.
Κατέβηκα ἀναγκαστικά ἀπό τήν ἅμαξα, ἀλλά καί πεζός δέν μποροῦσα ν’ ἀνοίξω τό δρόμο μέσα στό πλῆθος. Ὅσο ἔσπρωχνα, τόσο μέ ἀπωθοῦσαν πάλι πρός τά πίσω.  Καί δέν φαινόταν πρόθυμοι ν’ ἀκούσουν τίς παρακλήσεις καί τίς ἐξηγήσεις μου.

-Μά δέν βλέπετε, μπάτουσκα, διαμαρτυρήθηκε εὐγενικά ἕνας μεσόκοπος ἄντρας, πού οὔτε κι ἐμεῖς, ἐνῶ περιμένουμε τόσην ὥρα πρίν ἀπό σᾶς, δέν μποροῦμε νά μποῦμε στήν αἴθουσα γιά νἀ ἀκούσουμε τό νέγρο μοναχό;
Ἦταν φανερό πώς κάθε ἀπάντηση ἤ διευκρίνιση δική μου δέν θά ἔπιανε τόπο.
Ὡστόσο ἔπρεπε νά μπῶ μέσα. Ἔπρεπε, ἀφοῦ ἐγώ ἤμουν ὁ ... νέγρος πού θά μιλοῦσε!
Ἄρχισα νά σπρώχνω καί νά στριμώχνομαι, ὥσπου μέ πολλή ταλαιπωρία, κατόρθωσα νά βρεθῶ στό προθάλαμο τῆς αἴθουσας διαλέξεων. Ἀλλά καί ἐδῶ ὑπῆρχε τό ἀδιαχώρητο. Χαλασμός γινόταν γύρω μου.  Φωνές, παράπονα, διαπληκτισμοί.
Σφηνώθηκα στήν πόρτα. Ἐκεῖ συνειδητοποίησα πώς ἦταν ἐντελῶς ἀδύνατο νά προχωρήσω περισσότερο. Εὐτυχῶς ὅμως, μ’ ἔπιασε τό ἀεικίνητο βλέμμα τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Ντερνώφ, πού πρόσφατα εἶχε ἐκλεγεῖ πρόεδρος τοῦ παραρτήματος τῆς ἀδελφότητος στήν Πετρούπολη. Ὁ π. Ἀλέξανδρος ἀνέβηκε ἀμέσως στό βῆμα, καί ἀπό κεῖ φώναξε στό συγκεντρωμένο πλῆθος ν’ ἀνοίξει δρόμο γιά νά περάσω.  Κατόπιν τούς ἐξήγησε μέ συντομία πῶς εἶχε ἡ ἀλήθεια σχετικά μέ τόν δῆθεν νέγρο μοναχό.
Ἡ ὀχλαγωγία καί οἱ συζητήσεις ἔπαψαν, καθώς ἄρχισαν νά μπαίνουν στήν αἴθουσα οἱ συνοδικοί μητροπολίτες, ἀρχιεπίσκοποι καί ἐπίσκοποι, πού κάθησαν στήν πρώτη σειρά, πίσω ἀπό ἕνα μεγάλο τραπέζι. Ἀνάμεσά τους, στήν κεντρική πολυθρόνα, κάθησε ὁ μητροπολίτης Πετρουπόλεως Ἀντώνιος. Ἀμέσως ἔβγαλε ἀπό τό χαρτοφύλακά του τήν «Πετρουπολίτικη Ἐφημερίδα» καί μέ φώναξε κοντά του.
-Τί εἶν’ αὐτό; ρώτησε μισοαστεῖα-μισοσοβαρά, δείχνοντας τή φωτογραφία τοῦ νέγρου.
Τοῦ διηγήθηκα ὅ,τι μοῦ εἶχε πεῖ ὁ διευθυντής τῆς ἐφημερίδας. Οἱ συνοδικοί ἀρχιερεῖς εἶχαν σκύψει καί μ’ ἄκουγαν μέ συγκρατημένα χαμόγελα. Ὅταν ὅμως τελείωσα, ὅλοι τους, μή μπορώντας πιά νά κρατηθοῦν, ξεκαρδίστηκαν στά γέλια.
Σηκωθήκαμε καί κάναμε προσευχή.  Μετά ἀπό σύντομη εἰσήγηση τοῦ π. Ἀλεξάνδρου Ντερνώφ, ἀνέβηκα στό βῆμα.  Περίεργα, κάθε φόβος εἶχε ἐξατμισθεῖ. Ἡ ταραχή τῶν περασμένων ἡμερῶν εἶχε δώσει τή θέση της σέ μιά σταθερή ἠρεμία καί σιγουριά.

 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά
Ἔκδοση Τρίτη
Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001
σελ.223-252

Ἀναβάσεις

31 Αὐγούστου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα