'Η δεύτερη ἀναχώρησις τοῦ π. Κλεόπα στά Βουνά (1952-1954). Μέρος Α'

'Η δεύτερη ἀναχώρησις τοῦ π. Κλεόπα στά Βουνά (1952-1954). Μέρος Α'

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Μέχρι τήν ἄνοιξι τοῦ 1952 τό Μοναστήρι Σλάτινα εἶχε μία μεγάλη πνευματική ἄνθησι. *Ητο ἕνα ἀπό τά πρῶτα ὀργανωμένα Μοναστήρια τῆς Χώρας μας. Μέχρι τότε εἶχε 80 Μοναχούς, ἀπό τούς ὁποίους οἱ 60 ἦσαν νέοι.
Οἱ Χριστιανοί ἤρχοντο στίς ἑορτές ν' ἀκούσουν τίς 'Ακολουθίες καί κήρυγμα τοῦ π. Κλεόπα, τό ὁποῖον συγκινοῦσε τίς καρδιές ὅλων. ῞Ολα διεξήγοντο μέ ἀγάπη καί τάξι.
῞Ομως ὁ π. Κλεόπας ἔλεγε κατ' ἰδίαν πρός τούς μαθητάς του: <'Εγώ μόνο σωματικά εἶμαι ἐδῶ στήν Σλάτινα, ἐνῶ ψυχικά εἶμαι στήν Συχαστρία, ὅπου ἐκαλογέρευσα καί ἔζησα ἐκεῖ τόσα χρόνια>
'Ο διάβολος ὅμως, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε κοιμᾶται, δέν ἠμποροῦσε νά ὑπομείνη τήν μοναχική ἄσκησι καί ἁρμονική ζωή τῶν Μοναχῶν τῆς Μονῆς Σλάτινα. Γι'αὐτό προέτρεψε τήν κρατική 'Ασφάλεια νά κάνη μία ἐξονυχιστική ἔρευνα στήν 'Αδελφότητα τῆς Μονῆς Σλάτινα.
Φθάνοντας τήν νύκτα, τά ὄργανα τῆς μυστικῆς 'Αστυνομίας ἐξέτασαν καί ἐφοβέρισαν τόν ἡγούμενο καί τούς Πατέρες τῆς Μονῆς. Στήν συνέχεια ἐκράτησαν μερικούς ἀπ' αὐτούς, ὅπως τόν π. Κλεόπα, τόν π. 'Αρσένιο Παπατσιώκ καί τόν Δόκιμο Κωνσταντῖνο Δημητρέσκου.

'Αφοῦ τούς μετέφεραν μέχρι την πόλι Φαλτιτσένι, τούς ἐξέταζαν ὅλη τήν νύκτα. Τότε τόν π. Κλεόπα τόν ἐπέπληξαν λέγοντάς του: <'Η ἀφεντιά σου, σαμποτάρεις τήν ἐθνική οἰκονομία καί λέγεις ὅτι σήμερα εἶναι ὁ Γεώργιος, αὔριο ὁ Βασίλειος καί  αὔριο ἄλλη ἑορτή, ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι ἄφησαν τήν ἀξίνα κάτω καί δέν ἐργάζονται πλέον!>
'Ο π. Κλεόπας τούς ἀπήντησε: <Πᾶς νά μήν εἰπῶ ὅτι εἶναι ἑορτή, ὅταν εἶναι γραμμένη στό 'Ημερολόγιο τῆς 'Αγίας 'Εκκλησίας μας;> 
Στό τέλος τούς εἶπαν νά μή κάνουν προπαγάνδα καί τούς ἄφησαν ἐλευθέρους.
Φθάνοντας τήν νύκτα στό Μοναστήρι ὁ π. Κλεόπας, ἐξωμολογήθηκε στόν Πνευματικό του καί μέ τήν συμβουλή του μυστικά, μαζί μέ τόν π. 'Αρσένιο ἀνεχώρησαν στά Βουνά Στηνισιοάρα σέ ἄλλους ἀγνώστους τόπους καί μακρινούς, μέχρις ὅτου ἠρέμησαν τά πράγματα  στήν Σλάτινα. 'Ο ἕνας στόν ἄλλο ἐξωμολογοῦντο καί ἐπιτελοῦσαν τά ῞Αγια Μυστήρια μεταξύ τους, ἀλλά δέν ἔμεναν στόν ἴδιο τόπο. ῎Εμειναν κρυμμένοι στά βουνά γιά πολύ καιρό μέσα σέ ἐρειπωμένα μαντριά προβάτων καί ἐλάμβαναν τροφή μία φορά τόν μῆνα ἀπό κάποιον εὐλαβῆ Χριστιανό, τόν Στράτο.
Πολλοί λύκοι ἦσαν τότε ἐκεῖ στά Βουνά τῆς Στηνισιοάρας, ἀλλά οἱ δύο ἐρημῖτες τούς ἔδιναν ἀπό τό ἰδικό τους φαγητό καί μέ τήν προσευχή τους στόν Θεό δέν τούς ἐφοβοῦντο πλέον.
'Αφοῦ ἐπέστρεψαν στήν Συχαστρία, ὁ π. Κλεόπας ἐδιηγεῖτο στούς Πατέρες μερικές στγμές ἀπό τήν περιπλάνησί τους στά βουνά:
<῞Οταν ἤμουν στό δάσος περιπλανόμενος μέ ἀναζητοῦσαν οἱ <φίλοι μου> κι αὐτοί ἦσαν: ῞Ενας γέρων ἀγριόχοιρος καί μία πονηρή ἀλεποῦ. Τόν  γέροντα ἀγριόχοιρο τόν τακτοποιοῦσα μέ εὐκολία. ῞Οταν τόν ἄκουγα νά μουγκρίζει καί νά σκάβη, κατέβαινα καί τοῦ ἔδινα πατάτες κι ἔφευγε& ἀλλά μέ τήν πονηρή ἀλεποῦ δέν ξεμπέρδευα εὔκολα. Αὐτή  ἐρχόταν τήν νύκτα μέχρι τήν πόρτα τῆς τρώγλης μου καί, ἐάν συνέβαινε νά ξεχνοῦσα κάτι νά τῆς ἀφήσω, μέ περίμενε ἔξω!

  Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω

1999

Ἀναβάσεις

22 Αὐγούστου  2013

__________________________

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν