Ὁ ἄθεος μαρξισμός συνεχίζει νά δολοφονῆ θρησκευομένους
Μεταξὺ τῶν ἄλλων «φιλολαϊκῶν μέτρων», ἡ στυγνὴ δικτατορικὴ κυβέρνηση τῆς χώρας αὐτῆς ἐφαρμόζει μὲ ἰδιαίτερη σκληρότητα καὶ τὸ διωγμὸ τῶν Χριστιανῶν, ὡς δῆθεν ἀπαίτηση τοῦ κορεάτικου λαοῦ!
Σποραδικὲς πληροφορίες, οἱ ὁποῖες διοχετεύονται στὸ ἐξωτερικὸ μὲ ἄκρα μυστικότητα, λόγῳ πρωτοφανῶν ἀπαγορεύσεων τῆς κόκκινης δικτατορίας, κάνουν λόγο γιὰ παντελῆ ἀπαγόρευση κάθε θρησκευτικῆς δραστηριότητας. Κάθε ἀπόπειρα θρησκευτικῆς ἐκδήλωσης τιμωρεῖται μὲ θάνατο!
Καὶ ξέρετε γιατί;
Ἐπειδὴ ἐφαρμόζεται μὲν τὸ μαρξιστικὸ «δόγμα» περὶ τῆς θρησκείας ὡς «ὄπιο τοῦ λαοῦ», ἀλλὰ κυρίως διότι «θεὸς» θεωρεῖται ὁ αἱμοσταγὴς κομμουνιστὴς δικτάτορας τῆς χώρας Κὶμ Γιονγκ – Οὔν, ὁ γιὸς τοῦ ἀποθανόντος μπαμπὰ – δικτάτορα, ἐγγονὸς τοῦ ἀποθανόντος παπποῦ – δικτάτορα κ.λπ., τόσο δημοκρατικὰ ἐκλεγμένος! Τελειώνουμε τὸ σχόλιό μας μὲ τὴν εἴδηση δημόσιου τυφεκισμοῦ δύο ἀνθρώπων τελευταῖα, μὲ τὴν κατηγορία ὅτι ἦσαν Χριστιανοί!
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1966, 8 Μαρτίου 2013
Είναι, έχω την αίσθηση, κάπως ανεξήγητο πως μία τέτοια τεράστια διάνοια όπως ο Μαρξ έπεσε σε τόση μεγάλη πλάνη σχετικά με την φύση της θρησκείας. Για το μοναδικό που μπορώ και δίνω άλλοθι στην πλάνη του, είναι το περιβάλον μέσα στο οποίο γαλουχήθηκε και στην επικρατούσα εκεί θρησκεία. Άλλοθι, αλλά όχι ισχυρό, κι αυτό διότι ήταν φιλομαθής και μελετούσε πολύ. Έτσι, παρόλη την ιστορική πορεία της θρησκείας-εκκλησίας στην κοινωνία της οποίας ήταν μέλος ο Μαρξ, δεν νομίζω να μην υπήρχαν θρησκευτικά συγγράματα σε εκείνες τις αιρέσεις που να μην ομιλούν για άσκηση (εσωτερική καλλιέργεια) και αρετή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι φυσικά ο ίδιος ο Μαρξ, δεν έχει απολύτως κανένα όμοιο ή με άλλον τρόπο ίδιο χαρακτηριστικό με τα θηρία Στάλιν και Κὶμ Γιονγκ – Οὔν. Δεν τον υποστηρίζω τώρα, μην σχηματιστεί εσφαλμένη εντύπωση, θεωρώ τον κομουνισμό αφύσικο έως ανώμαλο, όμως θαυμάζω τον Μαρξ διότι ήταν αλτρουιστής, κι ενώ μπορούσε να κερδίζει πολλά χρήματα εάν εργαζόταν, μην ξεχνάμαι πως στενότερος φίλος του ο Έγκελς ΄καταγόταν από οικογένεια βιομηχάνων-εργοστασιαστών, όμως αφιερώθηκαν στην υπηρεσία των φτωχών και βασανισμένων, εκείνη την εποχή, εργατών. Από το συγγραφικό έργο του μόνο το Κεφάλαιο μου έκανε εντύπωση, τα υπόλοιπα, τα λίγα δηλαδή που έριξα μια ματιά, δεν με άγγιξαν. Δεν μου "μίλησαν" για την πραγματικότητα όπως μπορούν να την δέχονται οι αισθήσεις και τα αισθητήρια μου.
Για τον Στάλιν, τώρα, τι να πούμε;;; Αν και ο Χίτλερ ευθύνεται για πολύ περισσότερους θανάτους, ο Στάλιν ήταν μεγαλύτερο θηρίο. Πολύ μεγαλύτερο. Παρόλο που ο Χίτλερ εκτελούσε ακόμη και ανθρώπους που του ήταν πιστοί και τους χρωστούσε πολλά για την εξουσία που κατάκτησε, όπως λόγου χάρη τον Ερμς που δίχως αυτόν δεν θα κατάφερνε, έστω για το χρονικό διάστημα, να σκαρφάλωνε στην εξουσία. Κι όμως τον εκτέλεσε, και μαζί με αυτόν που ήταν ο αρχηγός των E.S., ακόμη 180 αξιωματικούς της παραστρατιωτικής αυτής οργάνωσης μέσα σε λίγες ημέρες. Ή τον Ρόμελ δεν εκτέλεσε, από τους πλέον επιτυχημένους αλλά και αφοσιωμένους στρατηγούς του, κι όμως πίστεψε ακούσματα-διαβολιές περί σχεδίων να τον ρίξουν από την αρχηγία του έθνους-κράτους, και του έστειλε του Ρόμελ όταν βρίσκονταν με άδεια από το μέτωπο σπίτι στην οικογένεια του μία κάψουλα δηλητίριο με το μύνημα πως αν το πάρει, αυτοκτονήσει δηλαδή, θα γλιτώσει η γυναίκα του και ο έφηβος τότε γιός του από τις συνέπειες εάν κινούνταν νομικά-στρατιωτικά εναντίον του για προδωσία. Κι αυτοκτόνησε την ίδια ημέρα, για να σώσει την οικογένεια του.
Κι όμως, παρόλα αυτά ο Στάλιν ήταν μεγαλύτερο και χειρότερο θηρίο. Κάθε πρωί υπόγραφε, κάθε ημέρα, θανατικές καταδίκες. Ήταν αιμοδιψής. Έγραψε ένα πρωί σε έναν κομισάρο του, λίγοι είναι, βάλε 6000 (έξι χιλιάδες) ακόμη.
Τι να πούμε;;; Έλεος!!! Έλεος!!!
Αρκετά με την περιττομπουρδοφλυαεροτεχνοδομολογία μου.
Υγιένεται!!!