Η απάντηση και η προσωπική συμμετοχή του μακαριστού γέροντος Παϊσίου στις διαμαρτυρίες των χριστιανών της ταινίας: «Ο τελευταίος πειρασμός». Μια ταινία που μπροστά στο εκτρωματικό θεατρικό Corpus Christi μοιάζει σαν "αθώο παιδικό μυθιστόρημα".
Αναδημοσίευση από τις "Αναβάσεις" Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010
Η γεννιά της αδιαφορίας
- Ή παρουσία του Χριστιανού είναι ομολογία πίστης
- Ή παρουσία των Χριστιανών είναι πλέον ομολογία πίστεως. Μπορεί κανείς με την προσευχή να βοηθήσει περισσότερο, αλλά την σιωπή του θα την εκμεταλλευθούν οι άλλοι και θα πουν: «Ό τάδε και ό τάδε δεν διαμαρτυρήθηκαν, επομένως είναι με το μέρος μας· συμφωνούν μαζί μας». Αν δεν αρχίσουν μερικοί να χτυπούν το κακό, να ελέγχουν δηλαδή αυτούς πού σκανδαλίζουν τους πιστούς, θα γίνει μεγαλύτερο κακό.
Έτσι θα τονωθούν λίγο οι πιστοί, άλλα και θα εμποδιστούν λίγο όσοι πολεμούν την Εκκλησία. Ή Εκκλησία δεν είναι δικό τους καΐκι, να κάνουν βόλτες· είναι το σκάφος τού Χριστού.
Αυτοί είναι κατακριτέοι. Το μόνο πού τους ενδιαφέρει είναι να έχουν μεγάλο μισθό, πολυτελές αυτοκίνητο, να τρέχουν στις διασκεδάσεις... Και ύστερα κάνουν νόμο να παντρεύονται με πολιτικό γάμο, νομιμοποιούν τις αμβλώσεις... Τι θα κάνη ό Θεός, άλλο θέμα.
Και με τις βλάσφημες ταινίες πού παρουσιάζουν, θέλουν να γελοιοποιήσουν τον Χριστό. Το κάνουν, για να πουν «αυτός ήταν ο Χριστός, τώρα θα έρθει ό Μεσσίας», και να παρουσιάσουν μετά τον «Μεσσία» τους. Εκεί το πάνε.
- Οι άνθρωποι, Γέροντα, τα πιστεύουν και βλάπτονται!
- Ό βλαµµένος βλάπτεται. Τα πιστεύει, γιατί θέλει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να ανάπαυση τον λογισµό του. Με όλα αυτά τα βλάσφηµα πάνε να δικαιολογήσουν ηθικές αταξίες. Το έχουν παρακάνει. Είχαν κάνει µήνυση ότι ή ταινία «Ό τελευταίος πειρασµός»[1] προσβάλλει την θρησκεία και οι εισαγγελείς είπαν. «∆εν είναι τίποτε». Τέτοιες βλασφηµίες δεν ακουστήκαν ποτέ!
Για µας ή διαµαρτυρία για την βλάσφηµη εκείνη ταινία ήταν οµολογία πίστεως. Βέβαια µε όλα αυτά τα βλάσφηµα γίνεται και ένα καλό· χωρίζει ή ήρα από το σιτάρι, κοσκινίζεται ό κόσµος.
- Υπάρχουν, Γέροντα, κάποια θέµατα για τα όποια πρέπει να αµύνεται κανείς, είτε ως άτοµο είτε ως οµάδα, και κάποια για τα όποια δεν πρέπει; Π.χ. εσείς, όταν σας είπαν ότι είστε αιρετικός, απαντήσατε, ενώ σ' άλλες κατηγορίες σιωπήσατε.
- Αυτό το λένε οι Άγιοι Πατέρες [2], δεν είναι ότι το λέω εγώ. Οποιαδήποτε άλλη κατηγορία µε βοηθάει στην πνευµατική ζωή, ενώ το «αιρετικός» µε χωρίζει από τον Χριστό.
______________________________
1. Ή βλάσφηµη ταινία «Ό τελευταίος πειρασµός», ή οποία σκηνοθετήθηκε από τον Μάρτιν Σκοτσέζε, παίχθηκε για λίγο σε κινηµατογράφους των Αθηνών το 1988 και προκάλεσε θύελλα διαµαρτυριών από µέρους των πιστών και της Ελλαδικής Εκκλησίας, ώστε να σταµατήσει ή προβολή της.
Ό Γέροντας, παρ' όλη την δυσκολία πού είχε από τον πόνο λόγω τής κήλης, βγήκε από το Άγιον Όρος µε άλλους Αγιορείτες και παραβρέθηκε στο συλλαλητήριο πού έγινε στην Θεσσαλονίκη, ενισχύοντας µε την παρουσία του τον πιστό λαό.
2. Πρβ. Το Γεροντικόν, εκδ. «Αστήρ», Αθήνα 1981, Άββας Αγάθων ε’, σελ. 12.
Λόγοι Β΄
Κεφάλαιον 2ο
σελ. 43-44
Εκδόσεις
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μένω κατάπληκτως όπως πάντα με το χάρισμα του γέροντα να "φωτογραφίζει" καταστάσεις που θα συνέβαιναν δεκαετίες αργότερα. Παρότι ο π. Παίσιος πίστευε ότι ήταν ανάξιος, μίλησε ανοιχτά για όλα τα θέματα που σήμερα μας απασχολούν διότι γνώριζε πόσο θα βαρύνει η άποψή του στους πιστούς των μετέπειτα χρόνων. Παρόλα αυτά, οι γνωστοί νεορθόδοξοι, θεωρούν ότι είναι πλανεμένος στα θέματα οικουμενισμού, ηλεκτρ. ταυτοτήτων, προγαμιαίων σχέσεων, 666, μασονίας, ομολογίας κλπ... Τον δέχονται όμως για άγιο, γιατί φοβούνται μη τους πάρει με τα γιαούρτια ακόμα και το κοινό τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήὙπάρχει «καιρός τοῦ σιγᾶν καί καιρός τοῦ λαλεῖν», ὅπως κηρύττει ὁ
ΑπάντησηΔιαγραφήἘκκλησιαστής (3, 7). Ὅταν ὑβρίζονται τά Ἱερά καί Ὅσια, πολλῷ δέ μᾶλλον ὀ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΩΠΑΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ!
Κάθε σιωπή σέ μία τέτοια περίπτωση εἶναι ἔνοχη, εἴτε προέρχεται ἀπό λαϊκό, εἴτε προέρχεται ἀπό κληρικό καί ἀποτελεῖ "προσφάσεις ἐν ἁμαρτίαις". Ἀποτελεῖ ἄγνοια, ἤ ἀπιστία, ἤ ραθυμία ( θέλει ἕναν κόπο νά σηκωθεῖ κανείς ἀπό τόν καναπέ... ), ἤ δειλία νά ἔλθουμε ἀντιμέτωποι μέ ἄλλους ἀνθρώπους ἤ καί μέ τό Κρατικό καί Παγκόσμιο status quo. Ἐν ὁλίγοις εἶναι ἄρνηση Ὁμολολογίας Πίστεως!
Καί ὡς γνωστόν, ἡ Ὁμολογία Πίστεως δέ γίνεται οὔτε πίσω ἀπό παραβάν, οὔτε φορώντας κουκούλα, οὔτε ἀπό τό σπίτι μας ἐκ τοῦ μακρόθεν μέ τηλεπάθεια καί σιωπώντας στά ἐξώφθαλμα καί προκειμένου νά μήν "ἐκτεθοῦμε" προσωπικά. Διότι αὐτό στό πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ μας, ξέρουμε ὅτι μπορεῖ νά σημαίνει πώς ἐνδέχεται κάποια στιγμή νά χάσουμε τά "καλούδια" μας ( τή δουλειά μας, τήν ὄποια θεσούλα μας καί δόξα στόν κόσμο, τήν ἐλευθερία μας καταλήγοντας διωκόμενοι σέ φυλακές καί δικαστήρια πιθανόν, τή βόλεψή μας γενικῶς )!
Ἕνα πρέπει νά ἡχεῖ στά ἀφτιά τῆς ψυχῆς μας κάθε στιγμή, εἰδικά στά ἔσχατα πού ζοῦμε καί ὅπου βομβαρδίζονται ἡ Ὀρθοδοξία καί οἱ Πιστοί κάθε μέρα μέ πληθώρα "χτυπημάτων κάτω ἀπό τήν ζώνη" πρός ἐξόντωσή τους:
"Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἐαυτοῦ Μαθηταῖς∙ Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς" ( Ματθ.Ι:32,33 ).
Ἦλθε ὁ καιρός νά ξεχωρίσει ἡ ἧρα ἀπ' τό στάρι κι ὁ καθένας μας νά κάνει τήν ἐπιλογή του!
Ὁ νοῶν, νοείτω...
Δεν πρεπει να συγχεουμε παντως τον ελεγχο που λεει ο γεροντας που πρεπει να κανουμε,κ συμφωνω,με τα μπινελικια του Παναγιωταρου κ τις καταρες κ τις ζημιες που προκαλεσαν καποιοι Χριστιανοι κατ'ονομα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή