Εἶναι καιρός τῆς μετάνοιας! Οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκατέλειψαν. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Εἶναι καιρός τῆς μετάνοιας! Οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκατέλειψαν

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Ἡ στάση τοῦ Βαλερίου μπροστά στίς Ἀρχές ἦταν μέ πολύ ἀξιοπρέπεια, ἀλλά καί θυμόσοφη, ὥστε δέν μποροῦσε νά κατηγορηθεῖ γιά ἀντεπαναστατικές πράξεις, ἀλλά γιά τήν πίστη του. Ἀλλά κι αὐτός ἀκριβῶς τήν πίστη ἐπιθυμοῦσε νά προστατεύσει, καί προσπαθοῦσε νά εἶναι εὐέλικτος περισσότερο ἀπό τούς διῶκτες του γιά νά μή βρεθεῖ σέ μιά ἐντελῶς ἄνιση μάχη, στήν ὁποία θα εἶχε ἡττηθεῖ εὐκολώτατα. Γι΄ αὐτό ἔκανε ἀπό τόν «νόμο τοῦ καίσαρος» ὅπλο γιά νά ὑπερασπίζει τόν ἑαυτό του. Ὡρισμένοι κρατούμενοι τόν ὠνείδιζαν γι᾿ αὐτό τό πρᾶγμα, λέγοντάς του:
-Σέ σένα ταιριάζει αὐτή ἡ στάση, ἀλλ᾿ ὄχι σ᾿ ἐμᾶς! Ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι εἴμαστε σέ πόλεμο μ΄ ἕναν ὁλόκληρο, φοβερό καί καταστρεπτικό ἐχθρό καί θέλουμε νά τόν νικήσουμε. Δέν εἴμαστε «κερατάδες», ὅπως μᾶς ἀποκαλοῦν αὐτοί, ἀλλά αὐτοί οἱ ἴδιοι εἶναι “κερατάδες” καί πρέπει νά τούς τό λέμε. Εἴμαστε στήν φυλακή, ἀλλά δέν παραιτούμαστε ἀπό τήν μάχη, ἔστω κι ἄν πεθάνουμε πολεμώντας!
Σέ τέτοια ἐπιχειρήματα ὁ Βαλέριος κατέβαζε τα πονεμένα του μάτια καί ἀπαντοῦσε:
-Ἐσεῖς νομίζετε ὅτι ἐγώ ἐγκατέλειψα τήν μάχη, νομίζετε ὅτι δέν σᾶς καταλαβαίνω; Ἀλλά πρέπει νά πεθάνουμε σάν πρόστυχοι; Δέν περιμένουν αὐτοί τήν εὐκαιρία νά μᾶς χτυπήσουν; Τί πρέπει νά κάνουμε; Νά μποῦμε ἐθελοντικά στό στόμα τῶν λυσσαλέων λύκων ἤ νά χρησιμοποιήσουμε αὐτό τόν καιρό τῆς τιμωρίας μας γιά νά σώσουμε τίς ψυχές καί τήν ζωή μας; Ἦλθε ὁ καιρός νά τάπεινωθοῦμε βαθειά, ν΄ἀσχοληθοῦμε μέ τά προβλήματα μέ ἀληθινή σοβαρότητα, νά καθαριστοῦμε γιά νά εἴμαστε ἄξιοι γιά τόν Χριστό.
Σ΄ αὐτά τοῦ ἔλεγαν:
- Ὄχι ἐμεῖς, ἀλλά αὐτοί εἶναι ἀκάθαρτοι! Ἐάν ἀφήσουμε νά βγοῦν τά δάκρυα τῆς μετάνοιας, θά ἀφήσουμε ἐλεύθερο τό χαλινάρι στούς ἁμαρτωλούς καί  στούς τυράννους!
- Ἦλθε ὁ καιρός τῆς μετάνοιας! Ἀπαντοῦσε ὁ Βαλέριος. Ἔχετε πίστη μέσα σας! Οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἔχουν ἐγκαταλείψει. Ἡ ἀπολύτρωση θά ἔλθει ἀπό τόν Θεό. Οἱ ἐδῶ θυσίες δέν θά παραμείνουν ἄκαρπες!
 Ὕστερα ἀπό χρόνια τά λόγια τοῦ Βαλερίου ἐπεβεβαίωσαν τήν σοφία του καί πολλοί τά εἶχαν σάν ὁδηγό  τῆς ζωῆς τους.
Ἡ πλειονότητα ἐκείνων τῶν νέων πίστευε  ὅτι οἱ Δυτικοί θά μᾶς σώσουν, θά ἐπέμβουν καί θά τσακίσουν τους κομμουνιστές.
- Εἶναι δύσκολο νά πιστέψουμε ὅτι ἡ Δύση πού συνεμάχησε μέ  τούς κομμουνιστές γιά νά συντρίψει τούς Γερμανούς, θα ἐπιστρέψει τώρα ἐναντίον τους, ἔλεγε τότε ὁ Βαλέριος. Τώρα ἔχουμε ὑποδουλωθεῖ στόν κομμουνισμό. Δέν ξέρουμε πόσο καιρό θά ἐπικρατήσει αὐτή ἡ δοκιμασία. Ἡ ὑλιστική σκέψη πού κυβερνάει τόν κόσμο χειροτερεύει αὐτήν τήν δοκιμασία περισσότερο. Θά πρέπει νά φανερωθοῦν ἄλλοι ἄνθρωποι, μέ ἄλλο ἰδεολογικό προσανατολισμό. Ἐμεῖς πιστεύουμε ὅτι μόνο ἀπό τόν Χριστό θα ἔλθει ἡ εἰρήνη στόν κόσμο. Πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά μιά μακροχρόνια θλίψη.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας