Πορεία πρός τό ἄγνωστο. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος. Μέρος Β'

Πορεία πρός τό ἄγνωστο. Μέρος Β'

  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Οἱ ἐντυπώσεις διαδέχτονταν ἡ μιά τήν ἄλλη. Ὡστόσο ἕνα δεκαήμερο ταξίδι μέ τραῖνο, μέσα σ’ ἕνα βαγόνι β΄ θέσεως εἶναι ἀρκετά πλητικό. Αὐθόρμητα δημιουργεῖται ἡ ἀνάγκη τῆς ἐπικοινωνίας μέ τούς συνεπιβάτες, ἡ γνωριμία, ἡ συζήτηση, ἡ ἐκτόνωση.
Ἔτσι κι ἔγινε. Ἀπό τή πρώτη κιόλας ἡμέρα γνωρίστηκα μέ τούς συνταξιδιῶτες τοῦ βαγονιοῦ μου. Τό ἐνδιαφέρον ὅλων στράφκε σέ μένα. Ἦταν ἀξιοπερίεργο πού ἕνας νεαρός ἱερομόναχος ταξίδευε μόνος γιά τήν μακρινή καί σχεδόν ἄγνωστη Καμτσάτκα, θέλοντας νά κηρύξει τό εὐαγγέλιο στίς εἰδωλολατρικές φυλές πού ζοῦσαν ἐκεῖ. 
Καταιγισμός ἐρωτήσεων, ἀποριῶν, κρίσεων καί ἐπιφωνημάτων ἔπεφτε πάνω μου, κάθε φορά πού μαζεύονταν γύρω μου μερικοί ἐπιβάτες καί πιάναμε τή συζήτηση. Κι ἐγώ ἔπρεπε κάθε φορά νά τούς ἁπαντῶ ἱκανοποιητικά σ’ ὅ,τι ρωτοῦσαν, νά λύνω πειστικά τίς ἀπορίες τους, νά ρίχνω φῶς σ’ ἐκεῖνα πού ἀγνοοῦσαν. Κι ὅλ’ αὐτά, ἐνῶ ἤξερα τόσο λίγα πράγματα γιά τόν τόπο πού πήγαινα καί γιά τή διακονία πού θά ἐπιτελοῦσα.
Σέ πολύ λίγο χρόνο ὅλοι, ἐκεῖ μέσα στό βαγόνι τοῦ τραίνου, γίναμε σάν μιά οἰκογένεια. Ἐξαίρεση ἀποτελοῦσαν τρεῖς ἄγνωστοι ἐπιβάτες, μιά καλοντυμένη γυναίκα μέ ἀριστοκρατικούς τρόπους, καί δυό εὐπρεπεῖς ἄντρες, πού τή συνόδευαν.

Αὐτοί σ’ ὅλο τό ταξίδι εἶχαν πιάσει ἕνα ἀπομονωμένο κουπέ καί δέν ἐπικοινωνοῦσαν μέ κανένα. Ἀλλά κι ἐμεῖς, εἶν’ ἀλήθεια, δέν τούς δίναμε σημασία. Ἐγώ βέβαια εἶχα παραξενευθεῖ ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ταξιδιοῦ μας μέ τήν περίεργη στάση τους, ἀλλά σύντομα τούς λησμόνησα καί ἀσχολήθηκα μέ τούς ἄλλους συνεπιβάτες μου.
Ὅταν ὅμως τό τραῖνο πλησίαζε στό Βλαντιβοστόκ κι ἀρχίσαμε ὅλοι νά μαζεύουμε τίς ἀποσκευές μας, οἱ τρεῖς ἄγνωστοι ἦρθαν στό κουπέ μου καί χτύπησαν διακριτικά.  Ζήτησαν συγνώμη γιά τήν ἐνόχληση καί μέ πολύ εὐγενικό τρόπο συστήθηκαν. Ἦταν τρία ἀδέρφια ἀπό οἰκογένεια εὐγενῶν, ἡ βαρώνη Κόρφ μέ τούς δύο ἀδελφούς της. Ὁ ἕνας ἀπ’ αὐτούς μέ ἐγκάρδιο χαμόγελο εἶπε, πώς ἄκουσαν   τυχαῖα γιά  τό ταξίδι μου στήν Καμτσάτκα καί τίς δυσκολίες πού ἀντιμετώπιζα μέ τίς ἀποσκευές μου. Ἐκδήλωσαν λοιπόν τήν ἐπιθυμία νά μέ βοηθήσουν.
-Δέν θέλαμε νά σᾶς ἐνοχλήσουμε στή διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ ἐξήγησε μέ ἀπολογητικό ὕφος. Τώρα ὅμως, πού φτάνουμε στό Βλαντιβοστόκ, τό σημαντικότερο σταθμό πρίν ἀπό τό τελικό προορισμό σας, ἀποτολμήσαμε νά σᾶς προτείνουμε τή βοήθειά μας. Εἶστε νέος κι ἀβοήθητος.
Καί θά κάνετε, βέβαια, γιά πρώτη φορά τέτοιο ταξίδι. Γι’ αὐτό, πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα σᾶς παρακαλοῦμε νά μᾶς δεχθεῖται σάν φίλους, συνοδοιπόρους καί βοηθούς σας.  Φαίνεται ὅτι προνοεῖ γιά σᾶς ὁ Κύριος.  Καί ξέρετε γιατί; Διότι πρός τήν Καμτσάτκα ταξιδεύουμε κι ἐμεῖς!
 Ἔχουμε μάλιστα στό Πετροπαυλόφσκ  ἕνα μεγάλο σπίτι κι ἕνα ἰδιόκτητο πλοῖο, πού κάνει τή γραμμή Βλαντιβοστόκ –Καμτσάτκα.  Εἶναι τό μοναδικό πλοῖο πού ἐκτελεῖ αὐτό τό δρομολόγιο. Καί ἀνήκει στήν οἰκογένειά μας.   Καταλαβαίνετε τώρα γιατί σᾶς εἴπαμε, ὅτι προνοεῖ γιά σᾶς ὁ Κύριος; Μᾶς συγκίνησε πολύ, πάτερ, ὁ σκοπός τοῦ ταξιδιοῦ σας καί οἱ θυσίες πού ἀποφασίσατε νά κάνετε γιά τούς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ.  Γι’ αὐτό σᾶς παρακαλοῦμε ἀπό τώρα νά ἔρθετε καί νά μείνετε στό σπίτι μας, στό Πετροπαυλόφσκ, σάν φιλοξενούμενος ἀδελφός μας.

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.52-78

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα