Τό μυστικό τοῦ ὁσίου Ἰωάννου. Ἡ ἐμφάνισις τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Μέρος Β' . Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης

Τό μυστικό τοῦ ὁσίου Ἰωάννου

Ἡ ἐμφάνισις τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου

Εἰκόνες πραότητος τοῦ ὀρθοδόξου Ρουμάνικου μοναχισμοῦ
Μέρος Β'

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Μεγάλο μυστήριο κρύβεται στήν θεωρία αὐτή τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ. Γνωρίζουμε τί συνέβη στόν τελώνη Ζακχαῖο, ὅταν ὁ Κύριος ἐσήκωσε τούς ὀφθαλμούς Του καί τόν εἶδε στήν συκομορέα! Στήν περίοδο τῶν Ἁγίων Παθῶν Του, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ἀφοῦ ἀρνήθηκε τρεῖς φορές τόν Διδάσκαλο, κάθησε στήν αὐλή τοῦ ἀρχιερέως καί θερμαινόταν.
 Καί λέγει τό Εὐαγγέλιο: «Καί στραφείς ὁ Ἰησοῦς ἐνέβλεψε τῷ Πέτρῳ, καί ὑπεμνήσθη ὁ Πέτρος...καί ἐξελθών ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς...» (Λουκ.22,61-62). Λέγει κατόπιν ἡ Ἱερά Παράδοσις ὅτι σ᾿ ὅλη τήν ζωή του ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ὅταν ἄκουγε τό λάλημα τοῦ πετεινοῦ, θυμόταν τήν ματιά τοῦ Κυρίου καί ἔκλαιγε μέ στεναγμούς.
Ἐάν ὁ ἀνεκπλήρωτος πόθος τῆς γιαγιᾶς ὡδήγησε τόν νεαρό Ἠλία στό μοναστήρι, ἡ θεωρία-ματιά τοῦ Γλυκυτάτου Ἀναστάντος Κυρίου ἐχάραξε ὁριστικά τήν κλῆσι του στήν μοναχική ζωή.
Τήν χαρά καί παρηγοριά πού αἰσθανόταν ἀπ᾿ αὐτή τήν ὁλοζώντανη παρουσία τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου ὁ ὅσιος Ἰωάννης, τήν διετήρησε σάν ἕνα κρυφό μυστήριο στήν ψυχή του καί δέν μᾶς εἶπε περισσότερα γι᾿ αὐτήν.
Τά διαισθανόμεθα ὅμως ἀπό τήν ἀσυγκράτητη ἐπιθυμία τῆς μοναξιᾶς πού εἶχε, χάριν τῆς ὁποίας ἔτρεξε «ὡς διψῶσα ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων», στήν Μονή Νεάμτς, στούς Ἁγίους Τόπους, στήν μονή τοῦ ἁγίου Σάββα, στόν Ἰορδάνη ποταμό.
 Καί ὅλα αὐτά γιά νά εἶναι ἐλεύθερος ἀπό κάθε βιωτική φροντίδα, μόνος μέ τόν πολυπόθητο καί πολυαγαπητό του Ἰησοῦ. Μόνο στήν μοναξιά τῆς ἐρήμου ἐξεπλήρωσε τόν πόθο του, στίς μυστικές του ἐντρυφήσεις μέ τόν Κύριο, στίς ὁλονύκτιες προσευχές καί τά δάκρυά του, τά ὁποῖα μόνο ὁ Κύριος τά γνωρίζει...
Σ᾿ αὐτό τό στάδιο τῆς ζωῆς του ὁ ὅσιος Ἰωάννης, ὅπως λέγουν οἱ Παροιμίες, σέ λίγο χρόνο ἐξεπλήρωσε χρόνους μακρούς (Σοφ.Σολ.4,13). Ἔγινε ἐκλεκτό δοχεῖο τοῦ ἁγίου Πνεύματος, στήν ὕπαρξί του ἐπανώρθωσε τήν φθορά, πού κληρονόμησε ἡ ἀνθρώπινη κτίσις καί ἔλαβε ἀπ᾿ αὐτόν τόν αἰῶνα τόν ἀρραβῶνα τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Ἀπέθανε τήν παραμονή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου θέλοντας νά μᾶς δείξη ὅτι στό ἁγιασμένο σῶμα του πραγματοποιήθηκε ἤδη ἡ πνευματική μεταμόρφωσις, μέ τήν ὁποία πρέπει νά περάσουμε κι ἐμεῖς στήν αἰωνιότητα. Τό ἀποπνευματοποιημένο σῶμα του ἐλευθερώθηκε ἀπό τά δεσμά τῆς ὕλης καί ὁλόκληρο ἀφθαρτοποιήθηκε, ἐνῶ ἡ φύσις μυροβολήθηκε ἀπό τήν παραδεισένια εὐωδία τοῦ προπτωτικοῦ ἀνθρώπου. Στήν νεκρώσιμη ἀκολουθία τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του ἔλαβε μέρος ὁλόκληρη ἡ φύσις. Μαζί μέ τούς πνευματικούς ἀδελφούς του, ἦσαν παρόντες στήν τελετή καί οἱ ἀόρατοι ἄγγελοι καί τά ἀγριοπούλια τῆς ἐρήμου ἔψαλλαν μαζί τους.
Δέν ὑπάρχει ὡραιότερη εἰκόνα τῆς μυστικῆς ἀναγεννήσεως καί συμφιλιώσεως, τήν ὁποία προσφέρει στόν κόσμο ὁ ἐξαγνισμένος καί μεταμορφωμένος ἄνθρωπος μέ τήν πνευματική του ζωή: Συμφιλίωσις μέ τόν Θεό, μέ τόν ἑαυτό του καί μέ ὅλη τήν κτίσι.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χοζεβίτης