Λόγοι Δ΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Μέρος τέταρτο. Κεφάλαιο 1ο
Ἡ πνευματικὴ ζωὴ στὴν οἰκογένεια
Ὁ πόνος γιὰ τὸν πλησίον βοηθάει τὴν οἰκογένεια
Ὅσο πιὸ πολλὰ ἀγαθὰ ἀποκτοῦν σήμερα οἱ ἄνθρωποι, τόσο πιὸ πολλὰ προβλήματα ἔχουν. Οὔτε τὸν Θεὸ εὐχαριστοῦν γιὰ τὶς εὐεργεσίες Του, οὔτε τὴν δυστυχία τῶν συνανθρώπων τους βλέπουν, γιὰ νὰ κάνουν καμμιὰ ἐλεημοσύνη.
Σπαταλοῦν καὶ δὲν σκέφτονται τὸν ἄλλον ποὺ δὲν ἔχει νὰ φάη. Πῶς νὰ ἔρθη μετὰ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ; Ἐδῶ καὶ οἰκογενειάρχης νὰ εἶναι κανείς, πρέπει ἀπὸ κάπου νὰ κόβη καὶ νὰ οἰκονομάη κάτι, γιὰ νὰ κάνη κάποια ἐλεημοσύνη.
Νὰ πῆ στὴν γυναίκα του καὶ στὰ παιδιά του ὅτι στὸ τάδε μέρος ὑπάρχει κάποιος ἄρρωστος ἐγκαταλελειμμένος ἤ κάποια φτωχή οἰκογένεια ποὺ ἔχει μεγάλη ἀνάγκη. Ἐὰν δὲν ἔχουν χρήματα νὰ δώσουν, ἄς τοὺς πῆ: «Ἄς δώσουμε τοὐλάχιστον ἕνα χριστιανικό βιβλίο, ἀφοῦ ἔχουμε πολλά». Δίνοντας σ’αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἀνάγκη, κάνει καλὸ καὶ στὸν ἑαυτὸ του ἀλλὰ καὶ στὴν οἰκογένειά του.
Ἐκεῖ στὴν Ρωσία οἱ καημένοι οἱ πιστοί πόσο στεροῦνται! Ἔδωσα μιὰ φορὰ σὲ ἕναν Ρῶσο παπᾶ ἕνα κουτάκι λιβάνι καὶ τοῦ εἶπα: «Ἕνα φτωχὸ δῶρο». «Φτωχὸ εἶναι αὐτό; μοῦ λέει. Τὰ λιβάνια τὰ δικά μας εἶναι .....βήχα-βήχα».
Κί ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα πόσο ταλαιπωροῦνται οἱ πρόσφυγες! Στὴν Χαλκιδικὴ εἶδα κάποιον πρόσφυγα ποὺ ἔστρωνε σχιστόπλακες καὶ ἔπαιρνε τριακόσιες δραχμὲς τὸ τετραγωνικὸ μέτρο[5] καὶ ἔλεγε: «Δόξα Σοι ὁ Θεός, ποὺ ἔχουμε ψωμί».
Γι’ αὐτό, ὅταν μοῦ εἶπε ἕνας ἐργολάβος ὅτι μέσα στὴν δουλειὰ φορτώνεται ἁμαρτίες, τοῦ εἶπα: «Ἄν φορτωθῆς αὐτοὺς τοὺς πρόσφυγες καὶ τοὺς οἰκονομήσης, θὰ ξεφορτωθῆς ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες σου. Δὲν ἔχουν ποῦ νὰ μείνουν.