Οι μισθοφόροι της Νέας Εποχής ξανακτυπούν τον γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό στην εκπομπή του Αλτερ «Αθέατος κόσμος» Ποιοί και τι είπαν.

 Κυριακή του Ασώτου σήμερα ίσως η σημαντικότερη παραβολή του Ευαγγελίου, κατά την οποία, ακόμη και αν χανόταν οτιδήποτε άλλο από την Αγία Γραφή και έμενε μόνο αυτή η παραβολή, θα μπορούσαμε με ασφάλεια να κατανοήσουμε όλο το υπόλοιπο Ευαγγέλιο.

Αντί όμως να ασχοληθούμε με ένα τόσο πνευματικό θέμα, είμαστε αναγκασμένοι να αφιερώσουμε τον χρόνο μας, για να ενημερώσουμε για μια ακόμη καταίσχυντη επίθεση εναντίον γερόντων που κόσμησαν την εκκλησία μας.

Είναι μεμονομένο γεγονός;

Όχι.

Ανήκει στην ευρύτατη επίθεση που δέχεται εκ των έσω και εκ των έξω η Ελλάδα και η ορθόδοξη Εκκλησία της.

Εκ των «έξω»  η Βαρντάσκα (Σκόπια), συνεχίζει να διαλαλεί επισήμως ότι της ανήκει όλη η Μακεδονία μέχρι την Θεσσαλία (δείτε  εδώ)  και ολόκληρη η Μακεδονική Ιστορία (δείτε εδώ)

      

      Η Αλβανία (με την βοήθεια των γνωστών ᾱγνώστων «συμμάχων») να ετοιμάζει την Κοσσοβοποίηση της Δυτικής Ελλάδος.

31 Ιανουαρίου Συναξαριστής

Κύρου και Ιωάννου των Αναργύρων και των συν αυτών μαρτύρων, των Αγίων Μαρτύρων Ουικτωρίνου, Ουίκτωρος, Νικηφόρου, Κλαυδίου, Διοδώρου, Σαραπίνου και Παπία των εν Κορίνθω, Τρυφαίνης Μάρτυρος, των Αγίων Μαρτύρων Ταρσιζίου, Ζωτικού, Κυριακού και Σωκίου, των Αγίων Μαρτύρων Σατουρνίνου, Θύρσου και Βίκτωρος, Ιουλίου εξ Αιγίνης, Νικήτα εκ Κιέβου, Ηλία Οσιομάρτυρα, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δακρυρροούσης, Αρσενίου του εν Πάρω

 

Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και οι συν αυτών Αθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία Μάρτυρες

Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας.

Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό.

Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του.

Κατά την περίοδο του διωγμού συνελήφθη και η Αγία Αθανασία, που ήταν χήρα, καθώς επίσης και οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία. Η είδηση τάραξε τον Κύρο και τον Ιωάννη. Έτσι οι Άγιοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα των βασανιστηρίων, εξαιτίας της αδυναμίας της φύσεως της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο. Και πράγματι, συνελήφθησαν και αυτοί και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα. Εκεί διακήρυξαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους στον Θεό. Μάταια ο ηγεμόνας ζητούσε να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας σε αυτή τις θυγατέρες της και επιρρίπτοντάς της την ενοχή. Εκείνη, αφού στράφηκε προς τις θυγατέρες της, τις ενίσχυε λέγουσα ότι η σωματική ωραιότητα είναι πρόσκαιρη, ενώ στην αιωνιότητα διατηρείται η ομορφιά της ψυχής του ανθρώπου αθάνατη. Αυτές

Τρεις Ιεράρχες. Πως καθιερώθηκε σαν σχολική εορτή

  Οι τρεις Ιεράρχες, Άγιοι Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων, γιορτάζουν στις 30 Ιανουαρίου.

Την εορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1100 μΧ, αφενός για να τιμηθούν οι τρεις μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας κι αφετέρου για να σταματήσουν οι διαμάχες και φιλονικίες μεταξύ των πιστών σχετικά με το ποιος από τους τρεις Αγίους (Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Άγιος Ιωάννης ο Χρυστόστομος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος) είναι ο πιο σπουδαίος και ο πιο μεγάλος. 

Οι πιστοί χωρίστηκαν σε ομάδες, ανάλογα με ποιον Άγιο θεωρούσαν πιο σημαντικό. Αυτοί που υποστήριζαν ότι πιο σημαντικός είναι ο Μέγας Βασίλειος αυτοαποκαλούνταν Βασιλείται, αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αυτοαποκαλούνταν Γρηγορίται και τέλος αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν πιο σημαντικός ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αυτοαποκαλούνταν Ιωαννίται.

Η πρόταση των Τριών Ιεραρχών για την παιδεία της Ευρώπης. Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Η πρόταση των Τριών Ιεραρχών για την παιδεία της Ευρώπης

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

1. Η αποκτηθείσα εμπειρία από την προενταξιακή διαδικασία (από το 1958) και την μετέπειτα ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, οδήγησε σε κάποιες α­ξιωματικές αρχές, ως σταθερές της πορείας μας μέσα σ' αυτήν. 
Η πρώτη αρχή είναι, ότι το πρόβλημα δεν είναι η Ευρώπη, όπως δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα κά­θε αναγκαστικός αναπροσανατολισμός της εθνικής μας πολιτικής σ' όλη την ιστορική μας διάρκεια. 
Το πρόβλημα είμαστε εμείς, η δική μας δηλαδή παρου­σία μέσα στην Ευρώπη. Η δεύτερη αρχή είναι, ότι το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι πρώτιστα πολιτικό ή οικονομικό, αλλά πνευματικό και πολιτιστικό. Διό­τι το αμείλικτο ερώτημα είναι, ποιον άνθρωπο και ποια κοινωνία μπορεί να παραγάγει η Ενωμένη Ευ­ρώπη, και τελικά ποιον πολιτισμό.

Επίθεση του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη προς τους υπογράφοντες την «Ομολογία Πίστεως»

Ρεπορτάζ από την παρουσίαση του «Συνοδικού» του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη, με την παρουσία του Αρχιεπισκόπου και πολλών Ιεραρχών μας δίνει το amen.gr. Κλείνοντας την εκδήλωση ανάμεσα στα άλλα ο καθηγητής Πανώτης αναφέρθηκε με τρόπο απαξιωτικό και σκληρό στους υπογράφοντες την Ομολογία Πίστεως μιλώντας για «αδέσποτους αντιφρονούντες, που διαλαλούν δήθεν «ομολογίες» χωρίς διάκριση για να μερίζουν την Εκκλησία».

Είναι γνωστό «τέκνο» του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο καθηγητής Πανώτης......
Και φαίνεται πως μαζί με τον καθηγητή Φειδά αποτελούν τα δύο πρωτοπαλήκαρα του Πατριάρχη που με το επιστημονικό τους κύρος (!) και τη σοφία των ετών που κουβαλάνε (!) νομίζουν πως αρκεί να εκστομίσουν μια καθηγητική θεωρία και να συντρίψουν τον αντι-οικουμενιστικό αγώνα. Κάνουν όμως μέγα λάθος.
Τις σοφιστείες του καθηγητή Φειδά περί συμπροσευχών ήδη ανασκεύασαν αγωνιστές κληρικοί και κυρίως ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος αποδεικνύοντας την παρερμηνεία των Κανόνων που έκανε ο καθηγητής.
Τώρα ο καθηγητής Πανώτης κλείνει τα μάτια μπροστά στις οικουμενιστικές κινήσεις του Πατριάρχη και των συν αυτώ, δείχνει «απόλυτη εμπιστοσύνη» στον τρόπο διεξαγωγής από αυτούς του διαλόγου για την «Πανορθόδοξη και την Διαχριστιανική ενότητα» και στρέφει τα βέλη του εναντίον όσων υπογράψαμε την Ομολογία Πίστεως.
«Αντιφρονούντες» μας ονομάζει, και ναι είμαστε, διότι δεν φρονούμε τα ίδια με τους οικουμενιστές.
«Αδέσποτοι» όμως γιατί; Επειδή δεν έχουμε επισκόπους στον αγώνα μας; Ξεχνάει ο καθηγητής Πανώτης ότι υπάρχουν και επίσκοποι που υπέγραψαν την Ομολογία, ανάμεσά τους δε και ο παρακολουθών την ομιλία του Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ;
«Χωρίς διάκριση μερίζουν την Εκκλησία». Που είδε ο καθηγητής την έλλειψη διάκρισης από τους

30 Ιανουαρίου Συναξαριστής

Των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Ιππολύτου Ιερομάρτυρα και των συν αυτώ, Θεοφίλου του Νέου, Ιππολύτου Πρεσβυτέρου, Φελισιανού & Φιλιππιανού Μαρτύρων, Κυριακού Οσίου, Πέτρου Βασιλέως, Ζήνωνος Νηστευτού, Θεοδώρου Μυτιληναίου, Ανάμνηση Θαύματος Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, Ανάμνηση ευρέσεως εικόνας Ευαγγελίστριας

 

Οι Άγιοι Τρεις Ιεράρχες, Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η αιτία για την εισαγωγή της εορτής των Τριών Ιεραρχών στην Εκκλησία είναι το εξής γεγονός:

Κατά τους χρόνους της βασιλείας του Αλεξίου του Κομνηνού (1081-1118), ο οποίος διαδέχθηκε στη βασιλική εξουσία τον Νικηφόρο Γ’ τον Βοτενειάτη (1078-1081), έγινε στην Κωνσταντινούπολη φιλονικία ανάμεσα σε λόγιους και ενάρετους άνδρες. Άλλοι θεωρούσαν ανώτερο τον Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα και υπέροχη φυσιογνωμία. Άλλοι τοποθετούσαν ψηλά τον ιερό Χρυσόστομο και τον θεωρούσαν ανώτερο από τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο και, τέλος, άλλοι, προσκείμενοι στον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θεωρούσαν αυτόν ανώτερο από τους δύο άλλους, δηλαδή από τον Βασίλειο και τον Χρυσόστομο. Η φιλονικία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να διαιρεθούν τα πλήθη των Χριστιανών και άλλοι ονομάζονταν «Ιωαννίτες», άλλοι «Βασιλείτες» και άλλοι «Γρηγορίτες».

Στην έριδα αυτή έθεσε τέλος ο Μητροπολίτης Ευχαΐτων, Ιωάννης ο Μαυρόπους. Αυτός, κατά την διήγηση του Συναξαριστή, είδε σε οπτασία τους μέγιστους αυτούς Ιεράρχες, πρώτα καθένα χωριστά και στη συνέχεια και τους τρεις μαζί. Αυτοί του είπαν: «Εμείς, όπως βλέπεις, είμαστε ένα κοντά στον Θεό και τίποτε δεν υπάρχει που να μας χωρίζει ή να μας κάνει να αντιδικούμε. Όμως, κάτω από τις ιδιαίτερες χρονικές συγκυρίες και περιστάσεις που βρέθηκε ο καθένας μας, κινούμενοι και καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα, γράψαμε σε συγγράμματα και με τον τρόπο του ο καθένας, διδασκαλίες που βοηθούν τους ανθρώπους να βρουν τον δρόμο της σωτηρίας. Επίσης, τις βαθύτερες θείες αλήθειες, στις οποίες μπορέσαμε να διεισδύσουμε με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, τις συμπεριλάβαμε σε συγγράμματα που εκδώσαμε. Και ανάμεσά μας δεν υπάρχει ούτε πρώτος, ούτε δεύτερος, αλλά, αν πεις τον ένα, συμπορεύονται δίπλα του και οι δύο άλλοι. Σήκω, λοιπόν, και δώσε εντολή στους φιλονικούντες να σταματήσουν τις έριδες και να πάψουν να χωρίζονται για εμάς. Γιατί εμείς, και στην επίγεια ζωή που είμασταν και στην ουράνια που μεταβήκαμε, φροντίζαμε και φροντίζουμε να ειρηνεύουμε και να οδηγούμε σε ομόνοια τον κόσμο. Και όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας και καθώς είναι χρέος σου, να ενεργήσεις να εισαχθεί η εορτή στην Εκκλησία και να συνταχθεί η ιερή ακολουθία. Ακόμη ένα χρέος σου, να παραδόσεις στις μελλοντικές γενιές ότι εμείς είμαστε ένα για τον Θεό. Βεβαίως και εμείς θα συμπράξουμε για τη σωτηρία εκείνων που θα εορτάζουν τη μνήμη μας, γιατί έχουμε και εμείς παρρησία ενώπιον του Θεού».

Έτσι ο Επίσκοπος Ευχαΐτων Ιωάννης ανέλαβε τη συμφιλίωση των διαμαχόμενων μερίδων, συνέστησε την εορτή της 30^ης Ιανουαρίου και συνέγραψε και κοινή Ακολουθία, αντάξια των τριών Μεγάλων Πατέρων.

Η εορτή αυτής της Συνάξεως του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αποτελεί το ορατό σύμβολο της ισότητας και της ενότητας των Μεγάλων Διδασκάλων, οι οποίοι δίδαξαν με τον άγιο βίο τους το Ευαγγέλιο του Χριστού. Είναι εκείνοι, οι οποίοι εξ’ αιτίας της ταπεινώσεώς τους μπροστά στην αλήθεια, έχουν λάβει το χάρισμα να εκφράζουν την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας και ότι διδάσκουν δεν είναι απλώς δική τους σκέψη ή προσωπική τους πεποίθηση, αλλά είναι επιπλέον η ίδια η μαρτυρία της Εκκλησίας, γιατί μιλούν από το βάθος της καθολικής της πληρότητας.

Περί τις αρχές του 14^ου αιώνα μ.Χ. ανεγέρθη ναός των Τριών Ιεραρχών κοντά στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης, δίπλα σχεδόν στη μονή της Παναχράντου.

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - «Περί σωτηρίας ψυχής και Παραδείσου» Επιστολές 7-11

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

(του εν Αριζόνα, U.S.A )

ΙΔΡΥΤΟΥ 20 ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ

ΕΙΣ Η.Π.Α ΚΑΙ ΚΑΝΑΔΑ

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄

Περί σωτηρίας ψυχής και Παραδείσου.

Επιστολή 7η

Κάθε κόπος και μόχθος και πειρασμός, ευλογημένον μου παιδί, δεν ημπορεί να συγκριθή με την μακαρίαν εκείνην ζωήν. Και μυρίας ζωάς αν είχαμε και όλας εάν τας εθυσιάζαμεν, δεν θα εκάναμε τίποτε το σπουδαίον, εν σχέσει προς την μέλλουσαν δόξαν, εις την οποίαν ο Δεσπότης Χριστός δια του τιμίου και ζωοποιού Αίματος Αυτού επιποθεί να αποκαταστήση ημάς! Δια τούτο ο ουρανοβάμων Απόστολος Παύλος λέγει: «Ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού, προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς» ( Ρωμ. 8,18 ). Συλλογίσου ακόμη ότι ο άνθρωπος «ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται», πάλιν δε, «ηχούσης της σάλπιγγος, οι νεκροί ως εν συσεισμώ πάντες αναστήσονται» προς υπάντησιν του Χριστού. Όταν ανοιχθή η θύρα του μέλλοντος αιώνος και όταν καταστραφή ο παρών κόσμος, τότε θα γίνη αποκατάστασις της ημετέρας φύσεως εις την πρώτην κατάστασιν. «Ο Κύριος μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών εις το γενέσθαι αυτό σύμμορφον τω σώματι της δόξης Αυτού» (Φιλιπ. 3,21). Διότι η φύσις η οποία συστενάζει και συνωδίνει, με σφοδράν επιθυμίαν αναμένει την ένδοξον φανέρωσιν των παιδιών του Θεού «Η γαρ αποκαραδοκία της κτίσεως, την αποκάλυψιν των υιών του Θεού απεκδέχεται» (Ρωμ. 8,19).
Ασύγκριτον το μεγαλείον του ανθρώπου, τον οποίον ο Θεός τον ανεβάζει εις τόσον ύψος και δόξαν! Και ημείς οι αμαρτωλοί και εμπαθείς αγνοούμεν και αδιαφορούμεν δια τον μεγάλον αυτόν πλούτον και έχομεν φρονήματα καθ’ ολοκληρίαν γήϊνα. Το σώμα αυτό, που είναι χώμα και δυσωδία, να καταξιωθή να γίνη σύμμορφον της δόξης του Θεού, να γίνη αγγελικόν! Τώρα οι άνθρωποι είναι υλικοί εν σχέσει προς τους αγγέλους, οι οποίοι είναι υπάρξεις καθαρά πνευματικαί. Οι άγγελοι εν σχέσει προς τον Θεόν έχουν κάποιαν «ύλην». Δεν είναι καθαρά νοεραί υπάρξεις, όπως ο Θεός, που είναι φως απρόσιτον. Έτσι αγγελικοί θα γίνουν και οι άνθρωποι τότε, θα συντελεσθή τότε μία ενότης του πληρώματος της εκκλησίας των πιστών μετά του Χριστού. Πόσον τρυφερά και πατρικά το λέγει ο Κύριός μας: «Πάτερ, λέγει προς τον Πατέρα Του, ους δέδωκάς μοι θέλω, ίνα όπου ειμί εγώ, κακείνοι ώσι μετ’ εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαν την εμήν ην δέδωκάς μοι» (Ιωαν. 17, 24).
Συγκρίνεται ο εγκόσμιος πλούτος με αυτά τα λόγια του Θεού; Να είμεθα ημείς εκεί, όπου είναι ο Κύριός μας! Εκεί που φρίττουν και δεν τολμούν οι άγγελοι να πλησιάσουν!
Ω Σοφία κεκρυμμένη και πλούτος Θεού άπειρος!


Επιστολή 8η

Μη ξεχνάς, παιδί μου, τον σκοπόν σου. Κοίταξε εις τον ουρανόν τα κάλλη που μας περιμένουν, τι είναι τα παρόντα; Ουχί τέφρα και σκόνη και όνειρον; Ουχί ορώμεν τα πάντα υποκείμενα εις την

Βατοπαιδινές Κατηχήσεις Γέροντος Ιωσήφ- Κατήχηση 15η - Βία ο δρόμος του Θεού

ΚΑΤΗΧΗΣΗ 15η

Βία, ο δρόμος του Θεού

 

 

Αδελφοί και πατέρες, η Αγία Γραφή μας πληροφορεί ότι όλοι οι άγιοι έγιναν μέτοχοι της παιδείας του Θεού. Όσοι αρνούνται τη συμμετοχή τους στην παιδεία αυτή, θεωρούνται «νόθοι» και άρα δεν είναι υιοί». Δεν πρέπει και μεις να αρνηθούμε την αμέλεια, που μας πολεμά, μήπως από απροσεξία κατακριθούμε ως νόθοι, και στερηθούμε την υιοθεσία, που ο Κύριος μας χάρισε, και το πλήρωμα του αγιασμού με το οποίο θα μας επιβραβεύσει;

Ως συνετοί, δεν πρέπει να ξεχνούμε τις βάσεις και τις αρχές, όσων μας συμβαίνουν. Από που προήλθαν τα δεινά και αυτός ο θάνατος, αλλά και από που άρχισε η ανάπλαση και σωτηρία μας. Ο θάνατος δεν υπήρχε. Συνέβηκε από τη δική μας απροσεξία. Από τότε ενεργεί δυναμικά και αδιάκοπα, σε όσους δεν αμύνονται νόμιμα, και θέλει να καταστρέψει όσους δεν τον πολεμούν. Αν και η ζωή επανήλθε με την παρουσία και θυσία του Κυρίου μας, δεν ενεργεί μόνη της, χωρίς τη δική μας προσφορά και θυσία. Από τη στιγμή που άρχισε η δυναμική τον ολέθρου, με τη δική μας προδοσία και άρνηση, είναι υποχρεωτική η δική μας θέληση και ομολογία.

Ο πρωτόπλαστος πλανήθηκε και εισήγαγε στη ζωή, με την παρακοή, την ηδονή, ένα θανατηφόρο μέσο και στοιχείο. Ο Κύριός μας ανέτρεψε το θάνατο και όσα συντελούν σ αυτόν, με τη γέννησή του από την Παρθένο και την περιεκτική και φιλόπονη διαγωγή του.

Π.Αρσένιος ο Κατάδικος ''ΖΕΚ - 18376'' - Μαρτυρίες -2ο "Ξεπαγιάζω..."

Π. ΑΡΣΕΝΙΟΣ. Ο ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ

''ΖΕΚ - 18376''

2. "Ξεπαγιάζω..."

Αναμνήσεις συγκρατουμένου του π. Αρσενίου, αγρονόμου-προέδρου Κολχόζ από την Καλούγκα

Γνώρισα τον Πέτρο Αντρέγιεβιτς στη διάρκεια μιας πορείας . Πώς να ξεχάσω εκείνη τη μέρα...
Ξεκινήσαμε από το στρατόπεδο πρωί-πρωί, με θερμοκρασία -30°C κι έναν άνεμο τυραννικό. Καμιά δεκαριά χιλιόμετρα ήταν όλη κι όλη η απόσταση που θα καλύπταμε μέσα σε τέσσερις-πέντε ώρες. Ωστόσο, πάνω απ' τα παλιόρουχά μας δεν φορούσαμε παρά μόνο το μπουφάν.
Σε λίγο ένιωθα την παγωνιά να μου τρυπάει τα κόκαλα. Και σε δυο ώρες άρχισα να ξυλιάζω.
Έριξα ένα βλέμμα γύρω μου. Όλοι οι κρατούμενοι έτρεμαν. Οι φρουροί, μολονότι ντυμένοι με χοντρές κάπες, κρύωναν κι αυτοί. Και τα σκυλιά ήταν καλυμμένα μ' ένα παχύ στρώμα πάχνης.
...Βαδίζουμε. Κοντοστεκόμαστε. Συνεχίζουμε. Παραπατάμε. Στηριζόμαστε στον διπλανό μας. Προσπαθούμε να προχωρήσου με πιο γρήγορα για να ζεσταθούμε. Μα...
Τα χέρια και τα πόδια μου δεν τα αισθάνομαι πια. Παγώσανε.
- Πιο γρήγορα! Κουνηθείτε! Θα ξεπαγιάσετε!
Οι φωνές των φρουρών είναι ανώφελες.
Σκοντάφτω σε κάθε βήμα. Ζαλίζομαι. Κάπου-κάπου παραμιλάω.
Κάποιος με συγκρατεί απ' το μπράτσο. Βλέπω θολά ένα γεροντάκι να βαδίζει δίπλα μου. Απόρησα. Γιατί

Νεοβαρλααμισμός και Παπά-Κώστας Μπέης

Το παραδοσιακό περιοδικό "Παρακαταθήκη" δίνει εμπεριστατωμένη απάντηση στο Σεβασμιότατο Πρεβέζης κ. Μελέτιο αναφορικά με τον συγκρητιστή παπα-Κώστα Μπέη τον καθαιρετέο.

Παρόμοια απάντηση έλαβε ο Σεβασμιότατος από τον "Ορθόδοξο Τύπο", τον κ. Λαγουρό, καθώς επίσης από τον π. Μωυσή Αγιορείτη, ο οποίος με ευγένεια μεν αλλά ομολογιακή παρρησία, έδωσε μια πολύ εύστοχη απάντηση στο φαινόμενο του συγκρητιστή π. Μπέη.

Συγχαίρουμε επίσης το σχολιογράφο του "Ορθοδόξου Τύπου" (29/1/2010) ο οποίος ελέγχει αυστηρά, αλλά δίκαια, για την εμπαθή προσωποληψία του, τον Νεοβαρλααμίτη κληρικό π. Δανιήλ Αεράκη επειδή καλύπτει με επαίσχυντο τρόπο τα συγκρητιστικά ατοπήματα του π. Μπέη και άλλες ασχημίες των Νεοβαρλααμιτών.

Εκείνο που δεν έγινε ακόμη και που επιβάλλεται ανυπερθέτως να γίνει είναι το εξής:

Να ελεγχθεί το φρόνημα των νεωτεριστών με εμπεριστατωμένη μελέτη και να καταγγελθούν στη Σύνοδο επί αιρέσει για να εξαναγκαστούν να ανακαλέσουν τις Νεοβαρλααμικές δοξασίες τους.

Δεν είναι μόνον το θέμα της μεταγλώττισης των κειμένων της λατρείας που πρέπει να μας

Λόγος περί προσευχής - γέρων Ιωσήφ Σπηλαιώτης

γέροντος Ίωσήφ

Λόγος περί Προσευχής

Logos Peri Prosefxis Ger Iosif Spiliotis

Πνευματικός Αγώνας Γέροντα Παίσιου

 Λόγοι Γ΄

Πνευματικός Αγώνας

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2001

 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ - ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ

29 Ιανουαρίου Συναξαριστής

Ανακομιδή Λειψάνων Ιγνατίου Θεοφόρου, των Αγίων επτά Μαρτύρων, των Αγίων Σιλουανού Επισκόπου, Λουκά Διακόνου και Μωκίου Αναγνώστου, Σαρβήλου και Βεβαίας, Βαρσιμαίου, Αφραάτου, Χρυσής, Κωνσταντίου Ιερομάρτυρα, Παπίου και Μαύρου Μαρτύρων, Σαβινιανού Μάρτυρα, Ακυλίνου Πρεσβυτέρου, Ακεψιμά Οσίου, Γκίλντας, Ιγνατίου Σιναΐτου, Λαυρεντίου Οσίου, των Αγίων Γερασίμου, Ιωνά και Πιτιρίμ των εκ Ρωσίας, Δημητρίου Χιοπολίτου.

Ανακομιδή Λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ιγνάτιος (τιμάται 20 Δεκεμβρίου) ήταν διάδοχος των Αποστόλων και χρημάτισε δεύτερος Επίσκοπος Αντιοχείας. Υπήρξε, μαζί με τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου. Μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) στη Ρώμη, κατασπαραχθείς από τα θηρία.

Μετά το φρικτό μαρτύριο του Αγίου, κάποιοι Χριστιανοί μάζεψαν από τον ιππόδρομο τα εναπομείναντα άγια λείψανά του και τα μετέφεραν στην Αντιόχεια. Η Σύναξη αυτού ετελείτο στην Μεγάλη Εκκλησία.

Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.Ως θησαυρόν πλουτοποιών δωρημάτων, την των λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τη ποίμνη σου μετήγαγον εκ Ρώμης ευσεβώς, ήσπερ την επάνοδον, εορτάζοντες ποθώ, χάριν αρυόμεθα, πολλαπλών ιαμάτων, τους σους αγώνας μέλποντες αεί, Ιερομάρτυς Ιγνάτιε ένδοξε.

Κοντάκιον  Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον

Εξ Εώας σήμερον εξανατείλας, και την κτίσιν άπασαν, καταλαμπρύνας διδαχαίς, τω

Οι τρεις Ιεράρχες. Αρχ. Μελέτιος Βαδραχάνης

Οι τρεις Ιεράρχες

Αρχ. Μελέτιος Βαδραχάνης

 Οι τρεις ιεράρχες γεννήθηκαν, κατά τον πατρολόγο καθηγητή Παναγιώτη Χρήστου (εισαγωγή στη ζωή και δράση τους εις Ε.Π.Ε.), το 328 ο Γρηγόριος, το 330 ο Βασίλειος, και το 354 ο Χρυσόστομος. 

Κοιμηθήκαν δε το 391, το 378, και το 407 αντιστοίχως, κατά την ίδια σειρά. Συνεπώς πεθάνανε όλοι νέοι. Περίπου, 63 ετών ο Γρηγόριος, 49 ετών ο Βασίλειος, 54 ετών ο Χρυσόστομος.

Και θα πρέπει να τονίσουμε σ’ αυτό το σημείο ότι ο παχουλός και γεμάτος χοληστερίνη γέροντας, που φορά κόκκινη γούνα, μεταφέρεται με έλκηθρο, και μας προσφέρει ή διαφημίζει διάφορα υλικά δώρα την περίοδο των Χριστουγέννων, δεν έχει καμμία σχέση με το δικό μας άγιο Βασίλειο. 

Αυτός είναι ο Santa Claus που έχει σχέση με τον άγιο Νικόλαο, αλλοιωμένος όμως κι αυτός με μύθους και θρύλους των λαών της βορείου Ευρώπης και φορτωμένος με πλείστα κιλά και λίπος για να είναι σύμφωνος με την αδηφαγία μας και τον καταναλωτισμό μας. 

Αυτός ο Santa Claus ταξίδευσε με τους μετανάστες στην Αμερική τον 17ο αιώνα και το 1930 η Coca Cola τον παρουσίασε με τη σημερινή του γνωστή μορφή και έτσι ολοκληρώθηκε η μετάλλαξη του σε ανατολή και δύση. 

Ο δικός μας άγιος Βασίλης -στην ορθόδοξη ελληνική παράδοση- είναι λεπτός, ασκητικός, φορά απλά ρούχα ασκητού, και μεταφέρει στο δισάκι του παπύρους και περγαμηνές, δηλαδή τα αγαθά της παιδείας. 

Αμφισβητείται το Νέον Πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος

Το ομολογούν ὅλοι οἱ ἀκροαταί τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ, ἀλλά παραχωροῦμεν τόν λόγον εἰς «τό Παρόν» τῆς 3/1/2010: «Πληθαίνουν οἱ φωνές ἀμφισβήτησης τοῦ νέου προγράμματος τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Πολλοί ἀρχιερεῖς ἔ χουν διακόψει ἤδη την ἀναμετάδοση ἀπό τόν σταθμό τους τοῦ προγράμματος τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καί ἔχουν “συνδεθεῖ” μέ τό ραδιόφωνο τῆς Μητρόπολης τοῦ Πειραιᾶ.
Παραδοσιακά ἄλλωστε, ὁ σταθμός τοῦ Πειραιᾶ ἦταν (ὡς δημιούργημα τοῦ πρ. Πειραιῶς Καλλινίκου) ἕνας πιό πνευματικοῦ περιεχομένου σταθμός, μέ καθαρά “χριστιανική” ταυτότητα. Ὁ ἄλλος, ὅπως λένε σκωπτικά... δέν ἔχει πιά περιεχόμενο, ἀλλά τρίχες... Ἡ στροφή
τοῦ ραδιοφώνου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στόν “πολιτισμό” καί τήν “κουλτούρα” ἔχει ἤδη κοστίσει πολύ...».
Τό εἴπομεν καί τό ἐπαναλαμβάνομεν. Τό ραδιόφωνον τῆς Ἐκκλησίας ἐκκοσμικεύθη. Οἱ
ἀκροαταί ὁμολογοῦν ὅτι, ἀνοίγοντες τό ραδιόφωνόν τους, δέν τό ἀναγνωρίζουν. Νομίζουν ὅτι
πρόκειται διά ξένους σταθμούς. Τό ἐρωτικόν τραγούδι δίνει καί παίρνει. Ἐπιτέλους, τί ἐρωτομανία τούς ἔχει πιάσει ὅλους ἐκεῖ μέσα! Δεν ἠκούσθη ποτέ ἕνα χριστιανικόν τραγούδι.
Ἄν εἶναι δυνατόν καί πιστευτόν!  Τό κοσμικόν ἐρωτικόν τραγούδι τό προτιμοῦν ἀπό τό ὄμορφον, το ἁγνόν, τό ἀγωνιστικόν τραγούδι. Μερικαί δέ ἐπίσης ἐκπομπαί, ἔχουν πλήρως ἀποτύχει διά νεωτερισμόν εἰς ποικίλα θέματα. Ὑπάρχει ἀνάγκη καθάρσεως, εἰδʼ ἄλλως «ἀέρα δέρομεν».
orthodoxostypos.gr
aggelioforos.blogspot.com

Το «Σπίτι της Μαρίας» για άγαμες εγκυμονούσες και ανύπαντρες μητέρες

Τη δική τους «Κιβωτό» βρίσκουν οι άγαμες εγκυμονούσες κοπέλες και οι ανύπαντρες μητέρες, που θέλουν να επανακάμψουν από την προδοσία και την εγκατάλειψη των συντρόφων τους, στον ξενώνα υποδοχής και προστασίας του Ορθόδοξου Εκκλησιαστικού Ιδρύματος «Ο Ευαγγελιστής Μάρκος», που βρίσκεται στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη.

Ο ιερέας Κωνσταντίνος Πλευράκης, και η σύζυγος του, Στέλλα, εδώ και χρόνια, απλώνουν προστατευτικά τις «φτερούγες» τους γύρω από γυναίκες που είναι μόνες και αναζητούν ένα σπίτι για να γεννήσουν τα παιδιά τους, σ' αυτές που θέλουν ένα πιάτο φαγητό, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη.
Όλα ξεκίνησαν το 1984, όταν δύο άγαμες μητέρες ζήτησαν τη βοήθεια του ιερέα, καθώς δεν είχαν πού αλλού να απευθυνθούν. Τότε, αυτός αποφάσισε να τις φιλοξενήσει, μαζί με τα παιδιά τους, στο σπίτι του: σ' ένα σαλόνι κι ένα δωμάτιο.

Επειδή, όμως, η ανάγκη για βοήθεια ήταν μεγαλύτερη, πήρε την απόφαση να πουλήσει το σπίτι, στο
οποίο έμενε με την πρεσβυτέρα, στη Θεσσαλονίκη, και να φτιάξουν τον εκκλησιαστικό αυτό ξενώνα, στη Θέρμη.
Το «Σπίτι της Μαρίας», όπως ονομάζεται, μπορεί να φιλοξενήσει έως εφτά γυναίκες, για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί, ώσπου να γεννήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

«Ο χριστιανισμός είναι αγάπη. Δεν μπορείς να μιλάς για χριστιανισμό και να νοιάζεσαι για τα αγαθά. Γι' αυτό κι εμείς, με δικά μας χρήματα και για να εκπληρώσουμε ένα παλιό μας τάμα, φτιάξαμε την εκκλησία και τον ξενώνα, τα οποία και ανήκουν στην Ιερά Μητρόπολη Κασσανδρείας», δήλωσε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο πατέρας Πλευράκης.

Όλα αυτά τα χρόνια, από το συγκεκριμένο χώρο έχουν περάσει και έχουν ζητήσει βοήθεια περίπου 250 γυναίκες, από 16 έως 50 ετών, ορισμένες μαζί με τα παιδιά τους. Στέγη βρήκαν όχι μόνο Ελληνίδες, αλλά και αλλοδαπές: «Δεν μας ενδιαφέρει- μας είπε ο ιερέας- από ποια χώρα είναι και σε ποιον Θεό πιστεύει η κάθε γυναίκα. Εμείς θέλουμε να τις βοηθήσουμε. Έχουμε στηρίξει και μουσουλμάνες και

Το αρχαίο ήθος και το νεωτερίστικο πνεύμα. π Παντελεήμων

Επειδή μας εκφράζει θα χρεισιμοποιήσουμε την προσφώνηση από τον «Οδυσσέα» του klision

᾿Οδυσσεύς τοῦ Klision:῞Ενα δροσερό καί ἐκ καρδίας κείμενο τοῦ π. Παντελεήμονος ἀπό τήν Κάλυμνο φιλοξενοῦμε σήμερα, ὁ προβληματισμός τοῦ ὁποίου μπορεῖ νά συμβάλει σ᾿ ἕνα γνήσιο διάλογο....῾Ο Θεός νά εἶναι μαζί σας καί νά σᾶς δίνει λόγο ἀληθείας! Χαιρετισμούς στήν ὡραία μας Κάλυμνο.

Ξεκίνησα να γράψω κάποιες συμπληρωματικές σκέψεις για το τρέχον θέμα της χρήσης μή λειτουργικής γλώσσας στην λατρεία, όμως οι λογισμοί με πήγαν αλλού, με πήγαν βαθύτερα.
Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα, να ερμηνεύσουμε ένα φαινόμενο, συνήθως αναφερόμαστε στα γεγονότα και τις συνθήκες που τα δημιούργησαν,για να επιστρατεύσουμε αντίθετα επιχειρήματα με τους κανόνες της διαλεκτικής, όμως σπάνια ασχολούμεθα και αναφερόμαστε στη βαθιά ρίζα, στο πνεύμα της καινοτομίας.
Στην περίπτωση της γλωσσικής καινοτομίας και αυθαιρεσίας έχουμε να κάνουμε με ένα αλλόκοτο, αλλά όχι άγνωστο μας πνεύμα.Είναι το ίδιο το σύγχρονο πνεύμα που αναπνέουμε,το κλίμα που ζούμε,ένα καθεστώς που δύσκολα θα ξεριζώσουμε και θα απαρνηθούμε: η νέα εκκλησιαστική ατμόσφαιρα, το διαμορφωμένο στις μέρες μας εκκλησιαστικό ήθος, το παγιωμένο ως σύνηθες ιερατικό ύφος και οι νοοτροπίες τους.
Συνήθως ρίχνουμε τον "λίθο του αναθέματος" στους διεφθαρμένους ιερείς, στους "πουριτανούς ιεροκήρυκες",στις "προτεσταντικού τύπου οργανώσεις","στον αμαθή κλήρο και τον αποστάτη λαό", "στις δυτικόφερτες θεολογίες", στην "εκκλησιαστική διαφθορά" κτλ προκειμένου να εντοπίσουμε τον φταίχτη για την αλλοίωση και απεμπόληση της ορθόδοξης παράδοσης και του γνησίου χριστιανικού ανατολικού ήθους. Κι όμως οι καινοτομίες δεν έχουν μία και δύο μήτρες, μπορεί να φταίνε κάποια ή όλα παραπάνω,δεν είναι όμως ένας ο "δολοφόνος", συγκεκριμμένος ο φταίχτης, σεσημασμένος ο ένοχος με την ευκολία της δεδομένης προκατάληψης. Και εξηγούμαι...
Οι ιερείς παλιότερα "μυρίζανε λιβάνι και κερί". Μπαίνανε ελεύθερα στα σπίτια ενοριτών και παραστεκότανε στα προβλήματα τους , απρόσκλητοι. Διαβάζανε ακολουθίες και κάνανε τον κανόνα τους, αυτονόητα και καθηκόντως.Προβλήματα τους ήταν τα ενοριακά προβλήματα και σπουδή τους η διακονία του δίπλα,μεγαλώνοντας και ανατρέφοντας παράλληλα πολυμελείς οικογένειες και μάλιστα

Το νέο τεύχος (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2009) του περιοδικού «Παρακαταθήκη».

Περιοδικό «Παρακαταθήκη» Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2009

   
aktines.blogspot.com

Ασυμβίβαστη Κίνηση Εκπαιδευτικών,Σχετικά με την επίσκεψη του Πατριάρχη στην Καλαμάτα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ    

aktines.blogspot.com

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος. Άπαντες οι Ασκητικοί Λόγοι και Επιστολές του

Στο ιστολόγιο http://isaakosyros.blogspot.com/  μπορείτε να διαβάσετε όλους του Ασκητικούς Λόγους και τις Επιστολές του αββά Ισαάκ του Σύρου, καθώς και ένα σύντομο Βίο του οσίου.

.

Πατώντας στον καθένα από τους παρακάτω ηλεκτρονικούς συνδέσμους (π.χ. Λόγος Α΄) μεταφέρεστε στο κείμενο του συγκεκριμένου Ασκητικού Λόγου. Πατώντας έπειτα στο πάνω μέρος του Λόγου το σύνδεσμο "Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων" ή στο κάτω μέρος του Λόγου το σύνδεσμο "Αρχική σελίδα" μεταφέρεστε και πάλι στην πρώτη σελίδα του ιστολογίου που περιέχει όλους τους Ασκητικούς Λόγους τον ένα μετά τον άλλο.

Καλή μελέτη των Ασκητικών Λόγων του Αββά Ισαάκ του Σύρου. Ο δε αββάς Ισαάκ ας πρεσβεύει υπέρ πάντων ημών.

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος - Ασκητικά

ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ-ΑΣΚΗΤΙΚΑ

Ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος, στό στόχαστρο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Πρωτοπρεσβυτέρου Ἰωάννου Φωτοπούλου

Ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος, στό στόχαστρο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ:

Μιά ἀήθης Οἰκουμενιστική ἐπίθεση στήν ἁγιότητα καί τά θεόπνευστα συγγράμματά του

  (Ἡ ἐργασία αὐτή εἶχε ὡς ἀφορμή α) τό βιβλίο «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Ὁ πνευματικός του κόσμος» (ἐκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ) τοῦ ἐπισκόπου Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ καί τήν τρίτομη ἔκδοση τῶν ψευδοϊσαακείων συγγραμμάτων ἀπό τήν Ἱ. Μονή Προφήτου Ἠλιού Θήρας μέ τόν τίτλο «Ἰσαάκ τοῦ Σύρου Ἀσκητικά. Μετάφραση ἀπό τά Συριακά». Μετά τήν ἐργασία ἀκολουθεῖ ἐπιστολή τοῦ συγγραφέως πρός τόν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Προφήτου Ἠλιού Θήρας σχετικά μέ τήν ἔκδοση τῶν κακοδόξων συγγραμμάτων τοῦ ψευδο-Ἰσαάκ).

Ι) Εἰσαγωγικά- Ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος

Ἡ πλήρης καί παντελής ἀπουσία τῆς ἀκτίστου Χάριτος στή Δύση καί ὁ συνακόλουθος ὀρθολογισμός τῶν θεολόγων της δημιούργησε ἕνα χάος, μιά σύγχυση στήν πίστη ὅλων τῶν «χριστιανῶν» τῆς Δύσεως.
Πάρα πολλοί ἄνθρωποι ἐνδιαφερόμενοι σοβαρά γιά τήν πίστη καί τή χριστιανική ζωή μπολιάστηκαν μέ διαρκεῖς ἀμφιβολίες ἐν σχέσει πρός τό Εὐαγγέλιο, τήν ἀλήθεια καί τή γνησιότητά του, γιά τήν ὀρθή πίστη, γιά τή γνησιότητα τῶν πατερικῶν κειμένων ἀκόμη καί γιά τήν... ὕπαρξή κάποιων Ἁγίων!

Δυστυχῶς αὐτή ἡ φοβερή σύγχυση μεταφέρθηκε καί στόν ὀρθόδοξο χῶρο μέ βιβλία περιοδικά, ἐκπομπές, συνέδρια καί ἐπιτροπές δηλητηριάζουν μέ μικρές, προσεκτικές δόσεις τήν ὀρθόδοξη συνείδηση.
Ἐνσπείρουν δισταγμό ὡς πρός τήν πλήρη καί ἀπόλυτη ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καί χρησιμοποιοῦν ἕνα δῆθεν διάλογο μέ σκοπό τήν συμφιλίωση ὀρθοδοξίας καί πλάνης, ὀρθοδοξίας καί θρησκειῶν, συμφώνως πάντοτε μέ τά κελεύσματα τῆς Ν. Ἐποχῆς.

Στήν οἰκουμενιστική αὐτή πρωτοπορία βρίσκεται καί τό προσφάτως ἐκδοθέν ἀπό τίς Ἐκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ βιβλίο τοῦ Ρώσου ἐπισκόπου Βιέννης Ἱλαρίωνος Ἀλφέγιεφ, «Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Ὁ πνευματικός του κόσμος».

Πρίν μιλήσουμε γιά τό βιβλίο του Ἀλφέγιεφ πρέπει νά ποῦμε ποιός εἶναι ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Γεννήθηκε στήν Νινευΐ ἤ κατ’ ἄλλους κοντά στήν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας. Ἔζησε τόν ΣΤ´ αἰῶνα. Ἐπειδή ὑπάρχει ἐπιστολή του πού τήν ἀπευθύνει στόν τότε νέο στήν ἡλικία Ἅγιο Συμεών τόν

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος Α΄ Λόγος Περί Αποταγής και Μοναχικής Πολιτείας

Του Αγίου Πατρός ημών

Αββά Ισαάκ του Σύρου

ἀσκητοῦ καί ἀναχωρητοῦ,

ἐπσκόπου τῆς φιλόχριστης πόλης

Νινευῒ 
Ασκητικοί  Λόγοι

Αὐτοί οἱ λόγοι ἑρμηνεύτηκαν ἀπό τούς ὁσίους Πατέρες μας Αββά Πατρίκιο καί Αββά Αβράμιο τούς φιλόσοφους καί ἡσυχαστές πού ἡσύχασαν στή Λαύρα τοῦ ἁγίου πατέρα μας Σάββα.

Λόγος Α΄

Περί  Αποταγής και  Μοναχικής Πολιτείας

1. Ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς εἶναι ὁ φόβος του Θεού. Λέγεται ὃτι γεννιέται ἀπό τήν πίστη. Σπέρνεται στήν καρδιά ὃταν ἀποχωριστεῖ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν περισπασμό καί τίς μέριμνες τοῦ κόσμου. Ἒτσι θά μπορέσει ὁ ἂνθρωπος νά συγκεντρώσει τίς σκέψεις του ἀπό τήν περιπλάνηση ἐδῶ κι ἐκεῖ στή μελέτη τῆς μέλλουσας ἀποκατάστασης.

2. Τό πιό καλό θεμέλιο τῆς ἀρετής δέν εἶναι ἂλλο παρά: α) Τό νά συγκρατήσει κανείς τόν ἑαυτό του (αὐτοκυριαρχία) μέσω τῆς φυγῆς ἀπό τόν κοσμικό περισπασμό καί β) Τό νά παραμείνει μέ ὑπακοή στό νόμο τοῦ φωτός, σ’εκεῖνα τά μονοπάτια τά εὐθέα καί ἃγια τοῦ Θείου νόμου. Αὐτοῦ τοῦ νόμου τόν ὁποίο μέ τήν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ Ψαλμωδός ὀνόμασε λύχνο .

3. Μόλις, καί μέ μεγάλη δυσκολία, βρίσκεται ἓνας ἂνθρωπος πού μπορεῖ νά βαστάξει (χωρίς ψυχική ζημία) τήν τιμήν . Ἲσως μάλιστα καί νά μήν ὑπάρχει τέτοιος ἂνθρωπος, οὒτε ἀκόμη καί ἀνάμεσα σ’ ἐκείνους πού ἒγιναν ἰσάγγελοι ὡς πρός τόν τρόπον τῆς ζωῆς τους. (Αὑτό συμβαίνει γιατί ὁ καθένας πολύ εὒκολα καί γρήγορα ἀποδέχεται αὐτήν τήν [κακή] ἀλλοίωση πού τοῦ προξενεῖ ἡ τιμή).

4. Ἡ ἀρχή τοῦ δρόμου τῆς ζωῆς εἶναι νά μελετᾶ συνεχῶς ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί νά ζεῖ (ὁ ἂνθρωπος) μέ φτώχεια. Διότι ὃταν ὁ ἂνθρωπος ποτίζει (τρέφει) τόν ἑαυτό του μέ τό ἓνα (δηλ. μέ τά Θεῖα Λόγια) αὐτό βοηθάει στήν τελειότητα τοῦ ἂλλου (στό νά ζεῖ μέ πτωχεία). Δηλαδή τό νά ποτίζεις τήν ψυχή σου μέ τήν μελέτη τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ σέ βοηθᾶ στό νά ἐπιτύχεις τήν φτώχεια. Ἐνῶ ἐλευθερώνοντας τόν ἑαυτό σου ἀπό τίς κτήσεις βρίσκεις, χωρίς ψυχική ζημία, διαθέσιμο χρόνο γιά νά πετύχεις τήν ἀδιάκοπη μελέτη τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ. Ἡ βοήθεια καί ἀπό τά δύο γρήγορα ἀνεγείρει ὃλο τό οἰκοδόμημα τῶν ἀρετῶν (κάνει τόν ἄνθρωπο ἐνάρετο).

Όσίου Ισαάκ του Σύρου, Ασκητικά, Λόγος Β’

Λόγος Β’[1]

Για την Αποταγή* του Κόσμου και την Αποχή από την Παρρησία

**προς τους Ανθρώπους

Ὃταν θελήσουμε νά φύγουμε ἀπό τόν κόσμο καί νά ἀποξενωθοῦμε ἀπό τίς κοσμικές ὑποθέσεις δέν ὑπάρχει τίποτε πού θά μᾶς χωρίσει περισσότερο ἀπ’αὐτόν ἢ πού θά νεκρώσει περισσότερο τά πάθη μέσα μας καί θά μᾶς ἀναστήσει καί ζωογονήσει στά πνευματικά, ὃσο τό πένθος καί ὁ καρδιακός πόνος ,ὁ ἑνωμένος μέ τήν διάκριση. Τό πρόσωπο τοῦ σεμνοῦ καί εὐλαβοῦς ἀνθρώπου μιμεῖται τήν ταπείνωση τοῦ Ἀγαπημένου (Κυρίου).

2.      Πάλι, δέν ὑπάρχει τίποτε, πού νά μᾶς σχετίζει περισσότερο μέ τόν κόσμο καί μ’ἐκείνους, πού εἶναι σ’ αὐτόν, ἀκόμη καί μέ τούς παραδομένους στήν μέθη καί τήν ἀσωτία καί τίποτε, πού νά μᾶς χωρίζει περισσότερο ἀπό τούς θησαυρούς τῆς σοφίας καί τῆς γνώσης τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ, ὃσο ὁ ἀστεϊσμός καί ἡ ἀκόλαστη ἐλαφρότητα[2]. Εἶναι κι’ αὐτό ἒργο τοῦ δαίμονα τῆς πορνείας. Ἀλλ’ ἐφ’ ὃσον ἀποδεδειγμένα πειστεῖς γιά τήν ἀγάπη σου προς τήν (ἀληθινή) σοφία, ἀγαπητέ, μέ ἀγάπη σέ ἱκετεύω : φυλάξου ἀπό τήν μοχθηρή ἀδικία τοῦ ἐχθροῦ. Γιά νά μήν ψυχράνει μέ τήν ἀστειότητα τῶν λόγων του, στήν ψυχή σου τήν θέρμη τῆς ἀγάπης γιά τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος γιά χάρη σου γεύθηκε χολή ἐπάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ[3].

Αγίου Ισαάκ Επισκόπου Νινευί του Σύρου τα ευρεθέντα Ασκητικά. Κείμενο και μετάφραση από π. Σάββα Αγιορείτη

Πρόλογος

Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα - Πνευματικοῦ μου, πατρός Μαξίμου Ἁγιορείτου, ἄρχισα πρίν ἀπό περίπου δέκα ἔτη νά μεταφράζω στήν νέα ἑλληνική γλώσσα τά γλυκύτατα ἀσκητικά κείμενα τοῦ ὁσίου πατέρα μας Ἰσαάκ ἐπισκόπου Νινευί, τοῦ Σύρου. 

Ἦταν τόση ἡ πνευματική ὠφέλεια καί ὁ ἐνθουσιασμός ἀπό τή μελέτη τους, πού παρόλες τίς μεγάλες δυσκολίες, συνέχισα καί τολμῶ νά παρουσιάσω στήν ἀγάπη σας τό πρῶτο μέρος τῆς ταπεινῆς μου ἐργασίας. Εἴθε ὁ Πανάγιος Κύριος Μας νά εὐλογήσει αὐτό τό βιβλίο ὥστε νά ἀποβεῖ πρός δόξαν Του καί πρός ὠφέλειαν ὅλων μας. 

Ἐπικαλοῦμαι τίς πρεσβεῖες τῆς Πανυπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου τοῦ Ὁσίου Ἰσαάκ καί πάντων τῶν ἁγίων, ὥστε τά θεόπνευστα λόγια τοῦ ὁσίου νά κατανοηθοῦν καί τό κατά δύναμιν νά ἐφαρμοσθοῦν ἀπό ὅλους μας. Ὁ ἅγιος μᾶς δίνει συνταγές ζωῆς ἀληθινῆς, χρησιμότατες γιά ὅλους, μοναχούς καί λαϊκούς, ἐγγάμους καί ἀγάμους, ἡσυχαστές καί ἀγωνιζομένους μέσα στήν κοσμική τύρβη. 

Ὁ ἡσυχαστικός τρόπος ζωῆς εἶναι ὁ χριστιανικός τρόπος ζωῆς. Ὅποιος θέλει νά ζήσει χριστιανικά θά πρέπει νά ζήσει ὅπως ἔζησαν ὅλοι οἱ ἅγιοι, οἱ μιμηταί τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡ ζωή του θά πρέπει νά συνδυάζει ἐξωστρέφεια καί ἐνδοστρέφεια. Κυρίως ἐνδοστρέφεια, σιωπή, προσευχή, μελέτη καί κατά Χριστόν ἄσκηση θά πρέπει νά βιώνονται ὅσο τό δυνατόν ἐντονώτερα. Ἡ ἐξωτερική δράση θά πρέπει ἐπίσης νά ὑπάρχει γιά νά ἐκπληρώνεται τό καθῆκον τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον. 

Ὁ Χριστινός καλεῖται νά καθαριστεῖ. Αὐτό κατορθοῦται μέ τό νά ζεῖ ἀσκητικά καί μυστηριακά, προσευχητικά καί ἁγνά, ὅπου καί ἄν βρίσκεται: μόνος του, στόν κόσμο, σέ οἰκογένεια ἤ σέ μοναστήρι. 
Ὁ ἡσυχασμός εἶναι ὁ τρόπος καί ὁ δρόμος θεραπείας τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Βεβαίως δέν μποροῦν ὅλοι νά ζήσουν σέ τόπο ἀπαλλαγμένο ἀπό ἐξωτερικούς θορύβους. Μποροῦν ὅμως ὅλοι νά καταπολεμήσουν τούς ἐσωτερικούς θορύβους τῶν λογισμῶν καί τῶν πολυποίκιλων ἄχρηστων μεριμνῶν.
Ἐνδεχομένως δέν μποροῦν ὅλοι νά ζήσουν μέ παρθενία καί πλήρη ἀκτημοσύνη, γινόμενοι μοναχοί. Μποροῦν ὅμως ὅλοι, ἀλλά καί ὁφείλουν νά ζήσουν μέ τήν παρθενία τοῦ νοός. Ὅλοι θά πρέπει νά ἔχουν ἁγνότητα καί καθαρότητα καρδίας, καθώς καί ἀπροσπάθεια στά ὑλικά πράγματα. Μποροῦν καί πρέπει νά ζοῦν ὅλοι μέ ἐγκράτεια, ὀλιγοκτημοσύνη καί ἀμεριμνία γιά τά μάταια πράγματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου. 

Ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ εἶναι ἕνας σύγχρονος τέλειος ψυχ-ίατρος, θεραπευτικός καί λυτρωτικός γιά τόν σύγχρονο πολυμέριμνο, καταναλωτικό, ἀγχώδη καί καταθλιμμένο ἄνθρωπο. Μία σελίδα ἀπό τόν Ἀββᾶ ἀν διαβάζει κανείς καθημερινά εἶναι ἀρκετό, ἔλεγε ὁ Γέροντας Ἰερώνυμος τῆς Αἴγινας. Ὁ θαυμαστός π. Παΐσιος διακήρυσσε, ὅτι ἄν πήγαινε κάποιος στό ψυχιατρεῖο καί διάβαζε στούς ἀσθενεῖς ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ, θά ἄδειαζε τό ψυχιατρεῖο.
Κάποτε πάλι, ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος ὅτι, μελετώντας τόν Ἀββᾶ Ἰσαάκ ἔμεινε σέ μία φράση του στοχαζόμενος καί προσευχόμενος γιά δύο ὁλόκληρες ὧρες.

Άγιος Ἐφραὶμ Σύρος - Περὶ ἀπογνώσεως

Ἡ ἀπόγνωσις στὸν Ὅσιο Ἐφραὶμ τὸν Σύρο (ἀποσπάσματα)

 

Σφόδρα γὰρ τέρπεται ὁ Ἐχθρός μου, ὅταν βλέπῃ ὅτι ἑαυτοῦ ἀπογινώσκω· ἐν τούτῳ γὰρ μόνῳ ἀγάλλεται, ἵνα διὰ τῆς ἀπογνώσεως ἴδῃ με αἰχμάλωτον.
Ἐχθρὸς ἔν τινι, διαναστῶμεν ταχέως, ἵνα μὴ καθελκύσας ἡμᾶς καὶ ἐπὶ λοιπὰ κακά, κατ᾿ ὀλίγον κυλίων καὶ φέρων ἡμᾶς πτῶμα ἐπὶ πτώματι, ἔσχατον καὶ πρὸς αὐτὸν τὸν βυθὸν τῆς ἀπωλείας καὶ ἀπογνώσεως καταστρέψει.
...ὑποβάλλει ὁ Πονηρὸς τῷ ἀδελφῷ, βουλόμενος αὐτὸν χαλάσαι εἰς τὸν βόθυνον τῆς ἀπογνώσεως.
Σατανᾶς γὰρ ἐν δόλῳ πολλοὺς σπεύδει λυπῆσαι τοῦ δεξιώσασθαι καὶ ἐν γεέννῃ βαλεῖν δι᾿ ἀπογνώσεως.
Ἐσκοτίσθη ὁ ἀνομήσας. Οὐ θεωρεῖ τὴν ἀγαθότητα. Πῶς; Ἐπειδὴ ἀπογνώσεως αὐτὴν ὁ Ἐχθρὸς ἐμπίμπλησιν· ἡ δὲ μετάνοια ὡς καλὸς ἰατρὸς τοὺς κόπους καὶ τὸ νέφος τῆς ψυχῆς περιαιροῦσα, τὸ φῶς τῆς τοῦ Θεοῦ χρηστότητος αὐτῇ δείκνυσι.
...ὑπὸ τῶν πονηρῶν μου πράξεων καταισχυνόμενος, καὶ πρὸ θανάτου νεκρὸς ὑπάρχων, καὶ πρὸ τῆς κρίσεως αὐτοκατάκριτος ὤν, καὶ πρὸ τῆς ἀτελευτήτου κολάσεως αὐτοτιμώρητος ὑπὸ τῆς ἀπογνώσεως τυγχάνων.
Ἡ ἀπιστία τίκτει διψυχίαν, ἡ δὲ διψυχία τὴν ἀμέλειαν· ἡ δὲ ἀμέλεια τὴν λήθην· λήθη δὲ τὴν ἀπόγνωσιν· ἀπόγνωσις δὲ τὸν θάνατον. Πόθεν κατάρχουσιν ἐν ἡμῖν τὰ πάθη; Οὐχὶ διὰ τῆς ἀμελείας ἡμῶν;
Μή σου ἀπόγνωσις ἀποκλείσῃ τῆς μετανοίας.

Περὶ καταστάσεως πνευματικῆς

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος. Λόγος προς καθαίρεσιν υπερηφανείας

«…Καθώς η αρχή και το τέλος των αγαθών είναι η ταπεινοφροσύνη, ούτως η αρχή και το τέλος των κακών είναι η υψηλοφροσύνη. Πανούργο δε και πολύμορφο είναι το ακάθαρτο αυτό πνεύμα της υπερηφάνειας· γι’ αυτό αγωνίζεται να υποδουλώσει τους πάντες και σε καθένα στήνει ιδιαίτερη παγίδα· το σοφό ζητεί να τον παγιδεύσει με τη σοφία· τον ισχυρό με την ισχύ· …τον όμορφο με την ομορφιά· τον εύγλωττο με την ευγλωττία, τον καλλίφωνο με την καλλιφωνία.

Ομοίως δεν σταματά από το να πειράζει και αυτούς που καταγίνονται με τα πνευματικά· αυτόν που αποτάσσεται τον κόσμο με την αποταγή· τον εγκρατή με την εγκράτεια, …τον ακτήμονα με την ακτημοσύνη· τον πολυμαθή με την πολυμάθεια· τον ευλαβή με την ευλάβεια…
Γι’ αυτό και ο Κύριος επειδή γνωρίζει το δεινό αυτό πάθος, …έδωσε σε μας την ταπεινοφροσύνη σαν τρόπαιο κατ’ αυτού, όταν είπε· «Όταν κάνετε όλα όσα έχουν διαταχθεί σε σας, να λέτε ότι είμαστε αχρείοι δούλοι»…».

xfd.gr

Ταπείνωση Αγίου Εφραίμ του Σύρου

«…σημάδια και γνωρίσματα εκείνου που έχει

την αληθινή ταπείνωση είναι αυτά:

Το να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι
αμαρτωλότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούς
και δεν έκανε κανένα καλό μπροστά στο Θεό.
Το να μέμφεται τον εαυτό του σε κάθε ευκαιρία
και σε κάθε τόπο και σε κάθε πράξη.
Το να μην κατηγορήσει κάποιον
ούτε να νομίζει ότι υπάρχει πάνω στη γη
κάποιος αισχρότερος απ’ αυτόν ή …αμελέστερος,
αλλά να τους επαινεί
και να τους δοξάζει όλους πάντοτε.
Το να μην κατακρίνει ή να εξευτελίσει
ή να κακολογήσει ποτέ κάποιον.
Το να σιωπά πάντοτε και να μη λέει κάτι
χωρίς εντολή ή επιτακτική ανάγκη
….να μιλά ή να απαντά ατάραχα και ήσυχα και σπάνια
σαν να εξαναγκάζεται και να ντρέπεται να μιλήσει.
Το να μη μετρά τον εαυτό του σε κάτι.
Το να μη φιλονικήσει με κάποιον
…αλλά αν λέει σωστά να λέει και ο ίδιος, ναι.
Αν όμως λέει λαθεμένα, να λέει εσύ ξέρεις!
Το να έχει υπακοή

Προσέγγιση στην Ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου.

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, 

πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δὲ ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, 

καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, 

ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Άποσπάσματα ἀπό κείμενα τοῦ Μοναχοῦ Μωϋσῆ, Ἁγιορείτου, καί τοῦ Ἰωάννου Κορναράκη, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου.
 

Μιά ἰσχυρή πρόκληση

Ζοῦμε δυστυχῶς σ' ἕναν κόσμο μ' ἕνα ἐπαναστατημένο θέλημα, ὁ ὁποῖος σήμερα παρά ποτέ, δέν εἶναι "ἐπίγειος οὐρανός, ἀφιλόνικος, ἀπολέμητος, ἀστασίαστος, ἄφθονος, εἰρηνικός, ἀζήμιος καί ἀναμάρτητος". Αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσωμε συνειδητά καί βαθειά τήν σπουδαιότητα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ἡ ὕπαρξή μας μέσα σ' ἕναν κόσμο συγκεχυμένο καί ἀντιφατικό στίς ἀναζητήσεις του, καταπιεστικό καί ἐξουθενωτικό στίς καθημερινές καταστάσεις πού δημιουργεῖ, ἀκολουθεῖ μοιραίως τήν ὁδό τῆς κακῆς ἀλλοιώσεως. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος πού βιώνει ἀνεξέλεγκτα καί ἀνεύθυνα τίς καθημερινές ἐμπειρίες τῆς ζωῆς, ἀποξενώνεται συνεχῶς ὄχι μόνο ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί ἀπό τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό. Γι' αὐτό τόν λόγο ἡ σωτηρία του ἐξαρτᾶται ἀπό τήν δυνατότητα τήν ὁποία μπορεῖς νά ἀποκτήσεις νά ἀντιλαμβάνεται κάθε στιγμή τήν ποιότητα τῆς ζωῆς πού ζῆ καί ἐκφράζει. Χρειάζεται, λοιπόν, ἰσχυρές προκλήσεις γιά νά ἀφυπισθῆ καί νά ἀναζητήση τήν ἀληθινή ὁδό τῆς ζωῆς.

Πατρών Χρυσόστομος "Ο Ελληνικός λαός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα σύμβολά μας"

 

Για το θέμα της απομάκρυνσης των θρησκευτικών συμβόλων από τους δημόσιου χώρους, τοποθετήθηκε χθες με δηλώσεις του, ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος.
Ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, σύμφωνα με το «Achaia» μεταξύ άλλων τόνισε: «Θεωρώ ότι τόσο οι άρχοντες εξουσίας της χώρας μας όσο και οι πολίτες της Ελλάδας θα επιδείξουν τον απαιτούμενο σεβασμό που αρμόζει στα εθνικά και θρησκευτικά μας σύμβολα».
«Άποψή μου είναι, ότι τα σενάρια περί απομάκρυνσης των θρησκευτικών μας συμβόλων από οργανισμούς, υπηρεσίες και σχολεία είναι εκ του πονηρού και αυτό το πιστεύω ακράδαντα», συνέχισε ο κ. Χρυσόστομος.
Κλείνοντας, ο Μητροπολίτης Πατρών τόνισε χαρακτηριστικά: «Ο Ελληνικός λαός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα σύμβολά μας και σε καμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει κάποιοι να μας απομακρύνουν από αυτά, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις μας».
Τέλος, να αναφερθεί, ότι ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, μιλώντας στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, τόνισε ότι «δεν έχει τεθεί θέμα απομάκρυνσης θρησκευτικών συμβόλων από τους δημόσιους χώρους στην Ελλάδα», χωρίς όμως να αποκλείει να τεθεί το θέμα στο μέλλον.

Αιμίλιος Πολυγένης
romfea.gr

Φώτης Κουβέλης - Παναγιώτης Λαφαζάνης του ΣΥΡΙΖΑ - Εναντίον Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους

Ερώτηση έκανε σήμερα προς τους Υπουργούς Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Δικαιοσύνης ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης και Φ. Κουβέλης με θέμα: «Αγοραπωλησίες εκτάσεων μεταξύ Δημοσίου και Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, στη Σκύρο».
Η ερώτηση του κ. Λαφαζάνη και του κ. Κουβέλη έχει ως εξής:
Στο νησί της Σκύρου, μια έκταση 37.000 στρεμμάτων μεταβιβάστηκε στην κυριότητα της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, ενώ άλλα 1.935 στρέμματα πουλήθηκαν από την ίδια Μονή στο ελληνικό δημόσιο με υπέρογκο τίμημα.
Οι εκτάσεις αυτές που περιήλθαν στην κυριότητα της Μονής και τιμήματα απαλλοτριώσεων που ορίστηκαν μέσω δικαστικών αποφάσεων του Πρωτοδικείου Χαλκίδας και του Εφετείου Αθηνών, «δεν είναι νόμιμες» αφού στηρίχθηκαν σε στοιχεία που παραπλάνησαν τα δικαστήρια, σύμφωνα με τον κ. Σανιδά, πρώην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος τον Ιούνιο του 2009 διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για κακουργηματικές πράξεις στην εν λόγω υπόθεση.
Ειδικότερα, το ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε στη Μονή Μεγίστης Λαύρας το 1994 για την «απαλλοτρίωση» 1.923 στρεμμάτων δασικού χαρακτήρα εδαφών, που, κατά το αρμόδιο Δασαρχείο Αλιβερίου, διαχειρίζονταν ως Δημόσια, το ποσό των 7,5,δις δρχ. Το τίμημα αυτό που καταβλήθηκε με βάση δικαστικές αποφάσεις είναι εξωπραγματικό - χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις του Δ. Σκύρου το