Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου. Μέρος Β'. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

 Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου.

Μέρος Β'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

 

'Ο πατήρ Γεράσιμος μετέφερε μαζί του πάντοτε τήν εἰκόνα τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Τήν ἐτύλιγε μέσα σέ μιά καθαρή πετσέτα, τήν ἔβαζε στόν ντορβᾶ του, δίπλα τά βιβλία τῶν Βίων τῶν 'Αγίων κι ἔφευγε στό δάσος νά βοσκήση τά ζῶα. 'Εκεῖ, κρεμοῦσε τήν Εἰκόνα στό κλαδί κάποιας ὀξυᾶς, ἐδιάβαζε τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο μπροστά της κι ἔκανε μετάνοιες.
Μιά φορά, ἐνῶ προσηύχετο, ἄρχισε νά κλαίη δυνατά ἐνώπιον τῆς Εἰκόνος τῆς Θεομήτορος. Διερχόμενος ἀπ' ἐκεῖ ἕνας ξυλοκόπος τόν ἐρώτησε:
-Τί σοῦ συμβαίνει, πάτερ, καί κλαίεις, τόσο δυνατά;
-Τραυματίσθηκα στό ἕνα πόδι.
-Κάνε ὑπομονή, πάτερ, καί θά σοῦ περάση!
-Νά δώση ὁ Θεός νά μοῦ περάση ὁ πόνος!
Αὐτός ὁ νεαρός στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ εἶχε καί ἕνα ἄλλο μυστικό ἀγώνισμα. Πάντοτε σκεπτόταν τόν θάνατο καί τήν φοβερή Κρίσι. ῞Οταν ἄκουγε ὅτι κάποιος πατήρ εἶναι βαρειά ἄρρωστος, ἐπήγαινε δίπλα του, τόν παρηγοροῦσε καί προσευχόταν γι'αὐτόν.
-Γιατί κλαίεις, πάτερ Γεράσιμε; Τόν ἐρωτοῦσε ὁ ἀσθενής.
-Κλαίγω διότι πλησιάζει ἡ ὥρα τοῦ θανάτου κι ἐγώ δέν προετοιμάσθηκα ἀκόμη!
'Ο μοναχός Γεράσιμος μετέβαινε ἐνίοτε τήν νύκτα στό Κοιμητήριο κι ἐκεῖ προσηύχετο μόνος του ἀνάμεσα στά μνήματα τῶν κοιμηθέντων Πατέρων. 'Ενῶ στό κελλί του, εἶχε φτιάξει σέ εἰδικό μέρος ἕνα φέρετρο, στό ὁποῖο ἀναπαυόταν μερικές ὧρες.
Γι αὐτόν μᾶς διηγεῖται ἀκόμη ὁ πατήρ Κλεόπας: «'Ο ἀγαπητός μου ἀδελφός Γεράσιμος, ἐγνώριζε ὅλο τό Ψαλτήριο, τίς ῏Ωδές τοῦ Μωϋσέως, τήν Παράκλησι τῆς Παναγίας ἀπό τήν πρώτη μέχρι τήν τελευταία σελίδα. 'Εργάσθηκε τρία χρόνια σάν τσοπάνης τῶν ζώων.
Εἶχε ὁ καημένος πολύν ἀγῶνα στήν ζωή του. Τόν ἄκουγα πῶς ἐμάχετο μέ τόν διάβολο. ῎Ηθελαν οἱ δαίμονες νά τοῦ πάρουν τό κομποσχοίνι, τόν τραβοῦσαν ἀπό τό ράσο καί τοῦ ἔλεγαν: «Τί ἔχεις μέ ἐμᾶς; Μᾶς καίεις μέ τούς ψαλμούς σου!». Τό φέρετρό του ἦτο ἀκουμπισμένο στήν θερμάστρα. Δέν ἐκοιμᾶτο. Μέχρι τά μεσάνυκτα πού ἄρχιζε ὁ ῎Ορθρος ἔκανε 500 μετάνοιες καί ἔλεγε ἀπό στήθους μέχρι 10 Καθίσματα τοῦ ψαλτηρίου.
'Εγώ ἐκοιμώμουν. Δέν μοῦ ἄρεσε ἐμένα νά κάνω τόση προσευχή. Μόνο αὐτός μοῦ ἔλεγε: «Σήκω! ῎Αϊντε πᾶμε στόν ῎Ορθρο!». Αὐτός μέχρι τόν ῎Ορθρο δέν ἐκοιμᾶτο. Μετά τήν 'Ακολουθία αὐτή ἐξάπλωνε μέσα στό φέρετρό του ἐπάνω σέ μερικά ἄχυρα, βάζοντας κι ἕνα ξύλο στό κεφάλι γιά προσκέφαλο. Μιά ἡμέρα τοῦ εἶπε ἕνας πατήρ: «Πόσα φέρετρα σάν αὐτό θά χαλάσης μέχρι νά ἀποθάνης! »καί αὐτός τοῦ ἀπήντησε: «'Εγώ πιστεύω στόν Καλό Θεό ὅτι αὐτό τό φέρετρο θά εἶναι τό σπίτι μου στόν αἰῶνα».
'Εκοιμᾶτο τρεῖς ὧρες, τό πολύ τέσσερεις, μετά τόν ῎Ορθρο. 'Εγώ ἐπῆγα στόν Γέροντα, λέγοντάς του: «'Εγώ δέν ἠμπορῶ νά μένω μέ τόν Γεράσιμο! ῞Ολη τήν νύκτα κτυπᾶ τίς παλάμες του κλαίγοντας». 'Ενίοτε ἄρχιζε νά κλαίη καί κρατοῦσαν οἱ στεναγμοί του ἐπί δύο ὧρες, ὥστε ἐνόμιζες, κατά τήν παροιμία, ὅτι τοῦ ἔβαλαν ἁλάτι στόν κόρφο του. 'Αγωνιζόταν ὅμως μυστικά. «Παιδιά μου, ἔλεγε ὁ Γέροντά τους, ἀφῆστε τον πιά, ἀφῆστε τον! Καθένας ἔχει τήν ἰδική του ἐργασία. 'Εσύ δέν γνωρίζεις τί συμβαίνει στόν διπλανό σου. Αὐτός ἔχει μεγάλο ἔρωτα μέ τό Ψαλτήριο. ῎Εχει τόν ἀγῶνα του». Γι' αὐτό δέν ἔζησε πολύ οὔτε αὐτός, οὔτε ὁ ἀδελφός του Βασίλειος, οὔτε ὁ Κωνστάντιος Οὐρικάρου. Κι ἐκεῖνος ἐγνώριζε τό Ψαλτήριο ἀπό στήθους. Ξέρεις γιατί; ῎Ακουσε τί λέγουν οἱ Παροιμίες: «'Ηρπάγη, μή κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ. . . !»
῎Ετσι ἔζησε καί ὁ π. Γεράσιμος. Μιά φορά ἀσθένησε καί τοῦ εἶπε ὁ 'Ηγούμενος:
-Νά σοῦ φέρουμε ἕνα γιατρό γιά νά σέ θεραπεύση;
-Καί αὐτός τοῦ ἀπήντησε μέ δάκρυα:
-Συγχωρέστε με, Πατέρες, ἐγώ προσευχήθηκα στόν Θεό νά μοῦ δώση στενοχώριες καί ἀσθένειες μόνο καί μόνο γιά νά σωθῶ. Συνεπῶς, ἐάν Αὐτός ἔκανε τό ἔλεός Του σέ μένα, πῶς ἐγώ νά ἐναντιωθῶ; 'Αφῆστε με στό χέρι καί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, διότι ἡ ἀσθένεια αὐτή εἶναι γιά τήν σωτηρία μου!

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν