Γέρων Ἀνδρέας Γρηγοριάτης (+1913-1988). Μέρος Α'

Γέρων Ἀνδρέας Γρηγοριάτης (+1913-1988). Μέρος Α'

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Μετά τά μεσάνυκτα τῆς 8ης Μαΐου 1988 ἐγκατέλειψεν ὁριστικά τά ἐγκόσμια ἕνας ἀπό τούς πιό δραστήριους καί ἐναρέτους Πατέρας τῆς Μονῆς μας, ὁ γέρων Ἀνδρέας.
Μόνο τώρα, μετά τήν ἐν Χριστῶ κοίμησί του, μᾶς εἶναι δυνατόν, νά παρουσιάσουμε μερικές πτυχές ἀπό τήν πεντηκονταετῆ καί πλέον διακονία του στό Μοναστήρι μας, ἀφ᾿ ἑνός γιά νά τιμήσουμε τόν σεβαστό Γέροντα καί ἀφ᾿ ἑτέρου νά διδαχθοῦμε κάτι κι ἐμεῖς οἱ νεώτεροι ἀπό τόν ἰδικό του ἀγῶνα.
Γεννήθηκε στό χωριό Κρυονέριο (πρώην Κουτουλίστια) τῆς Ναυπακτίας τό 1913.
Οἱ γονεῖς του, Γεώργιος καί Ἀγαθή ἀπέκτησαν ὡς δῶρα ἀπό τόν Θεό δύο παιδιά, τόν Ἰωάννη καί τήν Μαρία. Ἐπειδή ἔτυχον μιᾶς σπανίας πνευματικῆς παιδείας, ἀκολούθησαν καί τά δύο ἀργότερα τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, γενόμενοι μοναχοί. Τό κορίτσι ὀνόματι Μαρία ἐκάρη μοναχή σέ γειτονικό μοναστήρι τῆς πατρίδος της μέ τό ὄνομα Θεοδούλη.
Τό 1922 ἡ οἰκογένεια αὐτή μεταφέρθηκε στό χωριό Δρέπανο Πατρῶν γιά μιά καλλίτερη ζωή. Ἐκεῖ εἶχαν ἕνα κτῆμα, τό ὁποῖο καλλιεργοῦσαν καί ἐπορεύοντο γιά τά πρός τό ζῆν.
Ὁ νεαρός τότε Ἰωάννης, μετά τήν φοίτησι στό δημοτικό σχολεῖο, συνέχισε τίς σπουδές του στό τότε σχολαρχεῖο (σημερινό γυμνάσιο) καί κατόπιν μέ τήν ἄδεια τῶν γονέων του ἐπῆγε στήν Πάτρα νά μάθη κάποια τέχνη. Ἔμαθε τήν ραπτική. Ἐκεῖ ἐκκλησιαζόταν στόν ναό τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καί παρακολουθοῦσε τά κηρύγματα τοῦ μακαριστοῦ ὁσίου πατρός Γερβασίου.

Ὁ νεαρός Ἰωάννης διαποτισμένος ἀπό τό μέλι τῶν διδαχῶν τοῦ ἁγίου Γέροντος Γερβασίου, δέχθηκε τήν κλῆσι ἀπό τόν Θεό γιά μιά ἐξ ὁλοκλήρου ἀφιέρωσι στόν χρηστό ζυγό τοῦ Κυρίου. Ἔτσι στήν ἡλικία τῶν 22 ἐτῶν ἐγκατέλειψε τόν κόσμο. Μέ τά μέσα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς ἔφθασε στήν Θεσσαλονίκη.
 Ἀπό ἐκεῖ ξεκίνησε μέ τά πόδια γιά τό Ἅγιον Ὄρος. Οἱ ταλαιπωρίες του, τίς ὁποῖες μᾶς ἐδιηγεῖτο δέν περιγράφονται. Μέσα ἀπό δάση, κοιλάδες, χωρίς ἐνίοτε νερό καί φαγητό, κινδυνεύοντας ἀπό κακοποιά στοιχεῖα ἔφθασε σ᾿ ἕνα σταυροδρόμι. Δέν ἤξερε ποιό δρόμο νά πάρη. Γονάτισε καί προσευχήθηκε. Μία φωνή ἄκουσε καί τόν πληροφόρησε νά πάρη τό δεξιό μονοπάτι καί θά φθάση στό χωριό Σταυρός Χαλκιδικῆς.
Μέ τό ξυλοκάραβο τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἔφθασε στήν Δάφνη, λιμάνι τοῦ Ὄρους. Ἀπό ἐκεῖ κατευθύνθηκε πρός νότο καί ἦλθε μέ ἄλλο πλοιάριο στήν Νέα Σκήτη. Τόν περίμεναν εἰδοποιημένοι ἀπό πρίν οἱ μοναχοί τοῦ Κελλίου τῶν Κυριλλαίων. Δέν ἔμεινε ὅμως μαζί τους, παρά μόνο 15 ἡμέρες.
Ἐπειδή ζοῦσαν ἐκεῖ πολλοί Ἀδελφοί, λόγῳ ἐλλείψεως χώρου, μέ τήν εὐλογία τους ἐπῆγε στήν Σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων. Τότε ζοῦσε ἐκεῖ ἀνάμεσα σ᾿ ἄλλους ἀσκητές καί ὁ παπᾶ-Δαμιανός, ἄριστος Πνευματικός καί ἀγωνιστής τῆς νοερᾶς προσευχῆς.
Παλαιότερα εἶχε χρηματίσει καί ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας. Στόν Γέροντα αὐτόν  δοκιμάσθηκε ὁ νεαρός Ἰωάννης καί δέχθηκε νά γίνη ρασοφόρος μοναχός, μετά ἀπό διάστημα μερικῶν μηνῶν. Ὠνομάσθηκε Ἰγνάτιος μοναχός. Ἐπειδή ὅμως ἦτο ἀσθενικῆς
κράσεως, τόν συμβούλευσε ὁ Γέροντας π. Δαμιανός νά μετοικίση σέ κάποιο κοινόβιο μοναστήρι, ὅπου θά εὕρη ὀλιγώτερη ἄσκησι, ἀλλά καλλίτερη διαμονή.
Πράγματι τό 1936 ἦλθε στήν Μονή Γρηγορίου. Ἡγούμενος τότε ἦτο ὁ μακάριος Γέροντας παπᾶ Ἀθανάσιος. Ζήτησε τήν εὐλογία του νά παραδώση τόν ἑαυτό του στά χέρια του γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του.
Ὁ πρᾶος παπᾶ Ἀθανάσιος τόν δέχθηκε στήν συνοδία τῆς Ἀδελφότητός του καί μετά ἀπό ἕνα χρόνο τόν ἐκούρευσε μοναχό ὀνομάζοντάς τον Ἀνδρέα.
Ἀπό τότε ὁ μοναχός Ἀνδρέας ἐπιδόθηκε στήν ὑπακοή καί τήν ἄσκησι. Ἀπό τήν νεαρά του ἡλικία δέχθηκε τίς εὐεργετικές γιά τήν ψυχή του συμβουλές τοῦ ἁγίου Γεροντός του καί ἀνέβηκε σταθερά τήν κλίμακα τῶν ἀρετῶν. Ὅπως μοῦ ἔλεγε ὁ ἴδιος διακονοῦσε στά νειᾶτα του σέ πέντε διακονήματα μέ πρωταρχικό τό διακόνημα τοῦ ράπτη.
 Παράλληλα δέν ἀπουσίαζε ἀπό τίς ἐκκλησιαστικές Ἀκολουθίες. Ὅλα τά ἔργα του τά ἐξέταζε μέ γνώμονα τί ἀπάντησι θά δώση στό τελευταῖο λεπτό τῆς ζωῆς του στόν Δικαοκρίτη Θεό. Ἦτο ἀπελπισμένος γιά τά ἔργα του κι ἐστήριζε τήν σωτηρία του μόνο στό ἐκχυθέν ἐπί τοῦ Σταυροῦ Αἷμα τοῦ Φιλανθρώπου Χριστοῦ μας.
Τό 1974 ἡ παλαιά Ἀδελφότης τῆς Μονῆς ἀριθμοῦσε μόλις 17 ἄτομα. Τήν ἡμέρα τῆς ταφῆς τοῦ προηγουμένου Γέροντος Βησσαρίωνος, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ μέ τό νέο Ἡμερολόγιο, ὁ νεαρός Γέροντας π. Γεώργιος μέ τήν μικρή συνοδία του ἀποτελουμένη τότε ἀπό ἕξι Ἀδελφούς εὑρισκόταν στήν Οὐρανούπολι. Ἦτο ἡ ἡμέρα ἐπιστρατεύσεως, λόγῳ τῆς ἐπιθέσεως τῶν Τούρκων στήν Μεγαλόνησο Κύπρο μας.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό