Η μετάνοια του εξωμότου Επισκόπου. Πειρατές σεβάστηκαν την αρετή. Θαύματα και αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία

Η μετάνοια του εξωμότου Επισκόπου

   Κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας ένας Επίσκοπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, συνεργεία του πονηρού, εξώμοσε και έγινε Μωαμεθανός.
 Κάποτε λοιπόν κατά την εορτή του Μπαϊραμιού, την ώρα που όλοι οι Τούρκοι έτρωγαν και γλεντούσαν, ζήτησαν από τον εξωμόσαντα να τους διακωμωδήσει τα μυστήρια των Χριστιανών για να γελάσουν.
Αυτός στην αρχή αρνιόταν, αφού όμως είδε ότι επέμεναν, πήρε ένα ποτήρι το σήκωσε ψηλά και εκφώνησε μελωδικά το "Πάντων ημών μνησθείη Κύριος ο Θεός", κάνοντας ταυτόχρονα και το γύρο του τραπεζιού, όπου οι Τούρκοι κάθονταν και έτρωγαν.
Άφησε το ποτήρι στο τραπέζι και γύρισε να δει αν διασκέδασαν μ' αυτό οι συνδαιτυμόνες του. Όμως τότε διεπίστωσε έκλπηκτος πως οι Τούρκοι όχι μόνο δε γελούσαν, αλλά τον κοιτούσαν έντρομοι. "Ε, βρε", τους είπε, "εγώ σας το έκανα για να γελάσετε και σεις τι με κοιτάτε σαν χαμένοι;".

   Μετά από λίγη ώρα ένας απ' αυτούς απάντησε: "Παπά εφέντημ, όση ώρα το έκανες αυτό ήσουνα δύο πήχεις πάνω από τη γη".
   Ακούγοντας αυτό ο Επίσκοπος εξεπλάγη και βγαίνοντας έξω έκλαψε μετανοιωμένος λέγοντας: "Εγώ αρνήθηκα τον Κύριο, αλλά αυτός δεν με εγκατέλειψε. Η θεία Χάρις Του με σκεπάζει ακόμα".
   Την ίδια νύχτα ανεχώρησε κρυφά για το Άγιον Όρος, όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή του με μετάνοια και αυταπάρνηση, χωρίς να γνωρίζει κανείς ποιός ήταν εκτός από τον Πνευματικό του.

Πειρατές σεβάστηκαν την αρετή

   Το Κελί Γιαννακόπουλα, πέρα από την σπηλιά του αγίου Αθανασίου, πήρε το όνομα από τη λέξη Γυναικόπαιδα τα οποία έβγαλαν από το Όρος και τα έστειλαν στην Πελοπόννησο μετά την έλευση της Παναγίας στο Άγιον Όρος.
   Στα Γιαννακόπουλα λοιπόν πολύ παλαιά ζούσε μία συνοδεία εναρέτων πατέρων. Κάποια μέρα ήρθαν πειρατές για να τους λεηλατήσουν.
Μόλις όμως είδαν την ευλάβειά τους, την ταπεινή εμφάνιση και συμπεριφορά τους αφοπλίστηκαν και αντί να τους κλέψουν ομολόγησαν: "Εμείς ήρθαμε να σας κάνουμε κακό, αλλά βλέπουμε ότι εσείς είστε καλοί άνθρωποι και δε θα σας πειράξουμε".
Είδαν τους πατέρες να ξεφουρνίζουν το ψωμί τους και τους παρακάλεσαν να τους δώσουν ψωμί. Τους έδωσαν όλα τα ψωμιά, οι πειρατές τους ευχαρίστησαν, τα πλήρωσαν με δηνάρια και έφυγαν. Εδώ εφαρμόστηκε το "οίδεν αρετήν ανδρών και πολέμιος θαυμάζειν".