Δυσκολίες. Μέρος Β'
Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Στή μικρή αἴθουσα ὑπῆρχε καί ἀκροατήριο, καμιά εἰκοσαριά, ἰθαγενεῖς πού κάθονταν στριμωγμένοι σέ μιάν ἄκρη.
Ἀθεράπευτα γραφειοκράτης ὁ διοικητής, θέλησε νά τηρήσει κατά γράμμα τό πρωτόκολλο. Ἐνῶ λοιπόν καθόταν ἀπό ὥρα στό γραφεῖο του, δέν ἄρχισε ἀμέσως τήν ἐκδίκαση τῆς ὑποθέσεως. Πρῶτα σηκώθηκε, βγῆκε ἔξω καί ξαναμπῆκε μέσα, τώρα ὅμως μέ ὕφος ἐπίσημο, αὐστηρό, δικαστικό. Βγῆκε διοικητής καί μπῆκε δικαστής!
Σηκωθήκαμε ὅλοι ὄρθιοι.
-Ἀρχίζει ἡ συνεδρίαση τοῦ δικαστρηρίου! Καθῆστε! φώναξε δυνατά.
Ἐννοοῦσε ὅτι θ’ ἄρχιζε ἡ συνεδρίαση τοῦ ἰδίου... μέ τόν ἑαυτό του, ἀφοῦ ἦταν τό μόνο μέλος τοῦ δικαστηρίου.
Ὁ διοικητής ζήτησε ἀπό τή μηνύτρια καμτσαντάλα νά τοῦ ἐξηγήσει μέ συντομία τήν αἰτία, γιά τήν ὁποία μήνυσε τήν γυναίκα τοῦ ὑποδιοικητῆ.
Ἡ γυναικούλα ξέσπασε σά χείμαρρος, φωνάζοντας, κλαίγοντας, χειρονομώντας καί ζητώντας δικαιοσύνη. Τήν εἶχε προσλάβει «ἡ κυρία διευθύντρια» (ἔτσι ἀποκαλοῦσε τήν κατηγορούμενη) γιά τίς δουλειές τοῦ σπιτιοῦ: Γιὰ νά πλένει τά ροῦχα, νά καθαρίζει τά πατώματα, νά μαγειρεύει... Καί τά ἔκανε ὅλα μέ ξεχωριστή ἐπιμέλεια.
Ἡ «κυρία» ὅμως τή μεταχειριζόταν ἀπάνθρωπα, σά να’ταν ζῶο. Τήν ἔβριζε, τήν ἀπειλοῦσε, τήν τρομοκρατοῦσε, τήν ἔδερνε. Τῆς εἶχε κάνει μαρτυρική τή ζωή χωρίς λόγο. Ἡ καμτσαντάλα ἐπιβεβαίωσε τά λόγια της, ἐπικαλούμενη τή μαρτυρία καί ἄλλων ὁμοφύλων της, πού εἶχαν γίνει κατά καιρούς μάρτυρες τῶν παθημάτων της.
Ὁ δικαστής ρώτησε τήν «κυρία» ἄν ἦταν ἀλήθεια ὅσα ἔλεγε ἡ καμτσαντάλα. Κι ἐκείνη ὄχι μόνο παραδέχθηκε πώς δέν ἦταν ψέματα, ἀλλά καί περιέλουσε μ’ ἕνα βαρύ ὑβρεολόγιο τή μηνύτριά της, χωρίς νά ντραπεῖ ἤ νά φοβηθεῖ τό δικαστήριο. Καί γιατί νά φοβηθεῖ, ἀφοῦ εἶχε τίς πλάτες του ὑποδιοικητῆ συζύγου της. Καί ἡ καμτσαντάλα ὅμως, πού τήν ἔπνιγε τό δίκιο της, μόλις εἶδε τήν ἄλλη νά συμπεριφέρεται ἔτσι, ἄναψε. Μόλις πού πρόλαβε ὁ δικαστής νά ἐπέμβει καί νά ἐμποδίσει τό διαπληκτισμό. Καί γιά νά δώσει τέλος στήν ὅλη ἱστορία, βιάστηκε νά βγάλει ἀπόφαση.
Πρόσταξε νά σηκωθοῦμε.
-Ἡ κατηγορούμενη κρίνεται ἔνοχη γιά κακομεταχείριση, ἐξύβριση καί χειροδικία. Τιμωρεῖται μέ πρόστιμο τρία ρούβλια!
Δέν μποροῦσα νά πιστέψω στ’ αὐτιά μου. Αὐτός «ὁ κριτής τῆς ἀδικίας», ἐπέβαλε ἕνα ἀστεῖο πρόστιμο, μόνο καί μόνο γιατί ἔπρεπε νά ἐπιβληθεῖ κάποια ποινή. Ἡ ἴδια ἡ κατηγορούμενη εἶχε ὁμολογήσει. Δέν μποροῦσε λοιπόν νά τήν ἀθωώσει, παρ’ ὅλο πού ἦταν φανερό πώς θά τό ἤθελε.
Ἡ καημένη ἡ καμτσαντάλα στεκόταν σάν κεραυνόπληκτη. Κάτι πῆγε νά πεῖ, νά διαμαρτυρηθεῖ, ἀλλά τό ἀποφαστιστικό ὕφος τοῦ διοικητῆ δέν ἄφηνε περιθώρια γιά ἀμφισβήτηση τῆς ἀποφάσεώς του. Μέ πνιγμένη τήν ὀργή της πλησίασε γιά να πάρη τό ἀσήμαντο ποσό.
-Ἄ, ὄχι! τή σταμάστησε ὁ δικαστής. Αὐτά τά χρήματα δέν θά τά πάρεις ἐσύ. Πηγαίνουν ὑπέρ τοῦ δικαστηρίου!
Ἔ, τότε πιά ἡ ἀδικημένη γυναίκα ξέσπασε.
-Ὥστε ἔτσι, ἔ; Φώναξε κατακόκκινη ἀπό τό θυμό καί τήν ἀγανάκτηση. Τότε θά σου πληρώσω κι ἐγώ, δίκαιε δικαστή, τό ἴδιο ποσό, καί αὐτήν ἐδῶ θά τήν κάνω μαύρη στό ξύλο!
Καί ἦταν τόση ἡ ὀργή καί ἡ ταραχή της, πού θά τό ἔκανε, ἄν δέν τήν συγκρατοῦσαν οἱ ἄλλοι καμτσαντάλοι, ὑπολογίζοντας τίς συνέπειες μιᾶς τέτοις ἀντιδράσεώς της.
Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος
Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά
Ἔκδοση Τρίτη
Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001
σελ.131-137
Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο Ἀναβάσεις
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.