Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ:«Οὐδέποτε ἐζήτησα συγγνώμην ἐπί τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας ἀπό τόν σεβ. Μεσσηνίας»

«Οὐδέποτε ἐζήτησα συγγνώμην ἐπί τῆς δογματικῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας ἀπό τόν σεβ. Μεσσηνίας»

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ

Μὲ ἐπιστολήν-παρέμβασιν εἰς τόν «Ο.Τ.» ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ ἀπαντᾶ εἰς τήν ἐπιστολήν, τήν ὁποίαν εἶχεν ἀποστείλει εἰς τόν «Ο.Τ.» ὁ Σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος καί εἰς τήν ὁποίαν ἔδιδεν ἀπαντήσεις εἰς τόν «Ο.Τ.» ὑποστηρίζων ὅτι οὐδέποτε διετύπωσεν ἀντορθοδόξους θέσεις, ἐνῶ διετύπωνε τήν ἄποψιν-θέσιν ὅτι ὁ Σεβ. Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, ὁ ὁποῖος τόν εἶχεν ἐλέγξει διά δηλώσεις του, συμφώνως πρός τάς ὁποίας ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι διηρημένη μετά τῆς Παπικῆς «Ἐκκλησίας», τοῦ εἶχε ζητήσει συγγνώμην.

Ὁ Σεβ.Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ἀφοῦ παραθέτει τάς σχετικάς δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου διά τήν ὑπόθεσιν (ὕστερα ἀπό διευκρινίσεις τοῦ Σεβ.Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου εἰς τήν Ἱ. Σύνοδον διά τά περί διηρημένης Ἐκκλησίας) δηλώνει ὅτι οὐδέποτε ἐζήτησε συγγνώμην ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον. Ὑπογραμμίζει δέ πώς παραμένει ἀσάλευτος εἰς τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησιολογικάς θέσεις.

Ἡ ἐπιστολή

Τό πλῆρες κείμενον τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ πρός τόν «Ο.Τ.» ἔχει ὡς ἀκολούθως: «Πρός Τήν Διεύθυνσιν τῆς Ἐφημερίδος “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ”, Ἀθήνας

Κύριε Διευθυντά, Εἰς τό ὑπʼ ἀριθ. 1943/28-9-2012 φύλλον τῆς ἐφημερίδος σας, σελ. 4, εἰς τήν ὁποίαν δημοσιεύεται ἡ ἀπό 12/9/2012 ἐπιστολή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ.Χρυσοστόμου πρός τόν Ο.Τ. ὑπό τόν τίτλον˙ “Δέν εἶμαι ἐκφραστής ἀντορθοδόξων ἐκκλησιαστικῶν θέσεων”, ὁ Σεβασμιώτατος ὑπερασπιζόμενος ἑαυτόν καί ἀντικρούων τήν κατηγορίαν ὅτι τυγχάνει ἐκφραστής ἀντορθοδόξων ἐκκλησιολογικῶν θέσεων “περί τοῦ Σχίσματος” καί τῆς “διηρημένης Ἐκκλησίας μετά τῶν Παπικῶν”  ἐπικαλεῖται :
α) τήν Συνοδικήν ἀπόφασιν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς 11ης Ὀκτωβρίου 2010
β) τήν αἴτησιν συγγνώμης ἀπό μέρους μου (τοῦ Σεβ. Κυθήρων) κατά τήν ἰδίαν Συνεδρίαν καί
γ) τήν διακήρυξιν (τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τοῦ Δελτίου Τύπου) ὅτι “οὐδεμία ἐκκλησιολογική παρεκτροπή ὑφίσταται στόν Σεβ. Μητροπολίτην Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον”.

Ἐπειδή, ὡς πρός τό δεύτερον παρατιθέμενον στοιχεῖον, τό ὁποῖον ἐπικαλεῖται ὁ Σεβ. Μεσσηνίας καί ἀφορᾶ εἰς τό πρόσωπόν μου, δηλ. εἰς “τήν αἴτησιν συγγνώμης ἀπό μέρους τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ κατά τήν ἰδίαν Συνεδρίαν” καί κατωτέρω “τήν ἔκφρασιν συγγνώμης τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ, συμφώνως πρός τήν δημοσιευθεῖσαν ἐπιστολήν του”, ἐγείρονται ἐρωτήματα, ἐρωτῶ τόν Σεβ. Ἀδελφόν, διά νά ἔχουν σαφῆ γνῶσιν τοῦ θέματος οἱ ἀναγνῶσται τῆς ἐφημερίδος, ὡρισμένοι ἐκ τῶν ὁποί ων, ἀνήκοντες εἰς τόν ἐπιστημονικόν κόσμον, ἐξέφρασαν τήν περί τούτου ἀπορίαν των εἰς ἐμέ:  “εἰς ποίαν ἐπιστολήν παραπέμπει, τί ἀκριβῶς γράφεται εἰς αὐτήν καί διά ποῖον λόγον ἐζήτησα συγγνώμην;”.

Ἐάν ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρεται εἰς τήν ὑπʼ ἀριθ. 1049/10-11- 2010 ἐπιστολήν μου πρός τόν Μακ. Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ἐκεῖ πράγματι ἐζήτησα συγγνώμην παρʼ αὐτοῦ διά τόν λόγον, τόν ὁποῖον ἀναφέρω εἰς αὐτήν, ἀφοῦ προηγουμένως ὁ Σεβ. Μεσσηνίας ἔδωκε ἐξηγήσεις καί ἀνεθεώρησε ἐνώπιον τοῦ Μακ. Προέδρου καί τῆς Συνοδικῆς Ἀντιπροσωπείας τήν ἐσφαλμένην ἐκκλησιολογικήν τοποθέτησιν περί μή ὑπάρξεως, μετά τό σχίσμα, τῆς Μιᾶς καί Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἀλλʼ οὔσης διῃρημένης.

Ἰδού τό σχετικόν ἀπόσπασμα τῆς ἐν θέματι ἐπιστολῆς μου πρός τόν Μακαριώτατον Πρόεδρον:
“...Ὁ Σεβ. Μεσσηνίας ἀπαντῶν εἰς ἐρωτήσεις Συνοδικῶν Μητροπολιτῶν προσεπεβεβαίωσε τήν πίστιν του εἰς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ἀπέρριψε τήν προτεσταντικῆς προελεύσεως ῾θεωρίαν τῶν κλάδων᾽ ὡς κατασκεύασμα παρῳχημένων ἐποχῶν καί ἐδήλωσε ὅτι τά περί διῃρημένης Ἐκκλησίας γραφέντα ὀφείλονται εἰς ἀτυχῆ φραστικήν διατύπωσιν καί ἀφεώρων εἰς τήν ἱστορικήν, μᾶλλον, θεώρησιν τοῦ σχίσματος τοῦ 1054 καί ὄχι εἰς τήν ἐκκλησιολογικήν, τήν ἀληθῆ ὑπόστασιν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας. 

Μετά ταῦτα Ὑμεῖς, ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος, συνοψίζοντες τά προηγούμενα ἐπεσημάνατε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐκ τῆς ὁποίας ἀπεσχίσθησαν οἱ ἑτερόδοξοι, χωρίς ὅμως νά διαιρεθῇ ἡ Μία Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, διά τό ὁποῖον δέν διεφώνησεν ὁ Σεβ. Μεσσηνίας. 

Ἰδιαιτέραν αἴσθησιν προεκάλεσε εἰς τόν ὑπογράφοντα ἡ ἐπίμονος θέσις τοῦ Σεβασμιωτάτου ὅτι δέν θά δυνηθῇ νά ἐπιστρέψῃ εἰς τήν Θεόσωστον Ἐπαρχίαν του, ἐάν δέν ἀποκατασταθῇ πλήρως ὑπό τῆς ΔΙΣ ὡς πρός τό Ὀρθόδοξον περί Ἐκκλησίας φρόνημά του. 

(Αὐτό καί εἰς τήν ἀπό 17/6/2010 ἀπαντητικήν ἐπιστολήν του ἐμφαίνεται καί εἰς τακτικήν Συνεδρίασιν τῆς παρελθούσης ΙΣΙ ἐτονίσθη, εἰς ἥν καί ἀπεποιήθη τήν κατηγορίαν τοῦ αἱρετικοῦ, τήν ὁποίαν, ὅμως, ὁ ὑποφαινόμενος οὐδέποτε ἀπέδωσε ὑπό τήν κανονικήν τοῦ ὅρου ἔννοιαν, ὡς ἐδήλωσεν εἰς τήν Συνεδρίαν ἐκείνην τῆς Ἱεραρχίας).
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, ἀφοῦ εἰσήλθομεν εἰς τήν Αἴθουσαν τῶν Συνεδριάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἀνεκοινώθησαν συνοπτικῶς τά γενόμενα, ἐξερχόμενος τῆς Αἰθούσης καί συναντήσας εἰς τό ἰδιαίτερον Γραφεῖον τοῦ Μακαριωτάτου τόν Σεβ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον ἔδωκα ὡς ἀρχαιότερος κατά τήν Ἀρχιερωσύνην καί τήν ἡλικίαν τόν λειτουργικόν ἀσπασμόν λέγων: ῾ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν᾽, τόν ὁποῖον καί ἀνταπέδωκε ὁ Σεβασμιώτατος εἰπών: ῾Καί ἔστι καί ἔ σται εἰς αἰῶνα αἰῶνος᾽.

Προηγουμένως ἐζήτησα συγγνώμην, συμφώνως πρός τήν λειτουργικήν πρᾶξιν, ἐάν ἐν τῇ διεξαγωγῇ αὐτοῦ τοῦ θεολο- γικοῦ ἀγῶνος ὡς ἄνθρωπος τόν ἐλύπησα, τοῦθʼ ὅπερ καί ἐκεῖνος ἔπραξε”.

 [Ὁλόκληρος ἡ ὡς ἄνω ἐπιστολή μου πρός τόν Μακ. Πρόεδρον καί αἱ ἐπακολουθήσασαι ταύτης “ὀφειλόμεναι ἐξηγήσεις” ὑπάρχουν εἰς τήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων  (http://www.imkythiron. gr/o-mitropolitis/ekklisiologika/ eggr.seb.mitr/ti-mas-10-11- 2010-pros-mak.-arx/po-gia-toekklisiologiko- thema.html) καὶ  ἐδώ  καί ἐδημοσιεύθησαν πρό διετίας εἰς τόν “Ὀρθόδοξον Τύπον”].

Κατά τά ὡς ἄνω ἐζήτησα τήν συγγνώμην τοῦ Σεβασμιωτάτου ὄχι διά θέματα ἀφορῶντα εἰς τήν οὐσίαν τοῦ πράγματος, δηλ. εἰς τήν δογματικήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας περί τῆς Μιᾶς καί ἀδιαιρέτου Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, διότι ἡ τοιαύτη ἐκκλησιολογική θέσις παραμένει ἀπαρασάλευτος καί ἀδιαπραγμάτευτος διά πάντα συνειδητόν πιστόν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Κληρικόν καί λαϊκόν, καί ἀσφαλῶς καί διά τόν ὑποσημειούμενον, ἀλλά διά τό “ἐάν ἐν τῇ διεξαγωγῇ αὐτοῦ τοῦ θεολογικοῦ ἀγῶνος ὡς ἄνθρωπος τόν ἐλύπησα”, πρᾶγμα τό ὁποῖον καί ἐκεῖνος εἰς τήν συνέχειαν ἔπραξε. Αὐτό, ὅμως, ἐπειδή δέν ἔχει σχέσιν μέ τήν οὐσίαν τῆς γενομένης ἐκκλησιολογικῆς διαμάχης, δέν ὠφελεῖ εἰς τίποτε νά τό χρησιμοποιεῖ ὁ Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας.

Εἰλικρινῶς φρονῶ ὅτι θά τόν συνέφερε νά ἐπικαλεῖται τήν ἐν θέματι ἐπιστολήν μου διά τάς κατά τά ὡς ἄνω δοθείσας ἐξηγήσεις του ἐνώπιον τῆς Συνοδικῆς Ἀντιπροσωπείας, αἱ ὁποῖαι καί τόν ἀπαλλάσσουν τῆς εἰρημένης ἐκκλησιολογικῆς ἐκτροπῆς, ἐκτός καί ἄν θεωρῇ ὅτι ὁ ὑπογράφων δέν ἀπέδωκε ὀρθῶς τά γενόμενα.
Αὐτό ὅμως, ἐάν τυχόν συμβαίνῃ, θά πρέπει εὐθέως καί ἀπεριστρόφως νά τό δηλώσῃ καί νά προβῇ ἐκεῖνος εἰς τάς δηλώσεις, αἱ ὁποῖαι τόν ἐκφράζουν.
Ἄλλου εἴδους συγγνώμην δέν ἐζήτησα, οὔτε πρόκειται ποτέ νά ζητήσω, διότι χάριτι Θεοῦ παραμένω ἀσάλευτος εἰς τάς ὀρθοδόξους ἐκκλησιολογικάς θέσεις. Ἐάν, παρʼ ἐλπίδα, τοιοῦτόν τι ἔχει κάπου καταγραφῇ εἰς βάρος μου εἶναι μέγα λάθος, δέν ἀνταποκρίνεται εἰς τήν ἀλήθειαν καί ἐκφράζω διʼ ἕν τοιοῦτο ἐνδεχόμενον τήν ἔντονον διαμαρτυρίαν μου.
Ταῦτα, παρακαλῶ θερμῶς νά δημοσιεύσετε εἰς τόν “Ὀρθόδοξον Τύπον”, κύριε Διευθυντά, πρός ἄρσιν πάσης παρεξηγήσεως καί τήν ἀποφυγήν τοῦ σκανδαλισμοῦ ἀναγνωστῶν τινων τῆς ἐφημερίδος σας ἐκ τῆς ὑποτιθεμένης ἀλλαγῆς πορείας πλεύσεως τοῦ ὑπογράφοντος.
Εἶναι ἀδήριτος ἀνάγκη εἰς χαλεπούς διά τήν Ἁγίαν μας Ἐκκλησίαν καιρούς, κατά τούς ὁποίους τό φοβερόν καί ἀπαίσιον τέρας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀνορθοῦται ὡς ἄλλη πολυκέφαλος λερναία ὕδρα καί ἐπαπειλεῖ νά καταλύσῃ πάντα δογματικόν καί ἐκκλησιολογικόν φραγμόν, τά ἱερά δόγματα καί τούς θείους κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἱεράν παράδοσιν καί παρακαταθήκην τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου πίστεώς μας, (ἀφοῦ ἐνίοτε ἐπισήμως προσφέρονται ὡς δῶρα εἰς ἀλλοπίστους ὑπό ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας μας “ἱερά” βιβλία ἀλλοθρήσκων, ἐναντιούμενα εἰς τά θεῖα μηνύματα τοῦ Ἁγίου καί Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καί τήν Θεότητα τοῦ Θείου Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ), νά δίδεται ὑφʼ ὅλων τῶν Ὀρ θοδόξων ἡ καλή χριστιανική μαρτυρία πίστεως εἰς δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, τοῦ τῶν πάντων Ποιητοῦ καί Δεσπότου.

Μετʼ ἐξαιρέτου τιμῆς
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ»
 
Ὀρθόδοξος Τύπος  ἀρ. τεύχ. 28 Ὀκτωβρίου 2012