Τα ΌΧΙ του χθες και του σήμερα
Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού δεν εξέπληξε όσους ήξεραν την ιστορία αυτού του έθνους. Διχαζόμαστε, μεμψιμοιρούμε, κατατριβόμαστε με ασήμαντα, χάνουμε τη σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, όμως στα δύσκολα ενωνόμαστε, μεγαλουργούμε, αντιστεκόμαστε. ΤΟ ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί οδοδείκτη για τα νέα ΟΧΙ που καλούμαστε να εκστομίσουμε. Ως πρόσωπα, ως λαός, ως έθνος.
Σήμερα καλούμαστε πρωτίστως να πούμε ΟΧΙ σε κάθε νέο διχασμό. ΟΧΙ στις λανθασμένες επιλογές που υπαγορεύει ο λαϊκισμός, η υπεραπλούστευση, η ανευθυνότητα. Αλλά ταυτόχρονα να πούμε ΟΧΙ σε κάθε υπερβολική και ταπεινωτική απαίτηση φίλων και συμμάχων, δανειστών και εταίρων. Να πούμε ΟΧΙ σ’ αυτούς που επιβάλλουν άδικα μέτρα χωρίς λογική, μόνο και μόνο για να μας τιμωρήσουν. Αλλά και σ’ αυτούς που άκριτα ζητούν να εμφανισθούμε σαν ταύρος εν υαλοπωλείω και να ριψοκινδυνεύσουμε τη θέση μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Καλούμαστε να πούμε ΟΧΙ σε κάθε αναβίωση του φασισμού, του ναζισμού και του ερυθρού ολοκληρωτισμού. Να πούμε ΟΧΙ σε εκείνους που καπηλεύονται τον πατριωτισμό για να δικαιολογήσουν τις ενέργειες αντιδημοκρατικής βίας.
Αλλά παράλληλα να πούμε ΟΧΙ και σε εκείνους που απορρίπτουν κάθε τι το εθνικό και θέλουν να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα.
Να πούμε ΟΧΙ σε όσους μας ζητούν να παραχωρήσουμε ολόκληρη την εθνική μας κυριαρχία στο όραμα –εφιάλτη ενός αντιδημοκρατικού ευρωπαϊκού υπερκράτους ή στην νεο-οθωμανική απαίτηση των γειτόνων μας. Αλλά να πούμε επίσης ΟΧΙ σε όσους προσπαθούν με αφέλειες και ακρότητες να μας αποκόψουν από διεθνή ερείσματα και απαραίτητες συνεργασίες.
Να πούμε ΟΧΙ στην απάνθρωπη μεταχείριση ανθρώπων με βάση τη φυλή ή το χρώμα τους. Αλλά εξίσου να πούμε ΟΧΙ στη βία εναντίον Ελλήνων από λαθραίους εισβολείς που εκμεταλλεύθηκαν την ανεκτικότητα των Αρχών.
Να βροντοφωνάξουμε ΟΧΙ σε όποιον καταπιέζει ελληνικές μειονότητες ή κατέχει πανάρχαια ελληνικά εδάφη. ΟΧΙ και στην ύπουλη εισβολή που είναι η ξενομανία και η ισοπέδωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Να απαντήσουμε με ΟΧΙ σε όσους προσβάλλουν την Ορθόδοξη πίστη και την ιστορία μας. Αλλά και σ’ εκείνους που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές αυτών των αξιών για κομματικό όφελος.
Και πάνω απ’ όλα να πούμε ΝΑΙ στην ελπίδα.
Κ.Χ. 23.10.2012
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΟΧΙ ΤΟ ΕΙΠΕ ΔΙΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΥΣΕ
ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΔΟΞΑΣΜΕΝΟ ΤΟΠΟ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΦΘΑΣΕΙ
ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΑΚΡΟ, ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
ΔΟΣΥΛΟΓΟΙ, ΛΗΣΤΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΟΙΤΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟΝ
ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ
ΕΠΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΗΓΕΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΡΜΟΖΕΙ, ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ ΙΕΡΩΜΕ-
ΝΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ
ΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΡΑΣΣΟ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΥΛΟΓΕΙ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ
ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΡΑΣΣΟ
Οι λαθραίοι εισβολείς δεν εκμεταλλεύθηκαν καμμία ανεκτικότητα των Αρχών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίθετα, οι Αρχές με τον τρόπο τους τους προσκαλούσαν, και ακόμα τους προσκαλούν να έλθουν στην Ελλάδα. (Μέχρι και τις αρχές του 1988 ήμασταν το μοναδικό κράτος με αμιγή εθνοτικό και θρησκευτικό πληθυσμό. Αυτό ήταν μεγάλο αγκάθι στους παγκοσμοιοποιητές.)
Μάλιστα. Όταν στο Μπαγκλαντές λειτουργεί γραφείο ταξειδίων που υπόσχεται την εξασφάλιση ελληνικής υπηκοότητας σε όποιον θέλει, μόνον ως πρόσκληση των Ελλαδικών Αρχών μπορεί να εκληφθεί, προς τους όποιους λαθρομετανάστες, αλλά και μετανάστες.
Το ότι δεν υπάρχει ρητή και έγγραφη πολιτική απόφαση για την αντιμετώπιση του προβλήματος εδώ και 22-23 χρόνια που κάθε μέρα μπαίνουν, 3, 8, 20, 43, 55, 80, 12, κ.ο.κ. λαθραίοι και μη μετανάστες, δεν αποτελεί, εν τοις πράγμασι, παρά πολιτική απόφαση-πρόσκληση της πολιτικής ηγεσίας προς όλους αυτούς, με κύριο στόχο την δημογραφική αλλοίωση της χώρας;
Το ότι αυτοί οι δίσμοιροι μετανάστες πληρώνουν ένα σεβαστό ποσό (περί τις 5.000 - 6.000 €) για να πληρώσουν τους λαθροδιακινητές είναι ένα άλλο μεγάλο ερωτηματικό με πολλούς αποδέκτες. Που βρήκαν τόσα χρήματα και τα διαθέτουν για μια (κατ' αυτούς) αμφιβόλου αποτελέσματος ενέργεια σε μια χώρα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις χώρες τους με άγνωστο μέλλον ;
Τό ότι πολλοί απ' αυτούς τους μετανάστες (ιδίως Πακιστανοί και Αφγανοί) για να έλθουν στην Ελλάδα έχουν περπατήσει χιλιάδες χιλιόμετρα με τα πόδια, μέσα από κακουχίες ανείπωτες, δεν αποτελεί από μόνο του μια βεβαιότητα ότι εκεί που κατευθύνονται θα βρούν τις πόρτες ανοιχτές;
Με τους μισθούς στη χώρα τους, του 1 και 2 $ το μήνα πότε τα μάζεψαν αυτά τα χρήματα; Και εφόσον τα μάζεψαν γιατί δεν κάθονται στην πατρίδα τους να ζήσουν βασιλιάδες αυτοί και τα τρισέγγονά τους με τόσο χρήμα;
Εδώ προκύπτει σαφώς ότι κάποιος και με συγκεκριμένο σκοπό τους χρηματοδοτεί, και οι πολιτικοί όλου του φάσματος για περισσότερο από 20 χρόνια καμώνονται την νύσσαν.
Αν αυτό δεν είναι πολιτική απόφαση τί είναι;
Το ότι το Κοινοβούλιο τον Δεκέμβριο του 2009 ενέκρινε ποσό 15.000.000 € από τον δημόσιο κορβανά του Ελληνικού κράτους για την κατασκευή τζαμιού στην περιοχή του Βοτανικού στην Αθήνα, δεν είναι πολιτική απόφαση αποδοχής και εγκατάστασης των όποιων θέλουν να έλθουν αρκεί να επιτευχθεί ο στόχος της δημογραφικής αλλοίωσης της χώρας ;
Το ότι ακούστηκε ότι οι μετανάστες, και μάλιστα αυτοί που δεν έχουν που την κεφαλήν κλίναι, αυτοί που διανυκτερεύουν στο ύπαιθρο στα δένδρα και κάτω από γέφυρες, πριμοδοτούνται με 200 € το μήνα από τις εφορίες, τί είναι; Τα ερωτηματικά είναι ατελείωτα και οι πολιτικοί σκόπιμα δεν τα απαντούν και δεν θα τα απαντήσουν.
ΟΧΙ στους δυνάστες και το εξτρεμιστικό κόμμα που προετοιμάζουν να φέρουν στην εξουσία.
Και βέβαια ΟΧΙ στην εμφύλια σύγκρουση που πολύ θα ήθελαν να γίνει, όπως τα κατάφεραν στη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Συρία και τελευταία και στον Λίβανο.
ΝΑΙ στην ελπίδα, και κυρίως ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟΝ τον οποίο ξεχάσαμε μέσα στην τεχνητή καλοπέραση και αυτά που περνάμε τώρα είναι η αμοιβή μας.
ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ, με μετάνοια, με αγία ζωή, νηστεία, προσευχή, εξομολόγηση, μετοχή στα μυστήρια της εκκλησίας (και κυρίως στην συχνή ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ), δεν υπάρχει καμμία ελπίδα. Η ιστορία, και κυρίως η Παλαιά Διαθήκη (βλ. ΚΡΙΤΕΣ) διδάσκει ότι κοντά στον Θεό και η μεγαλύτερη δυσκολία και το χειρότερο αδιέξοδο είναι σαν ιστός αράχνης. Διαλύεται με ένα φύσημα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Χωρίς εμού ού δύνασθε ποιείν ουδέν (Ιωαν. 15,5).