Μοναχός Λεόντιος Προδρομίτης. Ρουμάνοι Ἁγιορεῖτες μοναχοί

  Ρουμάνοι Ἁγιορεῖτες μοναχοί

῾Η Ρουμανική Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, κτίσθηκε τό 1853 στήν περιοχή τῆς Βίγλας, πού ἀπέχει ἀπό τήν κυρίαρχο Μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας μία ὥρα.
Στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνος ἡ Σκήτη αὐτή παρουσίασε μεγάλη πνευματική ἀνάπτυξι. Ἀνέδειξε σπουδαίους μοναχούς πού διέπρεψαν στήν ἀρετή, στήν ἄσκησι, στήν καλλιγραφία, βιβλιοδεσία, ζωγραφική και ψαλτική τέχνη. Εἶναι γνωστός σέ ὅλο τό ῞Αγιον ῎Ορος ὁ Ρουμᾶνος Πρωτοψάλτης Νεκτάριος ὁ Βλάχος.
Στήν βιβλιοθήκη τῆς Σκήτης, ὑπάρχει ἕνα εἰκοσάτομο ἔργο τοῦ μοναχοῦ Εἰρηνάρχου. Κάθε τόμος, καλαίσθητος καί χειρόγραφος μέ ἄφθονες καλλιτεχνικές μινιατοῦρες, σχέδια καί σκηνές ἀπό τό ῞Αγιον ῎Ορος, περιγράφει ὅλα τά στοιχεῖα γιά κάθε Μονή τοῦ ῎Ορους. Τό ἔργο αὐτό εἶναι πολυτιμώτατο, διότι ἠμποροῦμε νά μάθουμε τήν ἱστορία καί τήν τότε κατάστασι, δηλαδή τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος, ἑκάστης Μονῆς.
Στό τόμο λοιπόν, πού γράφει ὁ εὐλογημένος αὐτός συγγραφεύς γιά τήν Ρουμανική Σκήτη, διαβάζουμε μεταφρασμένα στά ἑλληνικά τά ἑξῆς συναξάρια ὁσιωτάτων πατέρων.

Μοναχός Λεόντιος Προδρομίτης

  ῾Ο ὅσιος Γέροντας Λεόντιος Θεοδωρέσκου. ῾Ιερεύς καί μεγαλόσχημος, καταγόταν ἀπό τήν Κοινότητα Νεγκρέτ τοῦ Νομοῦ Νεάμτς. Οἱ γονεῖς του ὠνομάζοντο Θεόδωρος, ἐνῶ ἡ μητέρα του ἔγινε μοναχή μέ τό ὄνομα Γλυκερία. Τό ἔτος 1838, ἐπῆγε νά μονάσῃ στό Μοναστήρι Χωραΐτσα τῆς Μολδαβίας-Ρουμανίας. Τότε ῾Ηγούμενος ἦτο ὁ ὀνομαστός π. Εἰρήναρχος Ροσέτς. Ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνομα Εἰρήναρχος καί χειροτονήθηκε ἱερεύς.
Τό 1852 ἀνεχώρησε γιά τό ῞Αγιον ῎Ορος, καί ἐγκατεστάθηκε στήν τότε ἱδρυθεῖσα Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ἐκεῖ ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός μέ τό ὄνομα Λεόντιος. ῾Ηγούμενος τότε ἦταν ὁ κτίτωρ τῆς Σκήτης ἱερομόναχος Νήφων. Προεῖδε τόν θάνατόν του, ὅτι θά φύγῃ πρίν ἀπό τό Πάσχα τοῦ ἔτους 1901, καί ἔλαβε τήν πληροφορίαν ὅτι θά εἰσέλθη στήν αἰώνια ζωή. Ἐκοιμήθη σέ ἡλικία 85 ἐτῶν ἀπό τά ὁποῖα τά 49 ἔζησε στό ῞Αγιον ῎Ορος. Ἐπί 9 χρόνια ὑπηρέτησε ὡς ἐφημέριος στόν Ναό τῆς Θεοτόκου στήν Γεσθημανῆ τῆς Παλαιστίνης (1882 - 1891).
῾Ως πρός τόν χαρακτῆρα του ἦταν πολύ πρᾶος, εὐπρόσιτος, εὐλαβής καί ἁπλοῦς. Οὐδέποτε ἐθύμωνε ὅ,τι καί νά τοῦ ἔκανε κάποιος. Δέν σκανδαλιζόταν γιά ὅ,τι ἄσχημο ἔβλεπε ἤ ἄκουγε. ῎Εκοβε τό θέλημά του πρός ὅλους βοηθῶντας ὅλους στά διακονήματά τους. Εἶχε βαθειά εἰρήνη καί ἀπέφευγε τούς πειρασμούς. ῏Ηταν ὁ πιό ἐνάρετος και ἁγιασμένος μοναχός καί πάντοτε εὔθυμος.
Μιά φορά τόν ρώτησα: «Τίμιε πάτερ, πῶς συμβαίνει νά μή σκανδαλίζεσαι ποτέ γιά ὅ,τι κακό βλέπεις καί ἀκοῦς;» Δυστυχῶς δέν μοῦ ἀπήντησε καί αὐτό πολύ μέ λύπησε.
῏Ηταν ἀγαπητός, ὄχι μόνο στούς μοναχούς, ἀλλά καί εἰς τούς Ἐπισκόπους πρός τούς ὁποίους ἔτρεφε πολύ σεβασμό καί εὐλάβεια.
Ἐνῶ ἦταν 78 ἐτῶν (δηλαδή τό 1894), τό πρόσωπό του ἦταν ροδοκόκκινο σάν τό τριαντάφυλλο καί λευκό σάν τό λινό ὕφασμα. Εἶχε δυνατή καί μελωδική φωνή καί ἔψαλλε ὡραῖα στήν ἐκκλησία. Τήν νύκτα πρῶτος κατέβαινε στήν ἀκολουθία τοῦ ῎Ορθρου καί ἔφευγε τελευταῖος. ῾Ο ἴδιος κάθε νύκτα θά περνοῦσε νά κτυπήσῃ τίς πόρτες τῶν κελλιῶν τῶν Πατέρων γιά νά κατεβοῦν στήν ἀκολουθία.
Κάθε βράδυ φορῶντας τό ἐπιτραχήλιόν του καί μ᾿ ἕνα ἀναμμένο κερί ἐπήγαινε στό κοιμητήρι τῆς Σκήτης κι ἐδιάβαζε ἐπιμνημόσυνο δέησι γιά τούς κοιμηθέντας ἀδελφούς. Μοῦ διηγήθηκαν ἄλλοι Πατέρες, ὅτι ὁ παπᾶ-Λεόντιος ἐδιάβαζε μεγαλοσχήμους πολλούς ἡλικιωμένους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι μετά τήν κουράν τους ἀναχωροῦσαν γιά τίς αἰώνιες Μονές.
Ἀγάπησε τήν σιωπή, ἀλλά μέ διάκρισι, διότι μία σοφή παροιμία λέγει: "῎Αλλοι ὁμιλοῦν ὅλη τήν ἡμέρα καί δέν σφάλλουν, ἐνῶ ἄλλοι δέν ὁμιλοῦν καί ἁμαρτάνουν» Ἀπ᾿ αὐτά τά λόγια καταλαβαίνουμε ὅτι δέν ἔχουν ἀξία τά λόγια  ἤ ἡ σιωπή καθ᾿ ἑαυτά, ἀλλά ἡ καρδία καί ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου κατά πόσον ἐργάζονται τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἤ κυριεύονται ἀπό τά πάθη.

Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ρουμάνοι Μοναχοί