Οἱ διευθυντές. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

 Οἱ διευθυντές

Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος

Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Θά ἦταν ἀναγκαῖο, νομίζω, γιά τήν καλύτερη κατανόηση τῶν παρακάτω γεγονότων, νά παρουσιάσουμε σχηματικά καί τίς εἰκόνες τῶν διευθυντῶν τῶν φυλακῶν:
Ὁ τύπος Κόλλερ. Ἔχει μυαλό, μόρφωση, ὑποκρισία. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού συλλαμβάνει καί διατάζει τό σύστημα. Ἀπόμακρος, ἀλλά ταὐτόχρονα καί γεμᾶτος μῖσος. Εἶναι φουσκωμένος σάν τό ἀσκί, ἀχόρταγος γιά ἐξουσία. Μνησίκακος, σκληρός, ἀνήθικος. Χωρίς Θεό ἤ μέ τόν θεό τῆς ἐκδίκησης.
 Τίς περισσότερες φορές θεωρεῖται σάν θεός. Πιστεύει ὅτι εἶναι ἀλάθητος καί ἀκαταμάχητος. Δέν μοιράζει τήν ἐξουσία του μέ κανέναν. Ἀποβάλλει κάθε ἀντίπαλο. Δυνατή θέλησις. Βαθειά ἔλλειψις συναισθημάτων καί ψυχικοῦ μεγαλείου.
Ἀποφασιστικός νά κάνη τά πάντα καί μέ ἀθέμιτα μέσα. Ἡ συνείδησή του λειτουργεῖ σύμφωνα μέ τόν νόμο τῆς δυνάμεώς του: Καλό εἶναι ὅ,τι τοῦ δίνει καί τοῦ αὐξάνει τήν ἐξουσία καί κακό εἶναι ὅ,τι τήν ὑποβαθμίζει.
Ὁ τύπος Ζέκιου.
Εἶναι βάναυσος, ἀπότομος, τυραννικός, σαδιστής αὐταρχικός, εἰδεχθής, κακοῦργος. Ἐξωθεῖται ἀπό ὀρμές, πάθη καί μῖσος. Στήν περίπτωσή του ἡ μόρφωση εἶναι δευτερεύουσα, διότι αὐτός εἶναι περισσότερο ἕνας ἐκτελεστής. Δέν συλλαμβάνει, δέν ἔχει ἰδέες, ἀλλά ὑπακούει.
Δέν εἶναι χαζός, ἔχει ἕνα εἶδος θηριώδους ἐπιδεξιότητας. Παρόλι τήν σκληρότητά του, βλεπόμενος ἀπό μακριά, εἶναι λιγώτερο βδελυκτός ἀπό τόν τύπο Κόλλερ. Ἀλλά, ὅταν  πλησιάζει ὁ θάνατος τοῦ θύματός του τότε ὁ Ζέκιου γίνεται φοβερός.
Μεταξύ τῶν δύο τούτων τύπων ὑπάρχει, βέβαια, μιά πολύ μεγάλη σκάλα διαφορῶν. Τέτοιοι ἄνθρωποι ὑποδεικνύονταν ἀπό τό Κομμουνιστικό Κόμμα γιά ν᾿ ἀσχολοῦνται μέ τούς «κερατάδες» τῶν δεσμωτηρίων τῆς πόλεως Πιτέστι.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας