Συγγραφικές και εκδοτικές μέριμνες. Δανιήλ Κατουνακιώτης. Μέρος Α'

Συγγραφικές και εκδοτικές μέριμνες

 Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές

 Δανιήλ Κατουνακιώτης

   Μία τέτοια πασίγνωστη στο Πανελλήνιο προσωπικότης βρισκόταν στην ανάγκη να έχει μεγάλη αλληλογραφία. Τα πνευματικά του τέκνα, σκορπισμένα σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης, κι ένα πλήθος αγνώστων που είχαν από μακρυά ακούσει για τη σοφία του, ζητούσαν συμβουλές, παρακαλούσαν να διευκρινίσει πνευματικά θέματα, να λύσει τα προβλήματά τους.
   Είχε ένα πρωτότυπο γραφείο: το σκαμνάκι του. Καθόταν στο σκαμνάκι, ακουμπούσε πάνω στο γόνατο τα χαρτιά του και έγραφε με σπάνια ευχέρεια. Πολλές φορές μέσα στην ήσυχη βραδιά, με το απαλό φως του λυχναριού, ξενυχτούσε. Ξενυχτούσε γράφοντας επιστολές… Και ο ύπνος; Αυτός δεν έχει εξουσία πάνω στους ασκητές. Είναι ένας δούλος εκεί, που υπακούει.
Δεν εξουσιάζει. Κι αν αυτό εφαρμόζεται για όλους τους ερημίτες, στο γερο-Δανιήλ ίσχυε ακόμα περισσότερο. Εκείνος ήταν στρατιώτης Χριστού, ταγμένος στο ερημικό φυλάκιό του, άγρυπνος φρουρός, για να παρατηρήσει τις κινήσεις του παμπόνηρου εχθρού, που γυρνοφέρνει νύχτα και ημέρα τις ψυχές με σκοπό να τις παγιδεύσει.
   Συνήθιζε πολλές φορές, μόλις τελείωνε κάποια επιστολή να πηγαίνει στο Αγιογραφείο και να τη διαβάζει στους μοναχούς του, δεχόμενος με ταπείνωση τις παρατηρήσεις τους και τις γνώμες τους.
   Όσοι έπαιρναν τα γράμματα του γέροντος τα κρατούσαν σαν ανεκτίμητα κειμήλια.
Ο Μωραϊτίδης, που αλληλογραφούσε τριάντα χρόνια ολόκληρα χρόνια μαζί του, λέει για τις επιστολές αυτές πως «αν ποτέ εδημοσιεύοντο, θα απετέλουν ένα πνευματικότατον ανάγνωσμα, γλυκύτατον και ψυχωφελέστατον».
Οι περισσότερες αναφέρονται σε σπουδαιότατα ζητήματα και ορισμένες είναι αρκετά εκτεταμένες, σωστές πραγματείες, όπως π.χ. η επιστολή «Προς Ευδόκιμον μοναχόν περί του αν τύχωσιν ελέους οι εξ αγνοίας αιρετικοί και κακόδοξοι, εάν ποιώσι έργα θεοφιλή και θεάρεστα» (6-8-1910).
   Εκτός όμως από τις επιστολές ο ακούραστος γερο-Δανιήλ συνέταξε πληθώρα δοκιμίων, πάνω από εβδομήντα, με θεολογικά ή γενικότερα πνευματικά θέματα, επίκαιρα ή όχι.
   Για να μπορέσουν οι εργασίες του αυτές να διαδοθούν πλατύτερα, ώστε να ωφεληθούν περισσότερες ψυχές, χρειάσθηκε να μπει και σε εκδοτικές μέριμνες. Αυτό φαίνεται ζωντανά και από την επόμενη επιστολή:
   «Όσον δε διά τα φυλλάδια, μη παρακαλώ ανησυχής, και εάν κατά τούτο εφθόνησε ο δόλιος δράκων και πολύ μας καθυστέρησεν το αντίτιμον, αλλά βράδιον ή τάχιον θα αποτίσωμεν την οφειλήν των εξόδων, μόνον προσπάθησον όπως και διά του Αιμιλιανού συναχθή κάτι ποσόν, και εγώ πάλιν θα φροντίχω εντός ολίγου, όπως σας εμβάσω χιλίας δρχ. και πάλιν προσεχώς και τα επίλοιπα, διότι δεν επιθυμώ, αφού υπέστης τοσούτους κόπους να ζημιωθής και υλικώς».

                                                                                        (24-2-1924, Προς Νικόλαον Ρέγκον)
 

Ἀπό το βιβλίο 

Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές

Δανιήλ Κατουνακιώτης

σελ. 91-94

Ἐκδόσεις 

Ἱ. Μονής Παρακλήτου 2005

Μεταφορά στό Διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου :  Ἀναβάσεις

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης 

ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας :  Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές. Δανιήλ Κατουνακιώτης