Τὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται στὴν ὑπακοή. Γέροντας Πορφύριος

«Λοιπὸν δὲν γίνεται τίποτα χωρὶς μετάνοια. Πρέπει ὁ σύνδεσμος νὰ ὑπάρχει πάντα. Δηλαδὴ τὸ βράδυ πᾶμε νὰ κοιμηθοῦμε, μετάνοια. Ὅ,τι ὥρα θέλεις νὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τὴ συνοδεία, μετάνοια στὸ Γέροντα. Δηλαδὴ νὰ εἶσαι συγχωρεμένος, μήπως μὲ τὰ λόγια, ξέρω καὶ γώ, μὲ τὶς σκέψεις ἔχουμε κάνει κάτι ποὺ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει πάντα νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι.

Ἐκεῖ πέρα χωρὶς μετάνοια δὲν μπορεῖς νὰ πᾶς πουθενά. Ὅταν εἶναι νὰ ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τὸ κελὶ, βάζεις μετάνοια στὸ Γέροντα. “Εὐλόγησον”, παίρνεις τὸ σχοινὶ ποὺ θὰ φορτωθεῖς τὰ ξύλα καὶ τρέχεις. Βλέπετε; Καὶ βλέπετε τί ἀκρίβεια εἶναι, γιὰ νὰ συντηρήσει κανεὶς αὐτὴ τὴ θεία ἕνωση μὲ τὴν ἀδελφότητα, μὲ τοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς, μὲ τὴν οἰκογένεια Ἀλλὰ τί φόβος! Νὰ μὴν πάθεις τίποτα καὶ δὲν εἶσαι ἐντάξει μὲ τὸν Γέροντα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια σου. Γιατὶ πᾶς ἔξω ἀπὸ τὸ Γέροντα. Ἂν σοῦ τύχει ἕνα γλίστρημα, πᾶς… πεθαίνεις.

Νὰ δεῖς ἀκρίβεια, βρὲ παιδιά. Καὶ δῶ τά ᾿χουμε γιὰ τίποτα. Μάλιστα. Ἐδῶ, ὅταν σοῦ λέω νὰ βάλεις μετάνοια στὸ Γέροντα, λές: “Ἔ, στὸ καλό, κουταμάρες… Καὶ ἐκεῖνος δέχεται καὶ τοῦ βάζουμε μετάνοιες. Τί εἶναι αὐτά; Kουρελιάσαμε τὴ θρησκεία μας”. Ἐνῶ τὸ βάθος, τὸ μυστήριο ποὺ κρύβεται μέσα στὴν ὑπακοή, εἶναι μεγάλο».

(Βίος και Πολιτεία του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου)

porphyrios.net