Προσευχή γιά τούς ἄλλους. Ἱερομόναχος Ἠλίας Τσιορούτσα.

 Προσευχή γιά τούς ἄλλους

Ἁγιασμένες μορφές τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμάνικης Ἐκκλησίας

ὑπό πρωτοπρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Γαλερίου

Ὁ Γέροντας ἔλεγε συχνά ἐξομολογητικά. " Ὅ,τι δήποτε ἐζήτησα ἀπό τόν Θεό στήν προσευχή μου, μοῦ τό ἔδωσε. Μάλιστα μοῦ ἔδινε περισσότερα ἀπό ὅ,τι ζητοῦσα. Γι᾿αὐτό λέγω στόν ἑαυτό μου. Μέ ποιές εὐχαριστίες, Ἠλία, μέ ποιές εὐχαριστίες νά εὐχαριστήσης τόν Δεσπότη σου;"
Ἕνας μαθητής του ἀπό τό Βουκουρέστι ἀρρώστησε ἀπό ἕλκος. Εἶχε πολύ δυνατούς πόνους καί ἐνίοτε ἔφτυνε αἷμα. Τό 1994, στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὁ Γέροντάς τοῦ εἶπε.  "Ἐγώ θά προσευχηθῶ γιά σένα, ἀλλά νά προσευχηθῆς καί ἐσύ.
Νά κάνης, ὅσο μπορεῖς ἐλεημοσύνες στήν ἐκκλησία καί νά ἔρχεσαι στό Ἅγιο Εὐχέλαιο πού κάνουμε τρεῖς φορές τήν ἑβδομάδα στό Μοναστήρι". Ὁ μαθητής του ἦλθε στό ἅγιο Εὐχέλαιο καί ἔκανε ὅ,τι ἐλεημοσύνες ἠμποροῦσε καί στίς ἐκκλησίες. Στό τέλος τῆς Νηστείας ὁ νεαρός θεραπεύθηκε.
Κάποτε ἦλθε σ᾿αὐτόν μία γιατρίνα ἀσθενής, ἡ ὁποία εἶχε δύο παιδιά. Ὁ Γέροντας τῆς εἶπε.  "Θά προσεύχωμαι ἐγώ γιά σένα, ἀλλά νά προσευχηθῆς καί ἐσύ καί νά ἔλθης στό Μοναστήρι τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου Καλλινίκου, ἐπισκόπου Ρίμνικ καί θά γίνης καλά". Ἐκείνη τήν νύκτα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου, ἡ Φλώρα ἀγρύπνησε δίπλα στήν Λειψανοθήκη τοῦ ἁγίου Καλλινίκου. Μετά ἀπ᾿ αὐτή τήν προσευχή της, θεραπεύθηκε.
Ἕνας μαθητής του, ὁ ὁποῖος εἶχε χαρίσει στίς ἐκκλησίες μυροδοχεῖα καί σταυρούς, Ἅγια Ποτήρια καί ἀργυροεπίχρυσα Εὐαγγέλια, ἦτο δυσαρεστημένος ἀπό τόν τρόπο ἐργασίας πού τοῦ εἶχε κάνει ὁ τεχνίτης στά ἀντικείμενα αὐτά. Εἶχε φωτογραφίες μέ τά ἅγια Δισκοπότηρα τοῦ Πατριαρχείου καί ἐπιθυμοῦσε, ἄν ἠμπορέση, νά χαρίση σάν καί αὐτά, πού ἦταν τόσο ὡραῖα. Μετά ἀπό κάποιο διάστημα, ὁ Γέροντας τόν παρηγόρησε καί τοῦ εἶπε. "Μή στενοχωρῆσαι. Εἶναι καλά νά κάνης σάν ἐκεῖνα τοῦ Πατριαρχείου".
Ὅταν προσευχόταν γιά τούς δαιμονόπληκτους καί τούς βαρειά ἁμαρτήσαντες, πειραζόταν κι αὐτός γιά τόν ὁποῖον προσευχόταν. Ἐνίοτε, τήν νύκτα οἱ δαίμονες ἐκουλουριάζοντο ὑπό τήν μορφή φιδιῶν καί προσπαθοῦσαν νά τόν φοβήσουν. Τό πρωΐ τά κλινοσκεπάσματά του ἦσαν γεμᾶτα ἀπό αἷμα.
Μιά γυναῖκα ἐδιηγεῖτο. "Ὅταν ἦτο στό 5ον ἔτος τῆς πολυτεχνικῆς σχολῆς Βουκουρεστίου τό παιδί μου ζοῦσε μέ μία γυναῖκα, ὄντας ἀστεφάνωτο. Στό πανεπιστήμιο δέν ἐπήγαινε πλέον. Εἶχε σχίσει καί τέσσερεις ἐργασίες, τίς ὁποῖες ἔπρεπε νά παραδώση ἐκεῖνο τό ἔτος καί δέν εἶχε ἀρχίσει νά ἐτοιμάζεται καθόλου γιά τήν παραλαβή τοῦ διπλώματός του. Εἶχε 170 ἀπουσίες.
Ἐγώ καί ὁ σύζυγός μου εἴμασταν ἀπελπισμένοι, δέν ἐγνωρίζαμε πλέον τί νά κάνουμε. Σέ μιά θορυβώδη συζήτησι μέ τό παιδί μας, μᾶς εἶπε ὅτι δέν ἐνδιαφέρεται νά τελειώση τό πανεπιστήμιο καί ὅτι θέλει νά γίνη ὁδηγός. Τότε ὁ πατέρας του ἐθύμωσε καί τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τό σπίτι.
Ἐγώ ἐπῆγα στόν π. Ἠλία καί τοῦ εἶπα ὅλη τήν στενοχώρια μας.  Αὐτός ἄρχισε νά προσεύχεται καί νά μέ ἐνθαρρύνη λέγοντάς μου κάθε φορά ὅτι ὅλα θά τακτοποιηθοῦν. Ὁ σύζυγός μου, ὅταν ἄκουσε τά λόγια τοῦ Γέροντος, μοῦ εἶπε. "Τί θά τακτοποιηθῆ; Ἐσύ δέν βλέπεις, ὅτι τό παιδί μας δέν ἔχει καμμιά πιθανότητα νά πάρη πτυχίο;" Ἀλλ᾿ ὅμως ὁ Γέροντας προσευχόταν. Κάποτε μοῦ εἶπε "Ἄκουσε, τό βράδυ ἦλθε ὁ διάβολος καί μέ κτύπησε. Ἐγώ ἐπῆρα τόν σταυρό στό χέρι καί ἄρχισα νά προσεύχωμαι".
 Ἐγώ ἐπήγαινα στό παιδί μου φαγητό μέ λίγο λάδι μέσα ἀπό τό ἅγιο Εὐχέλαιο. Τόν ἔπεισα κατόπιν νά πάη στόν  γιατρό, ὁ ὁποῖος καί τοῦ δικαιολόγησε αὐτές τίς ἀπουσίες. Μετά ἀπ᾿ αὐτό τό γεγονός, ἐπῆγε στό πανεπιστήμιο καί ἔδωσε ἐξετάσεις καί τά σχέδια. Ἐπέστρεψε σπίτι μας καί μᾶς ἀνέφερε ὅτι ἀπομακρύνεται ὁριστικά ἀπό ἐκείνη τήν γυναῖκα. Ἐτελείωσε καλά τό πανεπιστήμιο καί στίς ἐξετάσεις τοῦ ἑξαμήνου ἐκείνου ἐπῆρε τόν βαθμό 8,8.
Προσευχόταν ὁ Γέροντας καί γιά τούς παντρεμμένους. Μία κοπέλλα δέν ἠμποροῦσε νά παντρευθῆ καί προσευχόταν γι᾿αὐτήν. Μετά ἀπό πολλές προσευχές του, αὐτή παντρεύθηκε καί ἀνεχώρησε στήν Γερμανία. Μετά ἀπό λίγα χρόνια τοῦ ἔστειλε ἕνα πακέτο ἀπό τήν Γερμανία. Ἄλλοτε τοῦ ἔστειλε χρυσοκέντητα ἱερατικά ἄμφια, τά ὁποῖα ὁ Πατήρ τά ἔδωσε στήν ἐκκλησία.
Ἕνας μαθητής του ἐδιηγεῖτο: "Ἐγώ κρατοῦσα νηστεία Τετάρτη καί Παρασκευή καί στίς τέσσερεις  μεγάλες  Νηστεῖες τοῦ ἔτους, ἀλλά οὐδέποτε ἠμπόρεσα νά κρατήσω τήν νηστεία μέχρι τίς 4 τό ἀπόγευμα. Κάποτε, στίς 13 Σεπτεμβρίου μοῦ εἶπε ὁ Γέροντας: Αὔριο εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ. Νά κρατήσης καί ἐσύ αὐστηρή νηστεία μέχρι τό βράδυ. Θά σέ βοηθήσω κι ἐγώ".
Τήν ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως δέν εἶχα καθόλου πεῖνα μέχρι τό βράδυ πού ξαπλώθηκε τό σκοτάδι, ἀλλά καί τότε εἶχα τήν συνηθισμένη πεῖνα, ἐπειδή δέν μοῦ εἶχε συμβῆ ποτέ νά περάσω μιά ὁλόκληρη ἡμέρα, χωρίς νά φάω τίποτε.
Ἕνας μαθητής του ἀπό τό Βουκουρέστι μᾶς ἐδιηγεῖτο: "Εἶχα πέσει στά χέρια ἑνός ἀπατεῶνος μέ ὑπόθεσι τήν πώλησι τοῦ σπιτιοῦ καί γι᾿ αὐτό ἤμουν ψυχικά πολύ φορτισμένος. Ὅταν ἐπῆγα στόν Γέροντα καί τοῦ ἐμίλησα γι᾿αὐτή τήν ὑπόθεσι, τόν παρεκάλεσα νά προσευχηθῆ γιά μένα. Μετά ἀπ᾿αὐτή τήν συνάντησι, σέ σύντομο διάστημα, κατώρθωσα ν᾿ἀπαλλαγῶ ἀπ᾿ αὐτή τήν στενοχώρια".
Τό 1985 μία μαθήτρια τοῦ Γέροντος, ὀνόματι Μαρία Π. ἤθελε νά πάη στά Ἱεροσόλυμα. Ὅταν ἄκουσε αὐτό ὁ Πατήρ, ἄρχισε νά προσεύχεται γι᾿ αὐτήν, ἀλλά καί ἡ Μαρία. Ὅταν κάποτε προσευχόταν ἡ Μαρία δίπλα στά Λείψανα τοῦ ἁγίου Καλλινίκου καί ἔκλαιγε γιά νά ἠμπορέση νά πάη, ἦλθε δίπλα της μία γυναῖκα καί τῆς εἶπε ὅτι θά τήν βοηθήση νά πάρη τήν ἔγκρισι ἀπό τήν Μητρόπολι.
Τήν δεύτερη ἡμέρα ἐπῆγαν μαζί στήν Μητρόπολι καί σέ μισή ὥρα εἶχε πάρη τήν ἔγκρισι γραπτή. Ὁ σύζυγος τῆς Μαρίας ἦτο ἀξιωματικός τοῦ στρατοῦ καί ὡς ἐκ τούτου, οὔτε αὐτός, οὔτε αὐτή δέν εἶχαν τήν ἄδεια νά βγοῦν ἔξω ἀπό τά σύνορα τῆς χώρας. Ἐκτός ἀπ᾿ αὐτό δέν εἶχε καί τά ἀναγκαῖα χρήματα καί ὅλα τά δικαιολογητικά γιά τήν ἀναχώρησι.
Παρ᾿ ὅλα αὐτά τά ἐμπόδια, μέχρι νά ἔλθη ἡ ἑπόμενη σειρά ὑπαλλήλων τῶν διαβατηρίων, τῆς ἐνέκριναν τήν ἀναχώρησι ἀπό τήν πατρίδα. Ἀνεχώρησε ἀπό τήν Ρουμανία μέ τό ἀεροπλάνο ἔχοντας μαζί της δύο ἀντικείμενα  γιά νά τά πουλήση, προκειμένου μέ τά χρήματα αὐτά νά ἐξασφαλίση τήν διαμονή της ἐκεῖ, τίς προσκυνηματικές ἐκδρομές καί τήν ἐπιστροφή της. Ὅμως στούς Ἁγίους Τόπους ἔστειλε ὁ Θεός αὐτοκίνητο τῆς ρουμανικῆς πρεσβείας καί τήν ἐπῆγαν παντοῦ δωρεάν, χωρίς ἡ ἴδια νά τούς γνωρίζη ἤ νά τό ἐπιδιώξη. Μετά ἀπό 27 ἡμέρες ἐπέστρεψε χαρούμενη στήν Ρουμανία.
Μία κυρία εἶχε μία κόρη πολύ ἄρρωστη, ἡ ὁποία δέν ἔκανε καμμία προσπάθεια πιέζοντας λίγο τήν θέλησί της, ὅπως ἄλλωστε τῆς εἶχαν εἰπεῖ καί οἱ γιατροί. Ἐπῆγε στόν Γέροντα καί τοῦ εἶπε ὅτι ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ προβλήματος δέν ἠμπορεῖ ἡ κόρη της νά συνεχίση τό πανεπιστήμιο. Ὅμως ὁ Πατήρ τῆς εἶπε: "Νά συνεχίση, νά συνεχίση τό πανεπιστήμιο". Πράγματι, ἡ κόρη, μέ τίς εὐχές τοῦ Γέροντος, συνέχισε καί ἐτελείωσε πολύ καλά τό πανεπιστήμιο.
Μία μαθήτριά του, ὀνόματι Κορνηλία, ἔλεγε: "Κάποτε ἔκαμα δύο ἱερατικές στολές καί ἐπῆγα νά τίς δείξω στόν Γέροντα. Ὅταν ἔφυγα ἀπό κοντά του, ἐπέρασα μέσα ἀπό ἕνα δάσος, ὅπου ἦσαν πολλοί τσιγγᾶνοι, παρότι μέ εἶχαν προειδοποιήσει νά μή περάσω ἀπ᾿ ἐκεῖ. Ἀλλά δέν μ᾿ ἔπιασε φόβος, διότι αἰισθανόμουν κάποια ἀόρατη προστασία καί δέν ἔπαθα τίποτε.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε περισσότερα πατώντας Ἱερομόναχος Ἠλίας Τσιορούτσα