Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ

 Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό Μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

 Γιά τήν ἑταιρεία «Σκοπιὰ» τό βάπτισμα εἶναι μία δημόσια συμβολική πράξη ἀφιέρωσης, ἀνεπι- φύλακτης καί ἀπόλυτης ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Ἰεχωβᾶ καί μάλιστα ὅπως αὐτό τό ἐκπροσωπεῖ καί τό παρουσιάζει ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά» ὡς ὁ μοναδικός καί ἀποκλειστικός ἀγωγός τοῦ Ἰεχωβᾶ Θεοῦ, σύμφωνα πάντα μέ τούς ἰσχυρισμούς της.
Συνήθως τά μέλη, πού προσηλυτίζονται ἀπό τήν αἵρεση βαπτίζονται στίς συνελεύσεις περιφερείας, πού λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο μετά ἀπό μιά δημόσια ὁμολογία ταύτισής τους μέ τό φρόνημα τῆς ἑταιρείας «Σκοπιά».
Γιά τούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ εἶναι ἀντιγραφική ἡ χριστιανική ἄποψη, ὅτι τό βάπτισμα εἶναι μυστήριο, πού παρέχει πνευματικά ὀφέλη στόν βαπτιζόμενο. Μάλιστα πολλές φορές στά ἔντυπα τῆς ἑταιρείας παρουσιάζεται μία σύγχυση μεταξύ τοῦ χριστιανικοῦ βαπτίσματος καί τοῦ βαπτίσματος τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου.
Ἡ κατάδυση στό νερό ἐκφράζει κατά ὁρατό τρόπο, αὐτό τόν συμβολισμό τῆς ἀπόλυτης ἀφιέρωσης. Εἶναι πράξη, πού δέν συγχωρεῖ ἁμαρτίες, ἀλλά ἐκδήλωση «ἱεροπρεποῦς ἀφιέρωσης στόν Ἰεχωβᾶ». Πῶς ἐκφράζεται ἡ ἀφιέρωση στή διακονία τοῦ Ἰεχωβᾶ; Μέ τή διάθεση πολύ προσωπικοῦ χρόνου στήν προώθηση τῶν ἀπόψεων τῆς ἑταιρείας μέσῳ τῶν ἐντύπων της καί ὄχι μόνο.

Τό γεγονός αὐτό ἀποδεικνύεται ἐμπράκτως μέ τήν προώθηση τῶν ἐντύπων τῆς ἑταιρείας στό ἔργο πόρτα – πόρτα, ἔργο πού ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά» τό χαρακτηρίζει διάδοση τῶν καλῶν νέων τῆς βασιλείας ἤ διακονία τοῦ ἀγροῦ.
Ἐάν ὁ Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ ἀνήκει στήν ἐσωτερική κατηγορία, πού ὀνομάζεται «εὐαγγελιζόμενος», πρέπει νά ἐργαστεῖ τοὐλάχιστον εἴκοσι ὧρες τό μῆνα γιά τήν ἑταιρεία, ἀφοῦ ἔχει πειστεῖ ὅτι ὁ σκοπός τῆς ἑταιρείας ταυτίζεται μέ τό θέλημα τοῦ Ἰεχωβᾶ.
Ἄν ἀνήκει στούς λεγόμενους «σκαπανεῖς» πρέπει νά διαθέσει τό λιγότερο ἑκατό ὧρες τόν μῆνα γιά τήν ἑταιρεία, ἐνῶ ἄν ἀνήκει στούς «εἰδικούς σκαπανεῖς» ἑκατόν σαράντα ὧρες τόν μῆνα κ.λπ. Ὁ νηπιοβαπτισμός, ἐπίσης, δέν γίνεται ἀποδεκτός.

 Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1956, 28 Δεκεμβρίου 2012