Ἡ Θεοτόκος εἶναι ταχεία βοηθός μας. (Μέρος Α') Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ἡ Θεοτόκος εἶναι ταχεία βοηθός μας

(Μέρος Α'). Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἔχω νά σᾶς εἰπῶ μιά ἱστοριούλα γιά νά ξέρετε πόσο γρήγορα ἔρχεται νά βοηθῆ ἡ Κυρία Θεοτόκος αὐτούς πού τήν ἔχουν σάν Μητέρα τους, πιστεύουν σ᾿ αὐτήν καί τήν καλοῦν πάντοτε σέ βοήθειά τους.
Μία πολύ πιστή καί εὐσεβής γυναῖκα, ἡ ὁποία ἔμεινε χήρα ἀπό νέα, μέ δύο παιδιά-δεδομένου ὅτι ὁ ἄνδρας της εἶχε πεθάνει στόν πόλεμο-,εἶχε μεγάλη εὐλάβεια στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν ὁποία τιμοῦσε ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς της διαβάζοντας τούς Χαιρετισμούς της μέ δάκρυα ἐνώπιον τῆς σεπτῆς Εἱκόνος της ὅπου προσευχόταν πολύ. Ἐδίδασκε καί τά παιδιά της ἀπό μικρά νά τήν προσκυνοῦν, νά λέγουν τό «Πάτερ ἡμῶν...», τό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί κάθε φορά συχνά εὐχές καί προσευχές πρός τήν Παναγία μας.
Καί τά παιδιά, σάν μικρά πού ἦταν, τήν ἐρωτοῦσαν:
-Μητέρα ποιά εἶναι αὐτή πού εἶναι στήν εἰκόνα;
Καί ἐκείνη τούς ἀπαντοῦσε:
-Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή σας Μητέρα.
-Ἀλλά ἐσύ δέν εἶσαι ἡ ἀληθινή μας μητέρα;
-Κι αὐτή τούς ἔλεγε: -Ὄχι, ἡ ἀληθινή σας μητέρα εἶναι στούς οὐρανούς καί ὀνομάζεται Μητέρα Παναγία.
-Ποιό εἶναι ἐκεῖνο τό παιδάκι πού τό κρατεῖ στήν ἀγκαλιά της; Τήν ἐρωτοῦσαν.
-Εἶναι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, τόν Ὁποῖον ἐγέννησε μέ τήν δύναμι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος Ἄνθρωπος.

Ἔτσι ἐδίδασκε ἡ δυστυχισμένη αὐτή μητέρα τά παιδάκια της μέσα ἀπό τήν καρδιά της ποιά εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί ὅτι Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή τους Μητέρα. Γι᾿ αὐτό τά παιδιά, ὅταν ἐσηκώνοντο κάθε πρωΐ ἀπό τό κρεββάτι, πρῶτα ἐπήγαιναν νά μιλήσουν μέ τήν  Μητέρα τους. Ἔκαναν μπροστά της μερικές μετάνοιες, ἔλεγαν τό «Πάτερ ἡμῶν...» καί μετά ἔλεγαν προσευχές πρός τήν Μητέρα τους, τήν Παναγία τιμώντας την, ἄν καί ἦταν τόσο μικρά, ἀνάλογα μέ τό μυαλό πού εἶχαν στήν ἡλικία τους αὐτή.
Κάποτε ἡ πονεμένη αὐτή γυναῖκα ἔπρεπε νά πάη νά θερίση στό χωράφι καί δέν εἶχε σέ ποιόν ν᾿ἀφήση τά παιδιά της. Συνήθως τά ἄφηνε μόνα τους κλειδωμένα μέσα στό σπίτι της. Ἔτσι καί τώρα, τά ἐκάλεσε, τούς ἄφησε φαγητό καί τούς εἶπε:
-Θά μείνετε μόνα σας στό σπίτι. Ἐγώ πηγαίνω στό χωράφι, διότι ἔχω πολλή δουλειά νά θερίσω.
-Καί τά παιδιά της, τήν ἐρώτησαν:
-Καί ἐμεῖς μέ ποιόν θά μείνουμε;
-Νά, νά μείνετε μέ τήν Μητέρα σας-καί τούς ἔδειξε τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας- μπροστά στήν ὁποία ἦταν ἀναμμένο καντήλι. Ἀκόμη τούς εἶπε: Ἡ Μητέρα σας παραμένει μαζί σας καί σᾶς προστατεύει, ἀλλά νά εἶσθε προσεκτικοί. Νά προσεύχεσθε, ὅταν ἔχετε ἀνάγκη στήν ψυχή σας, νά τήν παρακαλῆτε κι Αὐτή θά σᾶς προστατεύη.
Ἔκανε καί ἡ ἴδια τρεῖς μετάνοιες στήν Παναγία, λέγοντας:
-Κυρά μου Παναγία, σκέπασε τά παιδιά μου, διότι δέν εἶναι δικά μου, ἀλλά δικά σου.
Τά παιδιά ἐπίστευσαν ἀκράδαντα ἀπό τήν μητέρα τους ὅτι δέν θά μείνουν μόνα τους, ἀλλά θά μείνουν μέ τήν Μητέρα τους τήν Παναγία, πού μένει στούς οὐρανούς. Καί ἔφυγε γρήγορα γιά τό χωράφι, ἀφοῦ ἐκλείδωσε τό σπίτι της, ἀφήνοντας μέσα τά παιδιά της. Τά παιδιά, ὅταν προσηύχοντο, ὁ νοῦς τους ἐπήγαινε στό παιγνίδι. Ἔτσι ἐξέχασαν τίς συμβουλές τῆς μάννας τους. Προσευχήθηκαν  λίγο καί κατόπιν παρασύρθηκαν ἀπό τό παιγνίδι καί ἄρχισαν νά παίζουν μέ τήν φωτιά. Ἡ μητέρα τους, ὅπως εἴπαμε, τά ἐκλείδωσε μέσα στό σπίτι γιά νά μή τριγυρνοῦν ἔξω, γνωρίζοντας ὅτι μετά ἀπό μισή ἡμέρα θά ἐγύρζε στό σπίτι.
Παίζοντας τά παιδιά μέ τήν φωτιά, ἄναψε τό σπίτι ὁλόκληρο καί καιγόταν. Πρῶτα εἶδαν ὅτι ἐπῆραν φωτιά τά ροῦχα τοῦ σπιτιοῦ, τά χαλιά καί ὅ,τι ὑπῆρχε ἐπάνω σ᾿ αὐτά. Κατέφυγαν πρός τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας. Πιάσθηκαν μέ τά χέρια τους ἀπό τήν Εἰκόνα της καί ἐκραύγαζαν: «Μητέρα, Μητέρα, μή μᾶς ἀφήνης!  Φωτιά!
Ἦταν μεσημέρι καί ἔκανε πολλή ζέστη ἔξω. Τό σπίτι εἶχε ἀπό παντοῦ κυριευθῆ στίς φλόγες. Οἱ γείτονες ἔτρεξαν καί μέ ὅ,τι μποροῦσαν, προσπαθοῦσαν νά σβήσουν τήν φωτιά.

   Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 2010

Ἀναβάσεις
 1 Σεπτεμβρίου 2013

Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε  Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα