Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Ἡ βλασφημία. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος


Ἡ βλασφημία

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Βαθμιαία ἄρχισε ἡ συστηματοποίηση τῶν βασάνων καί κατόπιν οἱ τραμποῦκοι κατέληξαν σε ἀκόμη πιό ἄθλιους τρόπους. Ὅταν ὁ Μπογδανοβίτσι ἦταν πολύ ἄρρωστος καί  κανένας δέν τόν κοιτοῦσε,  τότε κάποιος εἶπε τά ἑξῆς:
- Κοίτα τον, θά πεθάνει ἀβάπτιστος. Ἐλᾶτε νά τόν βαπτίσουμε!
Μέ φρικτά χαχανιτά τόν ἐπῆραν ἀπό τά πόδια καί τόν ἔχωσαν μέ τό κεφάλι στήν τουαλέτα γεμάτη ἀκαθαρσίες ἀπό τά ὁποῖα ρούφηξε ἀρκετά γιά νά μή πνιγεῖ. Τέτοιου εἴδους «βαπτίσεις» ἐγίνοντο συχνά.
Ὅταν ὁ Μπογδανοβίτσι ἦταν ἑτοιμοθάνατος, ἄλλος φιλότιμος  εἶπε στούς ἄλλους:
- Κοιτᾶξτε, πεθαίνει ἀκοινώνητος!
Καί ἐπῆρε ἀκαθαρσίες καί τίς ἔβαζε μέ τό ζόρι στό στόμα του.
Τίς τελευταῖες στιγμές τῆς ζωῆς του ὁ Μπογδανοβίτσι εἶπε σ᾿ ἕναν, ὁ ὁποῖος τόλμησε νά ὑψώσει τήν φωνή του καί νά τόν ὑπερασπισθεῖ:
-Σᾶς παρακαλῶ νά μέ συγχωρήσετε. Ἔσφαλα. Δέν ἐπίστευα ὅτι κάποτε θά φθάσω ἐδῶ. Δέν ἐπιτρέπεται νά ἀστειεύεται κανείς μέ τόν διάβολο. Πεθαίνω σάν ἕνας παλιάνθρωπος καί δέν ἔχω καμμιά ἐλπίδα. Ἐάν εἶναι δυνατόν συγχωρέστε με! Κανείς ποτέ νά μή δέχεται οὔτε τήν παραμικρά «συμμαχία» μέ τόν διάβολο. Ἐγώ εἶμαι θῦμα τῶν λαθῶν μου.
Ἄς διδαχθοῦν οἱ ἄνθρωποι νά μή κάνουν ὅ,τι ἔκανα ἐγώ.
Μέ τόν καιρό ἡ κατάσταση ἔφτασε σέ μιά ὁμαδική τρέλλα μέ τρόπους καί συμπεριφορές, ὅσο γινόταν πιό τραγελαφικές. Ἰδού ἕνα παράδειγμα: Ὁ Τσουρκάνου βρίσκεται μπροστά σέ μιά τρομοκρατική καί παραμορφωμένη ψυχικά ὁμάδα γιά πολύ καιρό. Ὅλοι τρέμουν λές καί εἶναι ἠλεκτροκτυπημένοι, ἀλλοπαρμένοι, ἔντρομοι.  Κανένας δέν τολμᾶ νά σκεφτεῖ κάτι ἄλλο, παρά μόνο τήν Γραμμή τοῦ Τσουρκάνου. Πολλοί ἁμιλλῶνται πῶς νά τόν τέρψουν.
- Γδυθεῖτε! Διατάζει ὁ Τσουρκάνου. Ἐσύ εἶσαι παρθένος....ἐνῶ ἐσύ (καί δείχνει κάποιον ἄλλο) εἶσαι ὁ ἅγιος Ἰωσήφ. Θ᾿ ἀποδείξουμε τώρα πώς ἦταν δυνατόν νά ἐνσαρκωθεῖ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, νά τόν πάρει ὁ διάβολος, ἀπό μιά Παρθένο πού ἔμεινε για πάντα Παρθένος.
Λοιπόν, Μαρία, δείξε τόν πισινό σου! ἔτσι, ἔτσι ... (ἀκολουθεῖ μιά ἀνήκουστη βλασφημία τήν ὁποία μόνο ἕνας δαιμονισμένος νοῦς μποροῦσε νά τήν φανταστεῖ). Ὁ  σκοπός ὁμολογουμένως τῶν βασανιστῶν ἦταν νά σκοτώσουν τήν πίστη στόν Θεό μέσα στόν νοῦ καί στήν καρδιά τῶν κρατουμένων. Λόγῳ τῆς εὐλάβειάς μας πρός τήν Θεοτόκο δέν γράφουμε ἐδῶ ἀκέραια τήν ἀφήγηση τοῦ συγγραφέα.
Ζητοῦμε νά μέ συγχωρέσετε διότι γράφω τέτοια ἀσεβῆ καί βλάσφημα λόγια γιά τήν Θεοτόκο. Τό κάνουμε μέ τρόμο καί πόνο, ἀλλά πιστεύουμε  ὅτι ὁ κόσμος χρειάζεται αὐτό τό σόκ γιά νά ξυπνήσει. Ἕνας κόσμος, πού ὁ ἴδιος εἶναι πνευματικά ἀλλοτριωμένοςς, χρειάζεται νά γνωρίζει τέτοιες φρικαλεότητες γιά νά ἐκπλήττεται καί νά αἰσθάνεται ἔντονα τό χάσμα στό ὁποῖον ὀλισθαίνει.
Αὐτό τό ὁποῖον διέταξε ὁ Τσουρκάνου ἐκτελέσθηκε. Ναί, κύριοι, οἱ αἰσθήσεις ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων λειτουργοῦσαν  σύμφωνα μέ τίς διατεταγμένες ἀποφάσεις τοῦ Τσουρκάνου, μέσω τῆς ἔντονης τρομάρας πού ἐξασκοῦσε στά θύματά του.
Εἶναι ἡ ἀφύσικη καί ἀνατρεπτική διαδικασία τῶν ὑψηλῶν πνευματικῶν βιωμάτων στά ὁποῖα ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ὑποτάξει τίς αἰσθήσεις καί τίς ὀρμές του, πού ὑποτάσονται σέ μερικές βαριές δοκιμασίες, ὅπως ἔγινε στήν περίπτωση τῶν ἁγίων καί τῶν μαρτύρων.
Καθώς ἐξετελεῖτο δημόσια αὐτό τό πανάθλιο καί ἐλεεινό ἔργο, μέ ἕνα σῆμα τοῦ Τσουρκάνου τό ἀκροατήριο ξέσπασε σέ σκανδαλώδη γέλια, ζητωκραυγές καί κοροϊδίες τῶν ἱερῶν πραγμάτων.
Ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι εἶχαν χαμένα καί ἀλλοίθωρα τά βλέμματά τους, ἔμοιαζαν μέ φἴδια πού ἐπιτίθενται, μέ θηρία πού δαγκώνονται πρίν πεθάνουν, μέ  τρελλούς ἤ δαιμονισμένους. Ἡ ἔκφραση τῶν προσώπων τους ἦταν ἀγριωπή.
Οἱ χειρονομίες τους ἀνήσυχες καί σάν ἐξαρθρωμένες. Ὅλοι ἦταν ἀναγκασμένοι νά χειροκροτοῦν, ἀλλά ὄχι ὅλοι στόν ἴδιο ρυθμό, ἔντασι καί χρόνο, διότι ὁ καθένας τους εἶχε φτάσει σ᾿ ἕνα ὡρισμένο βαθμό ἀντοχῆς, λόγῳ ψυχικῆς καί σωματικῆς κατάπτωσης.
Ἡ φαντασία ἄρχισε νά λειτουργεῖ πυρετωδῶς καί περιγελάστηκαν κλιμακωτά καί ἄλλα ἱερά γεγονότα τοῦ Χριστιανισμοῦ: Ἡ διαφυγή στήν Αἴγυπτο, ἡ ἐπί  τοῦ Ὄρους Ὁμιλία, οἱ Ἀπόστολοι, ὁ Ἰησοῦς καί ἡ Μαρία Μαγδαληνή, τό Πάσχα κτλ. Δι΄ αὐτῶν τό Καθεστώς ἐπεδίωκε τήν καταστροφή τῆς πίστεως, τό τελευταῖο προπύργιο της ἀνθρώπινης ἀντίστασης, πού εἶχε ἐξορισθεῖ ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ σκότους.

4 Ἰουλίου 2013
 ________________________________________________

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου