«Κόπηκε ἡ ἁλυσίδα στά τρία...». Πῶς ἐγνώρισε τόν Χριστό ὁ διάκονος Ἀθανάσιος. Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

«Κόπηκε ἡ ἁλυσίδα στά τρία...».

Ἕνα ἄλλο περιστατικό πού, νομίζω, ὅτι μπορεῖ νά καταταχθῆ στά λεγόμενα σημεῖα εἶναι καί τό ἑξῆς. Συνέβη στόν ἴδιο  καθηγητή, τήν ἡμέρα τῆς βαπτίσεώς του στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἰδού τί μοῦ εἶπε:
«Ὅταν βαπτίσθηκα τόν Ἰανουράριο τοῦ 2000, μαζί μέ ἄλλους τρεῖς καθηγητές τοῦ γυμνασίου μας, ὁ π. Μελέτιος μᾶς φόρεσε στόν λαιμό καί ἀπό ἕνα σταυρό.Ἦταν κοκκάλινος καί ἀντί γιά σχοινί  εἶχε λουρί.
Ἐμένα δέν μοῦ ἄρεσε τό λουρί καί τήν ἄλλη ἡμέρα ἐπῆγα σ᾿ ἕνα μαγαζί κι ἀγόρασα ἐπίχρυση ἁλυσίδα. Ἐνῶ εἶχα περάσει τόν σταυρό καί ἤμουν ἕτοιμος, κρατώντας τον στά χέρια  γιά νά τόν φορέσω, ξαφνικά κόπηκε στά τρία τεμάχια. Τά δύο ἄκρα ἔμειναν στά χέρια μου καί τό μεσαῖο τεμάχιο μαζί μέ τόν σταυρό ἔπεσε κάτω στό πάτωμα.
Τότε κατάλαβα ὅτι καί τό λουρί τοῦ σταυροῦ εἶναι ἁγιασμένο, γι᾿αὐτό ἴσως ἐπέτρεψε ὁ Πανάγαθος Θεός νά μοῦ συμβῆ αὐτό τό γεγονός.

Πῶς ἐγνώρισε τόν Χριστό ὁ διάκονος Ἀθανάσιος

«Γεννήθηκα στήν Κατάγκα (νότιο Κογκό) τό 1948 στό χωριό Τσικούτα Μπάνκου. Ὁ πατέρας μου ἦταν εἰδωλολάτρης καί ἡ μητέρα μου προτεστάντισα. Ἐγώ σπούδασα σέ ρωμαιοκαθολικό σχολεῖο καί ἀκολούθησα αὐτή τήν ἐκκλησία. Τό 1966 ἔδωσα ἐξετάσεις καί πέτυχα νά μπῶ σέ γραφεῖο τοῦ σιδηροδρομικοῦ σταθμοῦ. Μετά ἀπό ἐννέα χρόνια ἔγινα καί ὑπεύθυνος τοῦ γραφείου.

Συχνά προσευχόμουν στό δωματιό μου νά μέ ὁδηγήσει ὁ Θεός στήν ἀληθινή ὁδό καί νά μέ ἀξιώσει τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Κάποια ἡμέρα ἐπῆγα στά μαγαζιά τῆς πόλεως Λικάσι, ὅπου εἶχα μεταφερθῆ, λόγῳ τῆς δουλειᾶς μου. Σέ κάποια μέρος εἶδα μία ἐκκλησία. Εἶδα ἔξω πολλούς ἀνθρώπους. Τούς ἐρώτησα καί μοῦ εἶπαν ὅτι αὐτή ἡ ἐκκλησία λέγεται ὀρθόδοξη. Πράγματι ἦταν ἡ ἐκκλησία τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος τοῦ Λικάσι, πρός τιμήν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Μέχρι τότε ἤξερα καί ἐπίστευα ὅτι ἦταν ἀληθινή μόνο ἡ Ρωμαιοκαθολική ἐκκλησία.
Μία θεία δύναμις μέ ὤθησε νά μπῶ μέσα. Αἰσθάνθηκα χαρά καί ψυχική ἀγαλλίασι. Ἄρχισα νά προσεύχομαι μπροστά στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ἔλαβα θεία πληροφορία μέσα μου ὅτι αὐτή εἶναι ἡ Ἐκκλησία πού ἄφησε στόν κόσμο ὁ Χριστός γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι, δέν διδάχθηκα οὔτε ἀπό κατηχητή, οὔτε ἀπό ἱερέα γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ πληροφόρησε μέσα στήν καρδιά μου γιά τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας.
-Πάτερ Ἀθανάσιε, τί ἔχεις νά μᾶς εἰπῆς γιά τόν πνευματικό σου πατέρα, μακαριστό Κοσμᾶ Γρηγοριάτη;
Ἦταν ὁ πρῶτος ἱεραπόστολος τῆς περιοχῆς Κατάγκα τοῦ Κογκό. Ἐκήρυττε , ἐβάπτιζε καί ἔκτιζε ἐκκλησίες. Δέν σταμάτησε καθόλου τό ἔργο αὐτό τοῦ Θεοῦ, μέχρι τόν θάνατό του. Βοηθοῦσε τούς πτωχούς, τούς ἀσθενεῖς. Τούς μετέφερε ὁ ἴδιος στά νοσοκομεῖα. Πλήρωνε γιά τήν θεραπεία τους καί τά φάρμακά τους. Ἐπισκεπτόταν τούς ἀσθενεῖς στά νοσοκομεῖα. Ἐπήγαινε τρόφιμα στούς φυλακισμένους. Τούς κατεσκεύασε ξύλινα κρεββάτια, διότι μέχρι τότε ἐκοιμῶντο στό τσιμεντένιο δάπεδο.
Στούς δρόμους, πού ταξίδευε, εἶχε εἰδική ἁλυσίδα μέ τήν ὁποία τραβοῦσε τά καρότσια τῶν χωρικῶν πού μετέφεραν ἀπό μακρινές ἀποστάσεις κάρβουνα καί γλυκοπατάτες στό Κολουέζι.
Ἐγώ καί ὁλόκληρη ἡ οἰκογένειά μου εἴμαστε δικά του πνευματικά παιδιά. Αὐτός μᾶς κατήχησε καί μᾶς ἐβάπτισε στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο τῆς πόλεως Λικάσι τό ἔτος 1985. Μᾶς ἐκήρυξε γιά τά ὀρθόδοξα δόγματα, τήν Ἁγία Γραφή, τίς αἱρέσεις, τό νόημα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τήν ἱστορία καί τούς διωγμούς τῆς Ἐκκλησίας μας...
Ὁ πατήρ Κοσμᾶς μᾶς ἐδίδαξε τόν ζωντανό λόγο τοῦ Θεοῦ μέ τά ἔργα του καί τό παράδειγμά του. Ἦαν ἀληθινός ἱεραπόστολος. Πιστεύω ὅτι εἶναι κοντά στούς Ἁγίους. Εἶναι καί ζωντανός κοντά μας. Ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύη μέ εἰρήνη.

Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις

___________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

  Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας π. Δαμασκηνός - Ιεραποστολικές ιστορίες