Ομιλία του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου για τη Μικρά Ασία

Ομιλία του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου για τη Μικρά Ασία

    Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος θα μιλήσει με θέμα το δράμα των  Ελλήνων της Μικράς Ασίας κατά τα χρόνια 1914-1922. Η ομιλία θα διεξαχθεί στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονα Γλυφάδας ( δίπλα στο γήπεδο του Γκολφ) την Κυριακή, 20 Ιανουαρίου στις 10.30 π.μ. Θα ακολουθήσει συζήτηση.


Η ομιλία του θα έχει βάση το ιστορικό του μυθιστόρημα «Μέρες Αποκάλυψης στην Ιωνία» ( Έκδοση Αρχονταρίκι) και θα αναπτύξει τις αγωνίες των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τη διχόνοια στην Ελλάδα, τους φόβους και τις ανησυχίες που ένιωθαν από την δράση των τσετών κατά την περίοδο 1914-1919, τις ελπίδες τους μετά τις νίκες των Συμμάχων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη χαρά και αγαλλίαση τους από την απελευθέρωση τους, την απογοήτευσή τους από τα εγκληματικά λάθη της πολιτικής ηγεσίας  στην Ελλάδα και από την προδοσία των συμμάχων, την καταστροφή και τις μεγάλες δυσκολίες να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ελλάδα.
Σκοπός της ομιλίας του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου στη Γλυφάδα και αυτών που  θα ακολουθήσουν στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, είναι να διατηρηθούν στους νεότερους οι μνήμες των Μικρασιατών και να υπάρχουν ως αδιάψευστες μαρτυρίες της ιστορικής αλήθειας. Ένας ακόμη σκοπός είναι η ιστορική αλήθεια να διατηρηθεί ατόφια και όχι μέσα από τους μαρξιστικούς και φροϋδικούς ηθμούς, που διαστρέφουν την ιστορική πραγματικότητα. Ενδεικτική  της αλλοίωσης της ιστορικής αλήθειας είναι η δήλωση ιστορικού σε πρόσφατο συνέδριο, ότι «τα όσα κυκλοφορούν περί γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας είναι καθαρά το συναισθηματικό μέρος της αφήγησης του παππού και της γιαγιάς, αφού τα τουρκικά αρχεία δεν δόθηκαν ακόμη προς έρευνα και μελέτη» (!!!). Ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας των Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος του απάντησε ότι τα τουρκικά αρχεία είναι στη διάθεση του κάθε ενδιαφερομένου και πνευματικές διασημότητες, δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί της Τουρκίας, διώχθηκαν επειδή την κατηγόρησαν μετά τα όσα διάβασαν. Και διερωτήθηκε, πέραν των τουρκικών αρχείων δεν έχουν για τον κ. καθηγητή σημασία τα όσα αναγράφονται στα αρχεία της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και άλλων Δυτικών χωρών, δεν φτάνουν οι γραπτές μαρτυρίες των Μοργκεντάου και Χόρτον, δεν φτάνει η μαύρη βίβλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν φτάνει το μαρτύριο του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης και των άλλων Αρχιερέων, ιερέων και των χιλιάδων του απλού λαού;
Οι κεμαλικοί και οι μετακεμαλικοί Τούρκοι εξουσιαστές δεν θέλουν να αποδεχθούν τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων, γιατί φοβούνται ότι η ασταθής ισορροπία της χώρας τους θα κλονιστεί αν πέσουν οι μάσκες και οι μύθοι, ως προς τη σύγχρονη ιστορία της. Γι’ αυτό και τη διαστρέβλωση της ιστορίας την στηρίζουν μόνο στην κοσμική ισχύ τους. Ένας όμως μη Τούρκος επιστήμονας τί λόγους  έχει να μένει μακριά από την αλήθεια και η άποψη του να συμπίπτει με αυτήν της Τουρκίας;

Η άποψη του κ. καθηγητού είναι αρνητικά εντυπωσιακή. Μοιάζει σαν   να υποστηρίξει ένας άλλος καθηγητής στην Ελλάδα, πως  οι μαρτυρίες των θυμάτων του Ναζισμού είναι προϊόν συναισθηματικής φόρτισης  και δεν είναι η πλήρης ιστορική αλήθεια, αφού δεν λήφθηκαν υπόψιν τα ναζιστικά αρχεία και οι απόψεις του Χίτλερ και των συνεργατών του. Το ίδιο και  για την αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ,  καθηγητής  να υποστηρίξει πως τα γκουλάγκ και η εξόντωση των εκατομμυρίων πολιτών είναι υπό «επιστημονική αίρεση», αφού δεν λαμβάνονται υπόψη τα σοβιετικά αρχεία και οι απόψεις  του Στάλιν και των ηγετών της KGB....
Η ιστορική αλήθεια δεν είναι ο μέσος όρος της μαρτυρίας του αθώου θύματος και αυτής του εγκληματίου θύτου. Δεν επιβιώνει  επίσης στον χρόνο ως αλήθεια  το ψέμμα  που επιχειρεί να επιβάλλει  ο νικητής σε έναν πόλεμο, επειδή έχει μεγαλύτερη ισχύ. Αυτή είναι η επισφαλής εφαρμογή του δικαίου του ισχυροτέρου, που  οδηγεί στον εκφασισμό της ζωής, στον εκμαυλισμό των συνειδήσεων, τελικά στην ανθρώπινη παρακμή και στη διαιώνιση της διεθνούς αναταραχής. Μόνο η αλήθεια και η δικαιοσύνη οδηγούν στην κάθαρση και στη διεθνή ασφάλεια. Και για να υπάρξει η αλήθεια είναι απαραίτητες οι ιστορικές μαρτυρίες και οι ανιδιοτελείς και ανόθευτες ιδεολογικά ιστορικές έρευνες.