Ὁ ἱερομόναχος μεγαλόσχημος π. Δανιήλ (Θεόδωρος Σάντου). Μέρος Γ'

Ὁ ἱερομόναχος μεγαλόσχημος π. Δανιήλ
(Θεόδωρος Σάντου)

Μέρος Γ'

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

«Κατόπιν πρέπει νά πνευματικοποιήσουμε τίς σχέσεις μας καί μεταξύ μας. Νά ζῆς καθημερινά τήν χαρά, ὅταν συναντηθῆς μ᾿ ἕνα ἄνθρωπο. Οἱ Πατέρες ἔλεγαν αὐτό τόν θαυμαστό λόγο: «Εἶδες τόν ἄνθρωπό σου, εἶδες τόν Θεόν σου». Γιά νά κερδίσης κάποιον, κάνε ὅπως μᾶς διδάσκει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος: «Νά βάζης μπροστά του τά καλά του ἔργα καί νά τόν ἐγκωμιάζης».
«Ὁ μοναχός ἐγκατέλειψε τά πάντα γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτός πού ἀγαπᾶ τόν Ἰησοῦ μένει σκυμμένος μέ τό κεφάλι του ἐπί τό στῆθος Του, ἀναπαύεται δίπλα Του, μένει στό  λιμάνι τῆς ἀναπαύσεως. Γι᾿ αὐτό καί ὁ μοναχός μπορεῖ καί πρέπει ν᾿ ἀναπαύη τούς κουρασμένους ἀπό τά βάσανά τους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔρχονται σ᾿ αὐτόν».
«Οἱ μοναχοί ἀγκυροβόλησαν στό λιμάνι τῆς καρδίας τοῦ Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος καταπραΰνει τίς φουρτοῦνες μόνο μέ τόν λόγο Του. Συνεπῶς μπορεῖ καί αὐτός νά καταπαύση τίς ψυχικές φουρτοῦνες τῶν ἀνθρώπων, μπορεῖ νά τούς δώση τήν εἰρήνη, τήν ὁποία τόσο πολύ ἔχουν σήμερα ἀνάγκη οἱ ἄνθρωποι».
«Ὁ μοναχός εἶναι ὁ ὁλοκληρωμένος ἄνθρωπος, ὑγιής καί ἁρμονικός ψυχικά, ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος συνεχῶς ἀναγεννᾶται καί αὐξάνει στό μέτρο τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ὑπόδειγμα καί εἰκόνα χριστιανικῆς ζωῆς καί συνεπῶς μπορεῖ καί πρέπει νά βοηθῆ τούς ἄλλους γιά νά ὁλοκληρωθοῦν πνευματικά».
«Ἀλλά γιά νά ἠμπορῆ ὁ μοναχός νά εἰρηνεύη, νά θεραπεύη καί νά ἀναπαύη πνευματικά τούς ἄλλους πρέπει πρῶτα νά κάνη αὐτό τό ἔργο στόν ἑαυτό του: Νά εἰρηνεύη ψυχικά, νά θεραπευθῆ, νά ὁλοκληρωθῆ, νά γίνη κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον ὅλους τούς πληροῖ καί τούς ἀναγεννᾶ».
«Ἡ ἐπιμονή στά καλά ἔργα, ὁδηγεῖ στήν γνῶσι τοῦ ἑαυτοῦ μας καί αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ στήν μετάνοια καί στά δάκρυα, τά ὁποῖα εἶναι τό αἷμα τῆς ψυχῆς, ἐνῶ αὐτά μᾶς ὁδηγοῦν στήν διάκρισι, στήν ἐπίγνωσι, στήν ἐξέτασι τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, στήν ἀγάπη τοῦ ἀγαθοῦ, στήν γλυκύτητα τῶν καλῶν ἔργων, τῆς ὑπομονῆς, τῆς ἀσκήσεως, τῆς προσευχῆς, τῆς καλωσύνης καί ὅλων τῶν ἀρετῶν. Καί ὅλα αὐτά μέ τήν χάρι καί βοήθεια τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Ἦτο φῶς ἀναμμένο στό κηροπήγιο καί ἐφώτιζε μέχρι μακριά τούς γύρω του.
Ὁλόκληρες  νύκτες περνοῦσε μέ τούς φίλους του, πού ἐπιθυμοῦσαν νά ἀκούσουν τίς νέες συμβουλές του, μέ τίς ὁποῖες τούς ἐξέπληττε ὁ π. Δανιήλ. Λαχταροῦσε νά βάλη θεμέλια στό πνευματικό του καθίδρυμα, τό Ἡσυχαστήριο Ραρέου, μέ μία ἐνάρετη ζωή, πού νά ἀσχολεῖται κυρίως μέ τήν προσευχή καί τόν ἁγιασμό τῶν μοναχῶν.
 Ἡ βίαιη ἀπομάκρυνσίς του καί ὁ θάνατός του στίς φυλακές τῆς πόλεως Ἀϊούντ, μακριά ἀπό τήν ἀγαπημένη του ἡσυχαστική Ἑστία, χάρις στόν ζῆλο του γιά τήν κατάκτησι τῶν πνευματικῶν ἀπολαύσεων, δέν ἔμειναν χωρίς πνευματικούς καρπούς. Ἐξέφυγε τήν προσοχή πολλῶν γιά νά δεχθῆ μέσα του τό φιλοκαλικό ἦθος τῆς προσευχῆς καί ἁγιότητος, ὅπως τοῦτο ἐξαπλώθηκε σέ διάφορες περιοχές τῆς Ρουμανίας.
Τό ἔτος 1955, ὁ ποιητής Βασίλειος Βοϊκουλέσκου, στενός του φίλος, ἔγραφε:
«Ὀνειρεύομαι συχνά τήν Μολδαβία τήν ἀπό πολύ παλαιά οὐράνια,
νά εὐφραίνεται μέσα στόν ἀστερισμό τῶν λευκῶν ἁγίων Σκητῶν·   πνευματική δόξα ἀρχίζει νά ἐμφανίζεται,
σάν κρυφοί της κτίτορες τῶν σπηλιῶν καί τῶν τάφων.
Πρός τό Ραρέου τότε παίρνει δρόμο ἡ σκέψις μου.
Σέ βλέπω νά ὑπηρετῆς στό «Ἀναμμένο Πῦρ» σάν ἕνα θαῦμα
στό ποίημα τοῦ Ἡσυχαστηρίου σου,
πού εἶναι περιβεβλημένο μέ τόν χρυσό τῆς ὑψηλῆς προσευχῆς.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος