Γερόντισσα Αναστασία της Ι.Μ. "Κυρά των Αγγέλων". Μέρος Ζ΄

Θαυμαστά περιστατικά από τον βίον της Γεροντίσσης Αναστασίας (Β')

Μαρτυρίες

Μαρτυρίαι Αικατερίνης Βλάχου ανεψιάς της Γεροντίσσης Αναστασίας

Η κυρία Αικατερίνη Βλάχου είναι ανεψιά της Γεροντίσσης Αναστασίας. Είναι θυγάτηρ του αδελφού της Συμεών και της Αλεξάνδρας. Παιδιόθεν επεσκέπτετο το μοναστήρι και την θεία της. Ενθυμείται πολλά πράγματα γύρω από την ζωή της θείας της καθώς και σχετικές διηγήσεις.
 Το ξεκίνημα της Γεροντίσσης ως δοκίμου μοναχής στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Μελικίων ήταν οδυνηρό. Ένα δεκατριάχρονο παιδί επεδόθη σε αυστηρότατη άσκησι λαβόν πείραν των επιθέσεων του δαίμονος ο οποίος της παρουσίαζετο για να την τρομάξη και να την αναγκάση να επιστρέψη στο πατρικό της.
Με προσευχή και απόλυτη πενία διήλθε τις ημέρες της ζωής της στην Κυράν. Με χειρωνακτική εργασία στα κτήματα εκέρδιζε τον ολιγοστό άρτο της διατροφής της και έκαμνε ελεημοσύνες.
Παντελώς αγράμματη έμαθε να διαβάζη και να μελετά φωτισθείσα από τον Θεό ο οποίος την καθωδηγούσε προς σωτηρία. Αγριολάχανα άνευ ελαίου εστόλιζαν την τράπεζα της και νερό μεμετρημένο. Ανυπόδητη παρέμενε όλο το χρόνο ακόμη και στους παγετούς. Εκοιμάτο επί δύο σανίδων και αγρυπνούσε καθημερινά σχολάζουσα σε προσευχές. Καθοδηγούσε πνευματικά πολλούς ανθρώπους από διάφορα μέρη της πατρίδος μας και του εξωτερικού.
Στην Ηγουμενίτσα εγινόταν πανήγυρις όσες φορές μετέβαινε εκεί προς τακτοποίησι υποθέσεων της Μονής.
Ήταν ηθικοτάτη και αυστηροτάτη με τους προσκυνητάς. Δεν επέτρεπε την είσοδο σε πρόσωπα μη ευπρεπώς ενδεδυμένα και προκλητικά και παρ' όλον το ελεγκτικό ύφος της ουδείς την παρεξήγει ή την αποστρεφόταν.
Η συνεχής μελέτη εμόρφωσε κατά Θεό το πνεύμα της δι' αυτό και ωμιλούσε ενώπιον πυκνού ακροατηρίου ερμηνεύουσα το Ιερό Ευαγγέλιο και τους Πατέρας της Εκκλησίας.
Εστήριζε πνευματικώς τους χριστιανούς διά λόγου, συμβουλών, παραδείγματος και επιστολών τις οποίες συνέτασσε η ανεψιά της αρχίζουσα έτσι: «Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί». Ουδέποτε συνεβούλευε δίχως να έχη προηγηθεί έμπονος και έμπυρος προσευχή. Ήταν πάμπτωχος και συνάμα ελεήμων από το έσοδο του κόπου της και την αγάπη του λαού του Θεού.
 Με τα λεωφορεία την επεσκέπτονταν οι πιστοί για να ζητήσουν την ευχή και προσευχή της.
 Εξεδιώχθηκε ανηλεώς του κελλιού και της Μονής ακόμη και διά δικαστικών αποφάσεων, όμως δεν εξέλιπε η γιγαντιαία πίστις της διά της οποίας επεράτωσε επιτυχώς το μοναχικό στάδιο αθλήσεώς της. Εκοιμήθη εν Κυρίω οσιακώς.

Πλην των ανωτέρω η κυρία Αικατερίνη μας διηγήθη και τα εξής θαυμαστά περιστατικά.

Προλέγει τι περί του δύσκολου τοκετού

Η μήτηρ της κυρίας Αικατερίνης, Αλεξάνδρα Βλάχου, όταν ήταν έγκυος εις αυτήν επήγαινε σε εργασία στα κτήματα και πάντοτε επέρνα και από την Μονή για να προσκυνήση. Κάποια ημέρα συνήντησε μία γνωστή της στο μοναστήρι και επειδή είχε ήδη δύο θήλεα τέκνα της είπε εκείνη: «τώρα έρχεται και ο γιος!». Ακούσασα η Γερόντισσα τα λεγόμενα είπε με βεβαιότητα: «Όχι, κόρη θα είναι πάλι. Θα κινδυνεύση αρκετά, όμως η Παναγιά η Κυρά θα μας το χαρίση ζωντανό και υγιές!». Και συνέχισε: «Είδα εν ώρα προσευχής εις την Εικόνα του Τιμίου Προδρόμου εις το τέμπλον εν ματωμένον κορίτσι στο πινακίδιο όπου και η κεφαλή του Θείου Βαπτιστού. Συγχρόνως η φωνή της Θεοτόκου με διεβεβαίωσε ότι θα ζήση και θα είναι υγιές». Όντως η μήτηρ της κυρίας Αικατερίνης είχε δυσκολίες στον τοκετό όμως το βρέφος διεσώθη χάριν στην ευλογία της Θεοτόκου και τις προσευχές της θείας της.

Απαλλάσσει από δαιμονική ενέργεια

Ο πεθερός του ιεροψάλτου Κωνσταντίνου Μαυρομάτη είχε διάφορες φασαρίες σχετικώς με την περιουσία του. Ασθένησε και ενεκλείσθη από τους οικείους του στο ψυχιατρείο. Η σύζυγός του κλαίουσα έσπευσε στο μοναστήρι της Κυράς για να συμβουλευθή την Γερόντισσα. Εκείνη κατόπιν προσευχής της είπε: «Ο σύζυγός σου είναι εντελώς καλά. Βγάλε τον από το Ίδρυμα και φέρε τον στην οικία σας. Ακολούθως βγάλε από το τάδε ντουλάπι την κουβέρτα. Έχει ψαλιδισθεί δέκα τρεις φορές με δαιμονικές επικλήσεις. Καύσε την αμέσως». Η γυναίκα έπραξε κατά την εντολή της Γεροντίσσης και έτσι ο σύζυγος της εθεραπεύθηκε από το δαιμονικό πνεύμα το οποίο τον είχε καταλάβει.

Διά της προσευχής της έσκασε ένα φίδι

Κάποτε η κυρία Μαρία Μυρίλλα χάριν προσκυνήματος μετέβη στην Μονή και είδε την ηλικιωμένη και ασθενή Γερόντισσα να προσπαθή να ανοίξη ένα λάκκο για να θάψη ένα φίδι. Η γυναίκα έσπευσε να βοηθήση λέγουσα· «θα το κάμω εγώ, η οποία έχω πλήρεις τας δυνάμεις μου».
Μετ' ολίγον η Γερόντισσα της διηγήθηκε ότι ένα τεράστιο φίδι εκρύβη κάποτε στο κελλί της εν ώρα προσευχής. Η Γερόντισσα δίχως να τα χάση έψαλε το «Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού...», εσταύρωσε το σημείο όπου εκρύβετο το φίδι και παρευθείς το ερπετό έσκασε μετά κρότου...

Μαρτυρίαι Γεωργίου Κουλούριη εξ Ανω Λευκίμμης

Αποκαλύπτει ειδεχθές έγκλημα

Ετελείτο κάποτε ιερά αγρυπνία στον Ιερό Ναό του Αγίου και θαυματουργού Σπυρίδωνος επ' ευκαιρία της μνήμης αυτού. Μέσα στα πλήθη των πιστών ευρίσκετο κάποια γυναίκα φέρουσα στις αγκάλες της το παράλυτο εγγόνι της. Βρέχουσα το πάτωμα της Εκκλησίας μετά των δακρύων της εμονολόγει: «Άγιε Σπυρίδων, όλου του κόσμου τα παιδία θεραπεύεις, το δικό μας διατί όχι;».
Άλλη γυναίκα προσευχομένη την άκουσε και της υπέδειξε: «Έλα αδελφή μου στην Μονήν της Κυράς να προσκυνήσης την θαυματουργή Παναγία και να συμβουλευθής την Ηγουμένισσα. Εις ό,τι σε συμβουλεύση πράξε το και το εγγονάκι σου θα γίνη καλά». Την επομένη όντως μετέβη στην Κυράν και ευθύς αμέσως ως η Γερόντισσα προσευχήθηκε εις την Παναγία της απεκάλυψε τα εξής: «Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα. Δι' όλα αυτά τα βάσανά σου, παιδί μου, πταίει ο υιός σου. Προ τινών ετών διετήρει εξωσυζυγική σχέσι με την τάδε νέα η οποία εξαφανίσθηκε του χωριού σας. Και αυτό διότι η ατυχής τον επίεζε να την νυμφευθή, είδ' άλλως θα εμαρτύρει σε όλους τα ψέμματα και την απάτη του. Εκείνος την εφόνευσε, την έσυρε στα κτήματά σας και την έθαψε κάτω από το τάδε δένδρο. Τώρα που θα υπάγης στο σπίτι σου, πάρε με το καλό τον υιό σου.
Ειδοποίησε και τον ιερέα και πάρε και το σκεπάρνι μαζί σου. Θα βρήτε το σώμα της νέας διαλυμένο. Ο ιερέας να διάβαση τρισάγιο και να εξομολόγηση τον υιό σου. Ακολούθως να ομολογήση στην αστυνομία για να λυθή η κατάρα του Θεού που σας βασανίζει και το παιδί θα θεραπευθή».
Η γυναίκα με πόνο ψυχής έπραξε καθώς είπε σε αυτήν η Γερόντισσα. Οι λόγοι της Γεροντίσσης επαληθεύθησαν. Ο υιός της γυναικός εξωμολογήθη και αφού ωμολόγησε τον φόνο στους αστυνομικούς εφυλακίσθηκε δι' ικανό χρονικό διάστημα. Ο δε εγγονός με τον καιρό εθεραπεύθηκε και επερπάτησε. Μετά την πάροδο ενός έτους η γυναίκα ευγνωμονούσα μετέβη στην Μονή με τα δώρα της αγάπης της για να ευχαρι¬στήση την Παναγία και την Γερόντισσα...

Ελέγχει την άσπλαχνη μητέρα

Μία γυναίκα μετέβη στην Μονή για προσκύνημα και προτού μπη καλά-καλά στην αυλή προ του Ιερού Ναού άκουσε την Γερόντισσα να της λέγη ελεγκτικώς: «Στάσου εκεί όπου βρίσκεσαι. Σε βλέπω να στέκεσαι μέσα στα αίματα έως τα γόνατα και το θανατηφόρο μαχαίρι να κρέμεται γεμάτο αίματα από τα χέρια σου. Αφού εσκότωσες δέκα παιδιά σου (δηλ. έκαμες δέκα εκτρώσεις) με τι χείλη θα τολμήσης να προσκύνησης την Κυράν; Κάμε μεταβολή· πήγαινε να εξομολογηθής με συντριβή τα εγκλήματά σου και μετά να 'ρθής να προσκυνήσης...».

Επιβάλλει το προσκύνημα εις την Μονή και μετά την κοίμησί της

Ο ίδιος κύριος ομολογεί ότι εγνώρισε κάποια κυρία από την Ηγουμενίτσα που εγνώριζε την Γερόντισσα και η οποία μετά την κοίμησι της Γεροντίσσης έπαυσε το προσκύνημα στην Μονή. Είδε όμως κάποτε την Γερόντισσα στον ύπνο της η οποία την ήλεγξε λέγουσα επιτακτικώς: «Να έρχεσαι εις το μοναστήρι· ευρίσκομαι εδώ ακόμη και μετά την κοίμησί μου και μεριμνώ δι' όλους και δι' όλα».

Μαρτυρία διδασκάλου Χρήστου Γαστεράτου

Η θαυμαστή καθ' ύπνους εμφάνισί της θεραπεύει κάποια μοναχή εκ Πελοποννήσου

Ο Χρήστος Γαστεράτος που υπηρετούσε ως διδάσκαλος στο χωριό Βιταλάδες επήγε εκδρομή με τους μαθητές του με λεωφορείο εις την Χώρα για να προσκυνήσουν τον θαυματουργό Άγιο Σπυρίδωνα. Μόλις εισήλθαν εις τον ναό οι μαθηταί εσχημάτισαν σειρά για να πλησιάσουν το άγιο σκήνωμα. Εκεί εστέκετο και μία μοναχή ασθενής και εξαιρετικώς δυσκίνητος. Εζήτησεν από τον δάσκαλο να πληροφορηθή για το πού ευρίσκετο το μοναστήρι της Κυράς. Εκείνος της απήντησε ότι είναι μακρυά εις το νότιο συγκρότημα, όμως χάριν της καταστάσεως της υγείας της αλλά και της μεγάλης επιθυμίας της, επροθυμοποιήθη να την πάρουν με το λεωφορείο έως την πύλη της Μονής.
Εις τον δρόμο άρχισε δυνατή καταρρακτώδης βροχή. Καθώς επλησίαζαν η μοναχή ανεφώνησε: «Αυτήν την Μονήν ωνειρεύθην!» Μόλις διέβησαν το πορτόνι είδαν όλες τις μοναχές να έχουν παραταχθή για να υποδεχθούν τους μικρούς προσκυνητάς. Τότε η ξένη μοναχή παρετήρησε τα πρόσωπα των αδελφών και είπε με χαρά στην Γερόντισσα Αναστασία: «Εσείς ασφαλώς είσθε η Ηγουμένη της Μονής. Εσάς είδα καθ' ύπνους!» Εν συνεχεία διηγήθηκε εις επήκοον όλων ότι ανήκε σε Μονή της Πελοποννήσου. Συνέβη κάποτε να ασθενήση και οι ιατροί έκαμαν εσφαλμένη διάγνωσι οπότε της εχορήγησαν λάθος φαρμακευτική αγωγή και ως εκ τούτου έπεσε εις κώμα.
Εις αυτή την κατάστασι ευρισκομένη, είδεν καθ' ύπνους μία μοναχή να της λέγη: «Μην φοβήσαι, θα θεραπευθής και θα έλθης στο μοναστήρι μου να προσκύνησης». «Και ποιο είναι το μοναστήρι σου;» αντέταξε η ασθενής. «Είναι το μοναστήρι της Κυράς εις την Κέρκυραν», είπε χαμογελαστά η άγνωστος μοναχή.
Μετ' ολίγον καιρόν η Κυρά με τις προσευχές της Γεροντίσσης Αναστασίας έφερε την θεραπευθείσα μοναχή στην Κέρκυρα για να προσκυνήση...

* * *

Προλέγει την γέννησι δύο παίδων

Η άτεκνος Γεωργία Χρυσοβιτσιάνου διηγείται: «Απηλπισμένη καθώς ήμουν επλησίασα την Γερόντισσα για να της ζητήσω να προσευχηθή για το πρόβλημά μου. Και προτού καν της το εκφράσω, μου είπε η Γερόντισσα με βεβαιότητα: «Μην στενοχωρήσαι, θα κάμης δύο παιδιά», δεικνύουσα τον αριθμόν με τα δύο δάκτυλα της παλάμης της. Έτσι και έγινε... Ο πρωτότοκος υιός της είναι ο Ιερεύς Κωνσταντίνος Χρυσοβιτσιάνος.

* * *

Απαλλάσσει νέα από δαιμονική επήρεια

Η εκπαιδευτικός Ολυμπία Σκαργιώτη από το χωριό Μονολίθι Δωδώνης Ιωαννίνων η οποία εργαζόταν στο σχολείο του χωρίου Περιβόλι Κερκύρας, περιέπεσε κάποτε σε μελαγχολία και μεγάλη στενοχώρια. Κατέφυγε στην Μονή διότι ευλαβείτο την Γερόντισσα και εσκέπτετο να της ζητήση να προσευχηθή για το πρόβλημά της αλλά ντρεπόταν να το κάμη.
Η Γερόντισσα μόλις την είδε εσταυροκοπήθη και έβαλε το χεράκι της επάνω από τα φρύδια της σε σχήμα γείσου διά να εμπόδιση το ηλιακό φως. Άνοιξε καλά τους οφθαλμούς της και ανεφώνησε: «Πω, πω, πω! Τι στρατιά είναι αυτή που κουβαλάς πίσω σου παιδί μου; Πήγαινε γρήγορα μέσα στην Εκκλησία». Εισήλθαν και αι δύο και εστάθησαν ενώπιον του θαυματουργού εικονίσματος της Παναγίας και η Γερόντισσα προσευχήθηκε με θέρμη και η Ολυμπία απηλλάγη της «δαιμονικής στρατιάς» και επέστρεψε στην οικία της γαλήνια και δοξάζουσα τον Θεό....

* * *

Μαρτυρίαι Σπυρίδωνος Δαφνή

Ο κύριος Σπυρίδων Δαφνής κατέθεσε γραπτώς τα κάτωθι περιστατικά τα οποία διηγούνται με εύγλωττο τρόπο το εν Αγίω Πνεύματι προφητικό χάρισμα της Γεροντίσσης: Περί το 1976 η μητέρα μου Ελένη Δαφνή, επισκέφθηκε το μοναστήρι της Παναγίας της Κυράς, συνοδευόμενη από μία φίλη της μαζί με την κόρη της.
Η φήμη για τα πνευματικά χαρίσματα της Γερόντισσας είχε εξαπλωθεί παντού και η φίλη της μητέρας μου ήθελε καθοδήγηση και περισσότερο να της απαντούσε η Γερόντισσα κατά φώτιση Θεού αν ο δεσμός της κόρης της θα κατέληγε σε γάμο.
Πήραν λοιπόν το λεωφορείο της γραμμής και έφθασαν στη Μονή.

Αποτρέπει ολέθριο γάμο και προβλέπει, άλλον ευλογημένο

Αφού προσκύνησαν την Παναγία, η Γερόντισσα πλησίασε την κοπέλλα και της είπε αυστηρά: «Γιατί παιδί μου επιμένεις, να πάρης αυτόν τον νέον; Μέχρι τώρα κορόιδεψε πολλές κοπέλλες· το ίδιο θα κάνη και μαζί σου. Όμως μην στενοχωριέσαι. Θα σε βοηθήση ο Θεός τώρα που θα πας στην Αθήνα, θα γνωρίσης ένα καλόγνωμο νέο, θα παντρευτήτε και θα στήσετε μια ευλογημένη οικογένεια». Μετά γύρισε στην έκπληκτη μητέρα μου η οποία συνήθιζε να λέη και να κάνη αστεία με ευτράπελο και ανάρμοστο τρόπο και της είπε ελεγκτικά:

«Γιατί παιδί μου λερώνεις το στόμα σου με αργούς και σαπρούς λόγους;» Η μητέρα μου αν και αιφνιδιάστηκε, της απάντησε κάπως φοβισμένη: «Ευλογημένη μου μητέρα μπήκα σε μία οικογένεια όπου άντρας, πεθερά και δυο κουνιάδες με βαράνε και γω για να μην πέσω σε κανένα πηγάδι και χάσω την ψυχή μου, λέω και καμμιά κουταμάρα να διασκεδάσω τον πόνο μου».
 Η Γερόντισσα την πήρε ιδιαιτέρως στην Εκκλησία και αφού προσευχήθηκε μπροστά στην θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της είπε προφητικά: «Καλά γελούσες μέχρι τώρα γιατί στο μέλλον έχεις να κλάψης πολύ. Καημένη μου, ένα από τα παιδιά σου (ήμασταν τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι) θα σου το φέρουν από τα καράβια καμμένο».
Αυτό έγινε τον Απρίλιο του 1981, μία εβδομάδα πριν το Πάσχα όταν μας έφεραν καμμένο τον αδελφό μου Γιώργο. Και συνέχισε: «Έλα-έλα, μην κλαις. Τώρα που θα πάρης το λεωφορείο και θα φθάσης σπίτι σου θα σε πιάσουν φοβεροί πόνοι στην κοιλιά. Μην φοβηθείς· θα σε βοηθήσει η Παναγία και όλα θα πάνε καλά».
Πράγματι όταν έφθασε στο σπίτι του Βρυώνη την έπιασαν ισχυροί πόνοι. Έσπασε η περιτονίτιδα και άμεσα την πήγαν στο νοσοκομείο όπου χειρουργήθηκε επί τρεις ώρες. Τη βοήθησε βέβαια η Παναγία και όλα πήγαν καλά.

Ιερομονάχου

Δημητρίου Καββαδία

Βίος και Πολιτεία της Ασκήτριας Αναστασίας

της Ιεράς Μονής "Κυρά των Αγγέλων" Κερκύρας,

1910-1979

Εκδόσεις

"Ορθόδοξος Κυψέλης" 

impantokratoros.gr