Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Όγδοη συνομιλία (ερωτ. 215 -217)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Όγδοη συνομιλία (ερωτ. 215 -217)

215. Ποιες είναι οί νοητικές λειτουργίες κατά τους Αγίους Πατέρας;

 Ό άγιος Γρηγόριος ό Σιναΐτης λέγει ότι ό νους του χριστιανού πρέπει να επιτελεί εργασίες καί συγκεκριμένα: Ή θαυμαστή θεώρησις των Προσώπων της Παναγίας Τριάδος καί όλων των ουρανίων δυνάμεων ή εκστατική εντύπωση για την ενανθρώπηση του , Σωτήρος ημών Ιησού Χρίστου ή εν πνεύματι θεωρία της φύσεως, δηλαδή σκέψεις για τους σκοπούς των δημιουργηθέντων έργων του Θεού, ή ωραιότητα της δημιουργίας, ή αρμονία του σύμπαντος καί ή εξύψωσης του νου από τα ορατά στα αόρατα, από το μεγαλείο των επιγείων στο μεγαλείο των ουρανίων, από τα πεπερασμένα στα νοερά καί αιώνια όλα αυτά είναι τρόποι με τους οποίους ανεβαίνουμε από τα μάταια στα θεία ωσάν με μία πνευματική σκάλα.
Το τέταρτο έργο του νου είναι ή μνήμη του θανάτου καί των βασάνων της κολάσεως, στοχασμοί για την μακαριότητα του παραδείσου, για την Μέλλουσα Κρίση, για την Βασιλεία των Ουρανών, για τον φόβο του Θεού καί την συνεχή μνήμη των αμαρτιών μας, τίς όποιες ουδέποτε πλέον πρέπει να κάνουμε.

216. Ποιες είναι οί πνευματικές νοερές κινήσεις;

Ό νους του ανθρώπου, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή έχει τρία είδη κινήσεων: Ευθεία κίνησης, όταν σκέπτεται μόνο τα νοήματα της Αγίας Γραφής, τα θαύματα του Κυρίου καί γενικά τα ουράνια αγαθά Σ' αυτή την νοητική κίνηση μπορεί να μπει και διαβολικός πειρασμός για να εξαπάτηση τον άνθρωπο.
Το δεύτερο είδος είναι ή ελικοειδής κατά την οποίαν ό νους του ανθρώπου περιστρέφεται στην Αγία Γραφή καί στον ορατό κόσμο των κτισμάτων της δημιουργίας. Καί εδώ μπορεί να εισχώρηση ό διαβολικός πειρασμός, όταν ή σκέψης μας επιμένει πολύ σ' αυτά τα πράγματα.
 Το τρίτο είδος κινήσεως του νου ονομάζεται περιστροφικό, κατά το όποιο ό άνθρωπος κατέρχεται με τον νου του στην καρδιά του, όπως το σαλιγκάρι στο όστρακο του καί ό νυμφίος με την νύμφη στην κάμαρα τους.
 Εδώ στην καρδιά δεν μπορεί πλέον να είσέλθη ό πονηρός λογισμός. Οί μεγάλοι άγιοι καί όσιοι πάντοτε βύθιζαν τον νου στην καρδιά τους καί από το βάθος της καρδιάς των προσεύχονταν, μιλούσαν με τον Νυμφίο Χριστό καί έδιναν τίς μάχες προς τον διάβολο.
Γι' αυτό λέγει καί ό Σωτήρ, ότι: «Σύ δε όταν προσευχή, είσελθε εις το ταμείον σου, καί κλείσας την θύραν σου πρόσευξαι τω πατρί σου...» (Ματθ.6,6). Αυτή είναι ή σπουδαιότερη καί ωφελιμότερη νοερά περί προσευχής κίνησης, ή οποία κατεβαίνει στην καρδιά και από εκεί συνομιλούμε με τον Χριστό, πηγάζει το πένθος για τίς αμαρτίες μας καί πολεμούμε επιτυχώς τον διάβολο. όμως δεν μπορούν να ωφελήσουν κατά τον ίδιο τρόπο καί τα τρία αυτά είδη της κινήσεως του νου.

217. Ποια είναι ή ωφέλεια, όταν σκεπτώμεθα την Δημιουργία του Θεού;

Ό άγιος Βασίλειος ό Μέγας λέγει στο βιβλίο του «Εξαήμερος» ότι όλος ό ορατός κόσμος είναι σχολείο καί εικόνα του αοράτου κόσμου. Ακόμη λέγει ότι κάθε άνθος καί χόρτο μας διδάσκει ότι υπάρχει Θεός. Ή ορατή κτίσης ερμηνεύει την Γραφή καί ή Αγία Γραφή ερμηνεύει την κτίση. Καί τα δύο ομοιάζουν με ένα δισέλιδο χαρτί. Στη μία σελίδα διαβάζουμε το βιβλίο της κτίσεως, με το όποιο μιλάει ό Θεός. Τα ίδια λέγει καί ό άγιος Γρηγόριος Νύσσεις:
«Ολόκληρη ή κτίσης σαν μία σάλπιγγα πού σαλπίζει σε εμάς, ότι την δημιούργησε ο Θεός». Διάβασα σ' ένα βιβλίο ότι ένας φιλόσοφος βάδιζε με το ραβδί του στο χέρι σε μία πεδιάδα καί κτύπου σε τα άνθη με το ραβδί: Τα κτυπώ, έλεγε, διότι φωνάζουν πολύ δυνατά ότι τα δημιούργησε ό Θεός.
όλα τα ορατά δημιουργήματα ονομάζονται δωρεές του Θεού.
 Καί όπως ό νυμφίος με την νύμφη ανταλλάσσουν μεταξύ τους δώρα, τα όποια ενισχύουν την μεταξύ των αγάπη, έτσι κάνει καί ό Θεός σε εμάς. Μας βάζει στον νου την έννοια των δημιουργημάτων για να μπορέσουμε καλλίτερα Αυτόν να δούμε καί να καταλάβουμε.
Ό Θεός μας δίνει ως δώρο τα δημιουργήματα και εμείς δίνουμε στον Χριστό, τον Νυμφίο της καρδιάς μας, την σκέψη μας, την προσευχή καί την αγάπη μας.
Ξέρουμε ότι ό Μέγας Αντώνιος δεν γνώριζε πολλά γράμματα, αλλά ήταν τόσο σοφός στα πνευματικά, ώστε ξεπερνούσε όλους τους φιλοσόφους πού έρχονταν στο κελί του. Κάποτε τον ερώτησαν μερικοί φιλόσοφοι: «Αντώνιε, ποια είναι τα βιβλία τα όποια διάβασες; Καί αυτός, δείχνοντας με το χέρι του τον ουρανό, τα αστέρια, την θάλασσα καί ολόκληρη την γύρω του φύση, τους είπε: «Αυτά είναι τα βιβλία μου, τα όποια διαβάζω καί υπερβαίνουν όλα τα άλλα».

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980

Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα