Η Αυτοβιογραφία της 16χρονης που οι Ταλιμπάν σημάδεψαν για πάντα γιατί διεκδίκησε το δικαίωμα της γυναίκας στη μόρφωση. Πορφύρης Δ/Σταφυλά Π

Η κοπέλα με μια σφαίρα στο κεφάλι. Η Αυτοβιογραφία της 16χρονης που οι Ταλιμπάν σημάδεψαν για πάντα γιατί διεκδίκησε το δικαίωμα της γυναίκας στη μόρφωση

Βρυξέλλες Πορφύρης Δημήτρης - Σταφυλά Πηνελόπη

Έκλεισε ένας χρόνος από την απόπειρα δολοφονίας κατά της 16χρονης Malala Yousafzai στο Πακιστάν από σκοταδιστικούς κύκλους γιατί υπερασπίστηκε το αναφαίρετο και αυτονόητο δικαίωμα στη μόρφωση και τη παιδεία και για τις κοπέλες.
      Στις 9 Οκτωβρίου 2012, στο βόρειο Πακιστάν παρ’ ολίγον να σκοτωθεί από ταλιμπάν μέσα στο λεωφορείο που την μετέφερε στο σχολείο. Θεωρήθηκε ένοχη γιατί υπερασπιζόταν σθεναρά το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση. Από τότε η υγεία της σχετικά αποκαστάθηκε και συνεχίζει τον αγώνα της.

Το Paris Match 09 /10/13 παραθέτει κατ΄αποκλειστικότητα αποσπάσματα από το βιβλίο της που διηγείται την άθλια διολήσθηση ενός έθνους προς την βαρβαρότητα. Τιτλοφορείται «Εγώ η Malala,μάχομαι για την εκπαίδευση και αντιστέκομαι στους talibans », εκδόσεις Calmann-Lévy.
Σήμερα ζει στην Αγγλία όπου μεταφέρθηκε για να νοσηλευθεί.
« Δεν είδα τους δύο νεαρούς άνδρες που ξεπροβάλλουν στο δρόμο και εξαναγκάζουν το λεωφορείο να σταματήσει απότομα. Δεν μου δόθηκε η δυνατότητα ν΄απαντήσω στην ερώτησή τους ποιά είναι η  Malala ;
To τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι σκεφτόμουν τις επαναλήψεις των μαθημάτων μου που είχα να κάνω για την επομένη.
Ο θόρυβος που άκουσα μέσα στο κεφάλι μου δεν έμοιαζε με τρεις πυροβολισμούς αλλά με το τσακ-τσακ-τσακ και το πλοκ-πλοκ-πλοκ του χασάπη όταν κόβει τα κεφάλια από τα κοτόπουλα και έπειτα μου ξανάρθε η εικόνα των μικρών νερόλακκων που τους διέσχιζαν μικρά δίχτυα κατακόκκινου,άλικου αίματος. [...] Μέσα στο ελικόπτερο ξερνούσα αίμα. [...]
Προς τα μεσάνυχτα ο στρατιωτικός γιατρός Junaid ζητάει να ξαναδεί τον πατέρα μου μπροστά από την μονάδα της εντατικής.«Ziauddin, η Malala έχει ένα εγκεφαλικό οίδημα. » [...]Ο στρατηγός Junaid εξηγεί ότι ένα κόκκαλο έσπασε και τα θραύσματα του εισχώρησαν στον εγκέφαλο προκαλώντας έναν κυμματισμό σοκ.Αυτός κατά την μετάδοσή του δημιούργησε ένα πρήξιμο, μια διόγκωση.Όφειλε ν’αφαιρέσει ένα μέρος του κρανίου για να δώσει στον εγκέφαλο τη δυνατότητα ν΄απλωθεί.Σ’αντίθετη περίπτωση η πίεση θα γινόταν ανυπόφορη.Οφείλουμε να την εγχειρήσουμε τώρα για να της δώσουμε μια ευκαιρία,είπε. [...]Αυτή η απόφαση θα μου έσωζε τη ζωή.[...]
Ο Dr Fiona Reynolds (βρετανός γιατρός) θα δηλώσει ότι ήταν πιθανόν να εμφανίσω δυσκολίες στην άρθρωση του λόγου και μια αδυναμία στα μέλη της δεξιάς πλευράς που  θα έχρηζε μιας αναβαθμισμένης  φυσιοθεραπείας που το Πακιστάν δεν ήταν σε θέση να μου χορηγήσει.[...]Το Νοσοκομείο Queen Elizabeth Hospital στο Birmingham είναι γνωστό γιατί αντιμετωπίζει τραυματισμούς στρατιωτών που προκλήθηκαν σε εμπόλεμες ζώνες σ’ Αφγανιστάν και Ιράκ.Η εγκατάστασή του έξω από το κέντρο της πόλης επέτρεπε την απαιτούμενη διακριτικότητα.[...]
Σ΄αυτό το στάδιο είναι που η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας παρεμβαίνει.Προσφέρει το ιδιωτικό της jet που ήταν εφοδιασμένο με όλον τον απαραίτητο ιατρικό εξοπλισμό.Όφειλα να εγκαταλείψω το Πακιστάν για πρώτη φορά στη ζωή μου, αεροπορικώς ,τα χαράματα της Δευτέρας 15 Οκτωβρίου.

ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΣΤΟ BIRMINGHAM.Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

To πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή είναι:Θεέ μου σ΄ευχαριστώ που δεν είμαι νεκρή.Αλλά δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το μέρος όπου ήμουν.[...] Στην αρχή έβλεπα πολύ ακαθόριστα από το αριστερό μάτι και όλος ο κόσμος είχε δύο μύτες και τέσσερα μάτια [...] ήμουν τρομοκρατημένη.[...]
Βλέπω ότι ήμουν σ΄ενα περίεργο πράσινο δωμάτιο χωρίς παράθυρο που όμως ακτινοβολούσε από φως.Αυτός ήταν ο θάλαμος της εντατικής του Queen Elizabeth Hospital. Όλα ήταν πεντακάθαρα και αστραφτερά,όχι όπως στο νοσοκομείο της Mingora .

Μια νοσοκόμα μου δίνει ένα μολύβι και ένα σημειωματάριο.Δεν έγραφα σωστά.Οι λέξεις μου έρχονταν άτακτα.Δεν μπορούσα να χωροθετήσω τα γράμματα [...]Οι πρώτες λέξεις που συνέθεσα ήταν  « χώρα » και «πατέρας ».[...]Το κεφάλι μου με πονούσε τόσο ανυπόφορα που οι ηρεμιστικές ενέσεις δεν έφθαναν για να μου καταλαγιάσουν τον πόνο.Αιμοραγούσα ακατάσχετα από το αριστερό μου αυτί.[...]Αισθανόμουν ότι η αριστερή πλευρά του προσώπου μου δεν λειτουργούσε σωστά :αν κοίταζα τις νοσοκόμες ή τους γιατρούς για αρκετή ώρα το αριστερό μάτι πλυμμήριζε από δάκρυα.Δεν άκουγα από το αριστερό αυτί και  το σαγόνι μου δεν μπορούσα να το κουνήσω[...]

« Καθρέφτης »,γράφω στο τριανταφυλλί τετράδιό μου.Ήθελα να δω το πρόσωπό μου και τα μαλλιά μου.[...]Ήμουν χαμένη,πελαγωμένη.Τα μακριά μου μαλλιά που με την περιποίησή τους περνούσα ώρες ολόκληρες είχαν εξαφανιστεί και η αριστερή πλευρά του κεφαλιού μου ήταν ξυρισμένη.[...]Το πρόσωπό μου ήταν παραμορφωμένο σαν κάποιος να το τραβούσε προς τα κάτω από την μια πλευρά.
Η 10η Νοεμβρίου είναι « Ημέρα Μalala» για τα Ηνωμένα Έθνη ενώ από ακτιβιστές  δημιουργήθηκε και ομώνυμη Οργάνωση που σκοπό έχει να συμβάλει στην εκπαίδευση για όλους,αφού σήμερα 61.000.000 παιδιά ηλικίας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σ’όλον τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σ’ αυτήν.(Women1One)
« Δεν μ’ ένοιαζε αν ήμουν υποχρεωμένη να κάθομαι στο έδαφος στο σχολείο.Το μόνο που θέλω είναι η εκπαίδευση.»
Malala Yousafzai