Γιατί ἐγίνατε μοναχός καί εἶσθε εὐχαριστημένος ἀπ᾿ αὐτή τήν ζωή σας; Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Μοναχισμός. Ἡ ὁδός τῆς οὐσιαστικῆς ἐμπειρίας

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα 

Εἰπέτε μας, πάτερ Ραφαήλ, γιατί ἐγίνατε μοναχός καί εἶσθε εὐχαριστημένος ἀπ᾿ αὐτή τήν ζωή σας;

Καί ἡ μοναχική ἀπόφασις ἦτο γιά μένα μία κρίσις, παράλληλη μέ ἐκείνη τῆς ἐπιστροφῆς μου στήν Ὀρθοδοξία. Διότι ἐσκεπτόμουν: «Μήπως εἶναι διαβολικό τέχνασμα νά ἔλθω στήν Ὀρθοδοξία;  Καί, πάλι, ἡ ἐπιθυμία μου για μοναχός εἶναι ἀπό τόν Θεό ἤ εἶναι πλάνη τοῦ διαβόλου; Τί δυστυχία!
Τί τρέλλα, τί σκάνδαλο τῆς ψυχῆς μου, ὅλα αὐτά!
Ἀλλά καί ὁ ἴδιος ὁ «ὄφις» μοῦ ἔλεγε: «Ἀλλά, ἐάν αὐτό εἶναι ἕνα ἔργο καλό, τό ὁποῖον θέλει ὁ Θεός! «Ὄχι, ἀντιδροῦσα ἐγώ.
 Μέχρι τέλους εἶχα φθάσει στήν ἴδια ἀπόφασι: «Κύριε, ἐάν θέλης νά γίνω μοναχός, Σύ πρέπει νά μέ πείσης, νά πείσης τήν ἄθλια ὕπαρξί μου· νά πείσης τήν σκοτισμένη καρδιά μου».
Εἶμαι ἱκανοποιημένος ἀπό τόν μοναχισμό;
Σᾶς ὁμολογῶ ὅτι τέτοια χαρά καί εὐχαρίστησι δέν ἔζησα ποτέ στήν ζωή μου. Καμμία ἀμφιβολία ἤ κλονισμό δέν ἔζησα μέσα στόν μοναχισμό σάν ἐκείνους πού ἔζησα τόσα χρόνια περιπλανόμενος στήν Δύσι. Εἶμαι ὅμως πολύ ἀνικανοποίητος γιά τό ἀποτέλεσμα, τό ὁποῖον δέν προέρχεται ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἀπό μένα.
Ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά διέλθω μέσα ἀπό πολλές κρίσεις, ἀλλά τελικά μοῦ ὡμίλησε. Καί μέ ἔπεισε. Ἀντί νά μοῦ τραβήξη δύο γροθιές, μοῦ εἶπε: «Τώρα ἔλα καί μεῖνε στό σπίτι τοῦ Πατέρα σου, σάν ἄσωτος υἱός», μοῦ ἔδωσε ἐλπίδα καί παρηγοριά νά γνωρίσω τήν Ὀρθοδοξία, ὄχι μόνο ὅτι εἶναι ἡ πιό δυνατή καί ἡ πιό ἀληθινή, ἀλλά αὐτή πού ταιριάζει στήν ἴδια τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι, ὅπως τήν ἔπλασε ὁ Θεός.
Ἐπίσης, σ᾿ αὐτούς πού θέλουν νά ἔλθουν στήν Ὀρθοδοξία, τούς λέγω: «Ἐάν πιστεύω στήν Ὀρθοδοξία, πιστεύω καί στόν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος θέλει ὅλος ὁ κόσμος νά εἶναι ὁ πλησίον του, ἀκριβῶς ὅπως ἦτο αὐτός, χωρίς τίς ἁλυσίδες μέ τίς ὁποῖες δέθηκε γιά τόν Χριστό, χωρίς τίς ταλαιπωρίες, πού ὑπέφερε γιά τό Εὐαγγέλιο».
Ὅσον ἀφορᾷ πῶς ξεκίνησα ἐγώ γιά τόν μοναχισμό, θά ἤθελα νά σᾶς εἰπῶ ὅτι σάν νά ἐμέθυσα μέ μερικά λίτρα δυνατοῦ ρακιοῦ γιά μερικούς μῆνες. Στήν περίοδο ἐκείνη, ἤμουν 18-19 ἐτῶν, ἀναζητοῦσα μέσα μου καθ᾿ ὅσον προετοιμαζόμουν νά εἰσέλθω στήν ζωή, νά νυμφευθῶ μέ μία γυναῖκα, ὅπως κάνει ὅλος ο κόσμος ποιά ἀπό τά κορίτσια πού μέ τριγυρνοῦσαν, θά ἠμποροῦσε νά εἶναι ἡ μέλλουσα σύζυγός μου.
Ἀλλά ζητοῦσα ἀπό τόν Θεό νά μοῦ δείξη αὐτό, ἐπειδή ἐγνώριζα ὅτι δέν εἶναι εὔκολο ἔργο ὁ ἔγγαμος βίος. Ὁπότε, ἐξέχασα τίς συμφοιτήτριές μου, τά κορίτσια τῆς γειτονιᾶς καί τά ἄλλα πού κάθε φορά συναντοῦσα, διότι, ἐνῶ ζητοῦσα ἕνα σχετικό σημεῖο ἀπό τόν Θεό, δέν μοῦ ἐρχόταν. Καί μοῦ φαινόταν ὅτι περνοῦσε ὁ χρόνος καί ἐγώ ἐγήρασκον, ἐνῶ ταυτόχρονα δέν θέλω νά ἰδῶ οὔτε μία κοπέλλα γιά τήν ὁποία ὁ Κύριος μοῦ ἔδωσε ἕνα ἐμφανές σημεῖο ὅτι θά ἠμποροῦσε νά εἶναι ἡ μέλλουσα σύζυγός μου.
Ἀλλά, μετά ἀπό μερικούς μῆνες, σάν τόν ἄνθρωπο πού ξυπνάει ἀπό κάποια μέθη, μοῦ ἦλθε ὁ λογισμός τῆς μοναχικῆς μου ἀφιερώσεως. Αὐτό τό πρᾶγμα, τό ὁποῖον εἶχα ὀνομάσει στούς στίχους τῶν ποιημάτων μου καί σκάνδαλο καί τρέλλα, ὅταν ἤμουν ἀκόμη στόν προτεσταντισμό, ἐπιθυμοῦσα νά μοῦ ἀπεικονισθῆ πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι ἀληθινό.
Εὑρισκόμουν στήν Γαλλία καί ἐσκεπτόμουν ἀκόμη νά πάω καί στούς καθολικούς γιά νά καταλάβω ποιό εἶναι τό ἔργο τοῦ μοναχοῦ. Γιά καλή μου ὥρα, ἕνα πρωϊνό, ἐπῆγα στήν ἐκκλησία, ἀλλά μετά τί γίνεται; Λοιπόν, τί εἶναι μοναχισμός καί ποιός ὁ πρακτικός τρόπος τῆς ζωῆς του;   
 Παρά τίς ἀλλεπάλληλες ἐκπλήξεις μου, εἶχα ἐπάνω μου ἕνα τέτοιο δῶρο τόσο ἀγαπητό καί αἰσθανόμουν τόσο δυνατός, ὥστε κατανοοῦσα ὅτι αὐτό τό δῶρο ἐπιζητοῦσα ἀπό τήν παιδική μου ἡλικία
Στό πέρασμα τοῦ χρόνου εἶχα συναντήσεις μέ τόν π. Σωφρόνιο, ὁ ὁποῖος μέ ἐπεβεβαίωσε ὅτι αὐτή ἡ κλῆσις δέν προήρχετο ἀπό μέθη τῆς νεότητός μου, ἀλλά ἦτο ἀπό τόν Θεό καί ὅτι πρέπει νά τελειώσω τό σχολεῖο, μέ σκοπό πλέον τό μοναστήρι, σάν μιά προετοιμασία γιά τήν μοναχική ζωή.
Μετά ἀπ᾿ αὐτό, σέ κάποια δεδομένη στιγμή, ἐπιστρέφοντας στήν Γαλλία γιά νά συμπληρώσω ἀκόμη ἕνα ἔτος σπουδῶν, ἐνθυμούμην ὅτι εἶχε περάσει πρίν ἕνα μεγάλο χρονικό διάστημα, πού εἶχα ξεχάσει τί γινόταν γύρω μου, στήν τάξι μου, στούς δρόμους, ἀνάμεσα στούς φίλους μου, οἱ ἀναζητήσεις μου νά γνωρίσω, ἄν μποροῦσα μία κοπέλλα καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά γίνη μέλλουσα σύζυγός μου.
Πῶς τά ἐξέχασα ὅλα αὐτά, χωρίς νά ζητήσω κάτι ἄλλο στήν ζωή μου;
 Πῶς μέ ἐμέθυσε ὁ Κύριος καί δέν εἶχα τήν διάθεσι νά βλέπω  τί γίνεται γύρω μου, στήν ἡλικία ἐκείνη τῶν 18 ἐτῶν καί νά σᾶς εἰπῶ ὅτι δέν ἤμουν κανένας ἄγγελος πού νά μήν ἔχω πλέον ἐπιθυμία νά συνοδεύω κι ἐγώ μία κοπέλλα! Δέν γνωρίζω τί ν᾿ ἀπαντήσω. Σᾶς τά λέγω αὐτά γιά νά καταλάβετε, τί θαυμαστά ἔργα ἠμπορεῖ νά κάνη ἐνίοτε ὁ Κύριος σ᾿ ἕνα ἄπιστο, σ᾿ ἕνα ἄνθρωπο ἁμαρτωλό, ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἴσως καί χειρότερο ἀπό τούς ἄλλους.

 ***

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία   

καί ἡ  εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Μετάφρασις - ἐπιμέλεια ὑπό ἀδελφῶν 

Ἱερᾶς Μονῆς Ὅσιου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

2005

Πηγή διαδικτύου - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

__________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.


Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π. Νόϊκα -Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία